Rapper Babs: ‘Ik ben hartstikke Nederlands opgevoed, maar mensen zagen me niet zo’

Met haar helm onder de arm komt Babs Schutte aanlopen. Ze is door de regen op de motor naar de interviewlocatie gekomen. Stoer – precies zoals we de rapper, producer en songwriter kennen. Maar, zal ze niet veel later tijdens het gesprek zeggen, ze is eigenlijk ‘een zachtgekookt ei’. Daar gaat haar nieuwe ep ook deels over. “Ik ben een emotioneel persoon en wil dat mensen dat weten. Dat ze niet denken dat ik alleen die stoere chick ben, want dat hoor ik vaak.”

Die twee karaktereigenschappen kunnen naast elkaar bestaan, wil ze zeggen. Dat verklaart deels de titel van haar vrijdag te verschijnen plaat: Half. Die verwijst ook naar haar half-Surinaamse, half-Nederlandse roots. Tot nu toe rapte Schutte vooral over maatschappelijk betrokken onderwerpen als seksualiteit en gender, wat zich openbaarde in songtitels als Beetje Bi en Die/Hun. Op Half ligt de focus meer op haar eigen identiteit. Daarmee is haar nieuwe muziek een stuk persoonlijker, met bovendien invloeden uit de zwarte muziekcultuur die er eerder niet in haar werk waren.

Ook een nieuwe kant van haar

Schutte groeide op in Leiden, ging op achttienjarige leeftijd studeren aan het ArtEZ Conservatorium in Enschede en woont sinds 2021 in Amsterdam. Datzelfde jaar bracht ze haar debuutsingle Die/Hun uit. Inmiddels zijn we toe aan haar vijfde ep. Enkele nummers ervan verschenen al; Doe het licht uit is daarvan tot nu toe het meest gestreamd. Een funky, dansbaar lied. De thematiek mag dan wat kwetsbaarder zijn, Schuttes songs blijven even vrolijk als voorheen. “Dat gaat automatisch. Ik ben een vrolijk, energiek persoon van mezelf. Dat hoor je terug in mijn liedjes.”

Maar we horen dus óók een nieuwe kant van haar, zegt Schutte, nadat ze haar regenbroek heeft uitgetrokken en een cappuccino met havermelk heeft besteld. “Vooral op het nummer IJs komt die naar voren. Een rustigere r&b-song waarop ik zing in plaats van rap. Heel spannend: ik ben niet zo goed in zingen. Ik ben rapper, geen zangeres. Als je als artiest niet geweldig kunt zingen, word je daar vaak op afgerekend. Dus ja – dat voelt kwetsbaar. Maar dat past wel weer bij het nummer. Ik laat een eerlijke, zachtere kant van mezelf zien.”

Wie is de Mol?

Ook spannend: dit wordt haar eerste ep-release nadat ze te zien is geweest in Wie is de Mol?. Ze schopte het afgelopen seizoen tot de zevende aflevering. Daardoor verwacht ze een groter publiek te bereiken. Op de vraag of ze veel verschil merkt ten opzichte van vóór haar deelname, klinkt een volmondig ‘ja’. “Hiervoor was ik vooral bekend in de queer-scene. Maar WIDM wordt door miljoenen mensen bekeken. Nu word ik aan de lopende band herkend als ik de deur uitkom.”

Is dat een negatieve of positieve ontwikkeling? “Het is vooral een harde switch,” antwoordt ze. “Ik vind het vet leuk, want mensen zijn heel lief en positief. Tegelijkertijd is het heftig dat mijn anonimiteit weg is. Ik voel me bekeken. Daar ben ik nog niet aan gewend. Ik denk dat dat ’t vooral is: een kwestie van wennen.”

Voor haar vrienden misschien nog meer. “Heel eerlijk: die vinden het af en toe best wel vervelend. Zij kennen me al zo lang en merken nu dat mensen ineens op een bepaalde manier op mij reageren. Als we in gesprek zijn en worden onderbroken omdat iemand iets van mij wil, schaam ik me soms bijna.” Maar thuis afspreken is geen optie. “Ik ben het tegenovergestelde van een huismus. Ik moet er echt uit.”

Gelukkig zijn er ook positieve kanten. “Laatst kwam een vrouw naar me toe in een bar. Ze zei: ‘Mijn dochter is superfan van jou en ik wil je bedanken, want jij laat haar zien dat je als vrouw niet per se een jurk aan hoeft te trekken.’ Ik vind dat een nog mooier compliment dan wanneer iemand zegt: jij hebt een leuk liedje gemaakt. Dat meisje was pas 10. Veel fans zijn heel jong. Soms vragen ze wat de minimumleeftijd is voor een show. Het antwoord weet ik eigenlijk niet. Tegen ouders zeg ik meestal dat ze het beste naar mijn muziek kunnen luisteren en dan zelf een inschatting maken. Want ik maak geen kindershow. Mijn liedje Geen ja in m’n nee gaat bijvoorbeeld over seksueel misbruik.”

Jaloers op collega-rapper Elmer

Op Perfecte plaatje, het sluitstuk van de ep, rapt Schutte over jezelf vergelijken met anderen op social media – en als gevolg daarvan denken dat jij de boel minder op orde hebt. Is het verleidelijk voor haar om te kijken naar hoe goed andere opkomende artiesten het doen? “Tot een jaar geleden niet. Ik was nog niet zolang bezig: de vaart zat erin, ik deed gewoon mijn eigen ding. Plotseling waren er artiesten die harder gingen dan ik, terwijl ze na mij waren begonnen. Dus ik dacht: hè, doe ik iets fout? Ik proefde ook jaloezie bij mezelf. Toen heb ik heel bewust besloten: zo wil ik niet zijn. Ik wil juist dat er onderling support is.”

Met collega-artiest Elmer (rapper Merel Pauw) heeft ze het daarover gehad, vertelt ze. “We hebben naar elkaar uitgesproken dat we allebei jaloers zijn op elkaar. Toen dat eenmaal hardop gezegd was, deed het er niet meer toe. Ik realiseerde me: het gras is altijd groener aan de overkant. Ik wil shows spelen die Elmer speelt, Elmer wil shows spelen die ik speel. Maar eigenlijk mogen we beiden op hartstikke toffe plekken optreden. Bovendien moeten we elkaar omhoog helpen, vinden we allebei. Als queer vrouwen staan we in de hiphopwereld met 1-0 achter.”

Ze wijst erop dat verschillende onderzoeken aantonen dat slechts twee procent van de muziekproducers vrouw of non-binair is. Zelf heeft Schutte een opleiding tot producer gevolgd aan het conservatorium en produceert ze haar eigen liedjes. “Op school was ik de enige vrouw in mijn jaar. Dat was demotiverend, maar ik dacht: fuck you, ik ga laten zien dat ik dit wél kan. Of je een goeie producer bent, heeft niks met je gender te maken.”

Op Ze waait weg heeft Schutte het op de ep het meest nadrukkelijk over wie ze is. ‘Geen witte huid, maar wel opgegroeid in een rijk wit huis,’ rapt ze daar. “Ik ben in een goede wijk met mooie woningen grootgebracht, kom uit een gezin waar we ons geen zorgen hoefden te maken over geld. Maar als mensen bij ons over de vloer kwamen, waren ze soms verbaasd. Tegen dat soort vooroordelen liep ik vaker aan. Ik ben hartstikke Nederlands opgevoed, maar mensen zagen me niet zo. Dan zeiden ze bijvoorbeeld dat ik er ‘exotisch’ of ‘Marokkaans’ uitzag. Daarom dacht ik lange tijd: waar hoor ik nou bij?”

De laatste jaren ging Schutte op zoek naar het antwoord. “Ik ben inmiddels een paar keer in Suriname geweest. Daar voel ik me hartstikke thuis. Vooral omdat de mensen er heel warm zijn en veel lachen. Dat hebben mijn moeder en ik ook. Maar in Suriname zien mensen me weer als wit. Nu snap ik het eindelijk: ik ben niet of Nederlands of Surinaams, ik ben het allebei.” Half, maar dus uiteindelijk vooral heel.

Babs’ ep Half verschijnt op vrijdag 3 mei. Vanaf 10 mei trekt ze met een clubtour door Nederland.