Ik ben Afke, en gebruik soms ook wel de schuilnaam .
Ik ben een vrouw en woon in (Nederland) en mijn beroep is verleden tijd, doe graag dingen waar ik blij van wordt..
Ik ben geboren op 23/04/1943 en ben nu dus 81 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: gedichten schrijven, spiritualiteit, reiki, deeksha, spelen en delen.
Zoeken in blog
Categorieën
Gedichten uit het hart
Lieve jij,
01-04-2009
Lieve jij
Lieve jij,
Welkom op mijn blog. Misschien ken ik je nog niet ....... en toch voel ik dat we verbonden zijn zittend in dezelfde trein in de tijd op weg door de eeuwigheid. Mijn passie is met woorden spelen van hart tot hart delen. Ben je voldaan of staat het je niet aan, voel je vrij om verder te gaan.
De golf die thuishoort in de zee even losgeslagen op het strand z'n avonturen beleeft in afgescheidenheid om dan terug te keren naar waar hij thuishoort de zee, waar hij altijd deel van blijft.
Zo voel ik me deel van het geheel voor een moment afgescheiden in een wereld van illusie eindeloos zoekend vage herinneringen van wie ik werkelijk ben alles en niets mysterie in de eeuwigheid op weg naar huis waar ik nooit ben weggeweest. Eenheid op zoek naar zichzelf.
Verwarde gedachten flarden van gesprekken er blijft iets haken er hangt iets in de lucht ongrijpbaar even niet de verbinding voelen de vrede van binnen. Heel menselijk. En dan ........ zoekend ....... biddend voor het hoogste goed voor alle betrokkenen zien in het licht 't ongrijpbare in liefde laten zijn. Het geeft rust de vrede hersteld van binnen, de vreugde doet zich gelden een nieuwe dag breekt aan.
Het lichaam toevertrouwd aan moeder aarde de ziel opgenomen in het Goddelijke licht thuis waar zij nooit is weggeweest maar beperkt door het lichaam zich niet kon herinneren wie zij werkelijk was.
Wees dus niet bedroefd vier het leven er is geen dood alleen slechts een tijdelijk afscheid.
Mijn kleindochter Iris, net 3 jaar oud, zit naast me op een bankje kijkend naar haar grote zus, die moet afzwemmen voor haar A-diploma. Als haar zus aan de beurt is, roept ze luidt: "Naomi je kunt het, ik kan het ook". Ik kijk haar eens aan, zegt ze: "ja maar nu nog niet".
Ze is nu vier jaar. Vorige week zat ze bij me in de auto te zingen. Het ging als volgt:
"Lieve Heer Jezus, ik houd van U, mag ik U iets vragen? Ja dat mag, zeg het maar. Wilt u met me trouwen?"
en even later:
Lieve God, wilt U met me trouwen? Nee, dat kan niet, ik ben al getrouwd.
Zulke dagen zijn voor oma dagen met een gouden randje.
Heerlijk als een kind zo onbevangen en puur haar ding doet. Jammer toch, dat die onbevangenheid in de grote mensenwereld zo vaak voor een deel verloren gaat.
Een woord een gebaar even maar een verkeerde snaar geraakt verwarring een hoofd dat maalt denkt zeker te weten stapt in het verhaal voor een moment vergeten waar de kracht ligt. Het licht gedoofd verlaten alleen niet wetend waarom het licht verdween. Al vechtend ontdekken de heilloze strijd zoekend naar balans naar binnen keren dwars door pijn heen leren vergeven wat even niet werd begrepen. Overgave neerleggen bij God waarvoor geen oplossing leek laten gaan in vertrouwen Zijn wil accepterend en uiteindelijk vinden Zijn gulle liefde veel groter dan elke wens Hij kent de mens.
Als spelers in een spel staan wij op het toneel maar bedenk wel God heeft de regie over het geheel. Een drama spelen wij vandaag misschien een blijspel morgen de ene keer vrolijk, de andere keer geklaag een lach, afgewisseld met zorgen. Zo gaat het in ons dagelijks leven pijn en verdriet, of vrede en geluk steeds zal het spel een ander beeld geven de ene dag hemelhoog, de andere zit je stuk. Van elk moment mogen we leren zo heeft God het geregiseerd we kunnen loslaten en naar binnen keren maar ook toegeven aan wat ons ego begeert. God geeft ons de vrijheid om te kiezen dat is zo spannend in dit spel willen we ons in deze wereld verliezen? Kiezen we voor de hemel, of toch voor de hel? Gaan we voor gelijk of geluk in het leven kiezen we voor geld en macht illusie kan even bevrediging geven maar wordt altijd weer ontkracht. Alleen als we naar binnen keren de regie laten bij God de Heer onze levenslessen willen leren worden we gedragen, keer op keer.
Je bent de weg even kwijt het is donker om je heen je voert een hele zware strijd je voelt je helemaal alleen.
Je voelt je zelfs van God verlaten Hij, die er toch altijd was voor jou je kunt er zo moeilijk over praten waarom, waarom is het zo donker nou.
Weet, God heeft jou niet alleen gelaten Hij wacht op jou al een hele tijd je mag met Hem over alles praten ja, alles kun je bij Hem kwijt.
Maar eerst moet je luisteren naar Hem dat doe je met je hart daar fluistert altijd Zijn stille stem niet in je hoofd, dat is alleen maar verward.
Dat hoofd, dat maakt vele verhalen maar helpen doet het je niet je raakt er alleen maar door aan het dwalen het geeft je geen houvast, zoals je ziet.
Je zit nu vol met vele bange vragen je weet het allemaal niet meer en toch, juist nu zal Hij je dragen Hij steunt ook jou, keer op keer.
God is liefde moet je weten Hij houdt zijn kind'ren altijd vast God is liefde, nooit vergeten Hij is het, die altijd op ons past.
Hoe donker het leven soms ook mag zijn hoe angstaanjagend vele dingen hoe moeilijk soms verdriet en pijn Hij blijft ons altijd met Zijn liefde omringen.
Als we die liefde toelaten in ons leven niet zelf aan het roer willen staan God de leiding willen geven zullen we in rust en vrede verder gaan.
In woorden kunnen we vaak niet zeggen wat we van binnen voelen het is zo moeilijk uit te leggen wat we in ons hart bedoelen. Alleen een paar armen om je heen een kus, een lief gebaar vertellen je, je bent niet alleen er staat altijd iemand voor je klaar. Er zijn nu uren van eenzaamheid en ook uren van pijn maar weet, er komt ook weer een tijd dat het licht zal zijn. Nu voel je alleen maar het verdriet en talloos zijn de vragen maar weet dat God jouw altijd ziet juist nu, zal Hij je dragen.
Ik ben Afke, en gebruik soms ook wel de schuilnaam .
.JPG)
