|
De hoofdpersoon op- deze bladzijde is geboren op 16 juli 1905 in Oosterhout.
Zijn leven eindigde op 28 april 1941 in Siegen (Duitsland) in het Sankt Marienhospital.
Voor zijn vertrek naar Duitsland, in oktober-november 1940, woonde hij bij zijn ouders / moeder.
Dat was in de Prins Frederikstraat, die toen Vinkstraat heette, op nummer 6 .
Daarvoor was dit adres wijk D, nummer 75; een gedeelte van die straat heette toen Dreef.
Cornelis Franciscus S. had het beroep van zandvormer, kernvormer, ijzergieter, mallenmaker.
In een houten bak met zand werd voor dit beroep een mal gemaakt, waarin vloeibaar ijzer werd gegoten.
Dit produkt werd dan gebruikt in bedrijven of verkocht in winkels.
Vermoedelijk heeft Cornelis een half jaar gewerkt in een grote staalfabriek in Siegen.
De grote vraag is of hij vrijwillig of gedwongen naar Duitsland is gegaan.
In die tijd (oktober-november 1940) gingen er Nederlanders werken in Duitsland.
Maar dwang door de Duitse bezetter was er nog niet; dat kwam later.
Bovendien is S. een keer naar Oosterhout gekomen, dat bij dwang niet zou zijn toegestaan.
Op 28 april 1941 is S. overleden na een galoperatie in het ziekenhuis te Siegen.
De Duitsers werkten mee om zijn lichaam naar Nederland te brengen.
Op 3 mei 1941 is hij begraven op de Rooms Katholieke Begraafplaats van Oosterhout.
Hij mocht rusten in een graf, dat in de boeken staat als graf rij 51, nummer 35 .
Dit graf is geruimd na 20 januari 1955 en werd weer gebruikt.
Over S. is veel geschreven door het gemeentebestuur en de Oorlogsgravenstichting.
Ook door het Ministerie van Justitie , gemeente-politie en de verantwoordelijke van de begraafplaats.
Bij de gemeente Oosterhout was de betrouwbaarheid van S. niet bekend (28 oktober 1953).
En ook: Deze persoon komt niet in mijn administratie voor.
Ook is niet bekend (bij de gemeente) of hij gedwongen werd om in Duitsland te gaan werken.
Bij het Ministerie was niet bekend of S. zich schuldig had gemaakt aan politieke handelingen.
Op 16 februari 1955 stelt de Oorlogsgravenstichting in Den Haag:
Betrokkene was door terreur in het buitenland toen hij overleed.
En: Dat hij dus onvrijwillig aldaar verblijf hield. (een reden daarvoor werd niet gegeven).
Het politierapport van 6 juni 1955 van de Oosterhoutse politie geeft iets anders aan.
Dit rapport is geschreven door Jan de Pender, hoofdagent-rechercheur; mede-ondertekenaar was de korpschef.
Hij heeft gesproken met een zus en twee broers van Cornelis S.
Alle drie zeggen hetzelfde: Onbekend of hij vrijwillig of gedwongen naar Duitsland is gegaan.
Ook A. Koreman is ondervraagd; deze lag gelijktijdig met S. in het Sankt Marienziekenhuis.
Deze zegt: Onbekend is of hij vrijwillig of verplicht naar Duitsland is gekomen.
Ook zegt hij: Hij is overleden na een galoperatie in het ziekenhuis.
G. Loonen, verantwoordelijke van de begraafplaats, geeft in een schrijven van 2 april 1954 aan:
Het graf is geen huur- of koopgraf; er is geen monument of kruis of omlijsting. (alleen gras)
In 1994 is er een muur bij het oorlogsmonument van Oosterhout gezet.
Hierop staan de namen van de Oosterhoutse oorlogsslachtoffers.
Ook de namen van militairen, die in Oosterhout zijn gesneuveld.
De naam van S. is daarop ook te lezen; maar hij was geen militair en ook geen oorlogsslachtoffer.
|
