De meningen: Is de politie een macho-organisatie?

‘Politiechefs heersen als koningen over hun koninkrijk’

Gert Pape, gepensioneerd rechercheur

‘Ik heb 41,5 jaar bij de politie gewerkt, maar ben sinds vier jaar met pensioen. In de laatste jaren is de organisatie danig veranderd. Nog altijd heb ik contact met collega’s van vroeger die nog bij de politie werken. Zij vinden het werk nog steeds boeiend, maar de sfeer is organisatorisch gewoon slecht. Ik hoor regelmatig: ‘Het zal mijn tijd nog wel duren en ik doe gewoon wat ik doe.’ Uit eigen ervaring kan ik zeggen dat chefs bij de politie als koningen over hun koninkrijk heersen. Sommigen zijn erop gericht om snel carrière te maken en dulden geen tegenspraak. De komst van de eerste vrouwelijke agenten heb ik meegemaakt. Mannelijke collega’s overschreden weleens verbaal de fatsoensnormen ten opzichte van vrouwelijke agenten. Maar ik denk dat een politievrouw nu meer wordt gewaardeerd. Zelf heb ik al mijn collega’s altijd als mens behandeld. Welk geloof iemand had en of een collega man of vrouw was, maakte voor mij geen verschil.’

‘Erik Akerboom boekt geen resultaten’

HierlsJan via Twitter

‘Onderzoek het (klimaat bij de politie, red.) dan!! Begin bij Erik Akerboom, die het zich al jarenlang aantrekt en geen resultaten boekt! In het bedrijfsleven had hij al op straat gestaan.’

‘Bij de politie lever je niet gemakkelijk kritiek op elkaar’

Korpschef Erik Akerboom in een open brief aan Carel Boers

‘De politie kent een sterke cultuur van collegialiteit en loyaliteit. Die cultuur kent ook een keerzijde. In een cultuur van saamhorigheid lever je niet gemakkelijk kritiek op elkaar, op straat, in de auto, bij de briefing of in de vergaderzaal. Je schikt je naar de dominante norm. Die keerzijde moeten we doorbreken, omdat het maakt dat er binnen het korps helaas nog niet overal sprake is van een veilige en inclusieve werkcultuur. Er is nog genoeg te doen. (...) Als korpschef sta ik voor een integer korps. Als politiemensen over de schreef gaan, op welke manier dan ook en in welke functie dan ook, dan worden ze ter verantwoording geroepen.’

‘De politie heeft weinig aandacht voor discriminatie’

Philip Tijsma, COC Nederland

‘Als lhbti’ers te maken krijgen met geweld, schiet de hulp die de politie hun biedt vaak tekort. Jaarlijks doen zo’n 1500 lhbti’ers aangifte van geweld, maar per jaar worden er slechts zeven daders veroordeeld. Dat komt doordat maar een kwart van de aangiften wordt doorgestuurd naar het Openbaar Ministerie. De politie heeft te weinig aandacht voor het leed dat lhbti’ers wordt aangedaan. Of dat komt door de sfeer bij de politie weet ik niet. In ieder geval pleit ik ervoor dat er op de politieacademie verplicht aandacht wordt geschonken aan de aanpak van discriminatie. Want slachtoffers van discriminatie voelen zich nu niet serieus genomen.’

‘Erik Akerboom doet niets’

Karin Pril via Twitter, in reactie op Erik Akerboom

‘Ik heb hem (Erik Akerboom, red.) stukken gestuurd. Zelfs op zijn huisadres. Maar hij doet niets. Hij vindt het blijkbaar wel best dat een aantal leidinggevenden onder zijn verantwoording mijn leven en dat van mijn gezin hebben verwoest.’

‘De focus ligt op carrière maken’

Gerrit van de Kamp, voorzitter politievakbond ACP

‘De organisatie van de politie is een afspiegeling van de samenleving, dus wat zich in de samenleving afspeelt, gebeurt ook bij de politie. Toen ik in 1983 bij de politie begon, waren agenten sterk gericht op het maatschappelijk belang. Maar de samenleving wordt steeds individualistischer en het wordt steeds belangrijker om carrière te maken. Dat is bij de politie niet anders. De loopbaan van agenten is sterk afhankelijk van prestaties en daarom willen chefs zich profileren. De politietop moet zich dus afvragen hoe deze sfeer veranderd kan worden, die verantwoordelijkheid kunnen ze niet bij de medewerkers neerleggen. Tegelijkertijd hoor ik van veel agenten die wel integer hun werk doen, dat zij moeite hebben met het negatieve beeld dat nu over de politie ontstaat. Politieagenten worden in de publieke opinie over één kam geschoren, terwijl dat niet terecht is.’