Commentaar: Steun voor geloofsvervolgden

Geloofsvervolging neemt toe, over de hele wereld. Die conclusie is de afgelopen maanden bij herhaling getrokken, door de Verenigde Naties, Amerika, Groot-Brittannië, Nederland en zelfs het Wereld Economisch Forum. Tachtig procent van de wereldbevolking woont in landen waar godsdienstvrijheid is beperkt of gewoon niet bestaat. Overheden als die in China zijn daar met name de oorzaak van. Ruim vijftig landen hebben de afgelopen tien jaar de godsdienstvrijheid verder ingeperkt. Tegelijk is er in een kwart van alle landen ook religieus geïnspireerd geweld tegen andersdenkenden en ook daar gaan miljoenen onder gebukt.

Wie dit goed tot zich laat doordringen, beseft pas in wat voor uitzonderlijk bevoorrechte positie we in dit land mogen leven.

Daarbij kan het niet blijven. Dat is de duidelijk en onvermijdelijke boodschap op de ministeriële bijeenkomst over godsdienstvrijheid, deze week in Washington. Het bestaat moreel gezien gewoon niet dat je weet van het onrecht op dit terrein en niets doet, hield de Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken Mike Pompeo de aanwezigen voor.

Maar dat gebeurde wel, concludeerde Foreign Policy vorig jaar al. ‘Ook al nam de geloofsvervolging de afgelopen tien jaar toe, wetenschappers hebben weinig aandacht besteed aan de onderdrukking van religie als een bijzonder kwaadaardige vorm van schending van de mensenrechten.’

Dat christenen de grootste groep geloofsvervolgden vormden, speelde daarin een rol. Voor hen was te weinig aandacht, erkende de Britse regering anderhalve week geleden nog bij de presentatie van de studie naar christenvervolging. Want, zo schreven de onderzoekers in hun rapport, ‘het christelijk geloof zal altijd een radicale uitdaging zijn voor iedereen die absolute macht voor zichzelf opeist’. Het is daardoor zelfs ‘een fundament van de westerse democratie geweest’.

Een speciaal gezant voor vrijheid van religie, zoals de Nederlandse regering die na diverse andere landen ook heeft aangesteld in de persoon van ambassadeur Jos Douma, is een eerste stap in de goede richting. Maar zowel op de bijeenkomst in Washington als op het blog van het Wereld Economisch Forum worden ook de gelovigen zelf, en christenen in het bijzonder, opgeroepen tot actie. Allereerst om vervolgde geloofsgenoten te steunen, rechtstreeks of via organisaties. Dat is voor wie vervolgd wordt, vaak belangrijker dan stevige verklaringen van een regering. Geloven betekent immers ook geestelijke verbondenheid met hen die om het geloof worden vervolgd. Daaraan kan geen regering vorm geven, dat kunnen alleen gelovigen zelf.