10/6 De dag is zonnig. We besluiten een wandeling te maken, hebben de kaart in de tent helaas achtergelaten en beginnen aan het eind van de camping onze wandeling. We zien op de boomstammen een blauw teken en dat volgen we maar, het gaat steil omhoog, steeds hoger. Het pad is erg smal en hier en daar modderig van de regen. Na een uur of zo komen we een echtpaar tegen en die legden ons in het Engels uit dat we dit pad gewoon kunnen blijven volgen tot de boerderij op het plateau en dan moeten we de rode lijn volgen die uiteindelijk weer in de camping uitkomt. Zo gezegd, zo gedaan en inderdaad na een uur lopen zien we een vervallen stenen optrekje staan dat de naam boerderij niet waardig is. We strekken onze benen in het malse gras dat weer voorzien is van veel bloemen en ik pluk een klein boeketje. Als we naar beneden kijken hebben we qua afstand niet veel afgelegd. We zijn eigenlijk alleen maar omhoog gelopen en dat schiet niet op. Het uitzicht is ook hier weer grandioos en onze camping is nu een miniatuur geworden. Het pad naar beneden heeft veel losse stenen en dan is het oppassen geblazen voor de enkels. Na ca. 5 uur komen we vermoeid in onze camping terug. Het boeketje met de mooie bloemen krijgt een plaats op de tafel. Zelfs Hannie kan haar instemming betuigen want ik ben niet zo goed in het samenstellen van boeketjes. Hannie maakt een heerlijke maaltijd klaar. 11/6 De dag begint zonnig maar om 13.00 uur begint het pijpestelen te regenen. Vanavond kijken we weer in de bar naar het voetballen: Portugal - Tjechie 12/6 donderdag. De Km-stand staat op 2300. Om 08.30 rijden we weg van onze camping Val de Cantobre. Wij kopen nog wat brood in de campingwinkel en de krant. We rijden naar Nant en dan richting La Cavalerie ( blijkt een militair kampement te zijn ) Hier nemen we de autoroute A73 via Millau naar Rodez. We gaan eerst dat staaltje technisch vernuft bekijken. We rijden nu over het Viaduct de Millau dat in 2004 tot stand kwam. Het viaduct is 2,5 km. lang en is een toonbeeld van abstracte kunst. Volgens zeggen kan de Eifeltoren er precies onder staan. De hoogte is 245 meter ( hoogste punt vanaf de grond gemeten ). Direct na de brug is een zogeheten "aire de millau" waar je kunt rusten, het viaduct van opzij bekijken, er is een klein museum met TV beelden hoe het viaduct tot stand kwam. We maken hier fotos en nemen een stukje film op. Bij afslag 42 gaan we de verder op de N88 naar Rodez. We bezoeken de stad en zijn bijzondere kathedraal uit ca. 1100. We nemen in de buurt een kopje koffie en lopen het centrum in. Na 1,5 uur gaan we verder op de N840 richting Gramat. Onderweg nog een stop voor een ontbijt/lunch dat we zelf met de meegebrachte etenswaren klaarmaken. We gaan nu richting Souillac over de D-wegen, lopen nog een supermarkt binnen om voor de komende dagen genoeg in huis of beter gezegd de tent te hebben. Na Souillac volgt Carlux en St. Nathalene waar onze camping La Palombiere ligt. We staan op een wat kleinere plek dan we gewend zijn en we moeten de stoelen even reinigen want die zien er nogal modderig uit ( regen ! ?). We verkennen de camping die er geweldig goed uitziet met een heel mooi zwembad. 's-Avonds eten we in het restaurant Confit de Canard en dat bevalt me prima. Canard valt overigens niet weg te denken in Frankrijk. je komt het overal tegen: op de markt, in blik, de charcutier, boucherie etc. In de bar bekijken we voetbalwedstrijden. Een flink glas rode wijn kost 1,80 euro en een flink glas bier 0,25 cl. kost 3,80 euro. 13/6 vrijdag. Wasdag! Af en toe de zon. Er is een fitness ruimte met toestellen en die probeer ik even uit.. We spelen een potje badminton en gaan een paar uur naar het zwembad. Hannie is moedig en gaat als eerste het water in! Na 15.00 uur gaat de zon weer weg en het bekende beeld: de regenwolken. Vanavond zijn we weer de vaste bezoekers van de bar en kijken naar voetbalwedstrijden. 14/6 zaterdag. Markt in Sarlat la Caneda. We vinden direct een te betalen parkeerplaats ( payant staat er op de weg ) direct bij de markt. Het is een giga markt die zich voortzet in allerlei smalle leuke oude straatjes. De ogen van Hannie staan gelijk op scherp. Het stadje is puur Middeleeuws met veel oude historische gebouwen. We bezoeken natuurlijk de kerk , het grote VVV-kantoor want Sarlat is een toeristenplaats. Er is ook hier een kleine overdekte markt die in een kerkgebouw is ondergebracht. We kopen notenolie voor de salade. Nadat we het stadje geheel verkend hebben rijden we om 13.00 terug naar de camping. Om 13.00 uur sluiten alle winkels, de markt is dan ook afgelopen en om 16.00 uur gaan de winkels weer open tot ca. 19.00 uur. Wanneer je in Frankrijk wilt reizen over de D-en N wegen dan kan je dat het beste doen tussen 13.00 en 15.00 uur want dan zitten alle Fransen aan de lunch en die is hier heilig. Het avondeten valt meestal erg laat. 15/6 zondag. Rustdag: ontbijt, douche, fitness,badminton, zwemen en zonnen. 16/6 maandag. Het regent. We besluiten om kastelen te bezoeken want daar ligt het hier in de omgeving mee bezaaid! De eerste ligt tussen Sarlat en Les Eyzies en heet Le Chateau de Puymartin. Op het moment dat we de parkeerplaats verlaten begint net de rondleiding ( goed gepland jochie! wist ik veel). Van de kapel die in de 19e eeuw opnieuw werd gerestaureerd gaan we door geheel gemeubileerde vertrekken met uitleg. Diverse kamers zijn voorzien van Vlaamse Gobelins uit de 17e/18e eeuw met als thema: de verovering van Troje. De ca. 80 stenen traptreden brengen ons naar de kamer van de wachters ( verdedigers van het kasteel ) en die de bewaking op zich hadden moeten nemen over Dame Blanche ( niet te verwarren met ijs) die wegens vermeend overspel met een jonge protestant ( alles is hier puur katholiek) 14 jaar opgesloten werd , vervolgens stierf zij in haar gevangenis en werd volgens de legende ingemetseld. Tot op de dag van vandaag zou haar geest af en toe rondwaren door het kasteel ( heeft toch elk kasteel!! red. ) .De rondleiding werd in het Frans gegeven en we kregen een Hollandse tekst in de handen gedrukt zodat we toch nog veel van de uitleg konden volgen. Het volgende kasteel heet Chateau des Millandes dat door Josephine Baker eerst werd gehuurd en later toen zij over meer financiele middelen kon beschikken kocht zij het kasteel , de landerijen en ook het gehele dorp en wilde daar met haar 12 geadopteerde kinderen ( uit alle delen van de wereld) aangeven dat er in de wereld geen rassendiscriminatie mag zijn. Zij had dit in de U.S.A. als zodanig ervaren en bleef daarom ook in Frankrijk wonen en optreden. Zij ging nog wel terug naar de U.S.A., om Martin Luther King te steunen. Zij was ook in het verzet tegen de Duitsers en trad op in Noord Frankrijk voor de vrije Fransen. Ze werd ook div. malen onderscheiden o.a. door President de Gaulle. In het restaurant drinken we koffie en eten een taartje. We lopen door het kasteel waarin alles wat met J.Baker te maken heeft werd getoond met fotos, kleding, kinderkamer, sanitair ( bijzonder porseleinen bad uit Portugal). Vooral de kleding waarmee ze optrad in Parijs vonden we erg mooi ( jaren '30 ) . Ook de salon waarin zij haar gasten ontving was het aanzien waard. Ze had 4 huwelijken, ze was erg verkwistend ( 120 man personeel w.o. 10 tuinlieden) en ze was op financieel gebied erg dom. Het resultaat is dat het kasteel voor een appel en een ei verkocht moest worden om haar schulden te kunnen betalen. Er is een foto dat zij op de stoep voor haar kasteel zit ( geheel ontredderd). De Prinses van Monaco ( Grace Kelly ) ontfermt zich over haar en zij mag in een villa in Monaco wonen maar gaat wel weer optreden om haar financiele middelen bij te spijkeren. Op 69 jarige leeftijd overlijdt zij in een hotelkamer aan een hersenbloeding. Buiten het kasteel wordt een show gegeven met roofvogels; de valk, de oehoe en de kerkuil.. De persoon die de vogels africht liet ook nog even een fret los die zich op een imitatie konijn stortte. Terug naar de tent via de supermarche na een enerverende interessante dag. Vanavond Spaghetti a la Hannie en lieten ons de Buzet wijn ( Garonne streek )goed smaken. Ik heb trouwens in deze periode nog nooit zoveel met de kurkentrekker gewerkt. 17/6 dinsdag. Het regent, het tikt als een gek op onze tent, ook vannacht. Brood halen in de campingwinkel, even wat fitness in de sporthal. We besluiten om 13.00 uur een tochtje te maken naar Montignac over de N704 en om vervolgens te gaan naar St. Leon sur Vesere ( de accenten: aigu, grave en circonflexe laat ik maar weg want dat kost teveel tijd en ik zie in het blog ook geen symbolen die mij dat kunnen geven en ik zoek er ook niet naar ). St. Leon is een schilderachtig dorp, prachtige kerk in zuiver Romaanse stijl gebouwd, volgens de folder, de oudste in Frankrijk maar dat kan vanuit het dorpje ook zelfoverschatting zijn want Frankrijk blinkt in Europa uit met zijn Romaanse en Gothische stijlen. We eten hier na het bezoek een sandwich/koffie in een klein restaurantje. We vervolgen onze weg over de D904 richting Les Eyzies de Tayac Sireuil en gaan dan over op de D47 richting Sarlat la Caneda. Vanavond kijken we weer in de bar naar het voetballen: Ned. - Roemenie. 17/6 Mooie dag gaat het worden, geen wolkje te zien. Een dag voor het zwembad en lekker luieren. s-Avonds eten we in het restaurant Malgret de Canrd ( eend filet ) met boontjes en gebakken aardappelen, Hannie neemt nu de Confit de Canard ( hier zit het heupbeentje van de eend nog in maar het vlees valt er zo vanaf). In de bar kijken we weer nar het voetballen. Morgen gaan we weer op reis. 18/6 Op weg naar onze laatste camping bij Blois, Camping La Grenouilere. We nemen de A20 na eerst een halfuur gereden te hebben naar Souillac via D-wegen. en nemen in een wegrestaurant koffie en sandwich als ontbijt. Wanneer je dat probeert in dorpjes/stadjes langs de D-en ook de N - wegen dan kom je bedrogen uit. Ze serveren wel een kopje koffie voor 12.00 uur en daarna kan je lunchen. Een sandwich kan je dan wel zelf samenstellen bij de boulangerie en/of boucherie en in het betreffende cafe daar opeten. Dat vonden we te ingewikkeld! We bezoeken de stad Chateauroux, hier brood gekocht en geld gepind. We nemen hier afscheid van de autoroute en gaan verder op de D956 richting Blois ( hier zijn we vorig jaar geweest met Agnes en Piet van Beek). We steken bij Blois de brug over en gaan aan de linkerkant van de Loire oever richting Orleans en komen na een half uurtje rijden op onze kasteelcamping om ca. 14.30 aan met een km stand van 2400 . We hebben dan 400 km. gereden in 6,5 uur. De camping heeft inderdaad een klein kasteel met allerlei leuke bijgebouwen en een magnifiek zwembad waarvan een overdekt ( iets verwarmd ). Er staan van allerlei organisatie veel bungalows, minder tenten. Canvas Holidays, Vacansoleil, Rent-a-Tent, Vacans - Direct zijn hier vertegenwoordigd. Als je vanuit Nederland via Parijs naar het zuiden wilt dan is dit een mooie overnachtingscamping voor een of twee dagen ( ca. 650 km. vanaf Rotteram ). Ze hebben hier in de bar ook een groot scherm en het ziet er gezellig uit om hier naar het voetballen te kijken. Inmiddels heb ik 7 boeken gelezen: steeds net voor het slapen gaan en in het zwembad. 19/6 We bezoeken het plaatsje MER en doen gelijk wat boodschappen voor drie dagen in de supermarkt, 's-Middags zwembad, 's-Avonds voetbal in de bar. Het bier is hier wat goedkoper: 0,25 cl. voor 2,50 euro, koffie kost bijna overal 1,20 euro voor een petit cafe. 20/6 zaterdag. Er is weekmarkt in Blois. We lopen de markt over en gaan op hetzelfe terras zitten waar we met Piet en Agnes ook gezeten hebben en halen van te voren een taartje in de boulangerie aan de overkant en consumeren dat met de koffie die we in het cafe nemen. We lopen de stad door en gaan via trappen omhoog richting auto en hebben nog een mooi overzicht over de daken van Blois. Hannie had op de markt nog een paar souvenirs gekocht. Het is een mooie dag en we blijven hier niet te lang hangen en gaan zonnen in het zwembad van onze camping. 's-Avonds bakken we op de plaat diverse vleessoorten, drinken een lekkere slok wijn erbij en gaan naar onze stamkroeg voor de wedstrijd Ned. - Rusland. Wat een deceptie zeg! Hoe kan zo'n team in een week tijd zo afzakken! De Russen met Guus waren te sterk en in de verlenging werd Ned. helemaal weggespeeld. ( 3 - 1 ). 21/6 zondag. Het is wederom een mooie dag en we besluiten nog een paar dagen langer te blijven dan gepland. Vandaag zouden we vertrekken naar Rotterdam. 22/6 Er is weer een orage! We kopen de Telegraaf en gaan maar een tochtje maken naar een klein stadje in de richting van Orleans: Beaugency N152. Het is ook hier weer erg schilderachtig. het stadje ligt aan de Loire en heeft een mooie boogbrug uit de oude tijd. Straten zijn voorzien van prachtige bloembakken. Het heeft een in romaanse stijl gebouwde kathedraal en er is een heel gek bouwwerk dat iets heeft te maken met de verdediging van de stad of de brug. We gaan onze auto op de camping inladen voor morgen zodat we gelijk om 07.00 uur weg kunnen rijden richting Rotterdam. 23/6 Bij Orleans lijkt het een keer mis te gaan richting de N20 de weg om naar Parijs te komen, maar dat valt achteraf wel mee ( deviation). Na wat getuur onder Parijs pakken we de D19 richting Evry, dan een stukje A4 en komen dan op de N104 om Parijs heen richting Charles de Gaulle vliegveld. het gaat nu allemaal bijna vanzelf: Na de N104 naar de A1 richting Lille - Gent - Antwerpen en komen 16.30 uur aan in de Roestmos na totaal 3800 km. gereden te hebben. De meeste vertraging liepen we op onder Parijs ( spitsverkeer ca. 08.30 uur ). Bij een wegrestaurant konden we buiten op een picknickplaats in het zonnetje nog een ontbijtje zelf maken. We hebben een avontuurlijke vakantie achter de rug, veel gezien, het weer viel vooral in het zuiden tegen maar daar staat tegenover dat je door het mindere weer wat meer activiteiten aan de dag legt. Zo heeft elk nadeel ook zijn voordeel. De voorbereiding thuis is ook erg leuk om van te voren te plannen waar je heengaat. je kunt ook zonder iets te reserveren in deze periode op vakantie gaan want overal is plaats genoeg. We kozen zelf voor deze planning en het is ons goed bevallen want de campings zijn uitstekend toegerust met sanitaire voorzieningen, wasgelegenheid , zwembad en hebben allen vier sterren.
|