Ik ben vanmiddag met mijn man naar een tennismaatje van mijn man geweest, het was niet zomaar een gezellig bezoekje, maar een zieken bezoek!xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Deze ….Jan is negen en zeventig jaar oud, maar die paar keer dat ik hem op het tennispark tegenkwam en hem fanatiek een pot tennis zag spelen, schatte ik hem hooguit op een jaar of twee en zeventig!

Een paar weken terug hoorden wij dat Jan een zware operatie moest ondergaan, alleen wist hij nog niet precies wanneer, want er moest nog verder onderzoek plaats vinden.

Een week of twee geleden, ging bij ons de telefoon en was Jan aan de lijn en zei, ik moet jullie niet zo, n goede boodschap vertellen, bij mij is kanker geconstateerd met flink wat uitzaaiingen, dat houd in dat ik niet meer wordt geopereerd, maar dat ik een paar bestralingen krijg en dat er voor de rest niets meer aan te doen is! Nou daar sta je dan aan de telefoon…..je zoekt naar woorden, maar wat te zeggen?

Nu ongeveer twee weken later en na alle onderzoeken,hebben wij hem vanmiddag een bezoekje gebracht! In de auto op weg er na toe, denk je dan wat moet ik eigenlijk zeggen, tegen iemand die weet dat hij binnen niet al te lange tijd dood gaat?

Maar je maakt je vaak druk om niks, want na een kop koffie, begon hij zelf over zijn ziekte te praten, en dan loopt het gesprek iegelijk vanzelf, hij benoemt de dingen die voor hem en zijn vrouw belangrijk zijn , en verwacht  van ons niet dat wij op die punten en vragen de antwoorden geven!!!