Vandaag is het zaterdag 10 mei 2008........ Mijn ,sorry, ons verhaal zal zo ongeveer begonnen zijn in 1991.En met ons bedoel ik natuurlijk mijn vrouw en ik.Eerst een algeheel beeld over ons; Wij zijn alletwee geboren in begin van de oorlog.dus 67 jaar.Ik had mijn vrouw beloofd dat als ik met pensioen zou gaan , we een camper zouden kopen en door nederland gingen trekken.Mijn vrouw noem ik hier Miep en mijn naam is nu Louis.We waren een doorsnee gezin die na ons trouwen gingen wonen in Den Haag.We kregen 4 kinderen,Meisje,jongen ,meisje en weer een jongen.In de loop van de jaren is mijn vrouw geopereerd aan : Struma (volgens de huisdokter zenuwen) en een hernia.Zelf heb ik een leverontsteking gehad en opgenomen geweest.We zijn begin 1985 verhuisd naar Brabant voor mijn werk,Mijn oudste dochter bleef getrouwd achter,ja die had nu haar eigen gezin.alles leek goed te gaan tot...... Ja dat is en blijft tot nu toe een raadsel,wel was er het "lege nest syndroom" de "overgang" altijd maar moe en dan weer erg druk,mij viel het niet zo op, Miep was altijd blij als ik thuis was ,gingen vaak uit eten,mooie kleren voor haar kopen,nou ik was wat trots op haar. ik weet wel dat ik door een plaatsvervangende huisarts werd aangesproken dat we snel zouden moeten verhuizen ,uw vrouw is ziek van de heimwee dit kan zo niet doorgaan,ik stond aan de grond genageld,ik wist niet eens dat ze naar de dokter zou gaan,we hadden nooit geheimen voor elkaar,we bespraken alles over elkaar en over de kinderen.Ik ben gelijk naar huis gegaan,gesproken met haar en gevraagd waarom ze niets tegen mij had gezegd hierover.Dat wist ze zelf niet zei ze.Ik ben de volgende dag,die had ik vrij van werk,met haar naar Rotterdam gegaan om te zoeken voor een woning,lekker de wachttijden voor een woning waren tussen de twee en vijf jaren,die zelfde dag zijn we bij een familielid van Miep koffie gaan drinken en dat was het dan,geen resultaat,helemaal niets.twee dagen later kwam ik uit de nachtdienst,was om 08.45 thuis,geen vrouw in huis,misschien boodschappen doen,o, ik zag haar aankomen fietsen,met een rood hoofd,hijgend struikelend over haar woorden; we kunnen zo gebeld worden door een huisbaas want mijn nicht wist dat aan de overkant vanwaar ze woont een huis vrij kwam,heeft ze net gedaan alsof ze mij was en heeft een zielig verhaal opgehangen die bijna de waarheid was,niet voor haar maar wel voor Miep.Ja hoor een half uurtje later belde een man op en die vertelde dat we vanmiddag langs konden komen op dat adres.Ik dacht nee toch,weer naar Rotterdam?Nou vooruit dan maar.We hebben de woning bekeken,nou nou nou,wat een kleine woning,we waren altijd eensgezinswoningen gewend en nu hadden we een huisje met huiskamer,slaapkamer,keuken en een kamertje dat zo groot was dat als je probeerde om te vallen je dat echt niet zou lukken.Maar goed binnen een twee weken zaten we erin met vergunning nog wel.
Reacties op bericht (1)
13-05-2008
hoikes
Na deze zaterdag bij gelezen te hebben op je blogje kom ik graag even iets zeggen:
13-05-2008 om 01:19
geschreven door 1 gekkemeid maor wel un goei
