Direct naar artikelinhoud
Opinie

Opinieblog - 'Wil je afvallen? Grasmaaien zet dan geen zoden aan de dijk'

Een selectie van interessante debatten op internet en in andere media, bij elkaar geblogd door opinieredacteuren van de Volkskrant.

Deelnemers van een bootcamp tijdens de Glamour Health Challenge.Beeld anp

11:20 dinsdag 22 augustus 2017

Het trainingspak is niet persé nodig, in oude kleren grasmaaien levert ook voldoende beweging op. Het nieuwe bewegingsadvies van de Gezondheidsraad is minder streng geworden. Is de sportschool verleden tijd? ‘Wil je resultaten boeken, zoals afvallen of meer spieren kweken, dan moet je meer dan twee keer per week trainen. Grasmaaien zet dan geen zoden aan de dijk’, vindt Fleur Cossé, operationeel directeur van The Bootcamp Club.

Volwassenen moeten minstens twee keer per week trainen. Naar de sportschool gaan of bootcampen in het park is geen voorwaarde meer om fit te blijven. Wat vindt u van het advies van de Gezondheidsraad?

‘Wij geloven wel dat je twee keer per week moeten trainen en dan zowel cardio als spierversterkende oefeningen moet doen. Dat is puur voor het onderhoud van je lichaam. Wil je resultaten boeken, zoals afvallen of meer spieren kweken, dan moet je erboven zitten. Grasmaaien zet dan geen zoden aan de dijk.’

Toch vindt de Gezondheidsraad dat iedere vorm van beweging telt.

‘De regels zijn niet versoepeld, maar de manieren van bewegen en sporten worden anders in kaart gebracht door onderscheid te maken tussen vier verschillende niveaus. Wandelen (matig intensief, red.) geldt dan puur als onderhoud. Anno 2017 hebben mensen vaak een zittend beroep. Om te zorgen dat je gesteldheid in goede conditie blijft, moet je echt minimaal twee keer per week bewegen. Door ook de spiergroepen aan te pakken, zorg je ervoor dat je als je ouder wordt en een zittend beroep behoudt, minder fysieke klachten krijgt.’

Toch haalt een meerderheid van bevolking de nieuwe richtlijnwaarden niet. Is dit advies dan wel verstandig?

‘Als iedereen het advies al zou halen, zou The Bootcamp Club niet veel meer te doen hebben. Voor sommige mensen is beginnen met sporten erg lastig. Zij starten misschien met één keer per week en halen dan het advies niet, maar zij beginnen zo wel aan een gezonde levensstijl. Richtlijnen zijn goed als stip aan de horizon, maar die hebben we morgen nog niet bereikt. Mensen moeten een eigen manier van bewegen vinden die het beste past in hun dagelijkse leven.’

Bent u bang dat The Bootcamp Club door dit advies klanten verliest?

‘Ons ledenaantal neemt nog steeds gestaag toe. Er is natuurlijk een heel sociaal aspect aan het trainen. Wij geven in groepsverband een bootcamptraining. Na een uur hebben mensen niet alleen fysiologisch iets bereikt, maar ook psychisch. Steeds vaker zoeken mensen een manier om in de buitenlucht te trainen en hun gedachten te kunnen verzetten.’

Volgens de raad is het naleven van de richtlijnen ook een taak van de overheid. Wat vindt u?

‘Ik vind het goed als de overheid zich ermee bemoeit. Wij hebben tweehonderd locaties in het land en we hebben veel contact met gemeenten en de overheid. We proberen de parken zo toegankelijk mogelijk te maken, maar ik denk dat er een grote rol voor hen is weggelegd als je het hebt over verlichting en veiligheid in het park. Hoe makkelijker je het maakt voor mensen om te sporten, hoe makkelijker zij de norm van de Gezondheidsraad kunnen halen.’

Twitter bericht wordt geladen...

Opinieblog - 'Wil je afvallen? Grasmaaien zet dan geen zoden aan de dijk'
Beeld Fleur Cossé

11:26 maandag 21 augustus 2017

De tegenwoordige voorstanders van identiteitspolitiek gaan nogal eens voorbij aan hóé de strijd wordt geleverd, betoogt historicus en oud-parlementariër Coos Huijsen in een opiniestuk. Volgens hem is overtuigen in een democratie een kwestie van inclusief denken.

'Volgens de New Yorkse hoogleraar Mark Lilla wordt het progressieve politieke bewustzijn ondermijnd door de opkomst van een links identiteitsbewustzijn. Als mogelijk begin van deze ontwikkeling noemt hij de feministische leus uit de jaren zestig 'het persoonlijke is politiek'. Hier begint meteen al mijn bezwaar. De huidige identiteitspolitiek is niet hetzelfde als inzet voor het persoonlijke in de politiek. Aan een opnieuw ontkennen van het persoonlijke in de politiek is bovendien niets progressiefs.'

'Net als de vrouwenbeweging en indertijd de antiapartheidsbeweging, had en heeft de homobeweging een aanvullende inbreng in de politiek. Het gaat er echter wel om hóé de strijd wordt geleverd. Blijf je je medeverantwoordelijk voelen voor het democratische klimaat? Behandel je de tegenstander als gerespecteerd medeburger? Probeer je de ander te overtuigen door daar te beginnen waar deze zich mentaal bevindt, om vervolgens daar uit te komen waar je graag zou willen uitkomen? Daar gaan de tegenwoordige voorstanders van identiteitspolitiek nogal eens aan voorbij. Er wordt geëist, er wordt heftig veroordeeld, humor is er ver te zoeken en ja, de ander is de demon. Als je zo bezig bent, zijn woedende tegenreacties voorspelbaar.'

Lees hier de volledige opiniebijdrage van Huijsen.

De Pride Walk, een mars waarin deelnemers betogen dat iedereen zichzelf moet kunnen zijn.Beeld anp

10:12 zondag 20 augustus 2017

Lees vandaag de laatste column van Hassan Bahara die een paar maanden Peter Middendorp verving. Een column over zijn twee katten, twee geweldige dieren, die het helaas niet zo op elkaar hebben en constant naar elkaar uithalen. ‘Hoe organiseer ik een gezonde machtsverhouding tussen deze twee dieren?’

Olaf Tempelman stelt in zijn column de vraag: 'Waarom geloven mensen net zo hardnekkig in volksaard als in astrologie?' Mijn antwoord is: omdat het alles zo lekker makkelijk maakt.

Lees ook de column van Maartje Wortel over het nieuws dat een huurder alleen op 'westerse wijze' mocht koken. ‘Maar wat betekent dat? Ik heb de huurbemiddelaar even opgebeld, à la de Keuringsdienst van Waarde omdat ik eerlijk gezegd geen flauw idee had hoe je op westerse wijze kookt.’

Jaroslaw Kaczynski, partijleider van de regerende partij in Polen.Beeld epa

Twitter bericht wordt geladen...

Twitter bericht wordt geladen...

11:27 vrijdag 18 augustus 2017

Catalonië is de regio waarin de islamitische gemeenschap het meest fundamentalistisch van Europa is, stelt de Spaanse El Mundo. Het is een kweekvijver van jihadistische terroristen uit binnen- en buitenland. Lees hieronder ook de commentaren uit belangrijkste Spaanse kranten.

El Mundo
De terroristische aanval door Islamitische Staat gisteren in het centrum van Barcelona toont dat het jihadisme zonder enige twijfel de grootste bedreiging vormt voor de vrede en veiligheid in de wereld. Volgens dezelfde modus operandi als in Berlijn, Londen, Nice, Stockholm en Parijs hebben drie terroristen een busje gebruikt om onschuldige wandelaars op straat aan te vallen. Hoewel de herkomst van de drie nog moet worden onderzocht moeten we niet vergeten dat volgens de experts Barcelona, samen met Ceuta, Madrid en Melilla, een van de voornaamste steden is waarin het radicale salafisme de meeste aanhangers heeft geworven, zowel nationaal als internationaal.

Catalonië is de autonome regio waarin volgens de veiligheidsdiensten de islamitische gemeenschap fundamentalistische trekken vertoont en banden onderhoudt met extremistische groeperingen in heel Europa. Ook gaan daar de radicaliseringsprocessen het snelst. IS werft ongestraft via moskeeën die niet worden gecontroleerd en de jihadistische propaganda verspreidt zich via internet.

De Catalaanse autoriteiten hebben hun electorale belangen, gekoppeld aan hun streven naar onafhankelijkheid, soms zwaarder laten wegen dan de nationale veiligheid. De recente verliezen die IS in Syrië en Irak heeft geleden hebben een terroristisch offensief teweeggebracht. Daarom is het nodig dat de militaire acties tegen IS-bases blijven doorgaan, en dat alle Europese landen de samenwerking versterken om de terroristische dreiging aan te pakken. Uitwisseling van informatie tussen de staatsveiligheidsdiensten en de politiemachten in de autonome regio’s moet een prioriteit zijn om de veiligheid te waarborgen. Er zijn veel Spaanse successen geweest in de strijd tegen de terreur, maar ten koste van alles moet worden voorkomen dat Spanje zich ontwikkelt tot een basis voor jihadisme.

Opinieblog - 'Wil je afvallen? Grasmaaien zet dan geen zoden aan de dijk'
Beeld afp

11:25 vrijdag 18 augustus 2017

Het terrorisme kiest nauwgezet zijn vijanden en deze keer heeft het een stad gekozen die als geen ander de geest vertegenwoordigt van openheid, democratie en pluriformiteit, precies wat het terrorisme wil inperken, staat in het Commentaar van El Pais. De aanval treft het hart van een dynamische en kosmopolitische stad die miljoenen bezoekers uit de hele wereld trekt en een Europese en Mediterrane economische en culturele motor is met een grote spankracht. Sinds 11 maart 2004 is Spanje van een terroristische aanslag gespaard gebleven. Maar deze misdaad is een wake-upcall voor een terugkeer naar de realiteit.

We juichen het toe dat president Mariano Rajoy heeft besloten, samen met de regering van Catalonië, de leiding ter hand te nemen in het antwoord op de aanval. We doen een beroep op de regering dit te intensiveren zodat het niet tijdelijk is.

Wij vinden dat het hierbij niet moet blijven. Helaas is er op dit moment sprake van maximale politieke verwarring in Catalonië. Een aanval van deze grootte moet een wake-upcall zijn, Catalaanse politici moeten terugkeren naar de werkelijkheid. De strijd tegen het terrorisme vereist een maximale samenwerking tussen het Catalaanse bestuur en dat van de staat, en tussen de veiligheidsdiensten. Er moet absoluut onderling vertrouwen zijn. We doen daarom een beroep op de regering en Catalaanse politiek om zich te zetten aan een realistische agenda voor de wezenlijke problemen die de burgers van Catalonië hebben.

11:21 vrijdag 18 augustus 2017

Alle terroristische aanslagen zijn anders, maar tegelijkertijd zijn ze allemaal hetzelfde, schrijft Rosa Diez in haar bijdrage voor de krant El Espanol. ‘Er is pijn, er is angst, er zijn onschuldige slachtoffers. En er zijn schuldigen. De moordenaars zijn altijd schuldig, schuldig zonder genade.’

‘Terrorisme heeft maar een enkel doel: de democratie verslaan en vrije samenlevingen vernietigen. Met de dood willen terroristen hun totalitaire model, politieke leer - religieus of niet - opleggen.’

Volgens Diez zijn er nauwelijks verschillen tussen de ETA-terrorist en de IS-terrorist. ‘De jihadistische terrorist beschouwt allen die niet aan zijn wet zijn onderworpen als minderwaardig. Hij gelooft dat hij naar de hemel zal gaan door ze te vermoorden. Daarom is hij bereid zichzelf te offeren. De Baskische terrorist ziet de Spanjaarden ook als ongelovigen die de dood verdienen; maar hij leeft meestal heel goed op aarde en heeft geen haast om naar de volgende wereld te gaan. Beiden zijn wrede wezens die hun slachtoffers dehumaniseren zodat ze hen zonder het geringste berouw kunnen vermoorden. Beiden vermoorden ons voor wat we zijn: vrije burgers. Beiden zijn onze gedoodverfde vijanden.’

Er is geen tijd te verliezen, vindt Diez. ‘Zij, de slechteriken, zijn verenigd in hun radicalisme. Wij, de goeden, kijken toe vanaf de zijkant. We hebben ons zelfs gesplitst toen het tijd was voor de eerste persconferenties.’

‘Nee, huilen is niet genoeg. Een beroep op eenheid is ook niet genoeg, want eerst moeten we beslissen waar we ons voor willen verenigen. De eenheid van de democraten moet slechts één doel hebben: het terrorisme verslaan. Verslaan is niet hetzelfde als begrijpen, het is geen dialoog, verslaan betekent hen vernietigen.’

Verslaan is niet hetzelfde als begrijpen, het is geen dialoog, verslaan betekent hen vernietigen

11:19 vrijdag 18 augustus 2017

De kracht van dit type terrorisme is zijn willekeurige karakter: de burger is zich er voor het eerst van bewust dat hij ook slachtoffer kan worden, schrijft Isabel Llanos López in de Spaanse krant El Periodico. ‘Het gaat niet meer zoals vroeger om aanslagen die zich richten op politici en publieke persoonlijkheden.’

‘We moeten leren leven met deze nieuwe realiteit’, stelt Llanos López. ‘We moeten ons bewust zijn van de dreigingen en onszelf opvoeden om actieve waarnemers te zijn. Iedere burger kan iets observeren, iets horen, iets opmerken dat relevant is om het kwaad op te sporen. Het is essentieel om dit met de veiligheidsdiensten te delen, om een gemeenschappelijk front te vormen, en om je oplettendheid niet te laten varen. We moeten volwassen worden en verantwoordelijkheid nemen.’

Het is nu niet de tijd om schuldigen aan te wijzen, vindt Llanos Lopez. ‘Het is tijd om ons bewust te zijn van de situatie en samen te werken om de vijand te verslaan.’

11:35 donderdag 17 augustus 2017

Algemeen Dagblad, commentaar Hans van Zon

Niemand zal betwisten dat onze kennis over de eigen geschiedenis een opknapbeurt behoeft. (...) Maar de manier waarop de formerende partijen in Den Haag zo’n opknapbeurt willen uitvoeren, geeft te denken. Scholen moeten leerlingen onderwijzen in de tekst, betekenis en melodie van het Wilhelmus. Op hun 18de verjaardag krijgen ze een boekje over de geschiedenis van Nederland. Dit plan is een stap terug in de tijd, bedacht door oudere mannen die in de vorige eeuw in de schoolbanken zaten. Met de melodie is niets mis, maar de tekst van het Wilhelmus sluit allang niet meer aan bij deze moderne tijd.

Mocht het plan er komen, dan is het aan leerkrachten, en dat is hen wel toevertrouwd, om er een ‘vertaalslag’ op los te laten. Onze geschiedenis, inclusief de zwarte bladzijden, is het absoluut waard om er ruim aandacht aan te besteden, maar dan wel op een manier die minder op de lachspieren werkt.

De Telegraaf, column Rob Hoogland
Voor ons zijn het eerste en het zesde couplet de bekendste, maar wat te denken van het achtste: ‘Als David moeste vluchten / voor Sauel den tiran / zo heb ik moeten zuchten / als menig edelman / Maar God heeft hem verheven / verlost uit alder nood / een koninkrijk gegeven / in Israël zeer groot.’

Leg dat maar eens uit op het gemiddelde vmbo, waar allen het noemen van de naam Israël voor een intifada zorgt. Dat laat niet onverlet dat het verklaren van het Wilhelmus zelfs daar binnen enkele maanden kan worden afgerond. En dan, Rutte, en dan? Behandelen we dan weer de Holocaust?

NRC Next, column Tom-Jan Meeuws

Het plannetje, dat nog niet door de onderhandelaars zou zijn geaccordeerd, komt natuurlijk voort uit het nationale identiteitsverlangen: we willen opeens allemaal weten wie we zijn, als individuen en als natie. CDA-leider Buma noemde daarom tijdens de campagne het Wilhelmus , en zo zijn we hier beland: een land dat ondanks economische voorspoed in verwarring over zijn zelfbeeld verkeert. (..)

Nederland dankt zijn succes vooral aan zijn bestuursmodel, dat medezeggenschap gunde aan de maatschappij, zodat inschikken voor anderen, samenwerking en schappelijkheid nationale waarden werden.

Maar toen woensdag de voornaamste vertegenwoordigers van deze traditie, werkgevers en werknemers, kwamen praten met formatieonderhandelaars, kreeg dit amper aandacht. Den Haag was bezig met de gemoedstoestand van Segers en die kletskoek over het Wilhelmus: wij zijn voortaan zo begaan met het nationale identiteitsverlangen dat we zelfs voor nationale kernwaarden als redelijkheid en toegeeflijkheid amper nog aandacht opbrengen.

Opinieblog - 'Wil je afvallen? Grasmaaien zet dan geen zoden aan de dijk'
Beeld AD

11:13 woensdag 16 augustus 2017

Het is Donald Trump gisteravond toch nog weer gelukt een groot deel van de media en de politici te shockeren. Het geweld bij de extreem-rechtse manifestatie in Charlottesville was net zo goed te wijten aan de linkse tegenbetogers, zei hij op vragen van journalisten op een geïmproviseerde ‘persconferentie’ over infrastructuur. Daarmee haalde hij zijn eerdere, voorgelezen ‘correcte’ verklaring weer onderuit. Verbijstering, verontwaardiging en grote zorgen klonken meteen in het CNN-programma van Wolf Blitzer, wiens vier grootouders door de Duitse Nazi’s zijn vermoord en nu een Amerikaanse president een groep hoorde paaien die de leus riep: ‘Joden zullen ons niet regeren!’ Dit is het kantelpunt voor Trumps aanhang, denkt hij.

‘Dank u president Trump voor uw eerlijkheid en moed om de waarheid te vertellen over #Charlottesville & de linkse terroristen van de BLM/Antifa te veroordelen’, tweette David Duke, de bekendste voorman en ideoloog van de ‘white supremacists’, de groeperingen die het witte ras als superieur beschouwen.

Morele meltdown
Dat was voor CNN’s Blitzer een duidelijk teken welke kant Trump in wezen heeft gekozen. Hij vroeg: zijn we nu getuige van het historische kantelmoment waarop de ontmaskering van Trump voor zijn eigen gematigde, Republikeinse achterban begint? Van Trumps morele ‘meltdown’?

De Republikeinse voorzitter van het Huis, Paul Ryan, reageerde in ieder geval snel nadat de schokkende beelden van Trumps boze woordenwisselingen met journalisten in de lobby van zijn Trump Tower in New York op de televisie waren verschenen. ‘De uitspraken waren ‘weerzinwekkend’ en ‘er kan geen morele ambivalentie bestaan’. Senator Marco Rubio (rivaal van Trump in de voorronde) tweette: ‘De #WhiteSupremacy groepen zullen het als een overwinning zien 50 procent van de schuld te krijgen’, en: ‘We mogen niet toestaan dat dit oude kwaad een wederopstanding maakt.’

CNN liet de zwarte mensenrechtenactivist Cornell William Brooks (leider van de NAACP) aan het woord. ‘Dit is geen kwestie van blank tegen zwart’, zei die. Dit is een ‘strijd tegen onverdraagzaamheid’, zoals gepropageerd door Trump. ‘Ik zie niet hoe hij zich nog uit de morele afgrond kan werken.’

De Democratisch senator Richard Blumenthal was aangeslagen, ook zijn Joodse familie vluchtte voor de Nazi’s naar Amerika. Hij had niet gedacht vergelijkbare taferelen van fakkeldragende en anti-semitische leuzen scanderende nazi’s nu nog in de VS te moeten zien. ‘Er mag niet meer worden goedgepraat: dit was een terroristische, binnenlandse aanslag.’ En hij voegde eraan toe dat minister van Justitie Sessions dat goed had verwoord (een schimpscheut naar Trump). Vrijdagavond reed de extreem-rechtse activist James Alex Fields met een auto in op de menigte van tegenbetogers en doodde Heather Heyer.

De commentatoren bij Blitzer waren eensgezind in hun afkeuring van Trumps uitbarsting (ook de Republikeinse senator John McCain kreeg een veeg uit de pan). David Axelrod: ‘De kiezers van Donald Trump kozen niet hiervoor, maar om hun frustraties te uiten.’ Ze zouden zich nu wel achter hun oren krabben, dacht hij.

Jeffrey Toobin (The New Yorker) vond dat de anderen wat al te hard van stapel liepen in hun hoop dat Trump zijn Waterloo heeft gevonden. ‘Ik ben wat cynischer.’ Het zou best kunnen dat er veel meer witte aanhangers van Trump zijn die deze vrijage met extremistische randgroepen wel prachtig vinden dan de CNN-kijkers denken, zei hij.

Twitter bericht wordt geladen...

Twitter bericht wordt geladen...

Donald Trump gaat dinsdagavond een verhitte woordenwisseling aan met journalisten over 'Charlottesville' in de lobby van Trump Tower, New York.Beeld afp

11:24 dinsdag 15 augustus 2017

Geen voorstellen om de regels rond hulp bij zelfdoding te verruimen. Wel meer onderzoek naar embryo’s. De VVD, CDA, D66 en ChristenUnie overwegen elkaar vrij te laten bij stemmingen over de belangrijkste medisch-ethische kwesties. Dat blijkt uit een compromistekst van informateur Zalm, die is ingezien door het AD.
De fracties hebben nog geen akkoord bereikt, maar als de beoogde regeringspartijen ermee instemmen is dat een positieve ontwikkeling, betoogt oud-Kamervoorzitter Frans Weisglas.

Vorig week pleitte u in een opiniestuk dat medisch-ethische kwesties niet in het regeerakkoord thuishoren. Het lijkt alsof de fractievoorzitters daar nu in meegaan.

‘Het gaat om een compromistekst van informateur Gerrit Zalm, het is nog de vraag of de fracties daarmee akkoord gaan. Als het klopt, dan is het een positieve ontwikkeling. Toen ik vanochtend de eerste berichten op Twitter las, dacht ik dat het om uitruilen ging, wat ik een slechte zaak had gevonden. Maar dit is een goede zaak, zeker als het gaat om voltooid leven. Daarover moet een diepgaande maatschappelijke discussie worden gevoerd. Het is echt een vrije kwestie waarover ieder individueel Kamerlid moet stemmen.’

Ook schreef u dat het bij de formatie niet moet gaan over embryo-onderzoek. In de compromistekst staat juist dat de Embryowet moet worden verruimd. Wat vindt u daarvan?

‘Ik hink op twee gedachten: ik ben teleurgesteld dat ze embryo-onderzoek in de formatie willen regelen, anderzijds vind ik het een goede ontwikkeling. Het is namelijk belangrijk om onderzoek te verruimen ten behoeve van de wetenschap en van de zorg en welzijn van toekomstige patiënten. Persoonlijk kan ik mij erin vinden, maar het zou mooier zijn als die kwestie vrij was gelaten.’

U hoopte dat de fractievoorzitters van VVD, CDA, D66 en ChristenUnie minder naar het kortetermijnbelang van hun partij zouden kijken en zich meer richten op het landsbelang. Wordt dat nu gedaan?

‘Ja, ze zijn afgestapt van het partijbelang. D66 zou uit partijbelang hebben kunnen proberen het onderwerp levenseinde op hun manier in de formatie te regelen. Zij kunnen het namelijk helemaal kwijtraken als het een vrije kwestie wordt. Dat is een risico voor D66. Maar op dit punt lijkt dat het kortetermijnbelang en het partijbelang wijken voor het algemeen belang. Dat is een goede zaak. ’

Verwacht u dat er binnenkort een kabinet is?

‘Laten we niet vergeten dat er nog veel andere ontwerpen zijn. Op gebied van klimaat staan D66 en ChristenUnie bijvoorbeeld tegenover VVD en CDA. Als VVD’er vind ik dat overigens jammer. Ik zou willen dat mijn partij meer een klimaatpartij zou zijn.
Maar mijn gevoel zegt dat de formatie gaat lukken. Als de onderhandelaars in oktober nog met lege handen staan is dat bovendien ongelooflijk slecht voor het aanzien van de politiek.’

Twitter bericht wordt geladen...

Ik zou willen dat de VVD meer een klimaatpartij zou zijn
D66-fractievoorzitter Alexander Pechtold en CU-leider Gert-Jan Segers.Beeld anp

11:15 maandag 14 augustus 2017

Na het geweld in Charlottesville dit weekend zijn alle ogen op Trump gericht. Wat hebben de rechtse demonstraties en tegendemonstraties te maken met zijn presidentschap? Maar volgens The Wall Street Journal wordt het grotere probleem genegeerd: de identiteitspolitiek.

'Politici en journalisten reduceren het geweld in Charlottesville, Virginia tot een debat over Trumps woorden en intenties. Maar het grotere gif dat tot zulke gebeurtenissen leidt, is identiteitspolitiek – en dat zal niet stoppen als Trump weg is.

'In Virginia zag je de pathologie van de witte nationalistische beweging aan het werk. Zij is verantwoordelijk voor het geweld. Vooral politieke conservatieven moeten deze racistische impulsen veroordelen – en het goede nieuws is dat veel prominente conservatieven dit ook doen. Trump kreeg veel kritiek omdat hij haat ‘aan vele kanten’ veroordeelde zonder de witte nationalisten te noemen.

'Maar het is te makkelijk om alle aandacht op Trump te richten en het grotere probleem van identiteitspolitiek te negeren. De politiek van witte superioriteit was lang een rechts gif, maar de burgerrechtenbeweging stond er tegen op en overwon in de jaren zestig met Martin Luther Kings taal van gelijke kansen en rechtspraak die kleurenblind is.

'Dat beginsel is helaas overboord gezet ten gunste van een nieuwe identiteitspolitiek die Amerika opnieuw wil verdelen volgens ras, etniciteit, sekse en zelfs religie. ‘Diversiteit’ is nu de rechtvaardiging voor al deze verdeling. Sommigen willen het hele bestaan in Amerika reduceren tot deze categorieën – en politieke macht, contracten, banen en nu zelfs salarissen in de particuliere sector toewijzen op grond van de politiek van huidskleur of sekse - in plaats van verdienste.

'Een bot tribalisme ligt op de loer. Een politiek die gefixeerd is op onuitwisbare verschillen zal leiden tot wrok die extremisten op een lelijke manier kunnen uitbuiten.'

The New York Times ziet het niet veroordelen van de witte nationalisten als impliciete steun van Trump.

'Laten we de fictie opzijzetten dat president Trump witte nationalisten tevreden stelde door zo zwak te reageren op het neonazigeweld dat zaterdag leidde tot de dood van Heather Heyer. De neonazi’s hebben zijn boodschap luid en duidelijk gehoord.

'Na de aanval, voordat hij sprak, raadpleegde Trump zijn adviseurs. Zij vertelden hem de gewelddadige witte nationalisten te veroordelen. Dat deed hij niet. In plaats daarvan sprak hij over 'haat, racisme en het geweld aan vele, vele zijden'. Trump is de enige in de moderne presidentsgeschiedenis die demonen van onverdraagzaamheid en intolerantie in dienst stelt van zichzelf. Hij begon zijn politieke carrière met een leugen over het burgerschap van Barack Obama en veroordeelde de woorden en daden van witte nationalisten, neonazi’s, leiders van de Ku Klux Klan en andere racisten die zich verenigden niet.

'Trumps angst om het kwaad van zaterdag bij naam te noemen steekt scherp af tegen zijn gretigheid om islamitische terreur uit te roepen.

'Ondertussen hebben enkele Republikeinse Congresleden het geweld in Charlottesville veroordeeld, ook in de politiek. Senator Cory Gardner uit Colorado zei over witte nationalisten: 'We willen hen niet in onze basis, ze zouden niet onze basis moeten zijn, we zouden hen geen deel van de basis moeten noemen.'

'Maar Trump doet dat wel, en in zijn wanhoop om zijn mislukte presidentschap te redden, heeft hij opnieuw aan hen vastgeklampt.'

Politie in Charlottesville houdt mensen weg bij de alt-rightblogger Jason Kessler.Beeld afp

Twitter bericht wordt geladen...

Een bot tribalisme ligt op de loer

Twitter bericht wordt geladen...

15:48 zaterdag 12 augustus 2017

Frank Kalshoven hoopt dat de kabinetsformatie zich nog minimaal tot kerstmis voortsleept. Nog mooier zou het zijn als de PvdA breekt met het demissionaire kabinet. Dat zou betekenen dat er geen extra geld wordt uitgegeven, zodat we, met een economische groei van 2 procent als rugwind, de staatsschuld laten slinken en buffers opbouwen voor tijden van economische tegenwind.

Hassan Bahara beveelt aan om naar het programma Gemengde relaties van Iris van Lunenburg te kijken. Als zwarte vrouw die alleen op witte mannen valt krijgt ze soms kritiek van andere zwarten op haar partnerkeuze.

Het Centraal Bureau voor de Statistiek ziet gemengde relaties juist als voorbeeld van geslaagde integratie, signaleert Bahara. Hij ziet zijn eigen gemengde relatie helemaal niet als een integratieproject en keert zich dan ook tegen politisering van liefdesrelaties.

Elma Drayer heeft het, wat minder subtiel, over dezelfde Van Lunenburg: ‘Nog zoiets pijnlijks: de programmamaker vertelt dat ze in een 'witte yuppenwijk' woont, graag op terrasjes oesters eet, musea bezoekt. Maar als ze op Instagram een foto post van pakweg een borrel bij het Rijksmuseum krijgt ze sneren als: 'Je voelt je wit, hè?'

Ook Drayer beveelt aan om de film van Van Lunenburg te bekijken (dinsdag 15 augustus, 21 uur, NPO 3).

Mark Rutte komt aan bij het Johan de Witthuis voor de voortzetting van de kabinetsformatie na een korte zomervakantie.Beeld anp

11:02 vrijdag 11 augustus 2017

Hoezo kunnen we ‘rustig gaan slapen, minister Tillerson?’, fulmineert Thomas Friedman in zijn column voor The New York Times. ‘Donald Trump en de Noord-Koreaanse dictator Kim Jong-un – die geen van beiden adviseurs hebben die tegen hun baas durven opstaan – wisselen hel-en-verdoemenis-bedreigingen uit terwijl ze hun vinger aan de nucleaire trekker houden. Dus hoezo rustig slapen?’

In zijn column ontvouwt Thomas Friedman wat president Trump volgens hem wél zou moeten doen: ‘Een serieuze president zou geen geïmproviseerde bedreigingen op Noord-Korea afvuren, maar het diplomatieke initiatief nemen op een manier die geen afbreuk doet aan zeventig jaar naoorlogs Amerikaans leiderschap in die regio. Een serieuze president zou zich baseren op de ruwe schets van een van Amerika’s meest ervaren China-experts, Jeffrey Bader, die bij Brookings.edu werd gepubliceerd onder de naam Why Deterring and Containing North Korea Is Our Least Bad Option (Waarom het afschrikken en indammen van Noord-Korea onze minst slechte optie is).

‘Bader begint met het stellen van de beste vraag die een Amerikaanse strateeg zich kan stellen als hij wordt geconfronteerd met een met kernwapens bewapende opponent: wat zou George Kennan, de architect van de indammingsstrategie tegen de Sovjet-Unie, doen? Volgens Bader zou Kennan begrijpen dat ‘hoewel sommige situaties onacceptabel kunnen zijn, lze zich niet lenen voor kortetermijnoplossingen. Noord-Korea is er daar een van.’

‘Als je te maken hebt met een tegenstander tegen wie je redelijkerwijs geen offensieve oorlog kunt beginnen om het regime te veranderen en die zijn overleving afhankelijk maakt van vijandigheid jegens de VS, is de enige rationele optie indamming, afschrikking en druk.

‘Is Noord-Korea anders dan de Sovjet-Unie? Natuurlijk. Is het geruststellend dat Noord-Korea werkt aan met kernwapens uitgeruste raketten die de VS kunnen bereiken? Natuurlijk niet. Maar het punt is: we hebben eerder met zulke dreigingen geleefd en er is geen reden te geloven dat de afschrikkingscapaciteit die we eerder in stelling brachten niet zal blijven werken. De Kim-familie is moorddadig, maar niet suïcidaal.
‘We zouden moeten lachen om hun rakettesten, zeggen dat we vinden dat ze pathetisch zijn, en onderwijl onze afschrikking in stand houden en onze raketverdediging verbeteren. Ook zouden de VS een formeel vredesvoorstel op tafel moeten leggen, opdat de wereld – en vooral Zuid-Korea en China - zou kunnen zien dat Amerika niet het probleem is. Hoe meer de wereld ziet dat wij de oplossing zijn en niet een land geleid door iemand die net zo gek, irrationeel en onstabiel is als Noord-Korea, hoe meer invloed we kunnen uitoefenen.

‘Zo’n vredesvoorstel – nucleaire ontwapening in ruil voor investeringen en een vredesverdrag – zou hoogst waarschijnlijk niet door Noord-Korea worden geaccepteerd, maar het initiatief in Amerikaanse handen houden in plaats van lijdzaam te moeten wachten op Chinese druk op Pyongyang die toch nooit komt.’

Twitter bericht wordt geladen...

Een massabijeenkomst in Pyongyang woensdag als steun aan de onverzettelijke houding van president Kim in de confrontatie met de VS - deze foto werd donderdag verspreid door het Noord-Koreaanse staatspersbureau.Beeld afp

Twitter bericht wordt geladen...

11:51 donderdag 10 augustus 2017

Niet alleen de inwoners van het door Noord-Korea bedreigde eiland Guam maken zich zorgen over de escalatie in de woordenstrijd tussen Kim Jong-un en president Trump. Commentatoren zijn verbijsterd en bezorgd over wat onbezonnen tweets van Trump lijken. Of stevent de wereld toch af op een kernoorlog?

John Cassidy, The New Yorker
Kan iemand Donald Trump overhalen weer aan het werk te gaan? Op vakantie zorgt hij voor nog veel meer stress.

Letterlijk genomen betekenen de woorden van de president dat de Verenigde Staten een massale aanval zullen openen als reactie op louter verbale dreigementen van Kim en zijn officiële woordvoerders. Dat kan zeker niet het geval zijn. Het gaat om Noord-Korea’s acties niet zijn woorden, een feit bevestigd door minister van Buitenlandse Zaken Tillerson.

Trumps taal was een echo van allerlei soorten dreigementen die Kim en zijn volgelingen routinematig doen uitgaan. Afgelopen zondag nog stelde de staatskrant in Noord-Korea dat als er nieuwe sancties tegen het land worden getroffen de Verenigde Staten ‘in een onvoorstelbare zee van vuur zal worden gestort’.

Misschien was het Trumps bedoeling om te klinken als Kim. Misschien volgt hij de oude madman-theorie van Richard Nixon over hoe je een tegenstander dwingt tot spreken. Maar het werkte niet voor Nixon bij de Noord-Vietnamezen, en er is geen zekerheid dat het zal werken voor Trump bij de Noord-Koreanen.

Jonathan Freedland, The Guardian
Dit was het moment dat veel Amerikanen, plus de rest van de wereld, vreesden. Dit, precies dit, was waar wij het meest verontrust over waren bij het vooruitzicht van Donald Trump als president van de Verenigde Staten. Niet dat hij waardeloze personen zou inhuren of dat hij de hele dag zit te twitteren of dat hij zijn hoge ambt voor verrijking van zichzelf en zijn familie zal gebruiken, of dat hij wreed, bevooroordeeld en verdeeldheid zaaiend zou zijn – al waren dat zorgen. Nee, de dominante vrees bij het idee van Trump in het Witte Huis was dit: dat hij roekeloos, impulsief en idioot genoeg was om de wereld op de rand van een kernoorlog te brengen.

Natuurlijk, koelere hoofden kunnen weldra weer de overhand krijgen. China zou een kanaal kunnen vinden om Noord-Korea over de halen een stap terug te doen in de huidige confrontatie met Washington.

Maar vergis u niet. Trumps opmerkingen van dinsdag hebben de VS tot de rand van een nucleaire confrontatie met Noord-Korea geduwd. We moeten maar hopen dat de twee partijen zullen terugdeinzen, maar maak u geen illusie: we staan aan de afgrond. En Trump heeft ons daar neergezet.

Twitter bericht wordt geladen...

11:07 donderdag 10 augustus 2017

Eliot A. Cohen, The Atlantic

Misschien is het allemaal bluf. Als het dat is, brengt Trump een gevaarlijke wond toe aan het Amerikaanse buitenlandbeleid, want deze dreigementen zullen waarschijnlijk loos blijken. Als loze woorden over vuur en razernij slechts een onderhandelingstactiek zijn, zullen ze de VS niet opleveren wat gewenst is, omdat de Noord-Koreanen alle reden hebben kernwapens te willen en ze hebben een indrukwekkende weerstand getoond tegen druk om in te binden, zelfs van hun belangrijkste bondgenoot en handelspartner China. Als het echter geen truc is, dan is de regering waarschijnlijk aan het overwegen wanneer een Tweede Koreaanse Oorlog te beginnen. En dat noopt tot reflectie.

Noord-Korea met kernwapens is een angstaanjagende werkelijkheid, angstaanjagender in veel opzichten dan het bezit van kernwapens door de Sovjet-Unie en China in de jaren vijftig en zestig.

Max Fisher, The New York Times
De sociale media lopen over van nerveuze grappen en soms onverbloemde paniek over de vraag of Trump en Noord-Korea’s leider Kim Jong-un al bekvechtend onbedoeld een kernoorlog zullen ontketenen.

Hier zijn vijf redenen waarom het gevaar minder eng kan zijn dan je hebt gehoord.

De Verenigde Staten hebben al vijftien jaar lang vage dreigementen aan het adres van Noord-Korea geuit.
Woorden doen ertoe in internationale betrekkingen, maar daden nog veel meer.
Niemand heeft baat bij escalatie, en alle partijen begrijpen dat.
Staten negeren normaal gesproken onduidelijke, losstaande signalen, zoals die van Trump.
Elk risico voor de Amerikaanse geloofwaardigheid of voor Trump die verstrikt raakt in een gevaarlijke positie, is gemakkelijk te overdrijven.

11:56 woensdag 9 augustus 2017

Heeft Zuma het hem toch weer geflikt. De stemming in het Zuid-Afrikaanse parlement over een motie van wantrouwen tegen de president was voor het eerst anoniem; misschien zouden de ANC-parlementsleden hun veel beschimpte leider nu laten vallen. Dat was vooral de speculatie buiten Zuid-Afrika, in het land zelf wisten ze wel beter. De nog altijd oppermachtige partij ANC sluit de gelederen, dissidenten worden geïntimideerd.

Jacob Zuma is ook binnen het ANC niet erg populair. Het zijn niet de minsten in de partij die hebben geprobeerd hem pootje te lichten de afgelopen jaren. Vicepresident Cyril Ramaphosa is de laatste in een rij oudgedienden met groot aanzien die in het openbaar hebben opgeroepen tot zijn voortijdig vertrek als partijleider en president. De ontslagen minister van Financiën Pravin Gordhan is een andere. De vakbonden hebben zich tegen het corrupte bewind van Zuma gekeerd, met de opzichtelijke zelfverrijking en de handjeklap met de Gupta-broers (Indiase zakenlieden). Het lijkt allemaal af te glijden van Zuma, die in de Zuid-Afrikaanse pers omschreven wordt als de ‘teflon-leider’.

Die leider ten val laten brengen door een motie van de oppositiepartijen, dat kon het ANC niet laten gebeuren. Niet dat er argumenten werden aangedragen waarom Zuma best een goede president zou zijn: het verweer ging voluit: het was een couppoging tegen het ANC. De berichten in de Whatsapp-groep van de ANC-fractie lekten snel uit. Dat ging zo: ‘Er zijn geen ROZEN in de OORLOG. De oorlog tegen het Monopoliekapitaal vereist een contingent van verenigde strijdkrachten van Oliver Tambo. Verenigd STAAN we pal, verdeeld zullen we VALLEN.’ En nog één: ‘Laten we de vijand met enthousiasme tegemoet treden. Laten we om 13.00 uur bijeenkomen bij het Poorthuis en dan samen het parlement binnengaan terwijl we revolutionaire liederen zingen.’

Die houding is desastreus voor de partij. Het heeft ertoe geleid dat er nu een mondige oppositie (de Democratische Alliantie van Maimane) en een schreeuwende en zingende (de Economische Vrijheidstrijders van Malema, die uit het ANC was gezet) in het parlement zit. Het enorme overwicht onder Mandela en diens opvolger Mbeki kalft onder Zuma snel af. Het ANC heeft nauwelijks een beleid, de idealen worden niet meer serieus genomen omdat de daden er haaks op staan. Zuma’s trouwe achterban is alleen te vinden onder ‘gewone Zuid-Afrikanen’ in zijn Zulu-regio.

In december komt het er echt op aan. Dat kiest het ANC-partijcongres een opvolger van Zuma als partijleider; in 2019 loopt diens tweede en laatste termijn als president af. Binnen een paar maanden moeten de dissidenten en oudgedienden het tij zien te keren om de leiding te kunnen terugpakken van wat tientallen jaren de beroemdste, dapperste, inspirerendste en meest bewonderde partij was in Afrika en ver daar buiten, zoals in Nederland.

Wim Bossema is redacteur van de Volkskrant

Cartoonist Zapiro op de Zuid-Afrikaanse site Daily Maverick.Beeld sm

Twitter bericht wordt geladen...

President Zuma viert dinsdagavond met aanhangers voor het parlement in Kaapstad zijn overwinning.Beeld reuters

Twitter bericht wordt geladen...

10:36 dinsdag 8 augustus 2017

De Kenianen kiezen vandaag hun nieuwe president. De verkiezingen kunnen een voorbeeld worden voor veel andere Afrikaanse landen of de stembusgang kan opnieuw leiden tot geweld, schrijft Volkskrant-redacteur Wim Bossema. De Afrikaanse media belichten de zorgwekkende kant en de hoopgevende kant van de verkiezingen. Enerzijds is er veel nepnieuws in omloop, anderzijds zijn er mondige kiezers en nieuwe vormen van bestuur.

‘Kenia is een van de voorlopers op het gebied van de mobiele telefonie en 88 procent van de bevolking zit op de een of de andere manier op internet. Dat geeft de jonge kandidaten een heel nieuwe manier om met de al even jonge kiezers in contact te komen.’ Maar de digitale revolutie heeft ook een schaduwzijde: ‘Het nepnieuws is het zich snel verspreidende virus van deze verkiezingscampagne, schrijft Allan Kamau op de opiniesite African Arguments.’

Deze verkiezingen zijn volgens politiek analist Nanjala Nyabola anders dan alle voorgaande door de grondwetswijziging van 2010. ‘Daardoor stemmen de Kenianen dinsdag voor zes verschillende niveaus van bestuur, van het presidentschap tot lokale raden. Die devolutie van de macht is volgens Nyabola een grote vooruitgang voor de democratie, misschien wel een proeftuin voor elders in Afrika, of daarbuiten.’

Toch klinkt er in de Keniaanse media ook veel vrees voor geweld, merkt Bossema op. Zo herinnerde de Keniaanse cartoonist Gathara aan de 1.300 doden tijdens de verkiezingen tien jaar geleden. ‘Hij vindt het een veeg teken dat al die misdaden onbestraft zijn gebleven, waardoor de trauma's onder de bevolking voortduren.’

'Gathara wijst ook op de vele mogelijkheden tot intimidatie, op gesjoemel met de herindeling van de gewesten en rond de devolutie, waarover Nanjala Nyabola juist zo enthousiast schrijft.'

Lees hier het hele artikel over het debat rond de Keniaanse verkiezingen.

Twitter bericht wordt geladen...

Lange rijen voor stemlokalen in Kenia.Beeld afp

Twitter bericht wordt geladen...

11:15 maandag 7 augustus 2017

De Nederlandse voetbalvrouwen hebben geschiedenis geschreven. Voor het eerst werden de Oranje Leeuwinnen Europees Kampioen. Internationale media schrijven vol lof over hen.

‘De meest opwindende wedstrijd van Euro17’, schrijft de Britse krant The Guardian. ‘De finale werd een weergaloze reclame voor vrouwenvoetbal en maakte van Nederland de verdiende, hoewel verrassende, Europees kampioen. Op vele manieren is het jammer dat er een verliezer moest zijn na een spel met hoog tempo, opwindend vleugelspel, intelligente passen, strategische tegenaanvallen en het genadeloos afmaken van beide kanten. Gelet op het hoge percentage enthousiaste mannelijke toeschouwers - van alle leeftijden - lijkt het tot nu toe enigszins sceptische gastland echt verliefd geworden op vrouwenvoetbal.’

De Franse sportkrant L'Équipe spreekt van ‘vuurwerk’ tijdens de finale van het EK. ‘Nederland was het meest speelse team van het EK won een spectaculaire finale tegen Denemarken. Een beloning voor een team dat in drie weken nooit zijn principes opzij heeft gezet. De door Ajax-geïnspireerde 4-3-3 opstelling zorgde ervoor dat het Nederlandse publiek al vanaf de eerste overwinning tegen Denemarken verliefd werd op het vrouwenteam.’

‘Oranjegekte!’, kopt de Vlaamse krant Het Laatste Nieuws. ‘Feest in Enschede en zeg maar in heel Nederland. Het vrouwenelftal van Oranje bezorgde onze noorderburen vandaag een delirium in de EK-finale tegen Denemarken. Na een propagandamatch - vooral in het eerste bedrijf was het genieten geblazen met vier goals - stond er 4-2 in het voordeel van Oranje op het bord.’ De winst voor de Leeuwinnen noemt de krant ‘oververdiend’. ‘Zes wedstrijden gespeeld en alle zes gewonnen, dan kan je wel spreken van een oververdiende Europese titel.’

‘Het Nederlandse zomersprookje is perfect: de Nederlandse voetbalsters winnen voor het eerste de EK-finale in eigen land’, schrijft de Duitse krant Die Welt. ‘De spannende finale bezorgde Enschede aardbevingen.'

Het Duitse vrouwenteam won zes jaar op een rij het EK, maar werd dit jaar tijdens de kwartfinales uitgeschakeld. ‘Bij de EK-finale waren we gewoon jaloers’, schrijft Bild die een spandoek met de tekst ‘Wo seid ihr, Deutschland?’ (Waar ben je Duitsland?), in Enschede zag. ‘Nederland lacht het laatst!’

Lees ook de reacties uit de Nederlandse kranten.

De speelsters van het Nederlands vrouwenelftal op het podium na het winnen van de finale tussen Nederland en Denemarken van het EK vrouwenvoetbal in het FC Twente Stadion.Beeld anp

Twitter bericht wordt geladen...

Twitter bericht wordt geladen...

07:48 zondag 6 augustus 2017

Jean-Pierre Geelen schrijft over de ‘eiercrisis’. ‘Tussen de tegenpolen NVWA en de kritische geleerden bevinden zich de belangen van een sector, kippenboeren met hun brancheorganisaties, supermarkten. En media, altijd gebaat bij een crisis of -gate. Alles is media: alleen het woord 'eiercrisis' al is perceptie. In het krachtenspel tussen al die partijen staat de arme nieuwsconsument voor de vraag wie hij moet (en nog kan) geloven.’

Elma Drayer verbaast zich over de aanpak van terugkerende Syriëgangers. ‘Het Amsterdamse gerechtshof besloot deze week Syriëganger Ilyas H. na twaalf maanden voorarrest niet langer vast te houden. Weliswaar werd de jongeman - die herhaaldelijk poogde het kalifaat te bereiken - tot drie jaar veroordeeld, maar de laatste twee mag hij in voorwaardelijke vrijheid doorbrengen. Omdat, aldus het Haarlems Dagblad, 'er in het leven van de IJmuidenaar de afgelopen tijd veel is veranderd'. Hoe is het mogelijk, vraag je je als simpele nieuwsconsument af, dat menigeen deze luitjes nog steeds beziet als gedepriveerden die wij vooral een tweede kans moeten gunnen? Terwijl we inmiddels heel goed weten waartoe ze in staat zijn?'

Hassan Bahara schrijft over de emoties om hetgeen voetballer Abdelhak Nouri overkwam. ‘Als ik mijn ironische reflex even probeer te onderdrukken, dan zie ik een land dat deze tragedie aangrijpt - en nodig heeft - om voor even te ontsnappen aan de uitputtende polarisatie. Morgen zijn we weer overgeleverd aan het constante geblèr van de haatpredikers van allerlei ideologische kunne die ons uit elkaar willen houden, maar nu even niet.’

Ei met code die consument in staat stelt te checken of het om een schoon ei gaat.Beeld anp

Twitter bericht wordt geladen...

Twitter bericht wordt geladen...

Twitter bericht wordt geladen...

10:18 vrijdag 4 augustus 2017

Er is veel kritiek op de Nederlandse Voedsel en Warenautoriteit inzake de communicatie over wat enigszins hysterisch de gifeieren wordt genoemd. De vicevoorzitter van de NVWA adviseerde eerder deze week om maar helemaal geen eieren te eten, terwijl 80 procent van de eieren schoon was.

Later bleek dat het gevaar voor de volksgezondheid van de besmette eieren slechts in één geval reëel was. Uiteindelijk konden de besmette eieren wel snel uit de schappen worden verwijderd door het publiceren van de codes. Die codes stelden ook de consumenten in staat te checken of zij schone eieren in handen hadden.

Het Belgische federale voedselagentschap (FAVV) publiceerde geen codes van besmette eieren en hield zich überhaupt helemaal gedeisd. Dat wekt de toorn van commentator Inge Ghijs in de Vlaamse krant De Standaard, die de aanpak van de NVWA juist haar landgenoten ten voorbeeld stelt.

Zij schrijft: ‘Met een daadkrachtige aanpak en een open communicatie win je het vertrouwen van de consument. Het enige dat het FAVV nu zaait, is wantrouwen tegenover elk ei. Het agentschap moet beseffen dat consumenten geen kleine kinderen zijn, maar dat ze zich wel zo gaan gedragen, als ze als kinderen worden behandeld.’

11:44 donderdag 3 augustus 2017

Dieselgate roept overal in Europa de bredere vraag op: hoelang gaan we nog door op de weg van de fossiele brandstoffen? Moeten we niet versneld overstappen op elektrische auto’s? De commentaren in Europese kranten lopen uiteen van ‘hup, vooruit’ tot ‘ho ho, niet al te snel!’

Pravda (Slowakije): loop de toekomst niet mis
'De antwoorden op de vraag waarom wij op het Oude Continent nog steeds geen antwoord op de Tesla-modellen hebben komen steeds op hetzelfde neer: de Amerikanen verdienen er geen cent aan, ze maken er veel te weinig, etc. Maar Nokia beweerde ooit ook dat Apple’s iPhone maar ‘een speeltje’ was. En hoe staat die vroegere voorloper op de markt van mobiele telefoons er nu voor? En hoe Apple?

Je hoeft geen fan te zijn van elektrische auto’s. Maar we moeten meedoen met de verandering. Dat geldt des te sterker voor Slowakije, dat zo trots is dat het de meeste auto’s per inwoner ter wereld produceert.’

Die Welt (Duitsland): Geef diesel een periode van respijt
Diesel nu al helemaal uitschakelen, door rijverboden uit te vaardigen, nog voordat ons goed werkende e-auto’s met voldoende actieradius ter beschikking staan, en laadpalen met verantwoorde stekkers, doet dodelijk denken aan de ‘Energiewende’. Eerst werd besloten kernenergie van het net te halen, gevolgd door de kolencentrales. En pas toen drong het besef door dat we niet genoeg ecostroom hebben en te weinig noord-zuid-leidingen. Bij diesel dreigt nu eenzelfde chaos.

De Bondsregering moet nu twee dingen doen: ze moet diesel een overgangsperiode van respijt gunnen, al was het maar om de miljoenen autobezitters niet de facto te onteigenen. En ze moet de autofabrikanten verplichten tot quota voor de bouw van auto’s met nul uitstoot. Quota, die men kan controleren, die het sjoemelen onmogelijk maken.’

Kainuun Sanomat (Finland): Gebruik overgangstechnologie
'Krachtens het uitstoot-prgramma van de regering zullen op Finlands wegen tegen 2030 ongeveer 250 duizend elektrische auto’s rijden. Nog geen 10 procent van het totale wagenpark. Deze optimistische doelstelling zal bij lange na niet genoeg zijn om de verkeersuitstoot zelfs maar te halveren. Het zal die met slechts 5 procent verminderen.

Met het oog op de uitstootdoelstellingen zijn biobrandstoffen een veel eenvoudiger en sneller alternatief, omdat die kunnen worden gebruikt in combinatie met de huidige brandstofmotoren. Als aanvulling op elektrische auto’s zal een substantiële toename in de productie van biobrandstoffen noodzakelijk zijn, voor gebruik totdat het percentage elektrische auto’s in het land hoog genoeg is.'

Een eigenaar van een dieselauto tankt bij.Beeld anp

Twitter bericht wordt geladen...

11:32 donderdag 3 augustus 2017

Salzburger Nachrichten (Oostenrijk): Genoeg woorden, nu daden
'Op middellange- en lange termijn gaat het onvermijdelijk om het overstappen naar auto’s aangedreven door accu’s. Dat wordt niet eenvoudig, maar men mag hopen op de kunde van de technici. De politiek moet meehelpen en haar strategie veranderen, als het omschakelen naar e-mobiliteit niet bij een lippendienst blijft. Het moet afgelopen zijn met openlijke en verborgen subsidiëring van alles waarbij brandstoffen betrokken zijn. In plaats van met belastinggeld het koopgedrag van individuen te willen beïnvloeden, moet de politiek openbare middelen in de infrastructuur steken.

De menselijk wens om mobiel te zijn kan niet ontnomen worden. Maar willen we gehoor geven aan die wens zonder dat de wereld in een broeikas verandert, dan moet iedereen zijn denken en gedrag veranderen.'

Twitter bericht wordt geladen...

11:18 woensdag 2 augustus 2017

Moet Nederland het Duitse voorbeeld volgen en het reisadvies voor Turkije aanscherpen? Dagblad Trouw pleit daarvoor in een hoofdredactioneel commentaar. Want een 'ferme houding is niet alleen een krachtig signaal naar de Turkse regering, maar bovendien een belangrijk signaal naar de Turkse Nederlanders: jullie zijn onze staatsburgers en wij komen voor jullie op.'

Na de arrestatie van een Turkse Nederlander vroegen CDA en SP aan minister Koenders om een negatiever reisadvies. D66 stelde Kamervragen. De Nederlander werd kort vastgehouden en heeft nu een uitreisverbod omdat hij eerder president Erdogan zou hebben beledigd. Buitenlandse Zaken zegt dat in het advies al wordt gewaarschuwd dat het beledigen van de president in Turkije strafbaar is.

Trouw betreurt dat 'het er de laatste tijd op lijkt dat er gekozen is voor een voorzichtiger diplomatieke koers'. De krant roemt de onverzettelijke houding van Duitsland. In Turkije zijn twintig Duitsers van Turkse komaf opgepakt, onder wie een journalist en een mensenrechtenactivist, onder het mom van 'betrokkenheid bij terrorisme'. Berlijn waarschuwt zijn onderdanen niet naar Turkije te gaan en maant Duitse bedrijven terughoudend te zijn met investeringen in dat land. 'Nederland zou dat Duitse voorbeeld moeten volgen.'

De krant verwijt Koenders dat hij vorige maand schaarde achter de kritiek van de Duitse regering op de toenemende repressie in Turkije, maar dat het nu 'stilletjes' blijft in Den Haag. 'Ongetwijfeld zal er achter de schermen het een en ander gebeuren', schrijft Trouw, en reisadviezen worden bijgewerkt voor risicostreken aan de grens met Syrië en met waarschuwingen aan Turkse Nederlanders, maar dat is niet langer genoeg. De Nederlandse regering moet duidelijk stelling nemen.

Een vakantieoord van Club Med in Beldibi aan de Turkse kust.Beeld reuters

10:39 dinsdag 1 augustus 2017

Dat chef-staf Reince Priebus het veld moest ruimen, wekt weinig verbazing bij The Economist. Hij is een Republikeins kopstuk met goede manieren, die bovendien Trump adviseerde zich na diens seksistische uitlatingen terug te trekken als presidentskandidaat.

Directeur communicatie Anthony Scaramucci, was ‘much Trumpier’ dan Priebus. Maar hij ‘brak de huisregel van het Witte Huis van Trump: hij kreeg meer publiciteit dan de baas.’

The Economist vindt het verstandig dat de nieuwe chef-staf, generaal Kelly, de grofgebekte Scaramucci meteen de laan uit stuurde. Maar we moeten er niet op rekenen dat Trump zich onder invloed van Kelly meer presidentieel zal gaan gedragen.

Matthew Continetti sluit zich daarbij aan in The New York Times. In alles is Trump de tegenpool van de kernwaarden waar Washington voor staat: conventies, procedures en het vermijden van conflicten. ‘Het is te zwak uitgedrukt dat president Trump deze consensus ter discussie stelt. Hij is niet alleen politiek incorrect, zijn manier van doen en de taal die hij uitslaat gaan in tegen alles waarin de bewoners van Washington zijn opgevoed.’

Continetti vergelijkt Trump met die andere outsider: Jimmy Carter. Die ging ten onder aan gebeurtenissen die hij maar half begreep en niet onder controle kreeg. ‘Als Trump het lot van Carter wil vermijden, moet hij zich realiseren dat hij een oorlog op alle fronten waarschijnlijk zal verliezen en dat een overwinning bondgenoten vereist.’

Anthony Scaramucci brak een record: ontslagen na 10 dagen als communicatie-directeur van president Trump.Beeld ap

09:59 maandag 31 juli 2017

Volgens recensent Joep School van Het Parool overtrof de uitzending van Zomergasten de toch al hoge verwachtingen. Met name het laatste kwartier: ‘Ineens keken we allemaal recht naar binnen. En ineens sprak Van der Laan in verleden tijd over zijn tijd als burgemeester.’

Joep School: ‘Bij het item Nouri kwamen de scheurtjes. Eerst nog charmant het gevallen Ajax-talent becommentariërend, maar na het zien van de beelden van het eerbetoon in Geuzenveld van slag. 'Een onwaarschijnlijk verdriet. Iemand met zo'n mooi perspectief dat zomaar afgesneden wordt. Het verbroedert. Dat vind ik persoonlijk een van de mooiste dingen: de F-side en de Marokkanen samen. Een perfecte dienst."

Na deze uitspraak houdt Van der Laan het niet langer droog. 'Een traan. Stilte. Een stilte die zowel Van der Laan als Abbring even niet konden of wilden vullen. Het leidde een intens slotkwartier in, met een interviewster van wereldklasse: kalm, invoelend, wars van effectbejag en weer volledig baas over het gesprek.’

Uit doffe ellende kan soms een hoop moois opbloeien, luidde de voornaamste les die de burgemeester van Amsterdam zondagavond de kijkers van tweede aflevering van Zomergasten wilde meegeven, schrijft Joris Belgers in de tv-recensie van Dagblad Trouw. ‘Abbring, misschien aanvankelijk nog wat geïntimideerd, kwam langzaam op gelijkwaardig niveau met haar gast. Ze bleek goed voorbereid, en bleef bij de les. Dit was niet een avond waarop de interviewer kritisch moest doorvragen, ook lag zelffelicitering hierdoor op de loer, ondanks alle bescheidenheid. Ook was jammer dat er kansen bleven liggen om echt persoonlijk de diepte in te gaan. Het was duidelijk dat Eberhard van der Laan stevig de regie hield.’

Eberhard van der Laan zorgde als tweede Zomergast van het seizoen voor een drie uur durende oase van beschaving en respect. Met een emotioneel slot, schrijft Maral Noshad Sharifi in de tv-recensie van NRC. ‘Door vaak 'sorry' te zeggen en 'als jij dat goed vindt' blijft Van der Laan bescheiden en laat hij Abbring weten dat zij de leiding heeft. Die neemt ze vol vertrouwen.’ Wel merkt Noshad Sharifi op: ‘Meerdere keren valt het woord Marokkaan, terwijl Marokkanen in Marokko wonen. Toch gek dat een burgemeester en een VPRO-presentatrice anno 2017 dit soort fouten maken.’

‘Zomergast brengt warmte’, kopt De Telegraaf over de aflevering met Van der Laan. ‘Van der Laan wilde terugkijken op alles wat er in zijn leven was gepasseerd en wat hem was bijgebleven. Het toonde dat de voormalige advocaat geen wegkijker is.’ Ook schrijft de krant: ‘Voor Amsterdam houdt hij een opzienbarende droom. Als Nederland moeten wij ons realiseren dat Amsterdam, Rotterdam, Utrecht en Den Haag één stad zijn met het groene hart als Central Park. Deze steden moeten het New York van Nederland worden.’

Lees hier de recensie van de Volkskrant: 'Zomergast Van der Laan maakt monument van eigen uitzending'.

Burgemeester Eberhard van der Laan van Amsterdam: indrukwekkend optreden als Vpro's Zomergast.Beeld Merlijn Doomernik

Twitter bericht wordt geladen...

Twitter bericht wordt geladen...

Twitter bericht wordt geladen...

Twitter bericht wordt geladen...

Twitter bericht wordt geladen...

09:55 zondag 30 juli 2017

Lees vandaag de column van Jean Pierre Geelen waarin hij schrijft dat met anderhalf miljoen slachtoffers de bio-industrie één grote barbecue is. ‘Er zijn weinig redenen - anders dan: 'Ik vind het gewoon lekker' - om vlees te eten, zéker niet uit de bio-industrie. Er zijn er veel meer om het te laten, maar ieder moet zelf rekenen.’

Sarah Sluimer schrijft in haar column voor de V Zomer bijlage dat Frankrijk een oudere vrouw is die met tegenzin make-up opsmeert. ‘Och, die arme Fransen, dacht ik terwijl ik vanuit de auto zelfs het glooiende landschap dacht te zien zuchten onder zoveel vernieuwingsdrang. De komende jaren zullen ze moeten doen alsof ze niéúw zijn, alsof ze een frisse toekomst hebben.’

Lees ook de laatste column van ombudsvrouw Annieke Kranenberg. 'Als ombuds ben je de luis in de pels van de luis in de pels. Een eigenaardige, lastige, maar ook leerzame en dienstbare functie. Veel dank aan alle lezers en belanghebbenden, die hun zorgen slim, afgewogen, geestig en ontroerend - soms boos en sarcastisch - maar bijna altijd zeer betrokken hebben geventileerd.'

Opinieblog - 'Wil je afvallen? Grasmaaien zet dan geen zoden aan de dijk'
Beeld Vertommen
Opinieblog - 'Wil je afvallen? Grasmaaien zet dan geen zoden aan de dijk'
Beeld Marc De Roeck

Twitter bericht wordt geladen...

Twitter bericht wordt geladen...

Twitter bericht wordt geladen...

10:48 vrijdag 28 juli 2017

Treinreizigers van de NS worden met ingang van de nieuwe dienstregeling niet meer aangesproken als 'Dames en heren' maar met het sekseneutrale 'Beste reizigers'. En ook de gemeente Amsterdam maakte bekend haar inwoners niet langer met mijnheer of mevrouw, maar met mens of inwoner aan te spreken. Volkskrant-lezers reageren kritisch. ‘Genderneutraliteit bestaat niet.’

Toekomstbeeld
Er gaat een tijd komen dat ik niet meer mag zeggen dat we vier dochters hebben.
Cathy van Beek, Bodegraven

Genderneutraliteit bestaat niet
Nu ook de NS die de reizigers gaat aanspreken met ‘beste reizigers’. Ach, men wordt hier in ieder geval aangesproken. Mijn echtgenoot (man) ontving gisteren een hypotheekbrief van de ING: Geachte heer ….. Ik, (vrouw) stond niet in de aanspreektitel. Toch staat de hypotheek op beider naam. De ING heeft mij vergeten aan te spreken. Er bestaat geen genderneutraliteit, zolang de helft van de bevolking niet wordt gezien.
L. Moerland, ‘s-Heer Hendrikskinderen

Stemmingneutraal
Op Twitter vernam ik dat de NS geslachts- ehh genderneutraal gaat omroepen: #echtvooriedereen Machinisten, conducteurs en omroepers krijgen de instructie om de passagiers vanaf december genderneutraal toe te spreken.

Waarom niet ook stemmingneutraal? 'Goedemorgen' wordt vervangen voor 'het is ochtend' en 'goedemiddag' voor 'het is weer middag', en zo verder, u snapt het al: depressie is geen pretje.
Jodie van der Graaf, Rotterdam

Zonnesteek
Die paar warme dagen in juli waren kennelijk warm genoeg om een paar dames en heren, pardon mensen, een flinke zonnesteek te bezorgen. Dames en heren zijn van nu af mensen, jongens en meisjes zijn nu mensjes. In post van de overheid ben ik in de briefaanhef tegenwoordig: Geacht mens. Op straat, in de supermarkt, in de horeca wordt het nu dus: 'Goedemorgen mens, alstublieft mens, dank u wel mens, heeft u een bonuskaart mens, fijne dag verder mens.' Mens zeggen tegen een vrouw gold trouwens altijd als minachtend. Pim Fortuyn zei tegen journalist Wouke van Scherrenburg: ach, mens ga toch koken!

Als er een baby wordt geboren mag ‘het is een jongetje of het is een meisje’ ook niet meer. Nee, het is een baby, een mensje. Ja, wat anders? Genderneutraal, mensen, doe eens normaal!
Peter Ruijtenbeek, Den Haag

Eetgelegenheid
In navolging van het artikel over de gemeente Amsterdam die geen mevrouw en meneer gaat noemen, kunnen we voor de restaurants, fast food, eetcafés en wat nog meer ook een eenheidsnaam gebruiken, namelijk 'eetgelegenheid', dan zijn we in een keer van alle gedoe af en hoeft een rechter er niet over te beslissen. Het gaat tenslotte gewoon om een plek waar je wat voedsel naar binnen kan werken. Eten is dat dus.
Rene van den Berg, Vlaardingen

Macht van de minderheid
Jean-Pierre Geelen schrijft een badinerend stukje over de jongste sekseneutrale voorstellen van de Amsterdamse genderautoriteiten. Je moet maar durven. Het zal hem duur komen te staan . Binnen afzienbare tijd zal zijn broodmens de Volkskrant hem geheel neutraliseren. Want ook de Volkskrant zal er niet omheen kunnen. De macht van een minderheid.
Jan Heijmans, Utrecht

Een genderneutraal toilet op het ministerie van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap.Beeld anp

12:35 donderdag 27 juli 2017

Trump wil transgenders het Amerikaanse leger uitzetten Verontwaardiging en verbazing in de VS: waarom meldde president Trump per tweet plots dat hij geen transgenders meer in het Amerikaanse leger wil? De Republikeinse senator en oorlogsheld John McCain, net geopereerd aan een hersentumor, keerde zich meteen tegen Trumps besluit. Maar de president krijgt ook steun.

McCain verklaarde: ‘Elke Amerikaan die voldoet aan de geldende medische en paraatheidscriteria moet worden toegestaan in dienst te blijven. Er is geen reden waarom militairen die in staat zijn te vechten, te trainen, en tot actie over te gaan, het leger zouden moeten verlaten – ongeacht hun geslachtsidentiteit.’

En: ‘De tweet van de president vanmorgen is het zoveelste bewijs dat belangrijke beleidsverklaringen niet via Twitter moeten worden gedaan.’

President Trump had in twee tweets gemeld: ‘Na overleg met mijn generaals en militaire experts, wees alstublieft geadviseerd dat de regering van de VS niet zal accepteren of toestaan dat transgender-individuen in welke hoedanigheid dan ook in het Amerikaanse leger dienen. Ons leger moet gefocust zijn op slagvaardige en overweldigende overwinningen en mag niet worden belast met gigantische medische kosten en verstoring die transgenders in het leger met zich meebrengen.’

De meeste columnisten en commentatoren zijn negatief over Trumps besluit. In The New York Times schreef hoogleraar Engels en columnist Jennifer Finney Boylan over de schok onder militaire transgenders: ‘Transgender-Amerikanen hebben moedig gediend in ons leger en doen dat nog. ‘Ik kom uit een lange reeks familieleden die dit dit land hebben gediend’, zei marineofficier Helms. ‘Dat iemand nu tegen me zegt dat ik niet waardig ben om te dienen in het leger, alleen omdat ik anders ben, is een vreselijke en intolerante manier van naar de wereld kijken.’

Het besluit van de president wordt toegejuicht door conservatieve christelijke groepen, bovenal de Family Research Council, die lobbyt tegen transgenders in het leger sinds die een jaar geleden door toenmalig staatssecretaris Ash Carter werden toegelaten. Voorzitter Tony Perkins: ‘Dit was het werk van Ash Carter die op het punt stond te vertrekken en nog gauw de pin uit een culturele handgranaat trok. Onze militaire leiders zeggen dat dit niet bijdraagt aan betere strijdkrachten; het is een afleiding; het legt beslag op schaarse middelen.’

De gevestigde organisaties van veteranen hebben zich niet uitgelaten over Trumps besluit, maar wel een jongere organisatie, de Iraq and Afghanistan Veterans of America. Paul Rieckhoff, de oprichter van deze club veteranen: ‘Dit is achterlijk, schadelijk en strijdig met Amerikaanse waarden. Het is ook slecht voor de nationale veiligheid. Duizenden transgender-militairen dienen op dit moment in ons leger. Een onbekend aantal van hen in gevechtszones.’

Betoging op Times Square in New York tegen Trumps plan transgenders uit het leger te zetten.Beeld afp

Twitter bericht wordt geladen...

11:32 donderdag 27 juli 2017

De meeste van de duizenden lezersreacties bij The New York Times op Trumps tweets en de artikelen in de krant variëren van boosheid tot ongeloof, maar er zijn ook een paar die wel instemmen.

Zoals ‘ERA’ (New Jersey): ‘Eindelijk is de geestelijke gezondheid teruggekeerd in het Witte Huis en kunnen we eindelijk een leger hebben dat zich kwijt van een zeer ernstige taak van ons land en niet in gevaar wordt gebracht door te veranderen in een sociaal experiment.’

En Mary Hart (New York City): ‘Ik juich deze stap van de president toe. Ik heb geen probleem met gays in ons leger, ik ben met velen van hen in dienst geweest. Transgenders zijn een ander verhaal, niet omdat ze trans zijn, maar omdat hen onderbrengen in een militaire omgeving enorme financiële last voor het leger met zich meebrengt, terwijl het weinig oplevert, gezien het kleine aantal dat in het leger zal gaan.’

Andrea (New Jersey) maakt een kanttekening bij het bestaande open beleid: ‘Ik ben een transseksuele vrouw (en was ooit soldaat) en ik heb altijd gemeend dat personen niet tot het leger moeten worden toegelaten tot ze de overgang volledig hebben doorgemaakt. De transitie is een erg ingewikkeld proces en volgens mij is het onmogelijk je honderd procent voor de militaire dienst in te zetten als die transitie ondergaat.’

Onder de vele afwijzende brieven valt die op van Todd (Ohio): ‘Ik ben een vurig Trump-aanhanger en een trotse ouder van een transgender-persoon. Dit gezegd hebbende vraag ik me af waarom er zo’n grote kwestie wordt gemaakt van mensen die als transgender worden geboren en graag in het leger ONS land willen dienen. Amerika bestaat uit heel veel verschillende typen van individuen en eerlijk, ik sta achter iedereen die ons prachtige land wil beschermen en dienen.’

Twitter bericht wordt geladen...

11:40 woensdag 26 juli 2017

Jongens raken in de verdrukking en hebben meer ruimte nodig voor hun echte jongensdingen. Dat is de strekking van de Sire-campagne. Zijn jongens en meisjes dan zo verschillend? 'Het is zinloos jongens en meisjes in dezelfde mal te gieten. Als je jongens en meisjes gelijk behandelt, geeft dat toch verschillende resultaten', stelt Lauk Woltring, die een adviesbureau heeft voor het opvoeden van jongens. Onzin, zegt Annelies Kleinherenbrink. 'De verschillen tussen jongens en meisjes zijn niet zo groot.'

Lauk Woltring van het advies- en trainingsbureau 'Werken met jongens' in Utrecht:
'Ik vind het jammer dat dit goede discussieonderwerp hier en daar wordt opgevat als gericht tegen meisjes. Ravotten is ook voor meisjes goed. Maar dertig jaar is alle aandacht - terecht - naar meisjes gegaan. Nu het over jongens gaat is de reactie: 'Is dat nou wel nodig?' Het is angst voor stereotypering. Ik zeg altijd: het gaat om biologie én opvoeding. Het is zinloos jongens en meisjes in dezelfde mal te gieten. Als je jongens en meisjes gelijk behandelt, geeft dat toch verschillende resultaten. Jongens zijn in een aantal dingen sneller, de grove motoriek bijvoorbeeld, maar op gebieden als taal, sociaal gedrag en empathie veel langzamer, net als planning en het inschatten van de gevolgen van hun eigen gedrag. Jongens leren door iets mee te maken. Ze moeten kunnen bewegen, ook op school. Ik bezocht een school in de Verenigde Staten waar de leerlingen zoveel mogen bewegen als ze willen, mits ze anderen maar niet storen. Ze kunnen wiebelen op stoelen, er zijn zitzakken, stoelen met fietspedalen. Ik zag 8- en 9-jarigen, ze bewogen de hele tijd, maar maakten geen herrie, hielden rekening met elkaar; sommige bleven zelfs langer op school om nog iets af te maken. Jongens hebben testosteron, een erg leuk hormoon dat ons mannen maakt, maar daar krijgen ze ook energie van, daar moeten ze iets mee kunnen doen anders gaan ze kloten en klieren. Dat bestraffen is zinloos, uit onderzoek blijkt dat jongens drie keer zoveel standjes krijgen van de leerkracht als meisjes, maar dat leidt alleen maar tot een houding van: 'Ja hoor, juf'. Ik bedoel niet dat je ze maar alle ruimte moet geven, maar je moet meer met ze doen. Vaders moeten zeker veel meer gaan doen met hun jongens.'

'Of de situatie van jongens zorgelijk is? Nou, zorgelijk. Je ziet dat de schoolresultaten van jongens de afgelopen dertig jaar kalmpjes achteruit zijn gegaan. Je ziet het aan de Cito-toetsen: er is iets gaande. Jongens leren slecht de gevolgen van het eigen gedrag, van hun impulsen, inschatten. Bij verkeersongelukken zijn bijvoorbeeld veel meer jongens dan meisjes betrokken. Als ze zitten te gamen zitten ze aan de knoppen, maar de buitenwereld gaat aan hen voorbij; buiten in de echte wereld stoot je je kop. 'Nederland kennisland' kunnen we rustig vergeten. Waar blijven al die jongenstalenten?

'Of zo’n Sire-campagne zinvol is? In ieder geval werkt het. Mensen zeggen: daar heb ik nog niet over nagedacht. Ik dacht eerst dat de zomer geen goed moment was, maar het loopt storm in de media, bij praatprogramma's op radio en tv. Er valt wel wat verzet te beluisteren, laat ik zeggen uit de 'oude vrouwenbeweging', in de trant van: en de meisjes dan? Ik wil het graag uit dat schema jongens-tegen-meisjes halen. Je moet geen problemen maken die er niet zijn.'

Twitter bericht wordt geladen...

Opinieblog - 'Wil je afvallen? Grasmaaien zet dan geen zoden aan de dijk'
Beeld Sire
Opinieblog - 'Wil je afvallen? Grasmaaien zet dan geen zoden aan de dijk'
Beeld Marlena Waldthausen

11:28 woensdag 26 juli 2017

Annelies Kleinherenbrink, docent gender in de gezondheidszorgpsychologie aan de Radboud universiteit Nijmegen: 'Ik was verbaasd over de Sire-campagne omdat er wordt ingespeeld op stereotypen en wordt gezegd: dit is hoe jongens zijn. Het is geen wetenschappelijk onderbouwde stelling dat het voor jongens nodig is om te rennen en te stoeien en voor meisjes niet. Je kunnen uitleven en bewegen is voor elk kind goed, ik zie niet waarom dat alleen voor jongens zou gelden.'

'De verschillen tussen jongens en meisjes zijn niet zo groot. Er is meer overlap dan verschil. ITS deed in 2010 onderzoek tussen Nederlandse jongens en meisjes op de basisschool: in cognitieve opzichten is er niet veel verschil, jongens zijn iets beter in rekenen en meisjes iets beter in taal. De grootste verschillen zaten in motivatie en sociaal gedrag, het grootste verschil zat in werkhouding in groep 8. Maar daarbij zat 75 procent overlap. Dus 1 op de 4 meisjes was jongensachtiger dan de gemiddelde jongen, en 1 op de 4 jongens was meisjesachtiger dan het gemiddelde meisje. Je kunt beter naar het individuele kind kijken. Geslacht is helemaal niet zo'n goede voorspeller voor het kind. Wetenschappelijk onderzoek heeft nooit aangetoond dat feminisering in het onderwijs de reden is dat jongens het minder goed doen op school. Dat is niet hard te maken.

'De Sire-campagne is achterhaald. Dat jongens bij dezelfde Cito-score een lager advies krijgen dan meisjes is natuurlijk een probleem. Maar waar komt dat door? Komt dat omdat jongens zich gedragen op een manier die we afkeuren? Of omdat we een stereotype beeld hebben dat jongens minder goed leren, terwijl dit niet zo is?'

Twitter bericht wordt geladen...

Twitter bericht wordt geladen...

10:24 dinsdag 25 juli 2017

Het opiniestuk van Kees van der Staaij in The Wall Street Journal blijft de gemoederen bezig houden.

In een ingezonden brief in de Volkskrant schrijft Volkskrantlezer M. van Beukering uit Groningen vandaag: ‘Waarom wil Van der Staaij niet begrijpen dat het gaat om het recht om zelf aan te geven wanneer het genoeg is?’ Ook schrijft Van Beukering: ‘Lijden louterend? Nee, lijden is lijden en Van der Staaij speelt voor God door op diens stoel te gaan zitten en te zeggen dat het op zijn manier moet.’

Ook huisarts Esther Croiset uit Hazerswoude-Dorp reageert in een ingezonden brief op Van der Staaij. Zij schrijft: ‘Als huisarts die regelmatig geconfronteerd wordt met de aangrijpende problematiek die euthanasie met zich meebrengt, voel ik mij aangesproken en beledigd.’ Croiset stelt: ‘Ik ervaar euthanasie als één van de zwaarste taken als arts, iemand doodmaken is niet waar ik al die jaren voor gestudeerd heb. Maar wat ik wel geleerd heb, is ernaar te streven het lijden van mijn patiënt te verlichten. Soms is euthanasie daarvoor de beste weg.’

Redacteur van BNN/VARA en Joop.nl Hasna el Maroudi reageerde op The Huffington Post als een van de eerste op het artikel van Kees van der Staaij. Zij schrijft in het artikel met de kop ‘In the Netherlands, Doctors Care How You Live, and Die’ dat Van der Staaij ‘een beeld creëert van een – onaannemelijke – samenleving met louter negatieve eigenschappen waarin men beslist niet zou willen leven waarin gezonde mensen die hun leven als voltooid beschouwen snel in aanmerking kunnen komen voor hulp bij zelfdoding.’ El Maroudi noemt dit een ‘geconstrueerde leugen’. ‘Wel wordt wetgeving voorbereid om euthanasie mogelijk te maken voor ouderen die niet terminaal ziek zijn, maar hun leven als voltooid beschouwen. Dat is een nuance die gemakkelijk over het hoofd wordt gezien, vooral als ze onbenoemd blijft in, zeg, een opiniestuk in de WSJ.’

Psychiater Esther van Fenema schrijft op The Post Online dat ‘de voltooid leven discussie opvallend veel opwinding genereert die niet evenredig lijkt met het gemak waarmee je jezelf geruisloos naar de andere kant kan helpen.’ Van Fenema schrijft: ‘Is het gevoel van een voltooid leven werkelijk zo’n individuele aangelegenheid of spelen wij als groep misschien een meer actieve en negatieve rol dan we ons realiseren? Misschien is onze samenleving nog niet goed in staat om met ouderdom en gebrek om te gaan, waardoor het individu onbewust druk ervaart om eruit te stappen.’ Zij concludeert: ‘Kees van der Staaij wegzetten als een verward roepende in de woestijn is makkelijk, maar misschien is zijn bezorgdheid ergens wel terecht en staat het individuele recht om te leven inderdaad onder druk door onbenoemde peer pressure.’

Ook maakte het optreden van Van der Staaij gisteravond bij Jinek veel reacties los op Twitter. Zie hieronder een korte selectie.

Twitter bericht wordt geladen...

Twitter bericht wordt geladen...

Twitter bericht wordt geladen...

Twitter bericht wordt geladen...

Twitter bericht wordt geladen...

Twitter bericht wordt geladen...

10:16 maandag 24 juli 2017

Nu de onderhandelaars met vakantie zijn gegaan zonder de kiezers te vertellen hoe het met de zich sinds 15 maart voortslepende kabinetsformatie staat, schiet NRC uit z’n slof met een vernietigend commentaar. De krant noemt het ‘beschamend hoe de direct betrokkenen bij de formatie blijven grossieren in nietszeggendheden’.

NRC vindt dat ‘de extreme beslotenheid van de onderhandelaars uitstraalt dat transparantie blijkbaar een gunst is, een luxe, en geen vereiste’. De krant vergelijkt het proces met de Brexit-onderhandelingen, waar de agenda’s, vertrekpunten en tussentijdse tekstvoorstellen wel openbaar gemaakt worden.

Het duurt ook allemaal veel te lang volgens NRC. ‘Hoe langer het kost een regeerakkoord in elkaar te zetten, hoe minder wervend en overtuigend het straks zal zijn (…) Juist in het huidige versnipperde landschap met zijn dertien fracties in de Tweede Kamer zou een regeerakkoord op hoofdlijnen met respect voor dualisme gewenst zijn. Maar wat dreigt is een minutieus onwrikbaar traktaat dat alleen kan worden uitgevoerd bij de gratie van vier partijen die over een meerderheid van slechts één zetel beschikken.’

Alexander Pechtold, onderhandelaar namens D66, op het Binnenhof.Beeld anp

Twitter bericht wordt geladen...

09:03 zondag 23 juli 2017

Frank Kalshoven pleit voor het doorbreken van de drie hoofdfasen van het leven: leren, werken, rusten: Ik schiet liever gaten in mijn werkfase. Ik pak een pensioenjaar uit de toekomst, hak het in stukjes, en strooi die door mijn werkzame leven. Wel met aftrek natuurlijk. Voor elke maand die ik nu extra vrij ben, moet ik allicht twee maanden extra werken in de toekomst, maar dat is een prijs die ik blijmoedig wil betalen.

Max Pam heeft gelezen ‘dat wij in onze liberale houding ten aanzien van drugs door allerlei landen aan alle kanten voorbij worden gestreefd. Een treffend voorbeeld dus van wat de historicus Jan Romein 'de wet van de remmende voorsprong' heeft genoemd. Zo ver lagen wij voor dat wij in slaap zijn gesukkeld en toen wij eindelijk wakker werden, lagen wij achter’. Misschien speelt hierbij ook een rol dat Nederlanders sterk voor het vrijgeven van drugs zijn, maar veel minder voor het gebruiken van die drugs door hun eigen kinderen. Pam heeft ‘een zoon in de blowbare leeftijd’: ‘Af en toe, als hij er niet is, sluip ik zijn kamer binnen om te ruiken. Tot dusver kan ik steeds opgelucht ademhalen, maar hoe lang nog?’

Remco Campert schrijft over Manuel Verdam die zich zijn vroegere vakanties in Frankrijk herinnert: ‘Echt vakantie was het nooit, want je nam jezelf altijd mee. Was het maar mogelijk om vakantie van jezelf te nemen.’ Dan besluit Manuel niet meer met vakantie te gaan: ‘Hij zat thuis en staarde voor zich uit. Hoe moest hij de dagen vullen? De dagen waren leeg, zonder verschiet. Hij kon net zo goed niet meer leven. Het leven, dacht hij, is vakantie van de dood.’

Man breekt door werkfase heen.Beeld anp

10:49 vrijdag 21 juli 2017

Achter de schorsing van Saadia a T, topambtenaar van de gemeente Amsterdam, schuilt volgens De Telegraaf een 'PvdA-moslimkartel' rond politica Fatima Elatik.

De gemeente Amsterdam heeft Saadia a. T. geschorst op verdenking van belangenverstrengeling en fraude. Saadia a T. is de topambtenaar in de strijd tegen radicalisering onder moslimjongeren. Ze is aanspreekpunt voor de Nationaal Coördinator Terrorismebestrijding en houdt contact met familie van Syriëgangers.

De gemeente ontdekte onregelmatigheden in de facturen die ze tekende. Ze zou voor veel geld een partner of ex-partner hebben ingehuurd, zeggen bronnen tegen De Telegraaf. De krant sprak met meer dan tien bronnen op het stadhuis, bij opsporingsdiensten en in het maatschappelijk werk, die allen gewerkt hebben met de geschorste vrouw. Zij schetsen het beeld van een vrouw die bij het inhuren van externe deskundigen en personeel voor haar ambtelijke staf ’loyaliteit boven kwaliteit’ stelt.

Zo zou Saadia a T. Mounir Dadi, de partner van haar vriendin en PvdA-politica Fatima Elatik in dienst hebben genomen als ‘senior adviseur radicalisering’.

Columniste Nausicaa Marbe spreekt in De Telegraaf van ‘een moslimkartel van de PvdA’. Zij schrijft: ‘Noem dat bij naam: islamitisch en Marokkaans cliëntelisme binnen de PvdA. Anders zou de gemeente geen secondant van de moslimbroeders vertrouwen als deradicaliseringsadviseur.’

Nausicaa Marbe: 'Breek moslimkartel van de PvdA'.Beeld Bob Bronshoff

10:39 donderdag 20 juli 2017

Economische migranten hebben geen hoog aanzien. In het migratiedebat figureren ze meestal als de jonge avonturiers uit Afrika, die zich op de smokkelbootjes tussen de vluchtelingen uit Syrië wagen. Maar die vormen maar een fractie van de 200 miljoen arbeidsmigranten uit arme landen in de wereld. Die worden door de familie thuis als helden gezien. Terecht, vindt Volkskrantredacteur Wim Bossema. Internationale organisaties laten in recente rapporten zien: geldovermakingen van migranten dragen veel meer bij aan armoedebestrijding dan alle ontwikkelingshulp bij elkaar.

De VN-organisatie IFAD, met als doel de agrarische bevolkingsgroepen te helpen, zette de feiten onlangs op een rijtje: het geld dat de economische migranten sturen vanuit de industriële gastlanden naar hun families thuis overtreft wereldwijd de officiële ontwikkelingshulp, het is zelf meer dan drie keer zoveel, in 2016 was het 445 miljard dollar (390 miljard euro).

De VN schatten dat 800 miljoen gezinnen in de landen van herkomst leunen op de bijdragen van hun 200 miljoen economische migranten. Dus ruim een miljard wereldburgers, 1 op de 7, is betrokken bij die trekarbeid, stelt IFAD in het rapport. De economische migranten zijn onmisbaar voor het halen van de duurzame ontwikkelingsdoelen (SDG’s) die de VN-lidstaten in 2015 afkondigden, stelt IFAD vast.

Voor veel landen in wat vroeger de Derde Wereld werd genoemd – Azië, Afrika, Latijns-Amerika – belichamen de economische migranten de hoop op een betere toekomst. De overmakingen van de migranten tilt de meeste gezinnen in ontwikkelingslanden boven de armoedegrens en geeft hen de middelen om het hoofd permanent boven water te houden, door verbetering van hun landbouwbedrijf, aankoop van vee of het opzetten van een eigen zaak. Het geld wordt ook gebruikt voor hun gezondheidszorg en voor het schoolgeld van kinderen.

Voor vrijwel alle lage- en middeninkomenlanden geldt ook nog eens dat de overmakingen in totaal hoger zijn dan de directe investeringen door het bedrijfsleven.

De overmakingen aan landen in Azië groeien het snelst, nu ruim de helft van het wereldtotaal vloeit daarheen. Maar ook voor de andere, vaak arme, landen zijn ze belangrijk voor het nationale inkomen, vindt ook de Wereldbank. Zelf verdiend en opgestuurd, dat voelt toch beter dan subsidies en liefdadigheid door rijken in het Westen.

De landen waar de economische migranten aan het werk zijn, profiteren ook volgens de statistieken: 85 procent van het inkomen geven de migranten daar uit, 15 procent sturen ze naar huis.

De economische migranten, de steunpilaren van hun families, verdienen eerherstel. (Wim Bossema)

Opinieblog - 'Wil je afvallen? Grasmaaien zet dan geen zoden aan de dijk'
Beeld IFAD
Een geldwisselaar in de Somalische hoofdstad Mogadishu betaalt familieleden de overmakingen van arbeidsmigranten in het Westen.Beeld afp

11:35 woensdag 19 juli 2017

‘De grote angst is nu dat hiermee alles uit elkaar begint te vallen’, zegt een medewerker in het Witte Huis over het debacle met de Trumpcare-wet, tegen Politico. Maar de naaste medewerkers van president Trump storten zich liever op hun ‘hobby-onderwerpen’, stellen journalisten Annie Karni en Eliana Johnson van Politico vast.

‘Ivanka Trump maakte haar opwachting bij een wereldwijde robotwedstrijd waar meisjes uit Afghanistan in het zonnetje werden gezet.’ Haar echtgenoot Jared Kushner ‘had het druk met het voorzitten van zijn Office of American Innovation’. Hoofd-strateeg Steve Bannon had allerlei afspraken met politieke kennissen, maar was absent bij stafbesprekingen over handel en belastinghervorming. Opvallend, vindt Politico.

‘De bredere les van deze deerniswekkende episode is dat niemand de tegenstellingen in de huidige Republikeinse partij kan oplossen’, schrijft John Cassidy van The New Yorker. ‘Eens was de partij de politieke vleugel van de Rotary Club en de welgestelde buitenwijken, nu in toenemende mate van de kiezers uit de midden- en de arbeidersklasse, van wie velen flink profiteren van federale programma’s, zoals Medicaid en Obamacare-subsidies voor het kopen van particuliere verzekeringen. Maar de GOP blijft afhankelijk van haar rijkste, conservatiefste donoren, velen van wie een doctrine aanhangen van het terugdringen van de overheid en belastingverlaging.’

Molly Ball beschrijft in The Atlantic hoe de Republikeinse volksvertegenwoordigers elkaar nu in de haren vliegen. ‘We hadden toch de leiding in handen?’, zegt een Congreslid tegen haar. ‘Iedereen zet zich nog in voor de grote onderwerpen, maar hoe meer tijd verstrijkt, hoe moeilijker dat wordt. En dan begint de blame game.’

Een medewerker van de Republikeinse fractie in het Huis van Afgevaardigden verwoordde de ruzie-achtige sfeer op Capitol Hill als ‘geweld van Republikeinen tegen Republikeinen’.' Het is een clan-oorlog.

De Republikeinen in het Huis, vooral de nieuwe, jongere leden, overladen de Senaat met verwijten. Sommige senatoren manen juist de afgevaardigden in het Huis om wat vaart te maken, met bijvoorbeeld de sancties tegen Rusland.

Opvallend is dat president Trump nogal buiten schot blijft, vindt Molly Ball. Terwijl 'de met schandalen overladen president elke dag opnieuw voor hoofdpijn zorgt’. Een Congreslid beaamt: ‘De clans kunnen zich alleen verenigen met consistent en betrokken leiderschap van de president. Maar het is wel eerlijk om te zeggen dat we uiteenlopende signalen ontvangen.’

De medewerker van de Republikeinen haalt zijn schouders op als Ball president Trump ter sprake brengt en zegt: ‘Misschien is het veiliger personen aan te vallen die geen 13 miljoen Twitter-volgers hebben.’ Overigens heeft Trump daar inmiddels 34 miljoen volgers.

Twitter bericht wordt geladen...

De leider van de Republikeinse meerderheid in de Senaat, Mitch McConnell, als hij bekend moet maken dat hij niet genoeg steun heeft voor Trumpcare.Beeld ap

11:08 dinsdag 18 juli 2017

ING is de eerste grote Nederlandse onderneming die haar mannelijk werknemers betaald ouderschapsverlof van een maand gunt. ‘Laat de politiek dit signaal oppakken’, zegt Ilze Smit van Rutgers.

Bent u verrast dat ING vaderschapsverlof heeft vastgelegd in de nieuwe cao?
'We weten al langer dat een meerderheid van de vaders langer dan drie dagen verlof wil na de geboorte van hun kind. Het is dus fantastisch dat FNV Finance dit signaal heeft opgepakt en heeft meegenomen in de onderhandelingen. Uit onderzoek blijkt dat vaderschapsverlof zorgt voor meer vrouwen aan de top, dat is ook voor ING een belangrijk punt want dat loopt nog steeds moeizaam. ING is het eerste grote Nederlandse bedrijf dat vaderschapsverlof invoert, het bedrijf geeft daarmee een belangrijk signaal af naar de politiek.'

De bankiers lopen voor op de politiek.
'De politiek loopt hopeloos achter. Ik hoop dat de druk op de formatie nu wordt vergroot om langer betaald vaderschapsverlof voor alle vaders te regelen. De meerderheid van de Tweede Kamer wil het, werkgevers regelen het, het is nu aan het kabinet om dit in een wet vast te leggen. Het is goed dat vaderschapsverlof in de cao van ING is geregeld maar laat dit nu geen excuus zijn om dit niet voor alle vaders te regelen. Want ook vrachtwagenchauffeurs, leraren en bouwvakkers moeten de kans krijgen om bij hun pasgeboren kind te zijn.'

Waarom is dat zo belangrijk?
'Het is goed voor zowel de vader als het kind. Het doorbreekt het Nederlandse rolpatroon waarbij de moeder zorgt en de vader werkt. Veel Nederlandse vrouwen gaan minder werken als het kind geboren is, terwijl vaders meer gaan werken. Als we echt geloven in vrouwenemancipatie dan is vaderschapsverlof van groot belang.'

Rutgers pleitte eerder voor drie maanden vaderschapsverlof. Is een maand ook goed?
'Wij vinden dat er geen onderscheid gemaakt moet worden tussen mannelijke en vrouwelijke opvoeders. Daarom pleiten wij voor drie maanden vaderschapsverlof. Zo wordt zwangerschapsdiscriminatie verminderd en hebben mannen en vrouwen van dertig jaar precies even veel kans om aangenomen te worden bij een sollicatiegesprek. De risico’s voor de werkgever zijn dan namelijk hetzelfde. Maar een maand vaderschapsverlof doorbreekt in ieder geval al het rollenpatroon mits het wordt opgenomen nadat de moeder alweer aan het werk is. Alleen als vaders zelfstandig fulltime voor het kind zorgen worden traditionele rolpatronen doorbroken.'


Ilze Smit van Rutgers.Beeld .
Opinieblog - 'Wil je afvallen? Grasmaaien zet dan geen zoden aan de dijk'
Beeld anp

10:55 maandag 17 juli 2017

Theresa May is niet geschikt om de onderhandelingen met de Europese Unie over de Brexit tot een goed einde te brengen, constateert Yanis Varoufakis. Als voormalig minister van Financiën van Griekenland kent hij maar al te goed de trucs die de Brusselse eurocraten gebruiken om hun zin door te drijven.

Varoufakis omschrijft Brussel als ‘een democratievrije zone’, waarin de nationale democratische mandaten van de lidstaten eenvoudigweg tegen elkaar worden weggestreept. De Britten zullen te maken krijgen met vertragingstactieken, lekken naar de eurogezinde pers, desinformatiecampagnes via twitter en gechicaneer met de volgorde van de agendapunten.

Zijn oplossing: ‘De enige manier om een goede deal voor het VK veilig te stellen is om de onderhandelingen uit de weg te gaan en van Brussel een standaardovereenkomst te eisen naar analogie van de verdrag tussen Noorwegen en de EU voor een periode van een jaar of zeven.

Dat heeft twee voordelen: de eurocraten en eurofielen hebben geen argumenten om de Britten zo’n verzoek te weigeren. En in de tweede plaats wordt de nationale soevereiniteit hersteld: het Lagerhuis krijgt zonder de stress van het tikken van de klok ruim de tijd om te debatteren en te besluiten over de verhouding tussen Groot-Brittannië en Europa op de langere termijn.’

Premier Theresa May op Wimbledon tijdens de mannenfinale.Beeld afp
Varoufakis omschrijft Brussel als een democratievrije zone

10:17 vrijdag 14 juli 2017

Morgen is de herdenking van de coup in Turkije die gevolgd werd door de arrestatie van duizenden journalisten, onderwijzers, politiemensen, militairen, academici, advocaten en rechters. Namens de internationale schrijversorganisatie PEN herdenkt schrijfster Vonne van der Meer deze gebeurtenissen met het verhaal van een dochter over de boeken van haar gevangen vader:

'Soms hoor je een verhaal dat je zo snel mogelijk door wilt geven. Elif Günay vertelde me over haar vader Turhan Günay, schrijver en chef boeken van het dagblad Cumhuriyet, die al acht maanden in de Silivri-gevangenis in West-Turkije zit. Hoewel de gevangenis een bibliotheek heeft, is iedere keer dat haar vader een boek aanvraagt het uitgeleend. Als hij een andere titel opgeeft, kan men het niet vinden, en ook zijn derde keus wordt toevallig net door iemand anders gelezen.

Turhan Günay beklaagt zich over de gang van zaken bij zijn dochter, die hem eens per week bezoekt. Zij maakt het sadistische uitleenbeleid van de bibliotheek wereldkundig, en binnen de kortste keren is iedere intellectueel, boekenliefhebber en bijlagenlezer in de wijde omgeving van Istanbul op de hoogte. En iedereen weet wat hem of haar te doen staat.

In de dagen daarna blijven er maar boeken bij de gevangenispoort bezorgd worden. Niet twee of drie, maar tientallen, honderden. Ze stapelen zich op; terugsturen heeft geen zin, het zijn er domweg te veel. 'Ik ken heel wat indrukwekkende landschappen en steden, maar die boekentorens zijn het mooiste dat ik ooit heb gezien', zegt Elif, 'er kon niemand meer langs.'

Wie de boeken de gevangenis in hebben gebracht - cipiers of bezoekers - is niet duidelijk. De boeken zijn echter niet verbrand of door de shredder gehaald, maar gaan binnen de muren nu van hand tot hand.

Zaterdag is het een jaar geleden dat een staatsgreep in Turkije werd verijdeld. Sindsdien zijn er 170 journalisten gevangengenomen, naast onderwijzers, politiemensen, militairen, academici, advocaten en rechters. Op 24 juli staan 12 journalisten van de Cumhuriyet terecht. Net als Turhan Günay zitten de meesten al sinds oktober 2016 vast. Over een dode zeggen we weleens: iemand sterft pas als niemand zich hem meer kan herinneren. Voor gevangenen worden misschien de muren om hen heen nog hoger als wij vergeten dat zij hen omsluiten.

Vonne van der Meer, namens PEN Nederland

Demonstratie in Istanbul als slot van de gerechtigheidsloop van Ankara naar Istanbul georganiseerd door de oppositiepartij CHP tegen de regering-Erdogan, 9 juli.Beeld afp

11:18 donderdag 13 juli 2017

Ondanks de verscherpte wet worden er nauwelijks vaker verblijfsvergunningen ontnomen van vreemdelingen met een strafblad, zo meldt de IND. Rechters stellen namelijk hogere eisen aan de argumentatie bij een mogelijke uitzetting: of die straf ‘proportioneel is en opweegt tegen de persoonlijke gevolgen voor de vreemdeling’. Is deze gang van zaken echter terecht?

Jurist en oud-GroenLinks-Kamerlid (2007-2011) Britta Böhler vindt van wel. ‘De rechter moet altijd individuele afwegingen maken. Het is iets anders als iemand een winkeldiefstal pleegt en hier al tien jaar woont met een gezin of als iemand die hier pas twee maanden is een ander in elkaar slaat. Natuurlijk moet je, als de wetgeving ruimer wordt, met betere argumenten komen.'

‘Het is niet zo dat de rechter geen afwegingen meer hoeft te maken bij een ruimere wet, integendeel. De consequentie is juist dat er meer argumenten worden gevraagd om te zien of een beslissing voldoet aan wat wij rechtstatelijk noemen.’

Het gevolg is ook dat er in de praktijk weinig verandert, ondanks de versoepling van de regels om buitenlandse veroordeelden te kunnen uitzetten.

Böhler: ‘Dat betekent dus dat er geen rechtstatelijke redenen zijn om meer mensen het land uit te zetten.’

Ibrahim moet Nederland tegen zijn wil in verlaten.Beeld Guus Dubbelman / de Volkskrant

11:49 woensdag 12 juli 2017

De mailconversatie van Donald Trump jr. met een tussenpersoon die Kremlinsteun aanbood, heeft vriend en vijand in de VS verbijsterd. Trump jr. zette de conversatie op Twitter voordat The New York Times ermee aan de haal zou gaan. Hij schreef onder andere dolblij te zijn als hij uit Moskou belastend materiaal over Hillary Clinton zou ontvangen. Is dit hét bewijs dat de entourage van (toen nog presidentskandidaat) Trump samenspande met een buitenlandse mogendheid, of is het voor die conclusie nog te vroeg?

De twee Amerikaanse kranten die zich in de ‘Rusland-connectie’ hebben vastgebeten, The New York Times en The Washington Post, beweren dat dit harde aanwijzingen zijn die niet meer kunnen worden weggewimpeld. Een betrokken onderzoekjournalist zei echter met klem in een vraaggesprek met het Britse programma Newsnight dat er géén bewijs is voor criminele overtredingen.

In twee hoofdcommentaren stelt The New York Times dat Donald Trump jr. nu in ieder geval wel bewijst dat er een ‘Russische connectie’ bestaat. In het Trump-kamp werd dit tot nu toe als ‘fake news’ afgedaan. De ontkenning van de connectie leidt nu tot een tweede bron van kritiek: in ieder geval Trump jr. en de twee bij het gewraakte gesprek aanwezige Trump-vertrouwelingen, schoonzoon Kushner en Manafort hebben hierover gelogen. In het Trump-kamp, en sinds januari ook in het Witte Huis, heerst een ‘cultuur van onoprechtheid’. Wat kunnen de Amerikanen nog geloven van wat zulke overheidsfunctionarissen zeggen, vraagt de krant zich retorisch af.

The Wall Street Journal, die zich achter Trumps presidentschap heeft geschaard, vindt dat Trump jr. fout handelde en meteen naar de FBI had moeten stappen. De krant vindt de hele affaire 'een politieke farce’ en vat dat samen onder de kop: ‘Keystone Kops Collusion’.

‘President Trumps critici beweren 'eindelijk' bewijs te hebben ontdekt van een samenspanning van diens campagne met het Kremlin in 2016. Een andere lezing van de ontmoeting tussen Donald Trump jr. en een Russische advocaat met goede connecties is, tja, een politieke farce.’

‘De juiste reactie van een politiek bekwaam persoon zou zijn geweest om de FBI te waarschuwen als iemand materiaal belooft, geleverd door een buitenlandse regering. Trump jr. antwoordde daarentegen: ‘If it’s what you say, I love it.’

Maar kijk toch naar de context, vindt de krant. Kijk naar welke personen betrokken waren bij dit contact, onder wie pr-man Goldstone, die de Trumps kenden ‘via de Russische popster Emin, alias Emin Agalarov, wiens vader samen met Donald Trump sr. de Miss Universe-schoonheidswedstrijd naar Moskou bracht in 2013’.

Dus: ‘In de madeliefjesketting van Russisch oligarch, naar zanger, naar pr-tussenpersoon, naar advocaat, naar Trump-telg; wat ligt meer voor de hand? Dat Don jr. sluw genoeg was een wereldwijd complot te smeden om de verkiezingen te vervalsen, maar niet sluw genoeg om te beseffen dat dit complot uit de doeken wordt gedaan in zijn persoonlijke e-mails? Of dat een paar Russen misbruik maakten van een politieke naïeveling met de naam Trump in een mislukte poging de Manitsky-wet die ze haatten te ondermijnen?’

Donald Trump sr. en jr., vorig jaar op campagne.Beeld epa

Twitter bericht wordt geladen...

11:35 woensdag 12 juli 2017

Steeds minder zzp’ers verzekeren zich tegen arbeidsongeschiktheid. Reden? Te duur, zegt het merendeel van de onverzekerde zelfstandigen. Uit onderzoek van TNO en het CBS blijkt dat slechts 20 procent van de zzp’ers zich financieel heeft ingedekt tegen uitval door ziekte. Hoe denken zzp'ers over dit risico?

Leonoor van der Sloot (relatietherapeut, 30): 'Ik zet iedere maand geld opzij'

‘Ik heb serieus over een verzekering nagedacht, je loopt namelijk een behoorlijk risico, maar heb toch besloten zelf geld opzij te zetten. Samen met mijn vriend heb ik naar onze vaste lasten gekeken. We hebben geen kinderen en geen dure hobby’s. We kunnen rondkomen van het salaris van mijn vriend die een vast contract heeft. Hij is eigenlijk mijn verzekering. Als de omstandigheden veranderen, als ik bijvoorbeeld kinderen wil of een huis wil kopen, dan zal ik opnieuw de balans opmaken en een arbeidsongeschiktheidsverzekering heroverwegen. Het is niet zo dat ik nu geen verzekering kan betalen. Ik zet namelijk 300 euro per maand opzij.

Als ik langer arbeidsongeschikt word? Dat risico neem ik. Ik ben niet vaak ziek, heb geen risicovol beroep of hobby’s en, gelet op de statistiek, is de kans op een ongeluk klein. Ik doe niets anders omdat ik geen verzekering heb. Als ik wel een premie zou moeten betalen, zou mij dat juist beperken omdat mijn geld dan weg is. Nu kan ik het tenminste zelf beheren.’

Thijs Gilbert
(acteur en schrijver, 38): 'Ik investeer mijn vermogen voor later'

‘Ik ben mij ervan bewust dat ik arbeidsongeschikt kan raken. Ik heb al eens meegemaakt dat ik niet kon werken door mijn slechte knie. Toen kon ik wel stemklussen blijven doen. Als ik langdurig ziek word, dan ben ik aangewezen op familie. Ik heb een potje waarmee ik een paar maanden vooruit kan. Met het geld dat ik niet direct nodig heb, waarbij ik een marge aanhoud voor bijvoorbeeld een nieuwe wasmachine, kan ik twee dingen doen. Ik kan het op een spaarrekening zetten, maar dat levert niets op. Ik kan het ook beleggen. Een risicovolle, maar ook een veelbelovende manier van beleggen is investeren in digital assets. Dat zijn digitale aandelen in fintech-bedrijven, die financiële diensten vereenvoudigen met behulp van blockchain-technologie. Over vijf jaar is dat de manier waarop het internet is vormgegeven en de manier waarop we gaan betalen.

Het betekent high risk maar ook high reward. Natuurlijk moet je jezelf goed inlezen voor je aan zoiets begint. Ik ben optimistisch van aard en kies liever voor zo’n investering dan voor een veilige, maar lage spaarrente.’

Opinieblog - 'Wil je afvallen? Grasmaaien zet dan geen zoden aan de dijk'
Beeld Peter van Hugten

11:12 dinsdag 11 juli 2017

Steeds minder zzp’ers verzekeren zich tegen arbeidsongeschiktheid. Reden? Te duur, zegt het merendeel van de onverzekerde zelfstandigen. Uit onderzoek van TNO en het CBS blijkt dat slechts 20 procent van de zzp’ers zich financieel heeft ingedekt tegen uitval door ziekte. Freelance tekstschrijver Francine Postma had geen keuze.

‘Ik ben niet verzekerd tegen arbeidsongeschiktheid. Dat is geen keuze, want ik verdien simpelweg te weinig om dat te kunnen betalen. Ik heb twee kinderen, van wie een met autisme. Daar gaat veel aandacht naartoe en kost veel energie. Gelukkig werkt mijn man vier dagen in de week.’

Wat doet u als u arbeidsongeschikt raakt?

‘Struisvogelpolitiek: dat zie ik dan wel. In het verleden heb ik een burn-out gehad en kon toen niet werken. Ik weet hoe het is om aan de grond te zitten. Zelfs dan redden we het nog, maar dat is geen goed argument om geen verzekering te nemen. Gelukkig werden wij toen financieel gesteund door familie. Toch ben ik niet bang meer om alles kwijt te raken, omdat ik weet hoe dat is. Ik ben gewend aan mijn situatie, ik word juist creatief en heb minder nodig. Uiteten, naar de bioscoop gaan, duur speelgoed voor de kinderen kopen, dat doen wij niet.’

Zou u zich verzekeren als u het wel kon betalen?

‘Als ik een basisinkomen zou verdienen, dan zou ik een verzekering overwegen. Ik zou meer klussen kunnen aannemen, maar daar ben ik nu nog niet klaar voor. Een aannemelijke prijs zou ongeveer 50 euro per maand zijn, meer kan ik niet missen. Ik spaar niet.’

Wordt u door het niet hebben van een arbeidsongeschiktheidsverzekering ergens beperkt?

‘Nee, een verzekering is een ingebouwde zekerheid. Als je dat laat varen, dan wordt het leven niet anders. Ik ben journalist en heb vaak gewerkt toen ik ziek was. Maar als ik ernstig ziek word, dan heb ik een groot probleem. Ik heb heftige dingen meegemaakt, en ben weer blij als ik werk heb. Dan ben ik niet bezig met zekerheden inbouwen en alleen maar bezig met overleven en hopen op betere tijden.’

11:36 maandag 10 juli 2017

Mosul is bevrijd. Het Iraaks leger heeft Islamitische Staat na 265 dagen uit Mosul verdreven. Een keerpunt in de oorlog tegen ’s werelds gevaarlijkste terroristische groepering is het zeker, maar het is veel te vroeg om te ontspannen, schrijft Antony Blinken, voormalig onderminister van Buitenlandse Zaken in de Obama-regering, in The New York Times. 'Zeker gezien het ontbreken van een strategie voor wat er na het verslaan van IS moet gebeuren.'

'Vijftien jaar geleden, aan de vooravond van George W. Bush’ invasie van Irak, stelden de toenmalige senatoren Joe Biden en Richard Lugar een relevante vraag: ‘Wat zijn onze verplichtingen als Saddam Hoessein weg is? Niemand heeft deze vraag bestudeerd, maar zij zou wel eens de belangrijkste kunnen zijn.’ Vervang Saddam Hoessein door Islamitische Staat en de vraag is vandaag weer even urgent. De politieke en economische omstandigheden waarin IS kon opbloeien blijven bestaan. Dus hoe kunnen we zorgen dat IS verslagen blijft?'

'Het belangrijkste is een goed gefinancierde inspanning om de bevrijde steden te stabiliseren, beveiligen, besturen en opnieuw op te bouwen. Het goede nieuws is dat de VS geleide coalitie van 68 landen die tegen IS strijdt genoeg fondsen heeft verzameld om dit proces via de Verenigde Naties te starten. Zo’n plan bestaat ook voor Syrië. Maar de voortdurende burgeroorlog zal uitvoering ervan bemoeilijken.'

'Een nog grotere uitdaging is wat daarna komt. 25 miljoen soennieten leven tussen Bagdad en Damascus. Zij zijn vervreemd van hun regeringen. Tenzij zij overtuigd kunnen worden dat hun staat hen zal beschermen en niet vervolgen, zal een IS 2.0 genoeg nieuwe rekruten en supporters kunnen vinden.'

'De Verenigde Staten kunnen de uitkomsten in Irak niet dicteren, maar kunnen diegenen die het land in de juiste richting willen sturen steunen. Dat begint met steun voor wat Iraks premier Haider al-Abadi noemt ‘funcionerend federalisme’ – Irakezen op provincieniveau de verantwoordelijkheid en middelen geven om voor hun eigen veiligheid, publieke diensten en scholen zorg te dragen. Dat is de beste manier om soennieten ervan te overtuigen dat hun toekomst binnen Irak ligt – en niet bij een nieuwe IS.'

Twitter bericht wordt geladen...

11:32 maandag 10 juli 2017

Met het verlies van haar grootste steden, wordt de mystiek van de jihadistische ‘staat’ verbroken. Islamitische Staat verandert in een vieze militie en kan een vage terroristische staat worden, net als al-Qaeda, schrijft The Economist. Wat komt er na het kalifaat? ‘Niemand die het weet, en Donald Trump al helemaal niet. De Verenigde Staten staan voor twee gevaren: enerzijds het vacuüm waarin jihadisten zich kunnen hergroeperen, zoals ze in Irak hebben gedaan. Anderzijds het gevaar om betrokken te raken bij een regionale oorlog die alles erger zou maken.'

'De VS hebben een strategie met meerdere dimensies nodig, waarin politieke, economische en militaire middelen samenkomen en rekening houden met de complexe geopolitiek die de chaos voedt. President Trump lijkt drie vage doelen te hebben: IS uitroeien, de toenemende macht van Iran terugdringen en de Amerikaanse betrokkenheid in het Midden-Oosten verminderen. Deze zijn inconsistent omdat duurzame diplomatieke en militaire betrokkenheid nodig is om te voorkomen dat IS uit de dood opstaat en Iran in te dammen.'

'De VS kunnen in oorlog met Iran verzeild raken door een militair incident of omdat zij er geleidelijk toe aangezet worden door hun bondgenoten in de Golfstaten of omdat zij opnieuw bezwijken aan de illusie dat vijanden verslaan gemakkelijk een pijnloos is. Een conflict met Iran zal ongetwijfeld instabiliteit veroorzaken en radicalisme verspreiden. Iran is te groot om buitengesloten te worden van regionaal beleid, maar kan in bedwang worden gehouden door een mix van druk en dialoog.'

'Wat de VS ook zullen doen, het zal rommelig worden. Hun doelen zullen dan ook moeten worden beperkt. De oorlogen in Afghanistan en Irak laten zien dat het goed is om vijanden te verslaan, maar slecht is om duurzame instituties op te bouwen. Maar de instorting van Syrië en opkomst van IS tonen ook dat verwaarlozing ernstige gevaren inhoudt. De VS hebben geen andere keuze dan het ergste van de opschudding te bedwingen.'

Opinieblog - 'Wil je afvallen? Grasmaaien zet dan geen zoden aan de dijk'
Beeld afp

08:57 zondag 9 juli 2017

In het Commentaar ‘stop de bootjes’, schrijft Carlijne Vos: ‘Dat er een einde moet komen aan de illegale migratie staat buiten kijf, niet in de laatste plaats om een einde te maken aan het tragische dodental op zee en de meedogenloze smokkelpraktijken in en rond Libië. Maar Europa moet vooral ook gezag zien terug te winnen en het heft weer in eigen hand nemen. De hulpeloze respons op de vluchtelingenstroom in 2015 heeft gewerkt als een splijtzwam tussen en binnen de lidstaten, waar men steeds afwijzender tegenover migratie is komen te staan. Regulering is de enige manier om de toegenomen angst voor nieuwkomers weg te nemen.’

Hassan Bahara in zijn column: ‘De marxist in mij proestte het uit toen ik deze zinnen las: 'Terwijl het nut van kunst nu net is dat ze nutteloos is. Of laat ik zeggen: dat ze nutteloos zou moeten zijn.' Het staat in de veelbesproken lezing De Staat van het Verhaal die verscheen op de site van Vrij Nederland. Auteur is cabaretier Micha Wertheim die fel van leer trekt tegen de politisering van kunst. […] Ach, Nederlandse kunstenaars. Weinig beroepsgroepen die zo graag hun eigen politieke overbodigheid benadrukken.’

Zichzelf overstijgen bij de kabinetsformatie is zacht gezegd uit de mode, stelt Martin Sommer vast in zijn column: ‘Zeker, zelfbeschikking werd het hoogste goed, met je eigen identiteit als altaar. Verrassend genoeg ontsnapt ook de ChristenUnie niet aan deze omkering, waarin het private publiek is geworden. Ook het geloof is een identiteit geworden, net als homoseksualiteit, vrouwelijkheid, of voorheen-tot-slaaf-gemaaktheid. De mens reikt niet langer naar God, maar Hij komt naar jou toe. Ook orthodoxe christenen vieren hun verschil en eisen ruimte voor zichzelf op.’

Het vluchtelingenkamp Moria op Lesbos, Griekenland.Beeld anp

Twitter bericht wordt geladen...

Twitter bericht wordt geladen...

Twitter bericht wordt geladen...

11:04 vrijdag 7 juli 2017

Volgens het Commentaar van The Wall Street Journal liet Trump de kern zien van wat zijn beleidsfilosofie kan worden: een vastbesloten en positieve verdediging van de westerse traditie. Je zou het zelfs een apologie van het Westen kunnen noemen. Trump bouwde zijn betoog op rond de plaats van Polen in de geschiedenis van het Westen, als bron van cultuur en als fysiek en geestelijk slagveld, vooral tijdens de Tweede Wereldoorlog. Het woord dat hierbij steeds terugkwam was ‘dreiging’.
Trump denkt dat het Westen op dit moment geconfronteerd wordt met dreigingen van verschillende aard. De meest directe bedreiging is een ‘onderdrukkende ideologie’. Hij had het over de radicale islam, maar noemde de radicale islam of Islamitische Staat niet.
Het meest provocerende punt ging over onze manier van leven. Trump beschreef hoe een miljoen Polen samen met de toenmalige paus Johannes Paulus II in 1979 op het Overwinningsplein stonden om zich teweer te stellen tegen de Sovjetheerschappij door ‘Wij willen God’ te zingen. ‘Met die krachtige verklaring van wie u bent’, zei Trump, ‘ging u begrijpen wat u moest doen en hoe u moest leven.’
Dit is een waarschuwing voor het Westen en een oproep tot actie. Volgens Trump hebben wij de plicht ‘om de confrontatie aan te gaan met krachten, die van binnen en van buiten komen, vanuit het zuiden en het oosten, die op den duur onze waarden bedreigen en de banden verbreken van cultuur, geloof en traditie die ons maken tot wat we zijn’.

In de conservatieve National Review vraagt Jeff Cimmino zich af of het Trump wel menens is met zijn boodschap dat Amerika en Europa gezamenlijk de westerse waarden moeten verdedigen. ‘Zijn speech waardeert de Navo niet alleen als een geopolitiek bondgenootschap tegen Rusland en andere bedreigingen, maar als het schild van de westerse beschaving. Toch is het moeilijk voorstelbaar dat Trump diepgaande persoonlijke betrokkenheid heeft met de westerse beschaving of zelfs begrijpt wat die erfenis betekent.’
Cimmino vraagt zich af waar die plotselinge impuls vandaan komt om de beschermer van het Westen te zijn. ‘Als het hem is ingegeven door zijn politieke adviseurs, dan is er nog minder reden erop te vertrouwen dat hij trouw zal blijven aan de Navo-bondgenoten. Als hij wel oprecht is, blijft de vraag of de Europeanen het leiderschap van Trump zullen accepteren.

De Amerikaanse president Donald Trump houdt zijn toespraak bij het Monument van de Opstand van Warschau.Beeld reuters

10:56 vrijdag 7 juli 2017

Julian Zelizer van CNN schrijft: ‘Na een chaotische persconferentie, die uitmondde in weer nieuwe discussies over fake nieuws en de mislukkingen van president Obama, riep president Trump het Westen op ‘om onze beschaving te verdedigen’. Tijdens de speech legde hij meer coherentie aan de dag dan normaal, met een stappenplan voor Amerikaans beleid. Hij zei dat hij westerse waarden zou verdedigen tegen de dreiging van terrorisme, dat de VS zich zullen houden aan Art. V, die NAVO-lidstaten verplicht elkaar te verdedigen tegen een aanval, en hij veroordeelde Russische pogingen om andere landen te destabiliseren. Er zullen veel critici zijn van sleutelpassages uit de rede. Maar in het algemeen zal de toespraak voor deze president als succes worden beschouwd. De rede bood meer visie dan we gewend zijn en verbond de Verenigde Staten aan zijn traditionele bondgenoten in deze strijd. Als president Trump hiervan meer te bieden heeft de komende dagen, is het mogelijk dat zijn reis effectiever zal zijn dan zijn critici vermoeden, en kan het zelfs de kiem zijn voor een succesvoller buitenlands beleid. Maar om succes te hebben in het buitenland, zal hij veel meer moeten veranderen in zijn stijl en beleid dan een toespraak kan rechtzetten.

De Amerikaanse president Trump (overkant tafel met hand aan zijn oor)woont donderdag de vergadering van Oost-Europese landen bij in het paleis in de Poolse hoofdstad Warschau.Beeld afp

11:56 donderdag 6 juli 2017

De wenkbrauwen worden weer gefronst in de belangrijkste hoofdsteden van Europa over de Amerikaanse president Trump: waarom gaat die op zijn tweede Europese reis eerst naar Polen? Uitgerekend een ‘klein’ land waar een vreemde rechtse regering aan de macht is die geen kans voorbij laat gaan de Europese Unie te beschimpen. Die zich nota bene keerde tegen landgenoot Donald Tusk als voorzitter van de Europese Raad. De liberale oud-premier is de gebeten hond van de conservatief-katholieke partij die nu aan de macht is. Wat wil Trump hiermee zeggen? In Polen kijken ze daar heel anders tegenaan dan in Brussel.

Wpolityce.pl.: de plaats van Polen in de wereld wordt sterker dankzij het bezoek van Donald Trump
‘De Amerikaanse president zal overleggen met de leiders uit landen die alle afhankelijk zijn van Russische gasleveranties. Polen wil af van de afhankelijkheid en Donald Trump heeft de toenemende Amerikaanse gasleveranties in de aanbieding. Het Amerikaanse aanbod is heel verleidelijk. En het gegeven dat er al Amerikaanse soldaten in Polen gelegerd zijn, is ook niet irrelevant. Deze aspecten van Trumps bezoek zullen Vladimir Poetin in het bijzonder ergeren, maar zijn ook voor Frankrijk en Duitsland ongemakkelijk. Tegelijkertijd neemt de belangrijkheid van Polen in de internationale politiek zo toe, het maakt niet uit welk signaal Trump uitzendt. Daarom is het belangrijk zoveel mogelijk profijt te halen uit deze bijeenkomst.’

Rzeczpospolita: 'Buig niet voor de Amerikaanse president'
‘Het zou verkeerd zijn dit bezoek alleen te beoordelen op grond van Donald Trumps complexe persoonlijkheid. Omdat Trump naar Warschau komt als leider van het machtigste land in de wereld en beschermheer van onze grenzen. Daarom moet Polen hem een hartelijk welkom bereiden, wat voor emoties er ook mogen spelen. Als hij ons politiek wil versterken, moeten we daar blij mee zijn. Als het bezoek onze banden met de VS versterkt, des te beter. Maar onze leiders moeten worden gemaand zich niet al te nederig op te stellen. Dat zou onze positie in Europa niet versterken en op niemand een goede indruk maken. En die aspecten zijn belangrijk. Want als de president straks weer in de VS terug is, liggen wij nog steeds in Europa.’

Twitter bericht wordt geladen...

11:37 donderdag 6 juli 2017

Daniel Tilles, hoogleraar geschiedenis aan de universiteit van Krakau, op Politico.
'Donald Trumps tussenstop in Warschau voorafgaand aan de G20-bijeenkomst deze week – en voor hij landt in Berlijn, Londen of Parijs op zijn tweede Europese trip – is een diplomatieke coup voor de Poolse regering. Het is bedoeld als opkikker voor Polens hoop om een grotere internationale speler te worden en als manier om de invloed van Brussel in de regio te verdunnen. De groots opgezette toespraak van de Amerikaanse president bij het monument voor de Opstand van Warschau zal worden bijgewoond door een enthousiaste menigte die in bussen is aangevoerd door de regerende partij Recht en Rechtvaardigheid (PiS), en die complimenten verwacht.
'De gebeurtenis zal in schril contrast staan tot het laatste bezoek van president Obama aan de Poolse hoofdstad, toen hij ‘zorgen over bepaalde acties’ uitsprak, met betrekking tot ‘de rechtsstaat, de onafhankelijke rechters en de vrije pers’. Trumps benadering laat zien dat hij, of de mensen om hem heen, ingenomen zijn met wat zij zien in Warschau en hij zal proberen goed sier te maken met de overeenkomsten op het gebied van migratie, defensie en het wantrouwen in instellingen als de media en de rechterlijke macht.’

Gazeta Wyborcza: 'zonder illusies of naïef enthousiasme, maar met een gematigd gevoel van hoop'
'Een andere Amerikaanse president komt vandaag naar een ander Polen. Maar we verwachten dat president Trump in zijn speech op het Krasinski Plein, de eerste die hij in Europa zal geven, zal verwijzen naar de woorden en ideeën van zijn grote voorgangers. Voor ons blijven de Verenigde Staten symbool staan voor democratie en vrijheid, veiliggesteld door de Grondwet van de VS, gerespecteerd door de Amerikaanse burgers en de overheid.
'Daarom zullen wij met grote aandacht luisteren naar de woorden van de huidige Amerikaanse president. Er komen steeds andere leiders, maar naties en hun grondbeginselen blijven bestaan.'

Twitter bericht wordt geladen...

20:54 woensdag 5 juli 2017

'Noord-Korea heeft net weer een raket gelanceerd. Heeft die kerel niets beters te doen met zijn leven?' Een tweet van de Amerikaanse president Trump. De 'kerel , de Noord-Koreaanse dictator Kim Jong-un, had een officiële verklaring in nogal rammelend Engels doen uitgaan: 'Amerikaanse bastaarden zullen niet erg blij zijn met deze geschenken gestuurd op de 4-juli-verjaardag.' Een pesterijtje op Independence Day, maar veiligheidsexperts spreken van een 'gamechanger'.

De geslaagde proef met een raket die Alaska zou kunnen raken, betekent dat het regime van Noord-Korea een angstaanjagende grens heeft overschreden. Kunnen de VS dit over hun kant laten gaan, nu Washington het triomfantelijke bericht uit Pyongyang heeft bevestigd? Het gaat bij de 'Hwongsang-14' inderdaad om een ICBM; dat staat voor intercontinentale ballistische raket, die mogelijk kan worden uitgerust met een kernkop. Dreigt er een kernoorlog? De verbale oorlog tussen hoofdrolspelers Donald Trump en Kim Jong-un stemt niet gerust.

Wat valt er nog te doen tegen het griezelige Noord-Koreaanse regime, het enige land op aarde waar de voorspellingen van George Orwells roman 1984 nog altijd dagelijkse werkelijkheid zijn? De experts zijn zonder uitzondering somber gestemd. 'Er zijn geen goede opties, maar sommige zijn slechter dan andere' is de onderkop bij een omslagverhaal van de nieuwe The Atlantic door Mark Bowden. De deskundige van The New York Times, David E. Sanger, weegt ook alle mogelijkheden en de kop geeft de teneur goed weer: 'Wat kan Trump doen tegen Noord-Korea? Hij heeft weinig opties en die zijn riskant.' In een hoofdredactioneel commentaar schrijft de krant dat er niets anders opzit dan onderhandelingen beginnen.

Bowden is in The Atlantic het uitgebreidst. Zoals gebruikelijk bij het tijdschrift sprak hij maandenlang met betrokkenen uit de Amerikaanse veiligheidswereld tot in het Witte Huis en het Pentagon. Op basis daarvan stelde hij vier scenario’s op die de ronde doen. De aantrekkelijkste optie zou zijn in één klap een eind te maken aan het regime in Pyongyang. 'De VS en Zuid-Korea zijn volledig in staat het Noord-Koreaanse leger te verslaan en de Kim-dynastie ten val te brengen.' Dit is 'het soort oplossing dat president Trump verleidelijk zal vinden'.

Alleen: het moet wel zo snel gaan dat Pyongyang niets kan terugdoen. 'Dat is fantasie. Een Amerikaanse verrassingsaanval zal waarschijnlijk het sein zijn voor een van de ergste massamoorden in de geschiedenis.' De Zuid-Koreaanse hoofdstad Seoul kan met de grond gelijk worden gemaakt door bommen en chemische wapens uit het Noorden; Japan is evenmin veilig. En wat gebeurt er met Noord-Korea na de nederlaag? Bowden schetst een doembeeld van rondtrekkende, plunderende benden onder leiding van ex-generaals, een gevaar voor buurlanden China en Zuid-Korea.

Twitter bericht wordt geladen...

Twitter bericht wordt geladen...

De Noord-Koreaanse leider Kim Jong-un kijkt toe bij een rakettest op deze ongedateerde foto die het officiële persbureau woensdag 5 juli vrijgaf.Beeld reuters

11:47 woensdag 5 juli 2017

Misschien optie 2: met beperktere militaire acties afdwingen dat het regime-Kim afziet van een kernarsenaal en in ruil daarvoor mag blijven zitten. Maar tot nu toe hebben dreigementen en machtsvertoon weinig effect gehad, niet onder Obama en niet onder Trump. Dus het is maar de vraag of Kim wel zwicht voor een militaire actie en of hij niet toch raketten op Seoul laat afschieten.

Ook aan de derde optie, doden of verwijderen van de Kim-clan, kleven die bezwaren. Grote kans dat het toch fout gaat en wie zegt dat een nieuwe dictator minder erg is?

Zo komt het dat Bowden bij veel betrokkenen als minst slechte optie aanvaarding van het Noord-Koreaanse regime als beperkte kernmacht aantreft. Een hoge Amerikaanse commandant buiten dienst zei : 'Het is een gelopen race.'

Bowden probeert de lezer gerust te stellen: zoveel gevaarlijker dan het nu al is, wordt het ook weer niet. En Trump mag Kim dan een 'gek met kernwapens' hebben genoemd, hij toont zich niet suïcidaal. Hij is uit op overleving, zoals zijn vader en grootvader voor hem, waarom zou hij 'de wereld in brand willen zetten?'

Een beetje onbevredigend blijft het toch wel, afwachten. De Britse hoogleraar John Nilsson-Wright, die werkt voor Chatham House en de universiteit van Cambridge, pleit op de site van de BBC voor onderhandelen. De zwakte van Trump vindt Nilsson-Wright dat die zo luidruchtig zijn hand overspeelt. Zijn eerste gok, het sturen van een 'armada' naar de regio, was al onhandig qua woordkeus met de historische armada is het slecht afgelopen, merkt hij fijntjes op. 'Militaire actie is vrijwel onmogelijk, gegeven het risico voor Seoul en de geringe kansen op succes, of het nu gaat om het verwijderen van de strategische wapens of van de politieke leiding.'

'Uiteindelijk zal Trump zijn megafoondiplomatie via Twitter moeten staken en overgaan op een meer verlichte benadering. Dit kan door het sturen van een vooraanstaande Amerikaanse oud-staatsman als gezant die kan omgaan met het ego en de eigenliefde van de jonge Noord-Koreaanse leider.' Conclusie: 'Het beste advies voor een impulsieve, aandachtsverslaafde en hyperactieve president Trump is om van pokeren over te schakelen op schaken.'

Twitter bericht wordt geladen...

11:29 maandag 3 juli 2017

Het agressieve filmpje wat Donald Trump dit weekend op Twitter postte, is een nieuwe stap in zijn ‘oorlog met de media’. In het filmpje haalt de president op harde wijze een figuur met CNN-logo neer. Nadat zijn tegenstander op de grond blijft liggen, loopt Trump tevreden weg. Vorige week haalde hij al hard uit naar een tv-duo van MSNBC.

Maureen Dowd vraagt zich in een column in The New York Times af of Trump een seksistisch varken is of een gewoon varken. Ze refereert aan zijn ‘vuige’ tweet naar MSNBC-journalist Mika Brzezinski waarin Trump haar voor ‘gek’ uitmaakt met een ‘laag IQ’. Dowd: ‘Sommigen denken dat Trump steeds harder tegen vrouwen optreedt. Maar voor de roep om protest klinkt, wil ik zeggen: laten we het niet beperken tot seksisme.’

‘Het is veel verontrustender dan dat. Het is de wreedheid op een schaal van Grand Guignol, zowel in zijn harteloze tweets als in zijn dwaze verkoop van het harteloze Republikeinse budget. Trump maakt de fout om wreedheid als kracht te zien.’

‘Het pathologische onvermogen van de 71-jarige president om zijn minachting te laten varen, zijn reflex om aanvaller te zijn en terug te vechten als een in het nauw gedreven beest, zonder inachtneming van de maatschappelijke normen. Zijn gebrek aan zelfbewustzijn over de macht die hij kan oproepen, zijn groteske honger naar vleierij en zijn voorkeur voor de Tony Soprano-tactiek. Het zijn allemaal zaken die zowel mannen als vrouwen moeten alarmeren.’

Tom Bossert, de nationale veiligheid adviseur van Trump, is vooral trots op de president. Op ABC News zegt hij: ‘Ik ben trots dat hij een platform ontwikkelt waarop hij direct met het Amerikaanse volk kan praten.’ Volgens Bossert is Trump de ‘meest oprechte en niet-politieke president’ die hij ooit heeft gekend. Wat de inhoud van zijn tweets ook zijn, Trump toont een oprecht vermogen om met mensen te communiceren. Niemand zou de tweet als een bedreiging moeten zien, zegt Bossert. ‘Ik hoop dat ze dat niet doen. Maar Trump krijgt er in sommige tv-programma’s zo van langs en hij heeft het recht daarop te reageren.’

Twitter bericht wordt geladen...

Opinieblog - 'Wil je afvallen? Grasmaaien zet dan geen zoden aan de dijk'
Beeld afp

09:25 zondag 2 juli 2017

‘Ach, wat lief. Kijk hem stralen, demissionair minister Lodewijk Asscher’, schrijft Aleid Truijens. ‘Overal brengt hij zijn blijde boodschap, met die warme stem en trouwhartige poppenogen. Eindelijk zegt hij ronduit wat híj wil met het land. Een eerlijker verdeling van de koopkracht. Toedeledokie aan de bonuscultuur. Geen bonusbonanza voor brexit-bankiers. Roemer en Klaver steken flets af bij deze plotselinge oprisping van linkse strijdvaardigheid en mensenliefde.’ Hij zal nooit een begroting ondertekenen die hij ongeloofwaardig vindt. Hoe geloofwaardig is dat nou helemaal, vraagt de columniste zich af.

In de laatste column van buitenlandcommentator Paul Brill gaat hij na welke internationale ontwikkeling de meeste impact heeft gehad in de periode waarin hij wekelijks de balans probeerde op te maken. ‘Het is verleidelijk in een afscheidscolumn een stichtelijk woord te spreken over het Nederlandse opinieklimaat, maar laat ik deze privé-Brexit afhechten op een wijze die past bij de stijl van de rubriek. Is het de doorbraak van China en andere nieuwe economieën? Is het de uitslaande brand in het Midden-Oosten? Het revanchistische machtsspel van Vladimir Poetin? De opkomst van het populisme? Het prestigeverlies van de westerse democratie? Het vertrek van Groot-Brittannië uit een Europese Unie die na de eurocrisis ook nog in een identiteitscrisis is beland? Wat het wereldtoneel toch het ingrijpendst overhoophaalt, is de onttakeling van het Amerikaanse leiderschap', schrijft Brill.

Politiek commentator Martin Sommer snoof de sfeer op in Brussel waar de Britten nu al volstrekte buitenstaanders blijken dankzij de Brexit. ‘De afkeer van de Britten hangt hier als koffielucht in de gangen. De Britten hoorden er nooit helemaal bij, met hun opt-outs en hun korting op de EU-bijdrage. Het Verenigd Koninkrijk zag Europa bij uitstek als een supermarkt. Nu de Brexit tegenvalt, heerst bij de commissie klammheimliche Freude. Eerst waren de Britten liberaler dan liberaal, met zo veel mogelijk landen erbij en zo min mogelijk regels. Vervolgens kwamen de Polen en Bulgaren in Engeland werken en wilden ze ineens de grenzen dicht. Take back control? Laat ze in dit gebouw niet lachen.’

Lodewijk Asscher (midden) tijdens een demonstratie van docenten op het Haagse Malieveld voor meer salaris.Beeld anp

Twitter bericht wordt geladen...

Twitter bericht wordt geladen...

10:42 vrijdag 30 juni 2017

Onder de kop ‘De respectloze’ schrijft mediajournalist en homoseksueel Stefan Niggemeier in Der Spiegel, dat Angela Merkel bij de aanvaarding door het Duitse parlement van het ‘huwelijk voor allen’ (zoals het homohuwelijk in Duitsland wordt genoemd) geen u-bocht heeft gemaakt, maar ‘slechts een stap opzij’ is gegaan. Niggemeier noemt haar pragmatisme ‘respectloos tegenover de kiezer’: ‘Het is moeilijk voorstelbaar dat Merkel, als ze geen bondskanselier meer is, net als de voormalige Britse premier David Cameron met trots zal terugkijken op het moment dat zij het huwelijk voor allen in Duitsland mogelijk maakte. Dat lesbische vrouwen en homoseksuele mannen naar haar toe zullen gaan om haar te bedanken voor haar duidelijke uitspraak waarmee zij hen het gevoel heeft gegeven dat hun relaties niet anders en niets minder zijn dan de relaties tussen mannen en vrouwen. Zo’n uitspraak van Angela Merkel is er niet.

‘Nu kun je Merkel prijzen om het strategische genie waarmee ze de SPD een verkiezingsthema heeft afgepakt, en wel precies zoals SPD-kandidaat Martin Schulz het haar verweten heeft, namelijk door zich aan de politieke strijd te onttrekken. En je kunt, als strijder voor de gelijkstelling van homoseksuelen, ook gewoon het resultaat van haar opstelling vieren, de late realisering van het huwelijk voor allen en de onwaardige totstandkoming ervan negeren.

'Maar bij deze manier van regeren gaat iets verloren, en dat is respect. Merkels pragmatisme is respectloos tegenover argumenten en overtuigingen, en respectloos tegenover het politieke proces. Het is kenmerkend dat zij zich erover beklaagt dat de invoering van het huwelijk voor allen nu een onderwerp van politieke strijd wordt: een open confrontatie van de verschillende standpunten met de mogelijkheid zich ook als partij helder te positioneren. Merkel heeft die confrontatie jarenlang verhinderd, en wil zij haar zelfs nu nog ontwijken, nu ze niet meer te verhinderen is?

‘Omgekeerd gaat ook het respect voor de politica Merkel verloren. Haar schier grenzeloze flexibiliteit, haar principe der principeloosheid is ongetwijfeld beslissend geweest voor haar succes. Maar het verlangen groeit naar een politica die handelt op een fundament van overtuigingen en waarden, en met hartstocht en argumenten verklaart waarom ze van mening veranderd is.

‘Misschien verdient zelfs een conservatief die uit diepe, religieuze overtuiging tegen de gelijkstelling van lesbiennes, homo’s en transseksuelen strijdt, en die zich plotseling in het jaar 2017 in een kleine minderheidspositie terug vindt, meer respect dan een partijchef die slechts met moeite kan omschakelen van een ‘beter van niet’ naar een ‘maar het kan eigenlijk ook geen kwaad’. In de politiek is pragmatisme een deugd, maar willekeur verdient geen respect.’

Angela Merkel loopt weg na een persconferentie over de aanvaarding door het Duitse parlement van het homohuwelijk, 30 juni.Beeld getty

10:31 donderdag 29 juni 2017

Elk jaar is er wel wat rond Keti Koti op 1 juli: de jaarlijkse herdenking van de slachtoffers van de slavernij en de viering van de afschaffing ervan in Suriname en de Nederlandse Antillen in 1863. De grootste onvrede is het gebrek aan aandacht gedurende de rest van het jaar. Waarom is er bijvoorbeeld nog altijd geen goed museum over het Nederlandse slavernijverleden en de zwarte diaspora? Antoin Deul, directeur van nationaal instituut Nederlands slavernijverleden en erfenis (NiNsee), vindt dat het komende kabinet dat moet regelen. `Ik pleit voor een iconisch gebouw, een parel zoals het EYE in Amsterdam.'

De animo voor een nieuw museum is gering bij politieke partijen, vooral juist vanwege de kosten. Deul: 'Als er 30 miljoen voor een filmmuseum op tafel kan komen, moet dat toch ook kunnen? Het is om het Nederlandse verhaal compleet te maken; het is toch 400 jaar geschiedenis. We hebben een plek nodig waar wij, álle Nederlanders, onze identiteit kunnen terugvinden.¿

De roep om meer aandacht klinkt de afgelopen jaren luid onder zwarte jongeren, maar zo'n museum is juist ook belangrijk voor witte Nederlanders, vindt Deul.  `Als je het woord slavernij laat vallen, komt er een allergische reactie, waarom is dat? Ik kan niet anders dan concluderen dat dat het bewust relatief weinig aandacht krijgt. In schoolboeken staat dan nog wel wat over de slavernij in de VS maar over Nederland maar mondjesmaat.

`De koloniale geschiedenis is niet eerlijk opgeschreven. Hoe gingen de parlementaire debatten rond de afschaffing van de slavernij in de 19de eeuw? Hoe leefde dat in de Nederlandse samenleving? En dat willen we dan doortrekken naar nu, het racismedebat. Het ene rapport na het andere is geschreven, maar de vraag blijft liggen: wat gaan we ertegen doen?

'Voorbij emoties en pijn'
'We moeten inclusiviteit aanbrengen: wat hebben we daar uitgespookt en hoe zit het met onze witheid, hoe komt het dat we nog steeds zo racistisch zijn? We moeten voorbij de emoties en de pijn. We kunnen best dat tolerante Nederland dat we denken dat we zijn naar boven brengen. Maar eerst moeten  de lijken uit de kast, het slavernijverleden is daar een van.

`Het Zwarte Pietendebat heeft daarbij wel geholpen al is het vooral een symbolische kwestie. Waarom is er zoveel weerstand, hoe kun je níet zien dat Zwarte Piet een racistisch stereotype is? Dat is een witte blinde vlek, het staat symbool voor veel ergere dingen zoals ongelijkheid op de arbeidsmarkt. Waar komt die defensieve houding vandaan?'

Antoin Deul, directeur van het NiNsee.Beeld NiNsee
Als je het woord slavernij laat vallen, komt er een allergische reactie
Bij het Monument van het Nederlands Slavernijverleden en Erfenis van kunstenaar Erwin de Vries in het Oosterpark in Amsterdam wordt een plengoffer gebracht.Beeld anp

11:17 woensdag 28 juni 2017

De Europese Commissie heeft de Amerikaanse zoekmachine Google een boete gegeven van 2,4 miljard euro. Reden voor de boete is dat Google misbruik maakt van zijn dominante marktpositie door zijn andere diensten een voorsprong te geven op de concurrentie. Zo zou de prijsvergelijkingsdienst Google Shopping bevoordeeld worden boven andere prijsvergelijkingsdiensten doordat Google als antwoord op een zoekvraag de resultaten van Google Shopping bovenaan zet.

IT & IP jurist Joris Voorhuis stelt vragen bij de uitspraak van de Europese Commissie. Hij wijst erop dat Google weliswaar een machtspositie heeft, maar die rechtmatig verkregen heeft door een betere dienst te leveren dan geduchte concurrenten als Yahoo.

De Shoppingdienst van Google heeft volgens Voorhuis echter ‘überhaupt geen dominante positie’. Uit recent onderzoek zou blijken dat meer dan 50 procent van de mensen die op Google een product zoeken, dat rechtstreeks doen bij de webwinkel, bijvoorbeeld bij Amazon of bol.com. Bovendien is volgens Voorhuis niet de consument slachtoffer maar andere prijsvergelijkingssites. Webwinkels betalen weliswaar advertentiegeld aan Google, maar dat doen ze ook aan andere prijsvergelijkers. Toch is het schaden van de belangen van de consument de reden voor de boete voor Google.

Voorhuis vindt de megaboete voor Google ‘goedkoop scoren voor de EU’. Het lijkt hem 'onvermijdelijk' dat Google in beroep gaat. ‘Een innovatieve dienst die beter functioneert dan de anderen, verdient namelijk geen boete.’

Eurocommissaris Margrethe Vestager.Beeld afp
Opinieblog - 'Wil je afvallen? Grasmaaien zet dan geen zoden aan de dijk'
Beeld epa

11:31 maandag 26 juni 2017

De verdrinking van migranten op de Middellandse Zee is de schuld van de EU en van ngo’s zoals Artsen zonder Grenzen. Dat betoogt oorlogsjournalist Arnold Karskens in een opiniestuk. AzG zou volgens hem een aanzuigende werking hebben op bootvluchtelingen om in rubberboten de overtocht te wagen. Artsen zonder Grenzen is het niet eens met deze kritiek. Volgens de hulporganisatie weten de meeste migranten niet eens dat zij voor de kust ligt.

Annemarie Loof, operationeel manager van Artsen zonder Grenzen:
'De meeste migranten zijn niet op de hoogte dat wij voor de kust liggen. Kort geleden publiceerde het Goldsmiths College een onderzoek naar drie schuldvragen: dat ngo’s een aanzuigende werking hebben, dat zij als taxidienst fungeren en dat zij met mensensmokkelaars samenwerken. Alle drie beschuldigingen bleken niet waar te zijn. Migranten weten niet dat er hulporganisaties op zee zijn. Zij worden vaak gedwongen in de bootjes gezet.'

Vaak houden vluchtelingen in Europa toch contact met hun land van herkomst over de overtocht?

'De situatie in Libië heeft een belangrijke sleutelrol. Volgens de officiële schatting zijn er tussen de 1 miljoen en 2,5 miljoen migranten in Libië. De helft van hen komt daarheen omdat zij geld willen verdienen in de olie-industrie. Sinds het land in 2014 in chaos is verzand, is de olieproductie teruggelopen en moet de bevolking op andere manieren geld verdienen. Er is toen een migrantenindustrie ontstaan, waarin mensen uitgebuit en doorverkocht worden.'

'De situatie in Libië is dusdanig slecht, ook voor hen die nooit naar Europa wilden komen, dat er maar een uitweg is: op een bootje via de zee. Ze kunnen geen andere kant op en terug naar huis is vaak geen optie. De Sahara-oversteek is namelijk veel gevaarlijker dan de Middellandse Zee-oversteek. Ik denk dat Arnold Karskens dat over het hoofd ziet. Mensen wagen liever de gevaarlijke oversteek op zee dan dat ze in Libië blijven.'

Wat vindt u van zijn kritiek op de EU-politiek?

'Daar kan ik mij redelijk in vinden. Het is de EU-politiek die de situatie verergert. Er zijn namelijk geen legale manieren voor zowel vluchtelingen als migranten om de EU binnen te komen. Europa doet er alles aan om hen tegen te houden, maar als bootvluchtelingen uit landen als Eritrea of Syrië dan toch de EU binnenkomen dan krijgen zij direct een verblijfsvergunning omdat de omstandigheden in het thuisland zo slecht zijn. Waarom worden deze mensen met recht op een verblijfsvergunning dan toch gedwongen om in een bootje te stappen en de reis door Libië te maken?'

Wat moet de EU dan doen?

'De EU moet onder ogen zien dat Libië onderdeel is van het probleem en niet van de oplossing. Dus in plaats van geld te pompen in een land dat in chaos verkeert, kan men beter geld stoppen in de opvang van vluchtelingen en zorgen dat zij snel een asielprocedure kunnen doorlopen. In geval van migranten kan beter geïnvesteerd worden in de terugkeer naar hun thuisland.'

'Wij redden mensen in nood, dat is wat we altijd doen. We zeggen niet dat je als land geen migratiebeleid mag hanteren. Maar wij zeggen wel dat wij niet het probleem noch de oplossing zijn. Het gaat om mensen die hun wens om te leven met de dood bekopen. Daar moet een structurele oplossing voor komen. Dáár moet alle energie naartoe. In plaats van tijd en woorden te verspillen aan het bekritiseren van hulporganisaties.'

Twitter bericht wordt geladen...

Opinieblog - 'Wil je afvallen? Grasmaaien zet dan geen zoden aan de dijk'
Beeld anp

09:42 zondag 25 juni 2017

Bert Wagendorp is blij met het bezoek van de koning aan de burgemeester van Palermo Leoluca Orlando, die pleit voor een liberaal immigratiebeleid. ‘Het koninklijk besluit zo'n revolutionair te bezoeken getuigt van moed. Je geef er een boodschap mee af. Die hoeft niet per se overeen te komen met de opvattingen van de gastheer, maar dat je naar de man wilt luisteren en met hem de vluchtelingenwijk Ballarò bezoekt, toont minstens aan dat eigenzinnigheid ook de koning niet vreemd is. Ik hoop dat Willem-Alexander zijn dwarsigheid nog veel meer de ruimte gaat geven.’

Uit Martin Sommers column ‘De stoere wetenschap lijkt steeds meer op stoere politiek’: ‘De roeping van de wetenschap is zich bekommeren om het publieke belang, zei Huub Dijstelbloem in het panel, wetenschapsfilosoof en ook verbonden aan de Wetenschappelijke Raad voor het Regeringsbeleid. Je zou denken dat dat geen betoog hoeft voor een instelling die midden in de samenleving staat en met ons geld wordt betaald. Maar nee, de verhouding tussen universiteit en publiek belang is 'een zoektocht', aldus Dijstelbloem.’

Uit de column van Esther Gerritsen, ‘Misschien bestaat er een talent om getroost te worden’: ‘Ik dacht aan troost in het algemeen en aan de hulpeloosheid van taal. Iedereen kent wel de verhalen van zieke mensen die zich ergeren aan goedbedoelde adviezen of van hen die zich na het verlies van een geliefde onbegrepen voelen door hun omgeving. (…) Ik was diep onder de indruk van Isa Hoes toen ze in 2002 nog geen halfjaar na de zelfmoord van haar man op televisie vertelde hoe ze zich gesteund voelde. Hoe wildvreemde mensen haar op straat staande hielden en lieve dingen zeiden. Ze zei: 'Ik voel me echt gedragen.' Ik was zo blij dat iemand dat eens zei. Dat troost aankomt.’

Twitter bericht wordt geladen...

Koning Willem-Alexander en koningin Maxima in gesprek met migratie-hulpverleners tijdens hun bezoek aan Palermo.Beeld anp

Twitter bericht wordt geladen...

10:40 vrijdag 23 juni 2017

De draai van D66-leider Pechtold, die nu bereid is verder te formeren met de ChristenUnie van Gert-Jan Segers vindt een verschillend onthaal. In het hoofdartikel roemt Trouw informateur Tjeenk Willink die erin is geslaagd Pechtold te verleiden ja te zeggen: ‘De wijze waarop de D66-leider in een eerdere ronde Gert-Jan Segers van de ChristenUnie duidelijk maakte dat samenwerking niet bepaald voor de hand lag, maakte zijn uiteindelijke toestemming des te verrassender.’

Chef parlement Hans van Soest van het AD vindt de draai van Pechtold ‘opzichtig’: ‘Alle bezwaren die hij eerder keer op keer aandroeg tegen samenwerking met de ChristenUnie staan nog steeds recht overeind.’ Toch verdient Pechtold volgens Van Soest lof omdat hij wel bereid was die bezwaren opzij te zetten. Maar het optimisme van Pechtold is ongeloofwaardig. Hij zag in dat hij zich mat had gezet: 'Het is nog steeds een minimale meerderheid, de onderlinge verschillen zijn nog steeds heel groot. Hij heeft nu een opzichtige draai gemaakt om door te kunnen spelen.Tegelijk verdient hij lof omdat hij de enige is die daar op dit moment toe bereid is. Dat waren de voormannen van de overige politieke partijen niet, waardoor elke andere coalitievariant telkens door een ander werd geblokkeerd. Het stemt somber dat het bijna honderd dagen heeft moeten duren voordat we nu op dit punt zijn.'

Die lof krijgt Pechtold niet van columniste Nausicaa Marbe in De Telegraaf. Integendeel. Zij maakt de kachel aan met Pechtold en diens partij. Om te beginnen neemt ze het Pechtold kwalijk dat hij, nu hij noodgedwongen alsnog met de ChristenUnie in discussie moet, hij aan die klus begint met ‘aversie op het smoelwerk’. ‘Alsof hem geen blaam treft, alsof híj het slachtoffer is van politieke manipulatie, alsof hij de ChristenUnie een hele gunst bewijst door te komen opdagen’. Marbe vindt dat ‘D66 religie gebruikt als dat van pas komt’. ‘Tussen zijn knieval voor de islam destijds en zijn theatrale besmettingsvrees voor het christendom nu, zie ik het slijmspoor van een opportunist die niet uit overtuiging, maar uit berekening religies bejubelt of besmeurt.’ Marbe somt een aantal gevallen op van D66’ers die ‘meer islam blieven’ en concludeert dan: ‘Conservatieve symbolen en vrouwonvriendelijke religieuze gebruiken zijn voor D66 enkel storend in beginselverklaringen van christelijke partijen, maar ze mogen wél in de islamitische orthodoxie die D66 misplaatst als ’diversiteit’ promoot.’ Marbe herinnert zich dat Pechtold op de avond van de verkiezingen op tv zei bereid te zijn met Denk te formeren. ‘U leest het goed. De lange islamistische arm van Erdogan behaagt hem meer dan de beschaving van Gert-Jan Segers.’ Marbe vindt dat Pechtold Segers ‘onfatsoenlijk afwees’, niet op inhoudelijke gronden maar omdat het bon ton is christenen te schofferen, omdat ‘die toch de andere wang toekeren en een tolerantie tonen waar de zelfverklaarde heiligen van D66 van kunnen leren’. Marbe eindigt haar column met te schrijven dat ze geen idee heeft ‘of het duurzaam aan raakt tussen D66 en de ChristenUnie. Maar als Segers en Pechtold samen op de televisie komen, zien we een integere christelijke staatsman naast een kronkelende charlatan voorbij zijn politieke houdbaarheidsdatum’.

Alexander Pechtold, 21 juni.Beeld anp

11:58 donderdag 22 juni 2017

Zelfs het serieuze programma Newsnight kon er niet omheen woensdagavond: droeg de Britse koningin Elizabeth nu werkelijk een vlag van de Europese Unie op haar hoed, vermomd als blauwe bloemen met gele hartjes? Tijdens de troonrede, geschreven door premier May, die het Verenigd Koninkrijk door de Brexit wil leiden? Presentator Evan Davis lachte erbij. Dat zal altijd een raadsel blijven, maar toeval of niet opvallend was het wel.

The Daily Telegraph zette een portret van de Queens Speech met de hoed groot op de voorpagina vanochtend met ernaast de kop: `Hare Majesteit spreekt via haar (EU) hoed¿¿ Op Twitter ging het helemaal los met foto¿s van de hoed gecombineerd met die van de EU-vlag. De koningin droeg de blauwe hoed in plaats van de 1,06 kilo wegende kroon, omdat alle pracht en praal was weggelaten, schreef onze correspondent Patrick van IJzendoorn in de Volkskrant van vanmorgen. May heeft haar meerderheid verloren bij de verkiezingen en de coalitie met de Noord-Ierse unionisten is nog steeds niet rond. Het was een uitgeklede troonrede.  Hij citeert The Guardian over de hoedkeuze van de Queen: `Werpt ze haar schaduw over de Brexit-onderhandelingen, of is het een verwijzing naar Vincent van Goghs sterrennacht?¿

Het dagblad The Daily Mail, zeer voor Brexit, twitterde: `De koningin spreekt een rede uit waarin de Brexit-plannen worden uiteengezet terwijl ze hoed draagt die verdacht veel lijkt op de EUROPESE vlag¿. Dat leidde tot leedvermaak bij tegenstanders van Brexit op Twitter: `De Daily Mail lijkt razend over de `Europese hoed¿ van de koningin¿ (Joseph Willits).

Maar de krant houdt zich in en citeert `humoristische vergelijkingen¿ in het artikel op de site. Van Labour parlementariër Paul Flynn: `Sneu te zien hoe retro-Tory¿s zich opdirken voor Ascot terwijl de koningin de kroon verruikt voor haar anti-Brexit-hoed.¿ Maar de krant haalt als slot een eerdere verklaring van Buckingham Palace aan: `Het referendum is een kwestie waarover het Britse volk beslist.¿

In Europa ging de hoed ook niet ongemerkt voorbij. De Belgische ex-premier Guy Verhofstadt, voorvechter van de EU en voor het Europees Parlement Brexit-onderhandelaar, twitterde meteen: `Duidelijk dat de EU nog steeds sommigen in het VK inspireert #Queensspeech.¿

Maar deed ze het nou met opzet, wil iedereen toch graag weten. Op Twitter kun je daarover speculeren en de meesten denken dat het geen toeval kan zijn. `Al haar kleren worden zorgvuldig uitgezocht waarbij wordt gelet op hoe het overkomt en wat de boodschap is. Absoluut geen toeval.¿ En een ander: `Kan geen toeval zijn. De koningin is daar te scherpzinnig voor. Ze kan er altijd nog op wijzen dat het diepblauw is met gouden elementen als op een kroon.¿

De koningin zorgde gisteren na de speech voor een nieuwe golf tweets toen zij zich naar de paardenrennen van Ascott spoedde. Ze had zich omgekleed in een geheel gele outfit. Geen EU-verwijzing meer te bekennen.

Twitter bericht wordt geladen...

Twitter bericht wordt geladen...

Koningin Elizabeth leest de troonrede. Prins Charles luistert.Beeld getty

11:19 dinsdag 20 juni 2017

In Brussel zijn maandag de Brexitonderhandelingen begonnen. Hoewel de onderhandelaars na afloop positief reageerden op de eerste gesprekken, overheerst bij de Britten vooral bezorgdheid. 'De premier heeft het EU-referendum geïnterpreteerd alsof het in eerste plaats over immigratie ging', schrijft columniste Rachel Sylvester in The Times. Om succesvol uit de Brexit te komen, moet ze haar grove simplificatie snel bijstellen, betoogt Sylvester.

‘De rode draad die loopt door het Brexit-referendum, het resultaat van de algemene verkiezingen en de publieke reacties na het drama met de Grenfell Tower tragedie, is bezorgdheid over publieke diensten en de dalende levensstandaard. Dat is wat Theresa May moet begrijpen terwijl de regering onderhandelingen begint met de Europese Unie. De premier heeft altijd het EU-referendum geïnterpreteerd alsof het in eerste plaats over immigratie ging. Daarom heeft ze altijd de prioriteit gelegd bij het beperken van het vrije verkeer van personen. In contrast daarmee heeft minister van Financiën Philip Hammond vanaf het begin benadrukt dat de prioriteit ligt bij het beschermen van handel omdat, zoals hij zegt, het Britse volk ‘niet stemde om armer te worden’.’

‘Het wordt steeds duidelijker dat May’s positie een grove simplificatie is die ze snel moet bijstellen om enige kans te maken succesvol uit de Brexit-onderhandelingen tevoorschijn te komen. De kiezers hebben zeker geen ‘harde Brexit’ goedgekeurd in de jongste verkiezingen – maar dat is niet alles. Ze hebben ook een signaal afgegeven van ‘genoeg is genoeg’, zoals May zelf het zou stellen, wat betreft de bezuinigingen.’

‘Er is ook bezorgdheid en woede over de brand in Grenfell Tower. Mensen kunnen simpelweg niet geloven dat zoveel levens verloren zijn omdat de raad blijkbaar 5000 pond wilde besparen bij een renovatie. De tragedie roept serieuze vragen op over de kwaliteit van sociale woningbouw en de grote kloof tussen rijk en arm. En dit alles gebeurt tegen de achtergrond van een dalende levensstandaard. May staat steeds geïsoleerder in de regering over het evenwicht tussen immigratie en economische toegang tot de EU. Het is hoog tijd dat ze beseft dat haar inflexibiliteit een zwakte is in plaats van haar sterke punt.’

Lees hier de volledige opiniebijdrage.

Opinieblog - 'Wil je afvallen? Grasmaaien zet dan geen zoden aan de dijk'
Beeld afp

Twitter bericht wordt geladen...

11:28 maandag 19 juni 2017

De Franse president Macron heeft opnieuw de parlementsverkiezingen gewonnen. De verwachte monsterzege in de tweede ronde bleef uit, maar La République En Marche heeft een absolute meerderheid in het parlement behaald. Dat is niet uitzonderlijk, zegt Frankrijk-kenner en rechtshistoricus Frederik Dhondt, die doceert aan de universiteit in Brussel en Antwerpen. Ook is het nog maar de vraag of hij Frankrijk werkelijk kan veranderen.

Kan Macron een nieuw Frankrijk realiseren? 


'Zijn verhaal over uitoefening van de macht is erg traditioneel. Hij omarmt het Franse technocratische systeem, dat erg top-down is ingericht. Er is veel kritiek op die manier van werken en op de Franse instellingen die voorbijgaan aan burgerschap en participatieve democratie. Ik ben benieuwd of Macron erin zal slagen om die oude gewaden af te werpen. Als hij zijn hervormingen top-down gaat opleggen dan zal daar veel verzet tegen komen.' 

'Deze verkiezingen tonen dat Frankrijk gespleten is in grote steden die vooruit gaan en streken die achterblijven. Als zijn beleid een beleid blijkt voor de winnaars van de liberalisering en niet voor iedereen dan zal de verdeeldheid toenemen en zal men de link maken met de instellingen.'

'Hij is heel vaag geweest over zijn programma. De vraag is hoelang het duurt voordat de traditionele verwijten tegen hem gebruikt worden. Als hij niets verandert aan de werking van de instellingen, moet je niet verbaasd zijn dat er beschuldigingen gaan komen van excessieve macht en van beslissen zonder overleg.' 

Hoe bijzonder is deze absolute meerderheid in de Franse geschiedenis?

'Sinds 1958 is een parlementaire meerderheid alleen belangrijk voor de vestiging van een nieuwe regering en voor het geven van vertrouwen. Het parlement heeft daarna zeer weinig instrumenten om het de regering lastig te maken. Het feit dat de verkiezingen een grote meerderheid creëren is niet uitzonderlijk. Dat is wat men bedoeld heeft met het opstellen van de grondwet. Frankrijk had na de instabiele Vierde Republiek een systeem nodig dat duidelijke keuzes kan maken. Het zwaartepunt daarvan ligt bij de president. Het parlement laat hem regeren. Vanuit dat oogpunt heeft de kiezer de logica van het systeem gerespecteerd.'

Opinieblog - 'Wil je afvallen? Grasmaaien zet dan geen zoden aan de dijk'
Beeld afp

08:28 zondag 18 juni 2017

Wat u zeker moet lezen is de korte zomertour die Arjan Peters maakt langs pasverschenen werk van Bob den Uyl, L.H. Wiener, Maarten Doorman en R.A. Basart. L.H. Wiener fietst van Amsterdam naar Haarlem via Zijkanaal C langs Spaarndam en vindt een buizerd die nog leeft maar ernstig ondervoed is. Van Bob den Uyl is deze volgens Peters `smartelijke observatie¿: 'In het buitenland in de verte een Nederlander zien lopen vind ik nog steeds een ervaring, in de zin dat je landgenoten al op kilometers afstand herkent aan houding en uiterlijk. Je zou je echt tranen lachen, als je niet wist dat je er zelf ook zo uitzag.'

Paul Onkenhout staat in zijn column stil bij het feit dat de nationale voetbalploeg van Saoedi-Arabië  voor een wedstrijd tegen Australië niet meedeed aan de minuut stilte voor de slachtoffers van de aanslag in Londen. Het incident trok ook hier de aandacht, schrijft Onkenhout, omdat Bert van Marwijk en zijn schoonzoon Mark van Bommel proberen Saoedi-Arabië naar het WK te leiden. Van Marwijk zegt vaak dat de verontwaardiging over het werken in een land als Saoedi-Arabië selectief is. Volgens Onkenhout ziet hij daarbij twee dingen over het hoofd: `Het eerste is dat Van Marwijk en zijn assistenten geen anonieme zakenlui zijn, maar de officiële vertegenwoordigers van een regime dat ergens in de Middeleeuwen vast is blijven steken. Het tweede is dat ze consequent zwijgen over de misstanden. Zelfs een toespeling op het volkomen bezopen stadionverbod voor vrouwen, kan er niet vanaf.¿

Martin Sommer vindt het vooruitgang dat er in de formatiebesprekingen nu een tekst van VVD, CDA en D66 ligt waarin de Turkije-deal model staat voor afspraken in Noord-Afrika. Asiel moet voortaan buiten Europa worden aangevraagd. Het is een politiek compromis dat mag rekenen op een Kamermeerderheid, denkt Sommer en hij neemt aan dat het terug te vinden zal zijn in een nieuw regeerakkoord.

Fort Benoorden bij Spaarndam, 2011.Beeld Julius Schrank

14:46 vrijdag 16 juni 2017

Het blijde nieuws deze week is dat de eurogroep en het IMF donderdagavond instemden met de uitbetaling van 8,5 miljard euro aan Griekenland (de achtste tranche van een noodlening van 86 miljard die de eurolanden in augustus 2015 aan Griekenland toezegden).

Maar hoe nu verder?

Volgens Kenneth Rogoff, economieprofessor aan Harvard University, moet de eurozone ingrijpende hervormingen doorvoeren – of uit elkaar vallen. Hieronder enkele citaten uit zijn opiniestuk ‘The eurozone must reform or die’ voor Project Syndicate:

‘Niet alles gaat goed. Griekenland groeit nog steeds nauwelijks en de mensen die Duitsland daarvan de schuld geven hebben niet goed naar de cijfers gekeken: met aanmoediging van linkse Amerikaanse economen heeft Griekenland het wellicht meest softe reddingspakket in de moderne geschiedenis weten te verknallen. Italië heeft het beter gedaan, al zijn de reële inkomens daar lager dan tien jaar geleden. Voor heel zuidelijk Europa geldt dat de euro ene gouden kooi is gebleken die grotere fiscale en monetaire discipline oplegde en de wisselkoers wegnam als cruciale opvangmiddel van onvoorziene schokken. Een reden waarom Groot-Brittannië het economisch redelijk doet sinds het Brexit-referendum is de devaluatie van het Britse pond.'

'Het is nu duidelijk dat de euro niet nodig was voor het succes van de EU, maar in plaats daarvan een enorm struikelblok is gebleken. Eurocraten vergeleken vaak de Europese integratie met fietsen: je moet bewegen, anders val je om. Als dat zo is, dan was de premature invoering van de euro een omweg door dik, nat cement. Veel belangrijker dan de euro voor het bereiken van prijsstabiliteit is de komst geweest van de moderne, onafhankelijke centrale bank.'

'De vraag is nu hoe de EU uit het natte cement kan komen. Hoewel veel Europese politici het niet zullen willen toegeven, is de status quo waarschijnlijk niet houdbaar. Er moet ofwel grotere fiscale integratie komen of een chaotische breuk.'

'Het is verbazingwekkend naïef om te denken dat de euro de komende 5-10 jaar, zo niet sneller, niet opnieuw op de proef gesteld zal worden. Maar als dat zo is, waarom zijn de markten dan zo kalm? Misschien denken investeerders dat er nieuwe ‘reddingen’ zullen blijven komen, hoezeer Duitse politici ook beweren van niet. Het opkopen van de schulden van perifere landen door de Europese Centrale Bank is al een impliciete subsidie, en de discussie over euro-obligaties neemt toe. Of investeerders gokken dat het zuiden al te ver in het cement gereden is om er nog uit te komen. Duitsland zal hun begrotingen uit blijven persen totdat zijn banken terugbetaald zijn. In beide gevallen is het beter snel actie te ondernemen en het niet te wachten op het moment van de waarheid voor de euro.'

Twitter bericht wordt geladen...

Opinieblog - 'Wil je afvallen? Grasmaaien zet dan geen zoden aan de dijk'
Beeld afp

11:32 donderdag 15 juni 2017

De media in de VS zijn vol van de aanslag van een Bernie Sanders-aanhanger op Republikeinse Congresleden in Virginia. De conservatieve commentator Ann Coulter wijt de aanslag aan het onvermogen van links om de verkiezingsoverwinning van Trump te accepteren:
'De explosie van geweld tegen conservatieven is welbewust opgestookt door Democraten, verslaggevers, tv-talkshows, cabaretiers en beroemdheden die elkaar proberen te overtroeven wie de gemeenste scheldwoorden kan verzinnen voor Trump en zijn aanhangers. Ze gaan precies tot de grens en proberen die niet te overschrijden door bijvoorbeeld met een realistische foto van een onthoofde Trump te komen of de president ‘een stuk s…’ te noemen – en dat als presentator van een show op CNN. De media orkestreren een bloedeloze coup, maar zijn volmaakt tevreden als hun troepen met een laag IQ een bloederige coup nastreven. Een soldaat van de grondtroepen van links schoot op Republikeinse Congresleden die honkbal speelden in Virginia.

Weet u nog wanneer het beangstigend was dat de verliezende partij het verkiezingsresultaat niet zou accepteren? Dat was toen Trump weigerde zich bij voorbaat neer te leggen bij de verkiezingsuitkomst. Hij zei dat hij er ‘tegen die tijd naar zou kijken’. De media reageerden er op hun gebruikelijke ontspannen manier op. Zo kopte The Washington Post op 20 oktober 2016: Een 'afschuwelijke' verwerping van de democratie. En Bret Stephens schreef in de Wall Street Journal: 'Trumps antwoord op het accepteren van de uitkomst van de verkiezingen is de schandelijkste opmerking van een presidentskandidaat van de laatste 160 jaar.’

Toen won Trump en dezelfde hysterici weigerden de verkiezingsresultaten te accepteren. Pas nog benoemde Hillary haar permanente oppositie tegen de winnende kandidaat met een militaire term door te zeggen dat ze zich zou aansluiten bij het 'Verzet'. Stel je voor dat Trump had verloren en gezegd dat hij bij het Verzet zou gaan. Hij zou ervan beschuldigd zijn rechtse milities te activeren. Elke geërgerde blik naar een immigrant zou als fascistisch geweld zijn bestempeld.

Maar de media lijken zich er zorgeloos onbewust van te zijn dat het anti-Trump ‘Verzet’ vergezeld is gegaan van nonstop militaristisch geweld door de progressieven. Het begon met Trump’s inhuldiging toen families van militairen werden gedwongen het Veterans’ Inaugural Ball te verlaten en de bezoekers van andere bals water over zich heengegooid kregen.
Sindsdien hebben gemaskerde en bewapende progressieven in het hele land organisaties gevormd in militaire stijl die conservatieven in elkaar slaan. De media spraken alleen van een crisis als conservatieven terugvochten tegen de in het zwart geklede beta-mannetjes (‘Battle for Berkeley!’).
En nu heeft een maffe Bernie Sanders-aanhanger zich er eerst van vergewist dat er Republikeinen op het honkbalveld stonden alvorens het vuur te openen. De media vertelden ons snel dat de schutter een blanke man was die een geweer had gebruikt. We kregen zelfs zijn naam te horen (omdat die niet ‘Mohammed’ was). Maar het feit dat op de Facebook-pagina van Hodgkinson een banner van Sanders stond met de woorden ‘Democratisch Socialisme in drie woorden uitgelegd: “We the People’ sinds 1776’ maakte blijkbaar urenlang uiterst zorgvuldig factchecking door de media noodzakelijk. Dachten de verslaggevers dat ze ons deze informatie voor altijd zouden kunnen onthouden?

Het fake news houdt vol dat het Witte Huis van Trump in ‘chaos’ verkeert. Nee, het land is in chaos. Maar net als Kathy Griffin met haar Trump-onthoofdingsperformance keren de daders zich af in Bambi-achtige onschuld en geven Trump de schuld.'

Foto uit 1992 van James Hodgkinson, de door de politie doodgeschoten dader van de aanslag op Republikeinse Congresleden.Beeld epa

11:22 donderdag 15 juni 2017

Roger Simon op PJ Media schrijft: 'Deze zielige figuur in Alexandria is, nu was, het ongeleide projectiel van links. Alle middelen zijn toegestaan, dat is wel zeker. Ze zullen vast en zeker proberen hem zo snel mogelijk onder het tapijt te vegen als het zoveelste gestoorde individu dat we kunnen vergeten, slechts een enkele Bernie-vrijwilliger die de weg kwijt is. Sanders deed binnen een paar minuten na de onthulling zijn best afstand te nemen. Ja, het is ongetwijfeld waar dat dit maar om één rotte appel ging, maar het is ook waar dat nog vijf jaar geleden Bernie Venezuela - nu de ground zero voor hongersnood, ontvoeringen en moord - aanprees als de richting die ook wij op zouden moeten.'

Het Commentaar in de Wall Street Journal begint ermee dat de politie nog geen mededelingen heeft gedaan over het motief, maar dat lijkt politiek te zijn. 'Hodgkinson had meerdere bereichten op de sociale media gepubliceerd waarin hij zijn razernij over president Trump en de Republikeinen uitte. Politiek gemotiveerde pogingen tot massamoord komen niet vaak voor maar ze gebeuren en al te vaak worden ze misbruikt voor politiek-partijdige doeleinden. Het goede nieuws is dat de meeste politieke leiders zich verantwoordelijk opstelden. President Trump stuurde de beste wensen aan de gewonden, prees de agenten en riep op tot nationale eenheid. De voorzitter van het Huis van Afgevaardigden, Paul Ryan, en de leider van de Democratische fractie, Nancy Pelosi, veroordeelden eensgezind de aanval, en Sanders nam afstand van en veroordeelde Hodgkinson. Ryan zei dat de baseball-wedstrijd gewoon doorgaat en kreeg donderend applaus.
Dit is een tijd van politieke verdeeldheid, waarin verbale beledigingen en lichamelijk lastigvallen van politieke tegenstanders al te vaak voorkomen. De plicht van politici en van ons allemaal is om de verdeeldheid in het perspectief van onze gedeelde waarden van vrijheid van meningsuiting en democratische instemming te blijven zien. Een manier om bij te dragen aan een beter politiek klimaat zou zijn om niet langer als reflex elke overwinning van de tegenstanders als onwettig af te schilderen, een andere zou zijn om politieke moord niet uit te beelden als volksvermaak.

11:44 woensdag 14 juni 2017

Jesse Klaver krijgt weinig of geen begrip in de commentaren van de Nederlandse kranten. Migratie had niet het breekpunt hoeven zijn. Hij had de kans moeten grijpen om invloed uit te oefenen op het migratie- en bovenal het klimaatbeleid, vinden Trouw en NRC. D66-leider Pechtold ligt al onder vuur bij andere kranten: nu gewoon met de ChristenUnie in zee.

De Telegraaf

Voor GroenLinks bleken afspraken over een Europese deal om de grote toestroom van migranten uit Afrika te stoppen onverteerbaar. De partij eiste zelfs dat ons land jaarlijks verplicht 25.000 vluchtelingen zou gaan opnemen. GroenLinks is diep verweven met de asielindustrie. In de partijtop zit senator en fractieleider Tineke Strik, tevens bestuurslid van Defense for Children, de drijvende kracht achter het kinderpardon van 2012. Zij ageerde eind april nog tegen een migratie-akkoord. En dan is daar oud-partijleider Femke Halsema. Zij is bestuurder bij de Stichting Vluchteling, die pleit voor meer veilige vluchtelingenroutes naar Europa. Nu GroenLinks eruit ligt, zit ook D66 op de blaren. Alexander Pechtold gooide eerder de deur dicht naar de CU. Hij mag zich de huidige chaos aanrekenen. En voor het vervolg een toontje lager zingen.

Trouw
De benadering van de asiel- en vluchtelingenproblematiek van GroenLinks is een verademing in het al te brede koor van lieden en groeperingen die waarschuwen voor rampen, voor profiteurs die massaal West-Europa overspoelen en mogelijke ontwrichting van samenlevingen.

Het pleidooi voor een humane benadering van de problematiek, voor mededogen voor mensen die niet om zo maar kleine redenen huis en haard verlaten is een behartenswaardig pleidooi in een immer harder wordende discussie.

Toch is het, alles in overweging nemende, onverstandig dat GroenLinks-leider Jesse Klaver, naar het zich laat aanzien definitief, een streep trok door de mogelijkheid van regeringsdeelname van zijn partij op grond van een te voeren vluchtelingenbeleid. Vanwege de inhoud van het compromis dat informateur Herman Tjeenk Willink maandag aan de vier onderhandelende partijen voorlegde, maar ook en minstens even belangrijk, omdat hiermee de onmisbare inbreng van GroenLinks voor een goed klimaatbeleid en voor een rechtvaardig inkomensbeleid verloren ging.

NRC
Zoals bleek uit het debat in de Tweede Kamer, dinsdag, hanteert GroenLinks een 'principiële ondergrens' voor migratiebeleid, die erop neerkomt dat vluchtelingen niet mogen worden teruggestuurd uit Europa. GroenLinks geldt als de meest ‘globalistische’ partij in het politieke spectrum, maar deze keuze voor getuigenispolitiek uit ideologische smetvrees is gewoonweg parochiaal.

De andere deelnemers aan de onderhandelingstafel zijn 'verbijsterd en teleurgesteld'. Dat nu is ook weer wat te vrijblijvend. Want waar komt die focus op migratiebeleid vandaan? Waarom gaat het niet om nijpende binnenlandse kwesties als veiligheid, zorg en onderwijs?


Twitter bericht wordt geladen...

Twitter bericht wordt geladen...

Jesse Klaver (GroenLinks) arriveert bij de Tweede Kamer, de dag na het stuklopen van de onderhandelingen over een nieuw kabinet.Beeld anp

11:39 woensdag 14 juni 2017

Het Financieele Dagblad
Wie zo fors wint op 15 maart, moet zijn uiterste best doen in een kabinet te komen en niet bang zijn voor een afstraffing bij de volgende verkiezingen. Dat geldt zeker voor GroenLinks in deze tijd, waarin opeens zelfs delen van het bedrijfsleven vragen om klimaatwetgeving. Als het de groene partij écht menens is met het milieu, dan was maandagavond het moment dat te bewijzen.

Maar GroenLinks blijft een getuigenispartij. De partij kan daarmee niet in de schaduw staan van de PvdA die wel durfde te regeren in moeilijke tijden. De sociaal-democraten zijn nu de kleinste op links, na GroenLinks en de al even weerbarstige SP. Het is te hopen dat D66 wel snel de Nederlandse poldertraditie van verschillen overbruggen herontdekt en zijn aversie laat varen tegen de ChristenUnie. Dit is geen reclame voor de politiek.

Nederlands Dagblad
Nu GroenLinks voor de tweede keer een punt heeft gezet, komt des te meer druk op D66-leider Alexander Pechtold te liggen. Met welk recht en welke redenen wees hij op eigen houtje de ChristenUnie de deur? Wilde Gert-Jan Segers een ethisch programma doordrukken waar de Kamer in meerderheid tégen is? Of wilde de ChristenUnie juist iets blokkeren waar het Nederlandse volk massaal om vraagt? Wie was tijdens die ene middag armpjedrukken op de kamer van Edith Schippers nu écht de principiële drammer: Pechtold of Segers? Spitste zich alles toe op de ‘voltooid leven’-wensen van D66? Nota bene: de Kamerfracties die daar vorig jaar vóór waren (VVD, PvdA, D66, GroenLinks en 50Plus) hebben sinds de verkiezingen nog maar en nipte meerderheid. Hoog tijd dus dat Tjeenk Willink de rede- en rekkelijkheid van Pechtold net zo scherp en helder toetst als hij met GroenLinks heeft gedaan.

Twitter bericht wordt geladen...

Twitter bericht wordt geladen...

11:23 dinsdag 13 juni 2017

De formatie tussen VVD, CDA, D66 en GroenLinks is opnieuw geklapt. Hoe nu verder? Volgens Tom Louwerse, politicoloog verbonden aan de Universiteit Leiden, is vanuit democratisch perspectief een minderheidskabinet de beste optie.

‘Na de verkiezingen had ik al het gevoel dat de formatie tussen CDA, D66, VVD en GroenLinks zou mislukken. De verschillen tussen VVD en GroenLinks zijn inhoudelijk te groot op het gebied van migratie. Er was een grote druk om toch weer om tafel te gaan omdat andere opties ook niet makkelijk van de grond kwamen. Een coalitie met de ChristenUnie zou inhoudelijk perspectiefrijk zijn, maar die optie werd al snel door D66 geblokkeerd.’

Dus toch weer met GroenLinks om tafel. Was dat geen tijdsverspilling?

‘Ook in het verleden bleken eerder geklapte formaties in tweede ronde toch succesvol. Denk aan Paars 1 en ook kabinet-Rutte 1 ontstond met horten en stoten. Opnieuw om tafel is niet per se tijdsverspilling, want je moet een mogelijke samenwerking goed bekijken voordat je zeker weet dat het niet werkt.’

Wat is nu het beste alternatief?

‘Een coalitie van de vier traditionele regeringspartijen VVD, CDA, PvdA en D66, lijkt me vanuit democratisch perspectief niet verstandig. Het is beter dat het motorblok een minderheidsregering vormt en op individuele dossiers een meerderheid zoekt. Dat lijkt mij goed werkbaar, want VVD, CDA en D66 staan op sociaal-economisch vlak relatief dicht bij elkaar en zitten al redelijk dicht bij een meerderheid. Deze vorm biedt ook kansen voor de oppositie om invloed uit te oefenen op beleid, zich duidelijk te profileren en zich te presenteren als alternatief bij volgende verkiezingen. De regering is dan bovendien verplicht om te luisteren naar het parlement.’

Jesse Klaver staat media te woord.Beeld anp

Twitter bericht wordt geladen...

11:44 maandag 12 juni 2017

De nieuwe Franse president Macron is de grote winnaar van de eerste ronde van de parlementsverkiezingen. Zijn partij En Marche stevent af op een ruime absolute meerderheid in de Assemblée Nationale. Voor Mia Doornaert, columniste voor De Standaard, is Macron 'één grote verrassing'. Hij heeft de potentie hervormingen door te voeren, maar een grote meerderheid kan voor Macron ook een probleem worden, stelt Doornaert.

'Ik vergelijk hem met een drietrapsraket en ben verrast dat die bijna uit het niets is opgedoken. De eerste ontbranding van de raket: hij wist zich als minister te profileren en wordt president. De tweede ontbranding: hij lijkt af te stevenen op een enorme meerderheid in het parlement die hem de middelen moet geven om echte hervormingen door te voeren. Tot slot moet de derde trap nog komen. Zal Macron in staat zijn weerstand te bieden aan pogingen, door bijvoorbeeld stakingen en betogingen, om de verkiezingsuitslag ongedaan te maken?'

Kan Macron echt iets in Frankrijk veranderen?

'Frankrijk is een bijzonder onhervormbaar land. Men roept altijd om veranderingen, maar als je kijkt naar alle grote betogingen en stakingen die er zijn geweest, dan waren die er altijd om zaken bij het oude te houden op sociaal-economisch vlak. In Frankrijk is het verschrikkelijk moeilijk om hervormingen te realiseren. Zodra men een zinnige hervorming voorstelt, bijvoorbeeld om de jeugdwerkloosheid aan te pakken, dan gaat onmiddellijk het gehuil op over de afbraak van de sociale verworvenheden zonder te zien dat sommige verworvenheden archaïsch zijn geworden.'

'Macron is een moderne sociaal-democraat. De Parti Socialiste is ingestort omdat die nooit de scheiding wilde maken tussen de klassenstrijd en het marxisme enerzijds en een moderne sociaal-democratie anderzijds die een vrijemarkteconomie aanvaardt. Macron doet dat wel. Hij heeft de visie en de middelen en is zeker niet uit op sociale afbraak. Mochten er betogingen komen, dan denk ik dat hij de durf heeft om te zeggen dat het parlement de wetten opstelt en dat dat niet de taak is van de straat.'

Is het verstandig als de macht bij één partij komt te liggen?

'Een overweldigende meerderheid kan ook een probleem zijn, want om die derde ontbranding van de raket met succes te laten verlopen moet je een meerderheid hebben die hecht genoeg is. Als er bijvoorbeeld straatprotesten komen, of als de opinie ineens omslaat en de kritiek op Macron toeneemt, moet de partij stand weten te houden.'

'Een grote meerderheid is niet gezond. Het gevaar is dat die meerderheid onhandelbaar dreigt te worden en kan leiden tot een gebrek aan cohesie. Veel nieuwkomers kunnen de politiek vernieuwen, maar politiek is iets professioneels en heeft eigen regels. Met een enorme meerderheid ben je kwetsbaar voor onhandigheden die niet goed zijn voor het aanzien van de partij. Ik had liever een minder grote en meer werkzame meerderheid gezien.'

Wat verwacht u van de tweede ronde?

‘Ik denk dat Macron een behoorlijke meerderheid zal halen in de volgende ronde. Als de meerderheid minder groot is dan voorspeld, zou ik dat gunstig vinden.

‘Deze wetgevende verkiezingen tonen alvast dat je de Fransen niet moet onderschatten. Ze kunnen rumoerig zijn, maar blijven gehecht aan de Republikeinse waarden. Als je ziet hoe de Engelsen zich in de Brexit hebben gestort en je naar de emotionele verkiezingen in de VS kijkt, moet je aan de Fransen toegeven dat ze iemand gekozen hebben die de taal van de rede heeft gesproken en zich niet liet verleiden tot populisme.’

Opinieblog - 'Wil je afvallen? Grasmaaien zet dan geen zoden aan de dijk'
Beeld afp

09:09 zondag 11 juni 2017

‘Het domste dat we kunnen doen,’ schrijft Martin Sommer in zijn column, ‘is volhouden dat moslimterreur iets is dat uit de lucht komt vallen. De bedreigingen van de radicale islam moeten door het politieke midden worden aangepakt. Ik mag hopen dat Tjeenk Willink zo verstandig is om dit te agenderen. Zo niet, dan gaat Wilders het de volgende keer regelen.’

Aleid Truijens is blij dat leraren uit het basisonderwijs eindelijk in actie komen. ‘Socioloog Judith Elshout heeft gelijk: het salaris weerspiegelt status en maatschappelijke waardering. In het basisonderwijs is bijna 90 procent van de leerkrachten vrouw. Het is een deprimerende wetmatigheid: waar vrouwen een beroepstak massaal betreden, neemt de status van dat beroep pijlsnel af. Helaas hebben vrouwen daar zelf ook een aandeel in. Ik hoor het vrouwelijke leerkrachten maar al te vaak zeggen: neuh, ik doe het niet voor het geld. Ik doe het voor die kinderen.’

‘Het is zonder meer fascinerend te zien hoe een ooit tamelijk stabiel land als Groot-Brittannië zichzelf binnen de tijdsspanne van één jaar veranderde in een bananenkoninkrijk’, schrijft Bert Wagendorp. ‘Na een niet noodzakelijk referendum en eveneens niet afgedwongen verkiezingen zijn de Britten nu helemaal de weg kwijt en resteert slechts keeping up appearances, met een stalen gezicht doen alsof er niks aan de hand is, terwijl de barbaren aan de poort rammelen en rokende puinhopen het zicht benemen.’

En de gastcolumn van Keyvan Shahbazi - 'De kern van het terrorisme is de sharia, niet je paspoort' - kunt u hier lezen.

Twitter bericht wordt geladen...

Twitter bericht wordt geladen...

Opinieblog - 'Wil je afvallen? Grasmaaien zet dan geen zoden aan de dijk'
Beeld afp

11:04 vrijdag 9 juni 2017

Een verrassende en dramatische uitslag van de Britse verkiezingen. Bijgaand vier pogingen het gebeurde te duiden.

Andrew Grice in The Independent:
‘Dus het waren toch de Brexitverkiezingen. May heeft een heel zware prijs betaald voor het negeren van de 48 procent. De voorstanders van een harde Brexit, die altijd bang waren dat hun prijs hun nog altijd ontstolen zou worden, ook na het referendum, beleven opnieuw hun ergste nachtmerrie. De Brexit zal doorgaan omdat zowel de Conservatieven als Labour dat beloofden. Maar het kan nu een zachtere variant worden dan May beloofde. Deelname aan de interne markt en de douane-unie zijn weer terug op de agenda. Hoe de Brexit er uiteindelijk ook uit komt te zien, een toch al moeilijk proces kan nu nog problematischer worden.’

Janan Ganesh, columnist Financial Times:
‘Er is geen precedent voor de snelheid en de diepte van Theresa May’s politieke instorting. Toen ze zeven weken geleden algemene verkiezingen aankondigde, was haar voorsprong in de peilingen groter dan heel Labours aandeel van de stemmen. De vraag was of ze comfortabel of majestueus ging winnen. Wat sindsdien is gebeurd is een complex verhaal van haar beperkingen als leider, de verrassende levensvatbaarheid van Jeremy Corbyn, de ontwaking van veel jonge kiezers die de Brexit zien als bedreiging van hun toekomst, publieke vermoeidheid met streng begrotingsbeleid en een nieuwe nationale zucht naar opschudding (die we vorig jaar tijdens het referendum voor het eerst zagen) en die alle stereotypen van de Britten logenstraft. De stabielste aller democratieën is de doos van verrassingen geworden van de westerse wereld.’

Opinieblog - 'Wil je afvallen? Grasmaaien zet dan geen zoden aan de dijk'
Beeld afp

10:58 vrijdag 9 juni 2017

Commentaar The Economist:
‘Haar politieke carrière stond tot dusver in het teken van voorzichtigheid. Dus het is wreed voor Theresa May, en heerlijk voor haar vijanden, dat er een einde aan kan komen door één grote, desastreuze gok. Sinds ze de verkiezingen aankondigde volgde een van de meest dramatische politieke instortingen in de Britse politieke geschiedenis. De uitkomst van de verkiezingen is op geen enkele manier de ‘sterke en stabiele’ regering die het land volgens May nodig had – en die volgens haar de verkiezingen nodig maakte.’

‘Wie nu ook premier wordt, zal met drie crises moeten worstelen. Ten eerste de chronische instabiliteit die de Britse politiek in haar greep heeft gekregen. Ten tweede, een economie die snel aan het verslechteren is zonder dat veel mensen het opgemerkt hebben. En ten derde – over elf dagen begint de belangrijkste onderhandeling die Groot-Brittannië ooit in vredestijd is begonnen. De complexiteit van de Brexit is door de Britse politieke klasse bewust genegeerd. Niemand heeft de kiezers voorbereid op de moeilijke tijden die ze in naam van de Brexit gaan meemaken. Maar laat één ding duidelijk zijn: na deze verkiezingen is er geen mandaat voor May’s masochistische ‘harde Brexit’.

Marcus Theurer, correspondent FAZ in Londen:
‘De Britse kiezers hebben hun politici twee belangrijke signalen gegeven: ten eerste heeft Theresa May niet het door haar gewenste sterke mandaat voor een Brexit gekregen. Ten tweede is de uitslag een kiezersopstand tegen de maatschappelijke status quo in Groot-Brittannië. Veel Britten hebben er na zeven jaar bezuinigen en bijna veertig jaar economisch liberalisme meer dan genoeg van.’

11:15 donderdag 8 juni 2017

De Amerikanen zijn dol op hoorzittingen en de spannendste in lange tijd begint vandaag: oud-FBI-chef James Comey gaat vertellen hoe president Trump hem onder druk heeft gezet. Kon hij dat onderzoek naar de Rusland-connectie in het Trump-kamp niet stoppen? Comey openbaarde al een schriftelijke verklaring. De eerste reacties op het opinieblog: deed Trump gewoon knullig of kan hij worden afgezet?

James Comey in zijn schriftelijke verklaring: ‘De president zei: ‘Ik heb loyaliteit nodig, ik verwacht loyaliteit.’

Marc Kasowitz, particulier advocaat van Trump: ‘De president voelt zich compleet en totaal in het gelijk gesteld.’

Paul Ryan, Republikeins voorzitter van het Huis van Afgevaardigden: Op de vraag van een tv-journalist van MSNBC of Trumps opmerking gepast was: ‘Natuurlijk vind ik dat niet.’

Chris Christie, gouverneur van New Jersey en Trump-aanhanger, op MSNBC: ‘Wat mensen niet begrijpen is dat ze een outsider-president hebben gekozen. Daarom denk ik dan we de afgelopen tijd een president zien die nu heel in het openbaar leert hoe mensen reageren op wat hij zelf ziet als normaal in New York City.’

Adam Shiff, Democratische afgevaardigde en lid van de veiligheidscommissie, tegen The Washington Post: ‘Dit is zeker bewijs van bemoeienis of obstructie. De vraag is, denk ik, hoe past deze actie bij andere acties van de president.’

Rich Lowry, hoofdredacteur van de National Review, in een analyse op Politico: ‘Oordelend op basis van deze geschreven verklaring die naar de Intelligence Committee van de Senaat is gestuurd (wellicht verloopt de mondelinge getuigenis anders) heeft Comey Trump niet te pakken voor zware misdaden en overtredingen. Eerder heeft hij hem bij zijn kladden voor amateuristisch en knullig gekonkel, wat geen reden is voor een afzettingsprocedure.’

The New York Times schrijft in een commentaar: de toon van Comeys verklaring is droog en allesbehalve emotioneel, het taalgebruik helder en duidelijk. En het is moeilijk in te zien hoe dit goed kan aflopen voor de regering. ‘Trump heeft geprobeerd de aandacht van Comey’s verklaring af te leiden door Christopher Wray te benoemen als directeur van de FBI. Hij noemde hem een man met ‘onberispelijke geloofsbrieven’. Dat is zonder meer waar, maar belangrijker is wat níet in zijn cv staat: of hij in staat is de onafhankelijkheid van de FBI te vrijwaren van politieke inmenging. Dat is des te belangrijker nu in het Witte Huis een man zit die geen respect heeft voor de schotten die er horen te zitten tussen politici en politie. De belangrijkste vraag voor de Amerikaanse bevolking is hoe Wray zal reageren als de president hem om ‘loyaliteit’ komt vragen.

Timothy O'Brien, biograaf, op Politico, denkt dat Trump niet begrijpt wat er mis is aan zijn opmerkingen tegen Comey: ‘Hij heeft gedurende zijn hele carrière bij herhaling geprobeerd de autoriteiten en regelgevers te beïnvloeden, en zaken in eigen hand te nemen omdat anderen dat niet deden. Het verschil tussen nu en toen is dat hij toen geen president was. Hij is nooit eerder onderworpen geweest aan dit brede scala aan wettelijke en ethische normen.’

James Comey tijdens een eerdere hoorzitting op 3 mei, toen nog als FBI-directeur.Beeld ap

15:39 woensdag 7 juni 2017

In zijn column van vandaag in The New York Times verbaast Ross Douthat zich over het schouderophalen van het Westerse establishment over de opmars van de radicaal Jeremy Corbyn in de aanloop naar de Britse verkiezingen van morgen.

Volgens Douthat is Corbyn in vele opzichten het links-populistische spiegelbeeld van Marine Le Pen, over wie iedereen zich enorme zorgen maakte. Corbyn is evenwel veel dichter bij de macht dan Le Pen ooit kwam.

Als overeenkomsten tussen Le Pen en Corbyn ziet Douthat allereerst een neiging tot antisemitisme: Vichy bij haar, Hamas en Hezbollah bij hem. Terwijl Le Pen aanpapt met Poetin, is Corbyn in de ban van Hugo Chavez en andere links-autoritaire populisten in Latijns-Amerika. Als ‘oude revolutionair’ had Corbyn bovendien ‘een zwak voor een bepaald soort terroristen’, namelijk als ‘fellow traveler’ met het Ierse Republikeinse Leger (de IRA), wat zijn kritiek op May minder geloofwaardig maakt.

Douthat verwijt ‘het hele media-intellectuele-academische complex’ met twee maten te meten: rechts-populisme wordt onmiddellijk als fascistisch gevaar geïdentificeerd, terwijl bij radicaal links ‘een sentimentele mist nog steeds kan neerdalen over de ideologische impulsen die mensen hebben vermoord en landen hebben verwoest op een buitengewoon grote schaal’.

Labour-leider Jeremy Corbyn op campagne, 7 juni.Beeld afp

12:31 woensdag 7 juni 2017

Wat is de overeenkomst tussen de uitspraken ‘Why the fuck can’t we do this?’ en ‘Enough is enough’?

De eerste is van de Britse premier Blair, die na de aanslagen in Londen van 7 juli in 2005 hard wilde optreden tegen moslimextremisme; de tweede van premier May zondag na de aanslag bij London Bridge, die een strengere aanpak van extremisme aankondigde. Twaalf jaar zit er tussen, er lijkt weinig veranderd.

Ook het nationale debat over de Britse multiculturele samenleving laait weer eens op. De cultuur van vermijding, het leven en laten leven, heeft niet voorkomen dat sommige jongeren radicaliseren en overgaan tot terroristische acties tegen burgers. Wat denken de Britse deskundigen ervan – velen klommen sinds zondag in de pen.

Sayeeda Warsi, voorheen co-voorzitter van May’s Conservatieve Partij, steunt het plan van haar premier. Het is goed de anti-terreurstrategie, ‘Contest’, opnieuw door te lichten, schreef ze voor The Guardian. Belangrijker nog vindt zij dat het preventieve beleid, Prevent, anders moet. ‘Jarenlang heb ik gezegd dat het concept van Prevent – interventie geleid en vertrouwd door de gemeenschappen – een fantastisch idee is. Maar de uitvoering is gepaard gegaan met enorme tekortkomingen.’

Velen in de moslimgemeenschappen hebben hun enthousiasme voor het programma verloren. Maar Warsi gelooft dat dit met nieuwe energie toch de beste weg is. Ze zat tijdens de aanslag op de London Bridge niet ver weg in de St. James-kerk bij een gezamenlijke christelijk-islamitische bijeenkomst over de Ramadan. ‘Wat mij het meest opviel was de razende woede onder de jonge moslims daar. Een van hen zei het zo: ‘Ik veracht die mannen die onze medeburgers vermoorden uit naam van mijn geloof.’

Richard Barratt was van 2004 tot 2013 het hoofd van de internationale terrorismebestrijding van de Britse inlichtendienst MI6 en nu leidt hij het Global Strategy Network. Ook hij schreef over zijn ervaringen voor The Guardian. Hij is minder positief over de verklaring van May. Haar ‘genoeg is genoeg’ klinkt logisch, maar zou ook de terroristen onbedoeld in de kaart kunnen spelen: die zijn immers uit op een agressieve reactie.

Barratt, die zelf onder Blair en May, toen die nog minister van Binnenlandse Zaken was, een sleutelrol speelde (zij het op internationaal vlak) waarschuwt: ‘We moeten meer doen dan de zelfde oude maatregelen op te schroeven.’

‘Ik bestrijd al terrorisme van voor 9/11 en het is deprimerend te zien dat ondanks de enorme inspanningen en de bergen geld die er wereldwijd aan worden besteed, deze dreiging onbetwistbaar groter is dan in 2001.’

De afgelopen twee jaar heeft hij onderzoek gedaan onder jongeren in Syrië die een tijdje bij terreurgroepen hadden gestreden, dat heeft hem op andere gedachten gebracht. De meesten vochten niet uit relgieuze overtuiging ‘maar uit een plichtsgevoel jegens geloofsgenoten die lijden onder onderdrukking door de staat of buitenlandse machten’.

Preventie-programma is fantastisch, maar uitvoering schiet tekort
Sayeeda Warsi
London Bridge, 7 juni, nu met obstakels.Beeld ap

12:12 dinsdag 6 juni 2017

Groot-Brittannië werd dit weekend geteisterd door de derde terroristische aanslag in drie maanden. Hieronder de scherpste reacties op de situatie in Londen.

Klaus-Dieter Frankenberger noemt de islamistische bedreiging in de Frankfurter Allgemeine Zeitung ‘een nieuwe realiteit’. ‘Op die nieuwe werkelijkheid moeten autoriteiten zich instellen en daartegen moeten ze zich weren. Wat ze niet mogen doen is het accepteren als iets toevalligs, iets alledaags, waartegen geen verweer mogelijk is. In het aangezicht van de bedreiging tonen de Britten een voorbeeldige weerbaarheid. Natuurlijk gaan de verkiezingen donderdag door. De kern van de democratische orde gaat niet opzij voor mensen die in massamoord de verwezenlijking van hun bloedige, pseudoreligieuze ideologie zien.'

De Britse krant The Guardian is kritisch over de speech van premier May en noemt haar rede ‘een poging om radicaal het Britse antiterrorisme beleid om te gooien na de moordlustige aanvallen.’ Haar pleidooi om gedachten te controleren in plaats van daden, is volgens de krant een slecht idee. ‘Het berust op een strategie om een ideologie te bestrijden in plaats van een strategie tegen terrorisme. Het straft mensen voor het hebben van meningen en promoot een vorm van 'thoughtcrime'. Zoiets zou Groot-Brittannië de strijd tegen terrorisme doen verliezen in een juridisch mijnenveld van dogma en geloof.'

'Theresa May noemde de ideologie van terroristen ‘kwaadaardig’. Theodore Dalrymple vindt deze ook nog ‘stompzinnig’. In een opiniestuk in Wall Street Journal schrijft hij: ‘Hiermee vergeleken lijkt de Baader-Meinhof Groep op Aristoteles. Hoe stompzinnig ook, een ideologie is niet gemakkelijk te vernietigen. Voor de hand ligt om de buitenlandse financiering van islamistische activiteiten in Engeland de nek om te draaien. In plaats daarvan houden we ons bezig met 'creatieve verzoening': de autoriteiten doen al concessies voor er eisen zijn gesteld (…) Geen enkele andere religie wordt zo in de watten gelegd. Hiermee wordt zwakte getoond.'

The Times vindt het ‘een dwaze suggestie’ dat Jeremy Corbyn premier Theresa May heeft opgeroepen af te treden vanwege de bezuinigingen op de politie in haar tijd als minister van Binnenlandse Zaken. ‘Weinig overwinningen zouden groter kunnen zijn voor de terroristen dan een paniekerige machtswisseling als reactie op hun eigen barbarij. Het is waar dat de uitgave aan politie daalden tussen 2009/10 en 2015/16. Maar Cressida Dick, de politiecommissaris van groter Londen, reageerde terecht gematigd op vragen naar het politiebudget. Het beeld is genuanceerd. De totale uitgaven dalen, maar terrorismebestrijding krijgt juist meer.'

Lees de volledige opiniestukken en commentaren in dit artikel.

Opinieblog - 'Wil je afvallen? Grasmaaien zet dan geen zoden aan de dijk'
Beeld afp

08:55 maandag 5 juni 2017

Toon Gerbrands, algemeen directeur van PSV staat met beide benen op de grond, schrijft Paul Onkenhout. ‘Niet voor niets werd hij als de ideale man beschouwd die op de smeulende resten van de KNVB als directeur iets nieuws zou kunnen opbouwen. Hij dacht er een halve seconde over na en weigerde, omdat hij zich aan PSV heeft verbonden. Dat maakt het allemaal nóg opzienbarender dat Gerbrands heeft ingestemd met de betaling van 10 duizend euro (plus 2.100 euro btw) aan een 'soul coach' die in het voetbal met enige regelmaat van zich doet spreken, John Troost.’ Wat heeft PSV-directeur Gerbrands in hemelsnaam bezield om een schuddende zielzoeker duizenden euro's te betalen, vraagt Onkenhout zich af.


Progressiviteit wordt afgemeten aan individuele zelfbeschikking, schrijft politiek commentator Martin Sommer, de partij werd indertijd opgericht om de versleten ideologieën uit te wuiven. Een pragmatische partij, die deed wat de hand te doen vond. D66 sloot aan bij het oude liberalisme met de ambitie om de plaats van de burger in het bestel te versterken. ‘Zoals we weten verdwenen de oorspronkelijke kroonjuwelen successievelijk uit de D66-etalage naar het schuurtje. Dat gebeurde toen bleek dat de moderne burger niet wilde wat D66 wilde. Ook de andere progressieve partijen raakten allengs minder gecharmeerd van de volksraadpleging. Wat overbleef, zeker nadat de laatste resten van ouderwetse ideologie waren opgedroogd, was dat progressiviteit werd afgemeten aan zelfbeschikking.’ Zelfbeschikking is het laatste onderwerp is dat D66 nog onderscheidend maakt, concludeert hij.


'Ik heb, elke ochtend, helemaal geen zin in een nieuwe bloedige aanslag, een bus met verongelukte schoolkinderen, mislukte oogsten in hongerlanden, voetbaltrainers die pupillen misbruiken, kinderen die verdrinken waar badmeesters bijstaan. Nu even niet zeg. Weg ermee. Pleur op met je deprimerende shit, met je akelige doden, daders en slachtoffers', schrijft Aleid Truijens. Een volkomen 'gepersonaliseerde' wereld is een bekrompen wereld Op Topics.nl gaf ik mijn voorkeuren op. Ik luisterde naar degene die ik ten diepste ben, mijn geheime, luie, gemakzuchtige en sentimentele ik. Mijn hangmat-ik. Maar het is een bekrompen wereld, meent ze. ‘Veel van wat de moeite waard is, ligt buiten die hangmat. De beste films, de indrukwekkendste boeken, de helderste inzichten zijn vaak ook die waar je eerst niet zo'n zin in had. Ik laat mij voorlopig liever schokken, geselen - en vermaken - door mijn kranten met hun onwelgevallige en ongemakkelijke verhalen.’

PSV-directeur Toon Gerbrands bij de presentatie eerder dit jaar van zijn boek.Beeld anp

Twitter bericht wordt geladen...

Twitter bericht wordt geladen...

11:41 vrijdag 2 juni 2017

New York Times (hoofdcommentaar): ‘Alleen toekomstige generaties zullen de volledige gevolgen van president Trumps ongelofelijk kortzichtige benadering van klimaatverandering kunnen uitrekenen, maar zoveel is nu al duidelijk: Trumps beleid – en nu zijn besluit zich terug te trekken uit het Parijs Akkoord – verbijstert bondgenoten, gaat in tegen de wensen van een groot deel van het Amerikaanse bedrijfsleven, bedreigt Amerikaanse concurrentiekracht en banengroei in cruciale industrieën en verkwanselt wat over was van Amerika’s claim op leiderschap in een zaak van mondiaal belang.’

‘Het enige straaltje hoop is gelegen in het feit dat de Verenigde Staten, ongeacht wat Trump doet, een bijdrage zal blijven leveren aan het controleren van broeikasgassen. Marktkrachten lijken allemaal in die richting te wijzen. De technologie verbetert. Het bedrijfsleven is boos. Tweederde van de Amerikanen maken zich zorgen over klimaatverandering. Sommige staten zijn heel actief, inclusief New York en Californië. Deze signalen ziet Trump wellicht niet. Maar de rest van de wereld wel, hopen we.’

Wall Street Journal (commentaar): ‘Trumps nonchalante aankondiging dat de VS zich terugtrekken uit het Klimaatakkoord van Parijs inspireerde een voorspelbare politieke meltdown, met de anti-co2 lobby die dood, planetaire rampspoed en een permanente historisch dieptepunt aanriep. Maar te midden van de verontwaardiging hebben de gegriefde partijen nog altijd niet de centrale contradictie in het Parijs Akkoord opgelost: dat belooft de aarde te redden maar mislukt op zijn eigen voorwaarden.’

‘Een welvarender maatschappij over een eeuw is een belangrijker doel dan de wereld te vragen een lagere levensstandaard te accepteren in ruil voor symbolische voordelen. En armere landen zullen zoiets nooit accepteren. De zekerste weg om ‘de toekomst te verwerpen’ is de economie vandaag te belasten met nieuwe politieke controles, want economische groei waarborgt technologische vooruitgangen menselijke vindingrijkheid.’

Fareed Zakaria in de Washington Post: ‘We hebben nu een Trump-doctrine en die is, zoals het er nu voorstaat, de meest radicale afwijking van het door Republikeinen en Democraten gedragen Amerikaanse buitenlandbeleid sinds 1945. (...) Het Westen is, in historische termen, een wonder. (...) De gevolgen van Trumps stellingname en acties zijn moeilijk te voorzien. Ze kunnen resulteren in een langzame erosie van de internationale orde. Ze kunnen het begin zijn van een nieuwe, niet zo vrije orde, waarin China en India de kampioenen zijn – beide zowel nationalistische als mercantilistische landen.'

'Maar ze kunnen op termijn ook leiden tot het versterken van deze orde, wellicht door de opkomst van Europa. Trump is wellicht niet het einde van de westerse wereld, maar hij zou wel de Amerikaanse centrale positie daarin kunnen beëindigen.’

Twitter bericht wordt geladen...

Zonnepanelen op een dak in New York. Op de achtergrond de skyline van Manhattan, 14 februari.Beeld ap

Twitter bericht wordt geladen...

Twitter bericht wordt geladen...

11:23 vrijdag 2 juni 2017

'Trump heeft gelijk, het klimaatakkoord van Parijs is niet geschikt om de wereldwijde opwarming op te lossen', schrijft de Deense econoom Björn Lomborg in Die Welt. 'Het in Parijs gestelde doel van 1,5 graad Celsius opwarming is met zijn ineffectieve methoden illusoir.' Lomborg vindt het Akkoord van Parijs een papieren tijger: 'De enige legitimatie ervan bestaat daarin dat alle landen toezeggingen hebben gedaan - maar deze beloften hoeven niet ingelost te worden'. Maar 'ook al zou elk land zijn beloften - inclusief die van Obama - zou nakomen, dan nog zouden we het veel gehypte, onrealistische doel van het Akkoord - de temperatuurstijging begrenzen tot 1,5 graad Celsius - niet halen.' Volgens Lomborg is het probleem van het Akkoord van Parijs dat de zonne- en windtechnologieën nog steeds zeer inefficiënt zijn. 'Voor een geringe reductie van de CO2-belasting zijn jaarlijkse subsidies van honderden miljarden nodig. De kosten voor alle Parijse toezeggingen samen zouden vanaf 2030 wereldwijd 1-2 biljoen dollar per jaar bedragen.' Lomborg vindt dat we ons daarom beter kunnen richten op innovaties waarmee de prijs van hernieuwbare energie lager kan worden dan die van fossiele energie. Er moet dus veel meer geld worden gestoken in Research & Development. Lomborg verwacht dat Trump meer geld gaat steken in nieuwe energietechnologieën.

15:01 donderdag 1 juni 2017

In afwachting van het besluit van president Trump over het Klimaatakkoord van Parijs, komen de Europese Unie en China met een gezamenlijk plan van aanpak. De Utrechtse hoogleraar milieuverandering Detlef van Vuuren vindt het mooi dat de twee machten het voortouw nemen bij het verdedigen en uitvoeren van het Akkoord van Parijs. Maar hij vreest dat de negatieve houding van Trump veel landen ervan zal weerhouden er een schepje bovenop te doen. En dat is nodig, want met de staande toezeggingen wordt het grote doel van hooguit 1,5 à 2 graden opwarming bij lange na niet gehaald. Het goede nieuws is dat bedrijven de transitie naar duurzame energie aanjagen, waardoor verandering niet is te stuiten, ook niet in de VS. Lees het interview hier op opinie.


De Chinese en EU-vlag wapperen samen in Brussel bij het begin van het topoverleg van de twee machten.Beeld getty

12:08 donderdag 1 juni 2017

Delen van de verklaring die de EU en China willen bekendmaken op de top in Brussel lekten al uit: enkele passages op het Opinieblog en reacties.

In het document, waarvan de Volkskrant een concept heeft, bevestigen de opstellers het belang van het ‘historische’ akkoord en beloven grotere ‘politieke, technische, economische en wetenschappelijke samenwerking’ om een ‘wereldwijde transformatie’ tot stand te brengen.

De stijgende temperaturen leiden in toenemende mate tot ‘sociale en politieke fragiliteit’, terwijl de overgang naar een groene economie kansen biedt, staat in de verklaring. ‘Het bestrijden van de klimaatverandering en het omvormen van onze energiesystemen zijn belangrijke aanjagers voor het scheppen van banen, investeringsmogelijkheden en economische groei.’

‘De EU en China beschouwen het Akkoord van Parijs als een historische prestatie waardoor de onstuitbare vermindering van de uitstoot van broeikasgassen en een klimaatbestendige ontwikkeling worden versneld.’

‘Het Akkoord van Parijs is het bewijs dat met gedeelde politieke wil en wederzijds vertrouwen multilateralisme kan slagen bij het bouwen aan eerlijke en effectieve oplossingen voor de meest kritieke wereldproblemen van onze tijd. De EU en China onderstrepen hun hoogste politieke toewijding aan de effectieve uitvoering van het Akkoord van Parijs in zijn aspecten.’

Reacties

Wendel Trio, directeur van Climate Action Network Europe in The Guardian: ‘Deze top laat zien dat klimaatbescherming de hoogste prioriteit heeft en blijft houden in de internationale samenwerking, wat de Amerikaanse regering ook doet. De versterkte klimaatalliantie tussen de EU en China moet meer klimaatactie losmaken. Dit zal het pad effenen voor de twee machten om hun beloften van Parijs op te schroeven voor 2020, als ze opnieuw moeten worden ingediend. Beide zijn van plan betere resultaten af te leveren en kunnen het zich veroorloven nog veel bij te dragen.’

Li Shuo, beleidsmedewerker Greenpeace Oost-Azië in The Guardian:

‘De snelle tegenslg van de actie van de VS over het klimaat vraagt om krachtiger leiderschap van alle andere landen. Op de top tussen de EU en China moeten Brussel en Beijing concreet laten zien dat ze een nieuw, collectief leiderschap gestalte geven. Zoals de samenwerking tussen de VS en China de geboorte van het Akkoord van Parijs mogelijk maakte, zo is he nu aan de EU en China om het akkoord te verdediging en uit te breiden.’

Twitter bericht wordt geladen...

Twitter bericht wordt geladen...

16:59 woensdag 31 mei 2017

Allerwegen wordt gereageerd op de opmerkelijke uitspraken van de Duitse bondskanselier Merkel over de relatie met de VS en de noodzaak dat de Europeanen hun lot in eigen handen nemen.

De Nezavisimaya Gazeta (Rusland) schrijft in een commentaar:
‘Als zakenman is Donald Trump gewend aan geld tellen. En hij ziet dat de Europeanen liever een lekker leventje leiden in de schaduw van grote broer zonder al te hard te hoeven werken voor hun veiligheid. Daarom eiste hij dat Europa’s bijdrage aan de begroting van de Navo omhoog gaat; het leeuwendeel wordt van oudsher opgebracht door de VS. Deze eis werd verworpen door de Europese regeringen, die zich liever bezig houden met sociale programma’s. Europa kan of toegeven aan de eisen van Trump, of nadenken hoe het de eigen veiligheid kan vergroten zonder afhankelijk te zijn van Amerikaanse aanwezigheid. Natuurlijk is er een andere optie: samenwerken met Rusland bij het opbouwen van een veiligheidsinfrastructuur op het continent.’

Negeer de negatieve hype, schrijft Jamie Fly (een senior fellow bij German Marshall Fund) in de Wall Street Journal. Er zijn volop kansen voor de trans-Atlantische betrekkingen.

‘Net zoals Donald Trump veroorzaakten ook andere recente Republikeinse presidenten ophef tijdens hun eerste bezoek aan Europa. Ronald Reagan werd in 1982 in Duitsland begroet door duizenden demonstranten. George H. W. Bush moest in 1989 een Sovjetpoging om de eenheid binnen de alliantie inzake nucleaire strategie te ondermijnen weerstaan. En tegen de tijd dat George W. Bush Europa bezocht had hij zijn land al teruggetrokken uit verschillende internationale verdragen, wat de bondgenoten irriteerde. Der Spiegel portretteerde Bush als cowboy die bovenop een aardbol stond, met de tekst: ‘De kleine sheriff: George W. Bush tegen de rest van de Wereld’.

‘Daarmee vergeleken had Donald Trump het makkelijk bij zijn bezoek aan de Navo en de G7. De media waren er snel bij om elke verstoring van het protocol en elke anonieme hatelijkheid van Europese functionarissen uit te vergroten, maar de realiteit is dat Europese leiders tevreden zijn over het professionalisme dat hun ontmoetingen met de Trump-regering tot dusver kenmerkt. Hoewel zijn retoriek en binnenlandse politieke problemen zorgen veroorzaken over de houdbaarheid van Amerikaans leiderschap, moeten de ergste angsten over Trumps houding jegens Europa nog bewaarheid worden.

‘Trump herhaalde in Brussel zijn vurige campagneretoriek over Navo-bondgenoten die niet aan hun verplichtingen voldoen. Maar ondertussen zijn er redelijke gesprekken met bondgenoten over het vervangen van arbitraire budgetdoelen door nationale budgettaire plannen. En uitspraken over opheffen van sancties zijn vervangen door een toename van 1,4 miljard dollar aan de Amerikaanse bijdrage aan het Navo-initiatief om militairen te stationeren in de oostelijke frontlijnstaten.

‘Na Macrons overwinning in de Franse presidentsverkiezingen zijn er opnieuw kansen voor Europese stappen onder leiding van de Frans-Duitse motor. Als Trump en de Europeanen hun theatrale gedrag kunnen intomen, levert dit kansen voor allen op. Trump kan vooruitgang claimen inzake Navo-defensieuitgaven en de betrokkenheid van bondgenoten bij de strijd tegen IS. En de Europeanen kunnen binnen Europa nieuwe (defensie)initiatieven ontplooien.

‘Europese functionarissen blijven bezorgd over Trumps beleid inzake Iran en klimaat. Maar vergeleken met het tumult dat vroegere Republikeinse presidenten veroorzaakten tijdens hun eerste reis naar Europa, lijkt er ditmaal meer consensus tussen de bondgenoten over de weg vooruit. De Europese kans ligt er nog steeds voor Trump.’

Hieronder treft u een serie andere reacties uit de Europese en Amerikaanse pers.

Opinieblog - 'Wil je afvallen? Grasmaaien zet dan geen zoden aan de dijk'
Beeld afp

Twitter bericht wordt geladen...

Twitter bericht wordt geladen...

16:44 woensdag 31 mei 2017

The New York Times, commentaar:

'De Europese tectonische platen zijn in beweging en in het midden van deze omwenteling staat president Trump. De Duitse bondskanselier Angela Merkel maakte dit punt zondag kortweg: ‘De tijden dat we volledig op anderen konden vertrouwen zijn een beetje over’ met als gevolg dat ‘wij Europeanen echt ons lot in onze eigen hand moeten nemen’. Daarmee werd duidelijk dat de Verenigde Staten niet langer een betrouwbare partner zijn waar haar land en de rest van Europa lange tijd op vertrouwden.

Sinds de Tweede Wereldoorlog hebben de VS het voortouw genomen bij het bouwen van een nieuwe internationale orde, gegrondvest op de Navo en de Europese Unie en in het geloof in democratie en de vrije markt. Groot-Brittanië, Frankrijk en Duitsland speelden daarin een centrale rol, wat 70 jaar lang voor vrede zorgde en miljoenen mensen voorspoed bracht.

Dat transatlantische partnerschap is nog steeds vitaal. Maar hoe en hoe goed die zal functioneren als Amerikaans leiderschap minder wordt, is onduidelijk. De nieuwe spanningen komen op een slecht tijdstip. Europa is aangeslagen door de Griekse financiële crisis, de opkomst van autoritaire heersers in Turkije, Hongarije en Polen, door Groot-Brittaniës besluit zich terug te trekken uit de Europese Unie en de stroom vluchtelingen uit Noord-Afrika en het Midden-Oosten.

Maar er zijn lichtpuntjes. Merkel schijnt van plan te zijn een leidende rol te spelen als de Verenigde Staten zich terugtrekken. Een ander lichtpuntje is dat de keuze van Emmanuel Macron tot Frans president. Hij heeft de bereidheid getoond als partner samen te werken met Merkel. De twee zullen het niet altijd eens zijn, maar Duitsland heeft Frankrijk nodig en Macron is daar een hele goede voor.

Het lijkt er tot nu toe op dat Merkel en Macron de alliantie levend en relevant willen houden, tenminste tot het moment dat Trump wakker wordt en de noodzaak van Amerikaans leiderschap inziet, of tot er een andere, wijzere president hem zal vervangen.

Angela Merkel woensdag bij het begin van de kabinetsvergadering in Berlijn.Beeld epa

16:25 woensdag 31 mei 2017

David P. Goldman In: PJMedia (Verenigde Staten):

'Donald Trump en Angela Merkel zijn het eens over de belangrijkste kwesties. ‘De tijd dat we volledig konden vertrouwen op anderen ligt ver achter ons, zei Merkel in een biertent in München. ‘Wij Europeanen moeten nu echt ons lot in eigen hand nemen.’ Dat is precies wat president Trump de Europeanen al sinds het begin van de Amerikaanse verkiezingscampagne vorig jaar heeft gezegd. Hij eiste vooral dat Europa meer gaat betalen voor zijn defensie. Bovendien zei zowel Merkel als Trump dat de euro sterker moet worden tegenover de Amerikaanse dollar. Daarmee zijn de twee strijdpunten tussen Berlijn en Washington begraven. Al het andere is politieke pose en fake nieuws.

De Duitse bondskanselier geeft Trump wat hij wil, maar ze lijkt hem te veroordelen. Merkel is bezig voor een vierde termijn herkozen te worden in de Duitse verkiezingen in september en het is meer in haar belang om Trump aan te vallen dan om te spreken van een overeenkomstig beleid. Het Duitse publiek haat Donald Trump met grote hartstocht. Trumps onbeschaamde nationalisme wekt weerzin in een land wiens 20ste-eeuwse ervaring met nationalisme niet bijzonder bevredigend was. De Duitsers zullen het Amerikaanse populisme nooit begrijpen. Voor hen is populisme het duistere moeras van de Duitse politiek dat de voedingsbodem vormde voor het nationaal-socialisme. Duitslands eigen populisten van de Alternative für Deutschland zijn vergeven van de nazi-supporters. In de verwrongen spiegel van de Duitse geschiedenis lijkt Trump een monster.

Trump maakte het nog erger door op de pijnlijkste teen van Duitsland te gaan staan toen hij het besluit van Duitsland uit 2015 veroordeelde om meer dan 1,2 miljoen moslim-vluchtelingen toe te laten die afkomstig zouden zijn uit Syrië, maar onder wie zich ook economische migranten bevonden tot uit Afghanistan aan toe. Voor de Duitsers was dit een groots nationaal offer dat ze brachten voor het wereldburgerschap. Maar voor Trump en politiek rechts in Amerika was het een blijk van een beschaving in verval. Dat mag waar zijn, maar de Duitsers staan op hun recht om op hun zelfgekozen manier ten onder te gaan.'

16:13 woensdag 31 mei 2017

https://www.ft.com/content/b8930920-452f-11e7-8d27-59b4dd6296b8Hoe reageren Europese kranten op de klaroenstoot van de Duitse bondskanselier Angela Merkel: Europa moet zijn lot meer in eigen hand nemen? Delen ze haar vaststelling dat het met de Amerikaanse president Trump slecht kersen eten is de komende jaren. Dat de transatlantische alliantie onberekenbaar is geworden, hoe essentieel ook. Het opinieblog grasduint in commentaren uit alle hoeken van het continent. En zijn de Amerikaanse kranten geschrokken van Merkels uitspraken en de reacties op het oude continent.

Ulrich Speck, Duits veiligheidsexpert
In: Financial Times:

'Merkel moet duidelijk maken dat haar pogingen een werkrelatie met de regering-Trump op te bouwen niet worden gezien als hofmakerij – dat zou vergiftigend werken in een land dat vereend is in zijn afkeuring van de Amerikaanse president. Duitsland is bereid zijn internationale rol te vergroten, maar kan dat alleen doen met gelijkgezinde partners. Daarom is de verkiezing van Trump als een schok ervaren. Duitse veiligheid is afhankelijk van de Amerikaanse bereidheid om het land onder zijn nucleaire paraplu te houden.

Tot een paar jaar geleden, toen Duitsland probeerde Rusland in het Westen te integreren, leek de nucleaire dimensie naar de achtergrond verdwenen. Maar nu Moskou bereid is om zijn nucleaire arsenaal in te zetten voor het afpersen van Europeanen, wordt Amerika’s veiligheidsrol opnieuw cruciaal. Hoewel er enig debat is geweest in Duitsland over een ‘Europese’ nucleaire afschrikking, wordt algemeen geaccepteerd dat noch Frankrijk noch Groot-Brittannië het kunnen overnemen van de VS en Rusland op afstand kunnen houden. In een tijd waarin geopolitieke rivaliteit terug is en de nucleaire dimensie opnieuw van belang, is het voor Europa van cruciaal belang dat de VS betrokken blijven. Dat is de context waarbinnen Merkel optreedt. Ze heeft geen ambitie het huidige tran-Atlantische arrangement te vervangen door iets anders. Waarschijnlijk komen Duitsland en Frankrijk met wat initiatieven om te demonstreren dat de EU springlevend is, ondanks Brexit, maar dat betekent niet dat de Trump-schok tot een fundamentele herschikking zal leiden.

Terwijl er wel enige frustratie bestaat over de VS, is er geen verlangen de trans-Atlantische relatie te verbreken. Duitsland blijft gecommitteerd aan het behoud van de status quo, haar strategie geleid door het verlangen de twee constellaties waarin het is ingebed – de trans-Atlantische relatie en een geïntegreerd Europa – te behouden en versterken. Maar nu moet er eerst een verkiezingscampagne worden uitgevochten. Merkel wil per se een vierde termijn, omdat ze vindt dat in een storm de kapitein aan boord moet blijven.

Twitter bericht wordt geladen...

14:45 woensdag 31 mei 2017

Gideon Rachman, columnist Financial Times:

'Merkels toespraak in München was een blunder om vijf redenen. Ten eerste was het een vergissing om na vier maanden Trump vraagtekens te plaatsen bij een alliantie die zeventig jaar de vrede heeft bewaard. Misschien komt het zover. Maar misschien ook is Trump een aberratie en is hij snel verdwenen.

Ten tweede maakte Trump een valide punt over de meeste Europese landen wier militaire uitgaven ver achter blijven bij de Navo-doelen. Hij heeft gelijk dat het niet vol te houden is dat de VS 75 procent van de defensie-uitgaven van de Navo voor hun rekening nemen.

Drie: door te impliceren dat de westerse alliantie nu uiteenvalt, verergert ze de fout die Trump maakte door niet met zoveel woorden Art. V van het Navo-verdrag (inzake de wederzijdse bijstandsverplichting) te bekrachtigen. Beide gebeurtenissen zullen de hoop van de Russische regering vergroten dat ze de westerse alliantie kunnen opbreken. En dat maakt Europa’s veiligheidssituatie gevaarlijker.

Ten vierde, het was onwijs en oneerlijk van Merkel om het Verenigd Koninkrijk op een hoop te gooien met Trumps Amerika. In de klimaatdiscussie stonden de Britten aan de kant van de EU, niet die van de VS. Premier May laat niet na de Britse betrokkenheid bij de Navo te onderstrepen. Als Merkel haar confrontatiepolitiek voortzet in de Brexit-onderhandelingen riskeert ze blijvend antagonisme tussen Groot-Brittannië en Duitsland. Het is moeilijk te zien hoe van het VK verwacht kan worden dat het landen die als tegenstanders optreden in Brexit-onderhandelingen binnen de Navo-context ziet als bondgenoten.

Tenslotte toonde Merkel een onkarakteristieke doofheid jegens de echo’s van de historie. Een van de echt indrukwekkende elementen aan modern Duitsland is hoe hard het heeft nagedacht over de lessen van de geschiedenis en met hoeveel nederigheid het die heeft geleerd. Dus het is verbazingwekkend dat een Duitse bondskanselier in een biertent in Beieren kan staan en de scheiding aankondigen van Groot-Brittannië en de VS terwijl ze die twee landen in adem noemt met Rusland. De historische resonanties geven koude rillingen. Niets van dit alles wil suggereren dat Merkel op hetzelfde morele of politieke niveau staat als Trump, die herhaaldelijk minachting heeft getoond voor westerse kernwaarden. Sommigen hebben de kanselier zelfs al tot echte leider van de westerse wereld gekroond. Dat was prematuur. De droeve realiteit is dat Merkel weinig belangstelling lijkt te hebben voor het redden van de westerse alliantie.

Twitter bericht wordt geladen...

Twitter bericht wordt geladen...

Twitter bericht wordt geladen...

13:54 woensdag 31 mei 2017

Le Soir (België), commentaar:
‘Europa heeft geen andere optie: het moet sterker en autonomer op geostrategisch gebied worden. Dat kan alleen als het de interne problemen kan oplossen. Macron moet slagen met zijn hervormingen, waardoor Frankrijk zijn ambitieuze doelstellingen kan waarmaken. Merkel moet het Duitse handelsoverschot inzetten voor investeringsgroei en herstel in Europa. Italië moet zijn financiële systeem op de schop nemen. Voor eens en altijd moet de Eurozone haar verantwoordelijkheid nemen en Griekenland uit de crisis trekken. En de EU als geheel, die temidden van de huidige Brexit-dwaasheid de voordelen van lidmaatschap herontdekt, moet zijn organisatie en beslissingsvaardigheid verbeteren. Doet ze dat niet, dan blijft ze een dwerg op het wereldtoneel.’

Le Monde (Frankrijk), commentaar:
'Je kunt in de oproep van Angela Merkel om het lot in eigen hand te nemen een bewuste dramatisering zien. Ze wil zich presenteren als een pijler van stabiliteit omdat ze een vierde termijn wil opbouwen. Maar in werkelijkheid gaat Duitsland nu door een periode van diepe verwarring, een land dat altijd op de Angelsaksische wereld heeft gerekend om zich niet al te alleen en al te machtig te voelen op het Oude Continent. De Amerikanen garandeerden vrede en veiligheid, de Britten verdedigden de vrijhandel tegen de protectionistische neigingen van de Fransen.

De Brexit en de Amerikaanse verwijdering hebben dit evenwicht omvergeworpen. Duitsland, het is niet onopgemerkt gebleven, wil niet de enige continentale macht zijn. Als Angela Merkel zegt ‘wij, Europeanen’ dan is dat een beroep op Frankrijk dat ze doet, de enige uitweg in het geval dat de Amerikanen en Britten onvermurwbaar voor de open zee kiezen.

Nu Poetin met alle egards is ontvangen in Versailles moet president Macron ook een antwoord geven op de Angelsaksische verwijdering en de oproep van Duitsland, de eerste sinds lange tijd. Het nieuwe staatshoofd moet oppassen zich niet als een eenzame ridder op te stellen, die de overmoed en het gaullisme uit opa’s tijd doet opbloeien wat niet alleen niet effectief maar contraproductief zou zijn. Het effectieve antwoord moet Europees zijn.'

Twitter bericht wordt geladen...

12:00 woensdag 31 mei 2017

Kurier (Oostenrijk), Helmut Brandstätter, hoofdredacteur: 'Lakmoestest: voor of tegen Europa'

‘Een botte miljardair die zijn zwakte achter grootspraak verbergt, moest Angela Merkel al eens eerder verdragen. Maar wie heeft het nu nog over Silvio Berlusconi? Met Donald Trump ligt het anders. Hij heeft zijn minachting voor de partners in Europa zo duidelijk gemaakt dat we niet eenvoudigweg kunnen blijven hopen op zijn spoedige afzetting wegens samenwerking met de Russen en corruptie in functie. Zelfs in dat geval zal het Atlantische verbond zich veranderen. Als ergens goed voor is, is het dat hij Europa helderheid verschaft: het naoorlogse tijdperk is ten einde, in geval van twijfel kan Europa niet meer blind vertrouwen op de Verenigde Staten, het continent moet zijn economische kracht ook politiek en militair aanwenden, anders verliest het elke betekenis. Dat heeft de Duitse bondskanselier voorzichtig, maar toch heel duidelijk verwoord.’

Denník (Slowakije), commentaar:
‘Niet zo lang geleden presenteerde de president van de Europese Commissie vijf verschillende scenario’s voor de toekomst van de EU. En hoe goed de uitkomsten van sommige Europese verkiezingen ook waren, het percentage eurosceptici is relatief hoog gebleven. Het zou fantastisch zijn als de EU of de Europese leden van de Navo hun lot in eigen handen namen - met een functionerende euro en veilige grenzen, zonder anderen onder druk te zetten of de eigen doelstellingen door te drukken. Maar is Europa echt zo veel beter op dat vlak dan Trumps Amerika? Er zijn goede redenen om daaraan te twijfelen.’

Jyllands-Posten (Denemarken), commentaar:
‘De Duitse bondskanselier staat bekend om haar voorzichtigheid en ze zegt zelden iets waarover ze niet goed heeft nagedacht, zeker in een verkiezingsjaar. Bovendien heeft ze een reputatie als een groot bewonderaar van de Verenigde Staten. Voor haar is de Atlantische Oceaan een bindende factor, geen verdelende. Haar toespraak kan betekenen dat Duitsland beseft dat Europa nu zijn meeste problemen zelf het hoofd moet bieden en dat Berlijn bereid is de leiding te nemen. De kwestie met de Duitsers is dat ze onder vuur komen te liggen als ze zich een leidersrol aanmeten, maar evenzeer als ze dat niet doen. Datzelfde geldt trouwens voor de VS. Duitsland verdient respect als blijft opkomen voor waar het in gelooft. De federale republiek is een van de stabielste democratieën die je je kunt voorstellen. Dus wie anders dan Duitsland zou dit moeten doen?’

12:29 dinsdag 30 mei 2017

Het vijfde seizoen van de Netflix-serie House of Cards komt vandaag online. Daarin doet de nietsontziende Francis Underwood er alles aan om zijn macht in het Witte Huis te vergroten. Door een serie als House of Cards worden bepaalde zaken genormaliseerd, zegt Boudewijn Steur, historicus en werkzaam bij het ministerie van Binnenlandse Zaken. Hij analyseerde tientallen films en beelden van politiek leiderschap in de populaire cultuur.

'Dat de populaire cultuur onze opvattingen en gedrag beïnvloedt is niet nieuw. Het boek Die Leiden des jungen Werthers van Goethe veroorzaakte in Duitsland bijvoorbeeld een golf aan zelfmoordpogingen en in Brussel was de opera De Stomme van Portici van Auber in 1830 aanleiding tot rellen tegen de Nederlandse overheersing.

Hetzelfde zie je gebeuren in de politiek in combinatie met televisie. Televisieseries en films bepalen onze opvattingen over hoe het politieke systeem in elkaar zit. Zo worden we continu geconfronteerd met het Amerikaanse kiessysteem. Dat doet iets met onze ideeën of we een gekozen burgemeester moeten hebben. Daarnaast krijgen kijkers lessen mee over slecht en goed beleid. Tot slot beïnvloedt televisie de ideeën over goed leiderschap.'

Hoe zien we dat terug in House of Cards?

'Daar zien we een politicus die uit is op het verkrijgen en behouden van macht. Dat resoneert bij de beelden die bestaan dat de politiek niet te vertrouwen is en politici enkel uit zijn op eigen gewin. Ook is er in de serie geen held die het kwade bestrijdt. De held is de slechterik. We worden meegenomen in Underwoods overwegingen om voor zichzelf te kiezen.'

Krijgen we daardoor meer begrip voor politici die uit zijn op eigen gewin?

'Ja, ik denk dat het zeker bijdraagt aan een beter inzicht van mensen in de overwegingen van politici. Hoewel Kevin Spacey in House of Cards wel erg ver gaat, geeft de serie een realistischer inkijk in hoe politici handelen dan series waarin zij al hun persoonlijke belangen opzijschuiven. Niemand vindt dat tegenwoordig nog geloofwaardig. Ik vind het bovendien fascinerend dat wetenschappers ervan uitgaan dat de persoonlijke motieven van politici puur zijn. Er is te weinig aandacht, ook in de journalistiek, voor de persoonlijke belangen, want die zijn er gewoon.'

Het nieuwe seizoen van House of Cards belooft nog extremer te worden. Raken we daardoor meer gewend aan keiharde politiek?

'Dat denk ik wel. Door een serie als House of Cards worden bepaalde zaken genormaliseerd. Zo zie je in het eerste seizoen dat Underwood zijn partijgenoten niet probeert te overtuigen met inhoudelijk argumenten maar hen juist onder druk zet in het belang van de Democratische partij. We worden geconfronteerd met Frank Underwood die, ongeacht de consequenties, dingen voor elkaar krijgt. Die stijl zal mensen aantrekken en zien als frisse wind.'

Gaan we hierdoor anders naar Trump kijken?

'Ik verwijs hiervoor naar het Palmer-effect, vernoemd naar de fictieve president David Palmer. Hij was in 2000 hét voorbeeld van een succesvolle Afro-Amerikaanse leider. Dat heeft bijgedragen aan de normalisatie van een zwarte president waardoor veel mensen op Obama hebben gestemd. Dat kun je vertalen naar Trump. We worden geconfronteerd met leiders in de populaire cultuur die bezig zijn met het krijgen van macht en succesvol zijn. Het is dan niet vreemd dat mensen stemmen op Trump. Ook bij hem geldt, net als bij House of Cards: America First.'

Frank Underwood, gespeeld door Kevin Spacey.Beeld David Giesbrecht

12:23 maandag 29 mei 2017

‘De dagen dat Europa kon rekenen op anderen zijn voorbij’, zei de Duitse bondskanselier Merkel zondag tijdens een campagnebijeenkomst. Europeanen moeten volgens haar hun eigen lot in handen nemen omdat zij niet meer blind kunnen vertrouwen op de VS. Deze woorden zijn ‘absoluut geen verkiezingsretoriek’, zegt Ton Nijhuis, directeur van het Duitsland Instituut.

‘Wat Merkel zondag heeft gezegd, meent ze zeer. Sterker nog, in Duitsland krijg je geen steun van de kiezer als je als politicus juist meer geld aan defensie uit wilt geven. Hoewel Duitsland altijd pro-Europees is geweest, is het land erg voorzichtig als het gaat om projecten die veel Duits geld kosten. Maar dit zijn wel de consequenties van wat ze heeft gezegd. Merkel had dit uit electorale overwegingen dus niet graag willen zeggen. Ze zou enkel kunnen scoren op het feit dat Trump niet de president is die in Duitsland goed ligt.’

Wat betekenen de uitspraken van Merkel?

‘Merkel heeft lang gehoopt dat Trump zijn uitspraken vooral voor het thuisfront doet, maar als puntje bij paaltje komt toch mee zal doen in de internationale arena. Dat is dit weekend niet gebeurd, zeker bij het klimaatverdrag niet.

De vraag is: hoe gaan we daarmee om? Er spelen twee zaken. De Verenigde Staten klagen al heel lang, Trump is zeker niet de enige, dat Europa onvoldoende investeert in defensie en te veel meelift met de Amerikaanse veiligheid. Het idee dat Europa het centrum van de wereld is en de Verenigde Staten haar altijd blijven steunen, verdwijnt.

We moeten zelf investeren in onze veiligheid en we kunnen niet verwachten dat de VS altijd voor ons klaarstaan. Dat betekent dat we onze verantwoordelijk moeten nemen. Dat heeft deels met Trump te maken, omdat hij niet expliciet artikel 5 wil noemen, maar dit gaat veel verder. Ook toekomstige presidenten van Verenigde Staten zullen zich blijven afvragen: waarom financieren we de veiligheid van Europa terwijl het ons weinig oplevert? Er zitten dus structurele problemen achter.’

Zal Merkel een sterker pro-Europees beleid gaan voeren?

‘Enerzijds zal ze hoe dan ook proberen om de VS en ook Engeland erbij te houden, zo goed en zo kwaad als het gaat. Over vier jaar is er weer een andere president. Structurele problemen zullen dan wellicht blijven, maar met de nieuwe president valt misschien wel samen te werken. De Verenigde Staten zijn een strategische partner, onafhankelijk van wie de president is.

Anderzijds zal Merkel proberen om Trump te blijven inbinden, want hij heeft op veel punten toch al een behoorlijke draai gemaakt. Dat de Europese Unie een slecht idee is, hoor je bijvoorbeeld niet meer van hem. Merkel zal proberen hem dichtbij de Europese standpunten te houden of te trekken. Tegelijkertijd zal ze tegen haar Europese partners zeggen: we kunnen geen free rider meer zijn en we moeten zelf we onze eigen verantwoordelijkheid nemen. De vraag is alleen: zijn haar Europese partners bereid mee te doen?’

Angela Merkel en Donald Trump op Sicilië bij de G7-top.Beeld afp
Het idee verdwijnt dat Europa het centrum van de wereld is en de Verenigde Staten haar altijd blijven steunen

16:38 zaterdag 27 mei 2017

In hun columns van dit weekend reflecteren drie auteurs elk op hun eigen manier op de aanslagen in de Manchester Arena.

Schrijfster Esther Gerritsen brengt het onwezenlijke element onder woorden: ‘Het onverdraaglijkste vond ik de berichten over de vermisten. Het is al gebeurd, maar niemand weet nog precies wie er het leven lieten en wie niet. Ik dacht aan het uur vlak na iemands dood wanneer er vrienden en familie moeten worden gebeld om het overlijden mee te delen. Je weet niet of je haast moet maken of juist moet wachten, want voor die andere mensen leeft die persoon nu nog. Je zou het even zo willen laten, maar dat lijkt een overtreding op de werkelijkheid.’

Mediacriticus Jean-Pierre Geelen stoort zich aan het teveel aan emotie en het tekort aan feiten in de verslaggeving in de Nederlands kranten. Die kunnen een voorbeeld nemen aan de Washington Post en The New York Times. Al was die krant wellicht wat te scheutig met de feiten.

‘De foto's van The New York Times verraden mogelijk iets over de stand van onderzoek naar de dader en eventuele helpers, en spelen dus een eventueel netwerk in de kaart. Er is veel voor te zeggen zulke foto's niet af te drukken op zo'n precair moment. Want wat is de nieuwswaarde precies?’

Bert Wagendorp, oud-correspondent in Londen, wijst de rol die de aanslag onvermijdelijk speelt in de Britse verkiezingscampagne. Labour-leider Corbyn kreeg de wind van voren na zijn vaststelling dat de oorlog tegen het terrorisme niets heeft geholpen.

'We moeten dapper genoeg zijn om toe te geven dat de War on Terror eenvoudig niet werkt', zei Corbyn. De empirie laat zien dat hij gelijk heeft, maar het is niet wat de voorstanders van de simplistische aanpak willen horen. Vermoedelijk omdat ze geen andere weg zien dan die van bommen.’

De politie sluit Lindy Road in Manchester af.Beeld getty

11:33 vrijdag 26 mei 2017

Hoe deed president Trump het eigenlijk bij zijn bezoek aan ‘de bondgenoten’ in Brussel – afgezien van de handschudworsteling met de Franse president Macron (gewonnen door de Fransman) en de onnavolgbare wijze waarop Trump de Montenegrijnse leider wegduwde voor een goed plekje onder de zon?

Amerikaanse en Europese diplomaten toonden zich ontstemd omdat Trump niet, zoals te doen gebruikelijk onder kersverse Amerikaanse presidenten, de wederzijdse bijstandsverplichting in Art. V van het Navo-verdrag mondeling bekrachtigde. Wat niet ontbrak was de – verwachte – donderpreek over de te lage Europese defensieuitgaven.

‘Trump heeft een punt als als hij de bondgenoten vertelt dat ze hun militaire budgetten moeten laten stijgen’, schrijft The New York Times in een commentaar. ‘Maar zijn obsessie hiermee versterkt de indruk dat hij de Navo in wezen als een arrangement voor transacties ziet, niet als de ontegenzeggelijk belangrijke alliantie die 70 jaar lang de vrede heeft bewaard en wiens waarde niet in geld kan worden uitgedrukt’.

‘Wat drijft Trump ertoe de bondgenoten zo slecht te behandelen? De Navo-landen zijn merendeels democratieën die hebben geholpen Amerika’s vijanden op afstand te houden, inclusief in Afghanistan. De vraag is des te urgenter tegen de achtergrond van Trumps enthousiaste omhelzing van talloze autocraten, inclusief Vladimir Poetin en de Saoedische koning Salman.’

De Wall Street Journal vat het allemaal niet zo zwaar op, integendeel. Het zijn de "onafhankelijke media" die Trump weer op de nek zitten, aldus de WSJ in een commentaar. De krant erkent dat Trump weliswaar niet expliciet de wederzijdse bijstandsverplichting uit het Navo-verdrag bekrachtigde, maar dat zijn woorden ook allerminst als het tegendeel kunnen worden geïnterpreteerd.

‘Probeerde Trump echt, door te spreken tijdens een bijeenkomst waar 9/11 werd herdacht en door expliciet de in werking stelling van Art. V na 9/11 te prijzen, de boodschap te sturen dat hij niet in Art. V gelooft? Wie wist dat Trump in staat was tot zulke subtiele boodschappen?’ Volgens de WSJ verdiende Trump kritiek toen hij de Navo verouder noemde, maar heeft hij inmiddels ’90 procent van zijn woorden’ daarover weer ingeslikt.

Ronduit juichend is het commentaar in de Duitse krant Die Welt. Dankzij Trump gaat de Navo zich nu eindelijk meer bezighouden met de strijd tegen terrorisme – iets dat Duitsland en Frankrijk jarenlang ten onrechte hebben tegengehouden, aldus Die Welt. ‘Dat heeft een aantal praktische voordelen, maar is vooral van politieke betekenis: we zullen meer betrokken raken bij het Zuiden. Het is een proces. De gevolgen: meer Navo-presentie in zuidelijke crisisstaten, meer opleiding van lokale strijdkrachten onder Navo-vlag en – hoewel nu nog taboe – directe deelname van de alliantie aan directe militaire betrokkenheid valt onder Trump niet langer uit te sluiten’.

De Franse krant Le Figaro tenslotte durft weer hardop van iets heel anders te dromen na Trumps bezoek aan Brussel: onder de kop ‘Retour en scène’ vraagt het zich in een commentaar af of president Macron – die in Brussel weer een ‘vibrerend’ pleidooi voor Europa hield - Frankrijk weer diplomatiek op de kaart kan zetten. Naast Merkel als leider en verdediger van de ‘vrije wereld’. Dat is Macrons ‘mooie uitdaging’.

Donald Trump naast de Belgische koning Filip en de Kroatische president Kolinda Grabar-KitarovicBeeld anp

Twitter bericht wordt geladen...

Twitter bericht wordt geladen...

Twitter bericht wordt geladen...

11:32 woensdag 24 mei 2017

Op de website van Manchester United zegt de vicevoorzitter van de club, Ed Woodward, dat de vlucht van zijn ploeg naar Stockholm in een grafstemming is verlopen. ‘We waren volkomen verstijfd. We konden nergens anders over praten dan over de ziekmakende gebeurtenissen. We hebben met de UEFA overlegd en zij hebben geaccepteerd dat we met zwarte rouwbanden spelen en dat er een minuut stilte wordt afgekondigd voor de slachtoffers.’

Over de invloed van de aanslag op de wedstrijd zei Woodward: ‘We hebben een klus te klaren, dat blijft zo. Maar wat eergisteren is gebeurd plaatst de zaken wel in perspectief. Succes op het veld stelt niets voor vergeleken met de pijn en het lijden bij ons thuis in Manchester. Dat is waar onze gedachten op dit moment werkelijk naar uitgaan.’

In de Daily Star zegt Ajax-speler Lasse Schöne dat de Europa League-finale van vanavond niet hetzelfde zal zijn na de terreuraanslag in de Manchester Arena. Schöne vertelt dat zijn vrouw en dochter enkele dagen voor de aanslag in Manchester met familieleden van andere Ajax-spelers naar een concert van Ariana Grande in de Amsterdamse Ziggo Dome zijn geweest.
‘Voor ons was het ook vreselijk’, zegt Schöne, ‘je leest erover, je ziet het – het is gruwelijk en ons medeleven gaat uit naar de vrienden en familieleden van de slachtoffers. Het haalt wel de glans af van wat een fantastische wedstrijd had moeten zijn.’

Ajax-coach Peter Bosz bevestigt dat Schöne niet de enige Ajax-speler was wiens vrouw en dochter naar het optreden van de Amerikaanse waren geweest. ‘Wat gisteren in Manchester gebeurde voelen wij bij Ajax allemaal mee’, zei hij. ‘Namens de spelers, de staf en iedereen bij Ajax willen wij graag ons medeleven betuigen met de slachtoffers.’

Schöne wil niets zeggen over de vraag of de finale had moeten worden uitgesteld nu de spelers van beide teams bijna zeker zijn aangeslagen door de verschrikkelijke gebeurtenissen van nog maar 48 uur geleden.
Dat moet volgens hem worden overgelaten aan de autoriteiten. Een UEFA-official die in de buurt zit, dringt er snel op aan dat de vragen ‘over voetbal’ gaan.

Terwijl United het hardst getroffen is, is het team van Ajax, met een gemiddelde leeftijd van 20, erg jong. Bosz vertelt ook nog dat de vroegere United-aanvoerder Edwin van der Sar – nu algemeen directeur van Ajax – na de aanslagen nog contact met zijn vroegere club heeft gehad. ‘We keken allemaal uit naar wat een groot feest had moeten zijn’, zegt Bosz, ‘het zal op beide teams inwerken. Wij willen winnen en Manchester United wil ook winnen, maar er hangt nu een schaduw over de finale.’

Niemand kan zeggen welke wedstrijd we vanavond moeten verwachten. Maar als je kunt afgaan op wat Frankrijk in november 2015 tegen Engeland liet zien, enkele dagen na de explosie in het Stade de France, toen ze tegen Duitsland speelden, zouden de mannen van José Mourinho het moeilijk kunnen krijgen. De Fransen verloren met 2-0 en het leek soms of ze verdoofd waren.
Wat vanavond gebeurt is voor beide teams een grote vraag.

Lasse Schöne met Mathieu Valbuena in de halve finale tegen Olympique Lyon op 11 mei. Ajax verloor met 3-1, maar haalde toch de finale omdat het thuis met 4-1 had gewonnen.Beeld getty

12:17 dinsdag 23 mei 2017

‘De terroristen zullen falen. Wij zullen overwinnen.’ De Manchester Evening News schrijft in een verbroederend commentaar na de aanslag van gisteravond dat er ‘geen rechtvaardiging en geen verdediging is voor de afschuwelijke misdaad in onze mooie stad’. De krant beschrijft hoe sterk de gemeenschap in Manchester is en hoe die de slachtoffers kan helpen. ‘We doen waar we goed in zijn, namelijk samenkomen, net zoals we meer dan 20 jaar geleden deden toen terroristen onze stad verwoestten. Afgelopen nacht boden mensen onderdak aan degenen die waren gestrand. Anderen gaven bloed. […] Vandaag, morgen, en de dagen erna kunnen we de terroristen, die onze manier van leven willen verwoesten, laten zien dat zij nooit zullen winnen. We zullen doorgaan en Manchester een nog mooiere plek maken.’

The Guardian wil vooral de liefde en diversiteit van de stad vieren. ‘Het is een cliché om over de vriendelijkheid van het noorden te praten. Manchester heeft zoals elke stad problemen. Nergens wonen enkel heiligen, iedereen is in staat om onvriendelijk te zijn. Maar waar in andere steden mensen te gehaast zijn om vriendelijk te doen, waar ijzige beleefdheid een plaatsvervanger is voor warme, daar is Manchester anders. Vreemden vragen hoe het met je gaat, en menen dat. Mensen die elkaar nog nooit hebben ontmoet, raken met elkaar in gesprek, in het openbaar vervoer en op straat. […] Dat zou ook gebeurd zijn tijdens het concert gisteren. Dat is gewoon wat ‘Mancs’ doen.’

‘Gisteren was Manchester een van de mooiste steden ter wereld, en dat blijft het. De warmte, de solidariteit, de unieke ‘Manc-humor’, die zullen bloeien zoals die altijd doen. Dit was de stad die de moderne, industriële beschaving naliet; het is een bron van creativiteit en talent. […] Laten we alles wat deze maatschappij zo divers maakt benadrukken en degenen die aandringen om anders te zijn afwijzen.’

Twitter bericht wordt geladen...

Opinieblog - 'Wil je afvallen? Grasmaaien zet dan geen zoden aan de dijk'
Beeld epa

Twitter bericht wordt geladen...

12:16 maandag 22 mei 2017

De Amsterdamse politie doet een proef met bodycams om haar werk veiliger te maken. De camera wordt aangezet als er een dreigende situatie ontstaat. Critici betwijfelen het nut ervan: roept het filmen juist geen agressie op? Handhavers zelf zijn bang dat de beelden tegen hen gebruikt worden. Sinan Çankaya, cultureel antropoloog, ziet vooral voordelen in het experiment met bodycams.

‘Ik sta helemaal achter het experiment. In het kader van etnisch profileren is de bodycam als aanbeveling genoemd. De bodycam moet niet primair ingezet worden als controlemiddel, maar kan wel helpen om de politie te professionaliseren. De videobeelden kunnen dienen als trainingsmiddel op de politieacademie. De politieorganisatie is een van de belangrijkste instituten van onze rechtstaat, en draagt het geweldmonopolie. Daarom is het van belang dat we toezicht houden op het dagelijkse werk van de agent.’

Zou de bodycam een averechts effect kunnen hebben door juist agressie op te roepen?

‘Er is weinig bekend over het effect van bodycams. In dit geval gaat het om een pilot dus ik hoop dat de vragen omtrent het nut ervan meegenomen worden in de evaluatie. Dat lijkt me van belang voor de Nederlandse context om te zien hoe het hier uitpakt.

In de Verenigde Staten is de bodycam niet alleen ingevoerd uit veiligheidsoverwegingen, maar ook als pressiemiddel voor de burger. Er is een ideaalbeeld dat de politie professioneel en moreel zijn werk uitvoert, maar dat is niet altijd zo. Een bodycam kan voor burgers een positief effect hebben omdat het de agent aanmoedigt tot professioneel gedrag.’

Handhavers vrezen dat de beelden tegen hen gebruikt kunnen worden? Is dat terecht?

‘Tegenwoordig maken burgers continue opnamen met hun telefoon. Het probleem daarvan is dat ze soms halverwege het incident starten en dat de aanleiding van de escalatie ontbreekt. Het lijkt me tegen die achtergrond goed dat politie eigen beeldmateriaal heeft, vanuit het perspectief van de agent.’

Critici noemen ook het privacy-argument.

‘Een terechte kritiek en waarschuwing. Tegelijkertijd zie ik niet in hoeverre deze situatie nieuw is vergeleken met de bestaande gegevensverzameling. In dit geval gaat het om beeldmateriaal van burgers, wat het problematischer maakt, maar de privacy moet net als bij andere informatie gewaarborgd worden, en er moeten duidelijke juridische richtlijnen komen.’

Twitter bericht wordt geladen...

Opinieblog - 'Wil je afvallen? Grasmaaien zet dan geen zoden aan de dijk'
Beeld anp

09:03 zondag 21 mei 2017

‘Ik begreep dat veel mensen jeuk kregen van het boek van Ivanka Trump, Women Who Work’, schrijft Ester Gerritsen in haar column. ‘Ik kreeg vooral jeuk van de recensies, al had ik haar boek toen nog niet gelezen. (…)Wat me ergerde aan de kritiek was vooral die toon dat een miljardairsdochter haar mond moet houden. Dat iemand die haar nanny's en haar persoonlijk assistent kan bedanken in haar boek niet tegelijkertijd iets mag zeggen over hard werken. Dat ze op die foto op Instagram waarop ze met laptop en telefoon is te zien in een auto en waaronder staat dat we 'allemaal wel wat extra uren in een dag kunnen gebruiken', vast naast haar chauffeur zat. Shame on her! De dochter van Donald Trump heeft alleen recht van spreken wanneer zij in kameelharen mantel in een sloppenwijk vrijwilligerswerk gaat verrichten en haar vader publiekelijk zou besmeuren.’

Bert Wagendorp schrijft over de onvermijdelijke deelname van de PvdA aan een nieuwe regering – ‘er is helemaal geen keuze dus waar hebben we het over’. ‘Ze zijn niet gek bij de PvdA, daar weten ze dit ook. En ik vermoed dat ze er ook wel weten dat je in dagen van grote economische voorspoed beter deel kunt uitmaken van een kabinet dan er als vierde oppositiepartijtje tegen te hoop te lopen - iets waarvoor Asscher me sowieso niet erg geschikt lijkt. Omdat het de enige mogelijkheid is, heeft de PvdA wat te eisen. Met Jeroen Dijsselbloem op Financiën, Liliane Ploumen op Buitenlandse Zaken en Diederik Samsom op Duurzaamheid durf ik hier wel te voorspellen dat bij de volgende verkiezingen de vijftien zetels weer in zicht zullen komen.’

Paul Brill stelt vast dat populistische partijen niet weten uit te stijgen boven het misnoegen dat hun voedingsbodem vormt. ‘Op dat punt zijn er parallellen met de lotgevallen van de communistische partijen die in de jaren vijftig en zestig van de vorige eeuw met name in Frankrijk en Italië een grote aanhang verwierven en een serieuze kans op regeringsmacht maakten. Maar toen puntje bij paaltje kwam, waren ze niet in staat afscheid te nemen van ingesleten doctrines en een brug te slaan naar een breder deel van het electoraat. Dat onvermogen tot verbreding kenmerkt ook de hedendaagse populisten. Ze blijven hangen in boosheid en chagrijn.’

Twitter bericht wordt geladen...

Twitter bericht wordt geladen...

Opinieblog - 'Wil je afvallen? Grasmaaien zet dan geen zoden aan de dijk'
Beeld afp

Twitter bericht wordt geladen...

11:40 vrijdag 19 mei 2017

Er is veel bijval voor het besluit van de Amerikaanse onderminister van Justitie Rod Rosenstein om de ervaren Robert Mueller aan te stellen als special aanklager. Hij moet de banden tussen team Trump en Rusland gaan onderzoeken. De New York Times complimenteert in een hoofdcommentaar Rosenstein die ‘het land een dienst heeft bewezen’ met de benoeming, en door zich onafhankelijk op te stellen van president Trump. ‘Als president Trump dacht dat hij door FBI-directeur Comey te ontslaan een einde kon maken aan het onderzoek naar de banden van zijn adviseurs met de Russische regering en diens pogingen hem in het Witte Huis te krijgen, heeft hij zich vergist.’

Rosenstein toonde deze week onafhankelijkheid door tegen de wil in te gaan van een president die herhaaldelijk heeft gesignaleerd helemaal geen onderzoek te willen.’

Maar niet iedereen staat te juichen: de Wall Street Journal noemt het in een hoofdcommentaar ‘een vergissing’. ‘De Democraten en hun media hebben eindelijk hun man. Na weken van politieke druk, bezweek onderminister van Justitie Rosenstein woensdag door een speciale aanklager te benoemen die de Russiche pogingen de verkiezingen van 2016 te beïnvloeden moet gaan onderzoeken. Zulke expedities eindigen zelden goed voor de betrokkenen en de Democraten hopen dat dit onderzoek de Trump-regering de volgende vier jaar dwars zal zitten.’

‘Hoewel het besluit enige politieke verlichting biedt op korte termijn, niet in de laatste plaats aan Rosenstein zelf, opent het de deur voor jaren van politieke risico’s voor de regering-Trump zonder dat er garanties zijn dat het publiek aan het eind van de rit een beter begrip heeft van wat er echt gebeurd is. Het probleem met speciale aanklagers is, zoals we al vaak hebben meegemaakt, dat ze per definitie politiek nauwelijks verantwoording schuldig is.’

Twitter bericht wordt geladen...

Opinieblog - 'Wil je afvallen? Grasmaaien zet dan geen zoden aan de dijk'
Beeld epa

Twitter bericht wordt geladen...

Twitter bericht wordt geladen...

11:52 donderdag 18 mei 2017

De Amsterdamse politie wil een discussie over het verbod voor agenten om hoofddoeken te dragen. De helft van het personeel zou een migratieachtergrond moeten hebben, om zo beter aan te sluiten bij de zeer diverse bevolking van de stad, zei politiechef Pieter-Jaap Aalbersberg tegen NOS Radio 1 Journaal woensdagochtend. Als het niet lukt genoeg kandidaten te werven, worden sommige vrouwen misschien over de streep getrokken als ze hun hoofddoek bij hun uniform mogen dragen.

Goed idee? We vroegen het aan Keyvan Shahbazi, een cultureel psycholoog van Iraanse afkomst, die veel ervaring heeft als gastdocent en onderzoeker culturele diversiteit.

‘Dit idee gaat uit van een beperkte definitie van diversiteit. Niet alle allochtonen zijn moslim en niet alle moslims zijn orthodox. Ambtenaren horen geen religieuze symbolen te dragen, dan ben je niet meer neutraal. Ik zeg altijd het is met neutraliteit net als met zwangerschap of integriteit. Je bent niet een beetje zwanger of een beetje integer. Organen die de rechtsstaat vertegenwoordigen, moeten absoluut neutraliteit uitstralen.

‘Er is ook een grote groep vluchtelingen in Nederland die totaal andere associaties hebben met zulke religieuze symbolen. Ik moet er niet aan denken dat ik als ik op Schiphol aankom en wordt opgevangen door iemand met een hoofddoek of andere symbolen. Als je in zo’n functie gaat werken, moet je je persoonlijke voorkeuren even parkeren. Ik ben vroeger wel eens als ambtenaar aangesproken op mijn afkomst. Ik zei altijd dat ik de Nederlandse staat vertegenwoordig, punt uit. Dat is diversiteit.

'Graag zo veel mogelijk pluriformiteit bij de politieorganisatie, maar met de volgende kanttekening: waarmee je geboren bent (huidskleur, etniciteit, seksuele geaardheid) kun je combineren met het uniform, waarvoor je een persoonlijke keuze hebt gemaakt (religie, politieke voorkeur) niet.’

Maar er is ook een orthodoxe groep in de samenleving; de Amsterdamse politie wil ook graag uit die groep agenten voor op straat rekruteren.

‘De redenen waarom te weinig allochtonen solliciteren bij de politie moet je in andere dingen zoeken, vooral in het imago van de politie. Ik had zelf ook grote vooroordelen over de politie totdat ik de organisatie en de individuele dienders van dichterbij leerde kennen. Ik kwam erachter dat er vooral aardige en integere mensen werken. We moeten meer laten zien dat wij hier een heel andere politie hebben dan in Marokko.

‘Ik geloof echt dat er nu voor het eerst een serieuze poging bij de politie en de politieopleidingen wordt gedaan om vaardigheden aan te leren en sensibiliteit te kweken voor de culturele diversiteit. Wat zijn de culturele gewoonten van minderheden hoe kunnen we daar het best in verbinding mee komen?

‘Eerlijk gezegd denk ik dat de Amsterdamse politie vooral een discussie wil uitlokken, met de minister en in de Tweede Kamer. Om een beslissing te forceren omdat de politiek noch corpsleiding die neemt. Discussie is goed, maar religieuze symbolen moeten we niet toestaan met een uniform. In de jaren tachtig zat ik ooit tegenover een ambtenaar in het oranje met kralenkettingen en een portret van Baghwan. Als je een hoofddoek toestaat, komen er meer wensen. Straks wil een Sikh nog zijn rituele dolk bij zijn uniform dragen.’

Lees blogs van Keyvan Shahbazi hier en hier.

Koningsdag: extra agenten op straat in Amsterdam. De Amsterdamse politie wil discussie over het toestaan van hoofddoekjes bij agenten om meer moslimvrouwen te werven voor het corps.Beeld anp
De nieuwe Amerikaanse ambassadeur Friedman brengt maandag een bezoek aan de Klaagmuur in Jeruzalem.Beeld afp

12:19 woensdag 17 mei 2017

Nergens wordt deze weekaflevering in de serie Trump-capriolen nauwlettender gevolgd dan in Israël. Heeft de Amerikaanse president een Israëlische spion in gevaar gebracht (zo leek het woensdagochtend)? Door geheimen van de Israëlische inlichtingendiensten aan de Russische minister Lavrov door te brieven? Lastig gespreksonderwerp als Trump in Israël op bezoek komt – dat is al binnen een week.

Vooral bij de progressieve Israëlische krant Haaretz klimt de ene na de andere columnist of commentator in de pen. ‘Israëlische geheim agenten weten nu dat de oppercommandant van hun Amerikaanse partners zich duidelijk heeft gecompromitteerd’, schrijft Anshel Pfeffer. ‘Het informatielek van Trump naar de Russen is het laatste dat Netanyahu nodig heeft’, meent Amos Harel, die analyseert hoe de premier van Israël zich een paar maanden geleden een bezoek van zijn ‘vriend’ Trump heel anders had voorgesteld.

De behoudende The Jerusalem Post berichtte woensdagochtend geschokt dat veel (anonieme) topfiguren uit het wereldje van de Israëlische geheime dienst wel degelijk bezorgd en razend zijn, hoewel de Israëlische regering probeert de zaak niet te veel op te blazen. De zeer rechtse minister van Defensie Lieberman twitterde voor alle zekerheid woensdagochtend maar even dat de ‘veiligheidrelaties tussen Israël en de grootste bondgenoot de VS diep zijn’.

Allison Kaplan Sommer blikt in Haaretz vooruit op het bezoek: voor de spionneninformatie-affaire was er al veel wrevel over de vraag of de Amerikaanse ambassade naar Jeruzalem zou moeten verhuizen. Dat leek Netanyahu een fantastische zet tegen de Palestijnen. Trump leek het eerst ook niet meer dan logisch, maar nu lijkt hij zijn woord te breken, omdat zijn adviseurs de verhuizing geen goed idee vinden. En dan is er ruzie over de Klaagmuur, veel gevoeliger kan het niet worden. Trump wil die bezoeken, maar dinsdag verzekerde McMaster , de machtige adviseur nationale veiligheid, dat dit niet betekent dat Amerika deze Westelijke Muur nu als Israëls grondgebied beschouwt.

The Jerusalem Post berichtte eerder al dat er ruziënde woorden waren gevallen tussen Amerikaanse diplomaten en Israëlische die de visite van Trump voorbereiden, over de Muur. Het ziet er niet best uit voor dat bezoek. Tot verdriet van The Jerusalem Post, die maandag in een hoofdredactioneel een smeekbede aan Trump had gericht om de ambassade naar Jeruzalem te verhuizen. Dat zou ‘van grote symbolische waarde voor heel veel Israëliërs zijn, Trump zou er enorm veel vertrouwen mee kweken’.

12:08 dinsdag 16 mei 2017

De formatie tussen VVD, CDA, D66 en GroenLinks is stukgelopen. De partijen werden het niet eens over het thema migratie. Dick Pels, socioloog en oud-directeur van het wetenschappelijk bureau van GroenLinks, is opgelucht. 'Deze ervaring, om echt aan de formatietafel te zitten en te praten met partijen die al langer regeren, is belangrijk voor GroenLinks. Het is goed dat ze met de onderhandelingen zijn gestopt, dat had zelfs eerder gekund.’

Waarom is het goed dat de formatie is mislukt?

‘Er zijn te veel dossiers die zorgen voor polarisatie. Je kon aan zien komen dat de gesprekken zijn stukgelopen op de thema’s klimaat, migratie en inkomensverdeling. De vraag was: zou Klaver kiezen voor de macht of voor de oppositie? Ik ben blij dat hij het laatste heeft gedaan. Ik geloof dat Klaver denkt: ik heb nog wel tijd. Wellicht kan hij in de oppositie een coalitie sluiten met andere linkse partijen. Zeker als D66 wil meeregeren, versterkt dat de positie van GroenLinks om kiezers van D66 te trekken.’

Het succes voor GroenLinks komt later?

‘Ze hebben het goed gedaan, maar links is in de minderheid in Nederland. Je moet ook naar de nieuwe stromingen in het buitenland kijken. De nieuwe politieke tegenstelling begint zich af te tekenen. Die is niet meer traditioneel links en rechts. Het gaat meer over open of gesloten samenlevingen, pro of anti-Europa, voor of tegen vluchtelingen. Er zijn nieuwe combinaties mogelijk. In Nederland zou dat D66 en GroenLinks tegenover de PVV kunnen zijn. Om dat uit te bouwen, kun je in de oppositie meer kracht verzamelen om over vier jaar klaar te zijn om te regeren.’

Is het niet opvallend dat de formatie is misgelopen op migratie in plaats van op klimaat?

‘Het klimaat was het gemakkelijkste van de moeilijke problemen. Juist identiteitskwesties zoals sociale gelijkheid en migratie, die verbonden is met de dreiging van het populisme, zijn belangrijke breekpunten. Daar ben ik niet verbaasd over. Ik was juist bang dat GroenLinks zou toegeven op het klimaat.’

Gaat GroenLinks opnieuw aan de onderhandelingstafel zitten?

‘Ik acht het erg onwaarschijnlijk. Ik denk dat Klaver altijd heeft gedacht: ik ga het doen want we hebben veel gewonnen en het is een verplichting aan de Nederlandse samenleving om dit op een eerlijke manier te proberen. Maar hij zal wel blij zijn dat het is mislukt. Ik denk niet dat er een tweede kans komt voor GroenLinks.’

Wat is de volgende stap in de formatie?

‘Er kan van alles gebeuren. Ik denk dat er binnen de VVD meer geluid komt om te pleiten voor een zakenkabinet. Dat is misschien wel de beste oplossing. Ik zou niet met Schippers als informateur doorgaan, maar iemand kiezen uit een heel andere hoek. Iemand met veel ervaring met openbaar bestuur die met onverwachte adviezen kan komen.’

Een zakenkabinet is misschien wel de beste oplossing
Jesse Klaver (GroenLinks) geeft een reactie op de vastgelopen formatie.Beeld anp

11:59 maandag 15 mei 2017

Rotterdam viert feest. De stad is afgeladen vol met duizenden uitzinnige Feyenoord-fans die de landskampioen feestelijk onthalen. De ploeg sleepte na 18 jaar eindelijk de landstitel in de wacht. Om de huldiging vandaag in goede banen te leiden is extra politie ingezet. Maar dat kost geld, schrijft het NRC in hun commentaar.

'Natuurlijk, voor de supporters van het winnend team is een voetbalfinale alleen maar feest. Maar de samenleving lijkt de met voetbal verbonden uitspattingen van geweld en vandalisme ondertussen als een normaal verschijnsel te beschouwen.' [...]

'Bij het eeuwige debat over de kosten van grootschalige politie-inzet bij voetbal wordt vaak het klasseargument van stal gehaald: de kleine man wordt onevenredig getroffen als die moet opdraaien voor de kosten en er gaat immers ook veel geld naar kunsten. Maar dat is een schijntegenstelling: alsof mensen die van kunst houden niet naar voetbal gaan of omgekeerd. Pas wanneer grootschalige politie-inzet nodig zou zijn om bezoekers van het Rijksmuseum ervan te weerhouden naar Den Haag te gaan om op de vuist te gaan met de bezoekers van het Gemeentemuseum, zou de vergelijking kloppen. Maar bezoekers van het Concertgebouw slopen over het algemeen geen bushokjes en vallen niet in beschonken groepen voorbijgangers aan.’

Grootste feest sinds WOII

AD-columnist Hugo Borst was tijdens de overwinning niet in Rotterdam. ‘Je kunt de vreugde dan onmogelijk voelen of meten’, schrijft hij. ‘Een vriend noemde het feest in Rotterdam het grootste feest dat sinds het einde van de Tweede Wereldoorlog werd gevierd. […] Hij wist niet wat hij zag. Hij moest huilen.’ [...]

'Er zijn heel wat Feyenoord-supporters die nog nooit kampioen waren geworden. Dit kampioenschap werd hun eerste keer - of niet. Een soort ontmaagding. Je kunt het je voorstellen, maar of het echt zo zal voelen? Enfin, die factor tijd. 18 jaar. En dan dreigt het toch fout te gaan, in Kralingen. In Amsterdam lachen ze zich rot.’

Zaak van leven of dood

‘Voetbal is een zaak van leven of dood’, was de beroemde uitspraak van Bill Shankly, voormalig trainer van Liverpool. Aad van den Enden schrijft in een ingezonden brief dat Shankly dat nooit letterlijk heeft gezegd. ‘Hij had het over de rivaliteit tussen Everton en Liverpool, die nooit uitloopt op geweld tussen de supportersgroepen, juist omdat die weten, of aanvoelen, dat voetbal hen verbindt in plaats van verscheurt. Dat zou ook van toepassing moeten zijn op de supporters van Ajax en Feyenoord bij ons. Jammer dat we hier nog een lange weg te gaan hebben.’

Twitter bericht wordt geladen...

Spelers van Feyenoord met de kampioensschaal.Beeld anp

Twitter bericht wordt geladen...

09:25 maandag 15 mei 2017

Paul Onkenhout schrijft in zijn column over Ajax dat zomaar opeens naar de finale gaat. ‘Iedereen was het er wel zo'n beetje over eens dat dit een onmogelijk scenario was, helemaal voor zo'n jong elftal. De gemiddelde leeftijd van de spelers is ongeveer 22 jaar. Bovendien was verdedigen het nieuwe aanvallen geworden, in het moderne voetbal. Balbezit was eerder een voordeel dan een nadeel. Ajax en Peter Bosz hebben de zaken volledig omgekeerd. Ajax valt aan en presteert. De conditie van de ploeg is indrukwekkend. Niet slecht, voor een ex-Feyenoorder. Een paar jaar geleden al zei een andere ex-Feyenoorder dat een Europese opmars voor Nederlandse clubs nog wel degelijk mogelijk was. Hij ging daarmee tegen alle stromen in, Johan Cruijff, maar heeft gelijk gekregen. Zoals wel vaker.’

Esther Gerritsen schrijft over inburgering in een nieuw land. ‘Ik stel me onze eigen inburgeringscursus voor met op de eerste cursusdag het thema Goede Vrienden. 'Men heeft in Nederland doorgaans vier echt goede vrienden en die kunt u hier uitkiezen. Maximaal één van eigen nationaliteit, verplicht drie van de Nederlandse. Haast u, want we moeten snel door naar het thema Vage Kennissen.' Of desnoods eigenschappen: 'Hier kunt u in de rij gaan staan voor slechte eigenschappen, maximaal drie uitkiezen. Komt u uit een West-Europees land, dan mag u er maximaal vijf, want van mensen die op ons lijken verdragen we meer.'

Als het om het klimaat gaat, en de noodzaak van een energietransitie, is iedereen om, constateert Bert Wagendorp. Maar er zijn uitzonderingen. ‘Iedereen is min of meer om, zelfs Mark Rutte. Maar Buma dus niet. Die verwacht nog steeds het heil van bedrijven en burgers, niet van de overheid. Het door het CDA zo vroom beleden 'rentmeesterschap' mag geen geld kosten: voor hem geen klimaatbelastingen of andere linkse fratsen. Buma is opeens een aartsconservatief die zijn kop in het zand steekt.’

Ajax-keeper Onana en aanvoerder Klaassen.Beeld Guus Dubbelman

09:24 maandag 15 mei 2017

Volgens de Franse krant Le Figaro miste Olympique Lyon voor de derde keer een unieke kans om in een Europese finale terecht te komen. Na de 3-1 in de 81ste minuut waren de Nederlanders, met 10 man, ‘onder water naar adem happend’. De reddende treffer bleef uit, drie kansen op rij werden niet benut.

Toch zou een overwinning van Lyon onverdiend zijn geweest, vooral omdat Ajax in de eerste helft heer en meester was. Alleen omdat Younes twee kansen miste en De Ligt een domme overtreding maakte in het strafschopgebied maakte, kreeg Lyon nog hoop. Maar uiteindelijk was Lyon ‘te laat wakker geworden’ om de achterstand in goals nog goed te kunnen maken.

De Britse krant The Guardian heeft een uitgebreid en zakelijk verslag van Lyon tegen Ajax, met veel lof voor Ajax-keeper Onana. In de 27ste minuut was het Onana die na een redding de bal snel in het spel bracht, waardoor Dolberg gelanceerd kon worden voor zijn openingstreffer. In de 75ste minuut hield Onana met een prachtige redding invaller Rybus van scoren af.

The Guardian laat ook sterspeler Lacazette aan het woord, de spits van Lyon die voor rust binnen 79 seconden twee keer scoorde. ‘We waren niet klinisch genoeg voor de goal en defensief niet effectief genoeg. Het zou anders kunnen zijn gelopen als ik fit was geweest voor de eerste wedstrijd.’

De krant wijst erop dat Manchester United door het oog van de naald is gekropen. Zes minuten in blessuretijd miste John Guidetti voor Cellta de Vigo een gouden kans om United uit het toernooi te kegelen. Ajax in intussen gewaarschuwd: coach José Mourinho won 11 van de 13 Europese finales waar hij bij betrokken was. En die overige twee verloor hij pas na verlenging.

09:23 maandag 15 mei 2017

‘U heeft maar één keus: stel een onafhankelijke aanklager aan’, is het advies aan de Amerikaanse staatssecretaris van Justitie Rod Rosenstein in een opmerkelijke open brief van de gezaghebbende krant The New York Times. Het plotselinge ontslag van FBI-directeur Comey door president Trump brengt het onderzoek naar de Russische inmenging in de presidentsverkiezingen in gevaar. Rosenstein heeft in een klap zijn hoogstaande reputatie te grabbel gegooid door zich voor het karretje van Trump te laten spannen, stelt de krant. Lees de hele brief hier.