Op veel plekken in Nederland was het om 20.00 uur twee minuten stil, om mensen te herdenken die sinds het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog zijn omgekomen in oorlogssituaties of bij vredesoperaties. Bij de Nationale Herdenking op de Dam namen ongeveer 4000 mensen die hun plek van tevoren hadden gereserveerd de stilte in acht.
Dit jaar golden extra veiligheidsmaatregelen bij de Nationale Herdenking, zoals het maximum van 10.000 mensen op de Dam, waar dat er normaal gesproken zo’n 20.000 zijn. De extra regels moesten de kans op spontane protestacties of verstoringen verkleinen.
Voorafgaand aan de twee minuten stilte hield schrijver Dido Michielsen de jaarlijkse 4 mei-voordracht in De Nieuwe Kerk in Amsterdam. Zij riep in haar lezing op tot barmhartigheid en erbarmen. “Herdenkingen zijn de ogenblikken waarop oorlogen kunnen stoppen”, zo besloot ze haar toespraak. “Twee minuten barmhartigheid als begin, een zachte oefening voor dagelijks gebruik.”
De eerste krans op de Dam werd gelegd door koning Willem-Alexander en koningin Máxima. Daarna blies een militaire trompettist de Taptoe, waarna de twee minuten stilte volgden.