Luister naar

Van de redactie: Foto wissen

Nieuws
Daniël Gillissen Daniël Gillissen
zaterdag 23 juni 2018 om 03:00

Af en toe komt een journalist in een lastige situatie terecht. Afgelopen dinsdag overkwam dat onze verslaggever in Deventer, tijdens een reportage over de Turkse verkiezingen in Nederland. Van het consulaat, dat de stemming organiseerde, kregen verslaggever en fotograaf toestemming mensen aan te spreken en te fotograferen. De enige restrictie was dat in het stembureau niemand mocht worden gestoord. De fotograaf deed zonder problemen zijn werk. De verslaggever merkte echter dat niemand met zijn naam in de krant wilde. Bovendien ontweken geïnterviewden vragen en waren veel antwoorden nietszeggend.

Toen hij buiten wat foto’s maakte voor eigen gebruik, die bij het schrijven van de reportage als geheugensteun konden dienen, sommeerde een Turkse man de foto te wissen waarop hij was vastgelegd. Nadat mijn collega had geweigerd, riep diegene de beveiliging erbij en werd de politie ingeschakeld.

In het heetst van de discussie belde de verslaggever voor advies. Hij voelde zich onder druk gezet en ervoer het verzoek als inperking van de persvrijheid. De politieman legde mij uit dat hij niks wilde afdwingen. Maar op basis van fatsoensnormen drong hij erop aan de foto te verwijderen.

Met de verslaggever besprak ik vervolgens dat er geen sprake was van rechtstreekse bedreiging van de persvrijheid. De politie eiste formeel niets (hoewel hij druk voelde om overstag te gaan en de politie ook de eiser kon vragen zich neer te leggen bij de situatie). Bovendien maakte het verschil dat hij, en niet de persfotograaf, werd aangesproken. En: de gefotografeerde situatie had geen nieuwswaarde. Ik vroeg hem samen uit de impasse te komen.

Dit incident vond plaats in een sfeer van wantrouwen. Enerzijds hebben Turken in Nederland het gevoel dat in de media niets goeds over hun vaderland geschreven wordt en zijn de onderlinge verhoudingen gespannen. Anderzijds kampt de verslaggever met afhoudende reacties, en speelt op de achtergrond mee dat het Turkse regime waarover de stemming ging, weinig op heeft met persvrijheid en journalisten opsluit.

De verslaggever besloot de foto niet ter plekke te wissen. Hij wilde als journalist ten overstaan van Turken in Nederland niet zwichten voor druk. Ik begrijp die keuze helemaal.

Achteraf was niemand tevreden over het verloop van de discussie. De collega stond volledig in zijn recht, maar in een minder gespannen situatie hadden beide partijen zich ongetwijfeld welwillender opgesteld. Dat de aanwezige politie aanstuurt op de-escalatie is te begrijpen. Tegelijk had mogen worden verwacht dat ze niet alleen aandringt op soepelheid, maar ook pal staat voor de vrijheid van een journalist zijn werk te doen.

Mail de redactie
Mail de redactie
Heeft u een tip over dit onderwerp, ziet u een spelfout of feitelijke onjuistheid? We stellen het zeer op prijs als u ons daarover een bericht stuurt.
Bij christelijke organisaties lopen geloof en werk soms op een ongezonde manier door elkaar.

Werken bij christelijke organisatie valt soms tegen: zalvende woorden maar onrecht blijft bestaan

Het Nederlands Dagblad besteedde aandacht aan manipulatie, machtsmisbruik in de evangelische wereld. Maar het probleem speelt ook bij andere christelijke organisaties, schrijft Ineke Evink van vakorganisatie CGMV.

Mark Rutte, Geert Wilders en Sigrid Kaag. We hebben deze drie soorten politici nodig. Sterker, we zijn zélf van dit soort types en gedragen ons er naar.

We zijn saai, moralist en boos. En zo zijn ook onze politici. Daarom kunnen ze lastig samenwerken

Wij Nederlanders lijken op Rutte, Kaag en Wilders. Frank van den Heuvel laat zien hoe het karakter van iedere Nederlander bij een van deze drie politici past.

Stel dat ‘doe dit, tot Mijn gedachtenis’ al begint op het land? Dat is dus niet: onderwerp de grond aan een regime van uitputting, tot Mijn gedachtenis.

Avondmaal en eucharistie beginnen in de grond, waar het krioelt van torren en wormen

Jezus zegt niet: spuit gif op de vrucht en het blad en dood in het voorbijgaan alles er omheen, tot Mijn gedachtenis. Theoloog en boer in opleiding Elsa Eikema stelt prikkelende vragen bij ons avondmaal.

Afbeelding

Hoe het lijntje tussen de Nederlandse Gereformeerde Kerken en Israël hersteld kan worden

De Nederlandse Gereformeerde Kerken knipten het 'officiële lijntje' met Israël door, maar zoeken tegelijkertijd naar een manier om toch verbondenheid te tonen. Lieddichter Ria Borkent doet een voorstel.

Behandeling in de gesloten jeugdzorg heeft geen enkele kans van slagen zolang het aan echte nabijheid van hulpverleners ontbreekt.

Staatssecretaris Van Ooijen en Kamerleden, zet jullie boosheid over gesloten jeugdzorg om in actie

Hoe kan het dat staatssecretaris Van Ooijen (VWS) zegt dat de gesloten jeugdzorg misschien maar wat langer open moet blijven? Maak liever meer vaart om goede alternatieven te vinden, betoogt Margot Ende-van den Broek.

De Duitse bondskanselier Scholz staat onder druk: welke wapens gaat hij Oekraïne leveren?

Bondskanselier Scholtz kan een andere keus maken en zo een moreel belangrijke daad verrichten

Komende paasdagen vinden in Duitse steden vredesdemonstraties plaats. De leuze is: ‘Nooit weer oorlog is nú’. Want nú wordt besloten welke wapens Duitsland aan Oekraïne levert. Hans Ester legt uit hoe gevoelig dat ligt.