Addy (85) verloor haar broertje Jopie bij het bombardement op Nijmegen. ‘Ik denk er nog vaak aan’
Interview
Mensen zeggen regelmatig tegen Addy Hendriks (85) uit Beuningen: je bent net een kaartenbak met oplosbare problemen. ‘Hoezo ‘kan niet’? Eerst ga ik kijken of het wel kan.’
‘Mijn kinderen hebben me gewaarschuwd: ‘Doe nou eens wat rustiger aan ma!’ Ook de huisarts zegt dat ik meer rust moet houden. Ik loop altijd met drie passen vooruit en houd nou eenmaal van aanpakken. Ik verzorg mijn man Wim die alzheimer heeft, graag zelf. Maar doordat ik zo hard van stapel loop, loop ik hem ook wel eens voor de voeten. Ik neem hem dan te veel werk uit handen, ook dingen die hij zelf nog kan. Bovendien lukt het me eigenlijk niet meer om hem helemaal zelf te verzorgen.
’s Morgens en ’s avonds komen de medewerkers van de thuiszorg. Ik ben blij dat zij hem nu helpen. Inmiddels gaat hij drie dagen naar de dagopvang, waar hij ook fysiotherapie krijgt. Dan heb ik overdag de tijd voor mijn eigen dingen.Dat is plezieri..
