|
Op de drempel in mijn kamer,
zat een dikke kikker,
groen en groot.
Ik zat doodstil, bevreesd.
Hij keek me aan met grote bolle ogen.
Één sprong en hij zat op mijn schoot.
Waarom zou hij dat doen?
Ik zou hem heus geen kusje geven.
En wat moest hij waarachtig,
Als betoverde prins.....
Met een vrouw van bijna tachtig?
Daar kwam mijn buurvrouw aangesloft,
Ze ziet de kikker,
en geeft hem met haar voet een schop.
“Weg met jou, vies ding.”
Zoiets kwam in mij geheel niet op!
Ik kijk hem na,
met grote sprongen wipt hij vrolijk verder.
En leerde mij een wijze les:
Hij moest hier helemaal niet zijn.
Hij was aan het verkeerde adres.
21-03-2025 om 00:00
geschreven door Johanna
|
![Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.](https://i.postimg.cc/hGTn7171/krystyscrapdesigns-growwithlove-bird.png")
Ik ben Anna
