Verkiezingen in de media: van ontevredenheid tot plofkraak
Oud-NRC-redacteur Marc Chavannes op NRC.nl:
‘Het op vier na meest gelukkige land van de wereld voert een plofkraak uit op z’n democratisch bestel. Het aanvegen van de scherven zal een enorm karwei zijn. (...) Met een toespraak vol gymnasiale hoogvliegers en een verwijzing naar het favoriete codewoord voor raszuiverheid van oud-Front National-leider Jean-Marie Le Pen (‘de boreale wereld’) eiste Thierry Baudet zijn overwinning op. (...)
Een goed politicus woont in zijn eigen gelijk, hoort zichzelf graag het eigen programma uitleggen. Baudet heeft geen programma maar drie meningen: weg met immigratie, weg met de EU, het klimaatprobleem bestaat niet. Daar omheen drapeert de leider van Forum voor Democratie een retorisch weefsel van oorlog en ondergang. Hij begon met Hegel en schetste een beschaving in terminale staat van verval. De zelfhoogachting van Thierry Baudet is van olympische proporties. (...)
Het sadomasochisme van Baudets ondergangsoptimisme belet iedere politieke toenadering, overleg en de compromissen waar dit land op is gebouwd. Baudet en zijn adepten zijn bedreven in niets ontziende socialemediaoorlogvoering in de school van Breitbart en Donald Trump. Met minachting voor feiten en wetenschap. Aan het zicht onttrokken door een modern en intellectueel gezicht. Dat is een giftige mix. Je krijgt bijna heimwee naar Wilders.’
Arendo Joustra, hoofdredacteur van Elsevier Weekblad op Elsevier.nl:
‘Niemand hoeft echt verbaasd te zijn over de enorme winst van Forum voor Democratie. Je zou zelfs kunnen zeggen dat het klimaat Baudet heeft gebaard. Veel nuchter denkende Nederlanders moeten niets hebben van de bevlogen en kostbare klimaatmaatregelen die de coalitie overweegt.
Dit was de eerste keer dat de kiezer zich kon uitspreken over het klimaatbeleid. Bij de verkiezingen voor de Tweede Kamer precies twee jaar geleden, speelde het klimaat hoegenaamd geen rol. (...) Natuurlijk kan het kabinet proberen om voor zijn klimaatmaatregelen steun te zoeken bij de GroenLinkse oppositie. Beetje bellen, kopjes koffie drinken, zegt premier Mark Rutte dan. Dat had gekund, als de uitslag niet zo extreem was geweest. Dan was het prima geweest om meer partijen bij het beleid te betrekken. Die worden dan breder ondersteund en hebben daarmee een breder democratisch draagvlak. Maar woensdag hebben de kiezers aan de noodrem getrokken. Deze kant willen ze niet op.’
Matthijs Rooduijn, universitair docent politicologie Universiteit van Amsterdam op StukRoodVlees.nl – een site over politicologie en actualiteit:
‘Het FVD is een schoolvoorbeeld van een radicaal-rechtse populistische partij – net als de PVV van Geert Wilders, het Rassemblement National (voorheen Front National) van Marine Le Pen en de Lega van Matteo Salvini. Radicaal-rechtse populisten beweren dat er sprake is van een grote crisis van onze beschaving. En wel om twee hoofdredenen. De eerste is dat onze natie bedreigd wordt door “gevaarlijke anderen” die “niet bij ons passen”. Dit wordt ook wel “nativisme” genoemd. De tweede reden is dat er een “slechte elite” is die de belangen van het “goede en gewone volk” verkwanselt. Dit wordt ook wel “populisme” genoemd. De crisis kan volgens radicaal-rechtse populisten alleen door henzelf worden opgelost. Zij zullen de politiek weer teruggeven aan de burger en de grootsheid van de eigen cultuur weer herstellen. Veel radicaal-rechtse populisten combineren deze boodschap met Euro- en klimaatscepsis.’
De commentator van het Reformatorisch Dagblad:
‘De twee populistische partijen, Forum voor Democratie en PVV, hebben inmiddels bijna een kwart van het kiezerspubliek achter zich. (...) De huidige coalitie van VVD, CDA, D66 en Christen-Unie heeft zichzelf in het regeerakkoord ten doel gesteld de ontevredenheid bij burgers weg te nemen. Dat beleid is nog onvoldoende van de grond gekomen.
(...) ChristenUniefractievoorzitter Segers heeft het kabinet een- en andermaal op de gemaakte afspraken gewezen. Hij kan nu de CU haar positie versterkte zijn geluid op dit en andere terreinen des te krachtiger laten horen.’ <
