Achttien jaar voor een Fortuyn -
het verhaal van iemand die 'iemand' wilde zijn en als niemand eindigde.
Paperback 181 pagina's - 17 x 24 cm - soft cover
ISBN nummer 908083975-2
Door o.a. een half jaar lang te zwijgen als het graf, en door bijna kinderlijke leugens te gebruiken, wist Volkert van der Graaf justitie om de tuin te leiden en voor zichzelf het verschil te bepalen tussen levenslang of achttien jaar cel.
Schuldig bevonden aan de zeer laffe en onzinnige moord op Pim Fortuyn, op 6 mei 2002.
Een radicale milieuactivist die 'doordraaide' of voor andermans karretje werd gespannen?
Een man uit en vreemd milieu. Een legale pleger van geweld wat de samenleving scheppen geld kost. Ontving zijn salaris via de Postcodeloterij en de verkoop van Kinderpostzegels!
Komt met een motief op de proppen, wat door de samenleving nooit als motief kan worden gezien. De rechters accepteren hem echter...
De gehéle strafzaak wordt er eentje die door de samenleving als een groot toneelstuk zal worden gevolgd. De toewijzing van een rechter die nog Linkser is als de verdacht en alle milieuclubjes bij elkaar! Een advocaat die bekend staat als iemand met 'bewondering voor Linkse idealen'. Een (Groen-) Linkse wethouder die de naam van Volkert 'lekte' op een wel zeer cruciaal moment...
Volkert, de zachte lieve jongen. Spijt kan en wil hij niet betuigen! Onze 'held'.
Een hongerstaking beginnen en dat niet eens durven vol houden. Het lieve onschuldige knulletje. Met wél een goed stel hersens, dat werd wel duidelijk. En ook met crimineel inzicht.
Blijven zwijgen. Alles tot in detail weten te herinneren, behalve écht relevante zaken.
Waar was ik die avond en nacht voor de moord ook al weer?
Goh... zelfs mijn vrienden weet dat niet meer. Gegevens van zijn computers? Verdwenen! Helemaal weg...
Volkert bleek inderdaad een slim mannetje te zijn. In dit boek heeft samensteller Gerrie Hulsing de belangrijkste feiten op een rijtje gezet. Niet om Volkert van dienst te zijn. Integendeel! Maar om nog eens te benadrukken hoe het zaakje 'stonk' en eigenlijk nog steeds geen 'frisse kijk' op het gehaal kan geven.
Pim Fortuyn stond ergens voor.
Volkert van der Graaf stond voor niets. Niet meer dan een handje vol onhaalbare idealen!
En niet te vergeten, voor PAAL....
|
