Dionne en Nico wonen in een Ronald McDonald Huis. ‘We zijn zo heel dicht bij Mae’

Reportage
Mae werd met 26 weken veel te vroeg geboren. In ziekenhuis Isala Zwolle kan zij dankzij de couveuse en verzorgende handen rustig verder groeien. Haar ouders Dionne Lahey en Nico Hempel uit Meppel wonen al die tijd bij haar in de buurt, in een Ronald McDonald Huis. ‘Op dit moment voelt dit voor mij meer als thuis dan thuis.’
Linda Stelma Linda Stelma
vrijdag 3 mei 2024 om 11:15
Mae werd met 26 weken geboren. 'Het was allemaal zo onwerkelijk; je kindje ligt in een plastic kastje. Ze was zo klein, 890 gram. Dat is wel ieniemienie natuurlijk.'
Mae werd met 26 weken geboren. 'Het was allemaal zo onwerkelijk; je kindje ligt in een plastic kastje. Ze was zo klein, 890 gram. Dat is wel ieniemienie natuurlijk.' beeld Dick Vos

Op vijf minuten lopen van ziekenhuis Isala Zwolle staat een onopvallend gebouw. Het is een van de elf Ronald McDonald Huizen in Nederland. Dionne Lahey (32) en Nico Hempel (34) verblijven hier alweer enige tijd. Het is hun tijdelijke huis geworden nadat hun dochtertje Mae op 11 februari na een zwangerschap van 26 weken veel te vroeg werd geboren. ‘We wonen zelf in Meppel, ongeveer twintig minuten rijden van Isala Zwolle’, vertelt Dionne. ‘Dat is redelijk in de buurt maar het is geen optie om drie keer per dag heen en weer te rijden. Bovendien kreeg ik vlak na de geboorte ook nog een infectie waardoor ik niet kon lopen.’

Mail de redactie
Mail de redactie
Heeft u een tip over dit onderwerp, ziet u een spelfout of feitelijke onjuistheid? We stellen het zeer op prijs als u ons daarover een bericht stuurt.
'Wees bemoedigend met positieve woorden, of met het geven van een knuffel', adviseert psycholoog Valerie Ritchie.

Hoe help ik mijn kind de examentijd door? 'Vraag niet overdreven vaak hoe het gaat'

In menig gezin draait momenteel alles om de eindexamens. Maar hoe reageer je als je kind in tranen is door alle spanning? En hoe zorg je voor rust, reinheid en regelmaat? Experts geven tips.

Marcel Bosch verzamelt winkelwagenmuntjes. 'Ik ben aan huis gebonden, dus verzamelen geeft mij een mooie afleiding.'

Marcel spaart muntjes voor in winkelwagens: 'Volgens mij hebben die muntjes geen zin'

Marcel Bosch (63) uit Veghel organiseert verzamelbeurzen en spaart winkelwagenmuntjes, 'maar alleen de muntjes die een link hebben met een Nederlandse gemeente'.

Het retro behangetje achter de draaitafel, de houten hangklok en de blokjes kaas met zilveruitjes die rondgaan: het is allemaal een knipoog naar vroeger, vertelt organisator Rob Rofeles.

Half acht beginnen en rond twaalven op bed: vroeg feesten is het nieuwe uitgaan. 'De papa's passen op'

Vroeg feesten, lang slapen. Dat is het idee achter VroegZat. Feesten die nog voor middernacht eindigen, zijn erg populair onder dertigers en veertigers. Wat verklaart het succes?

Op het Segbroek College in Den Haag, waar Antoin Hoovers docent is, werd het kale schoolplein (links) op de locatie Goudsbloemlaan omgetoverd tot een groene beweegplek, met onder andere fitnesstoestellen en een voetbal- en basketbalkooi (rechts). De mandschommels zijn een groot succes.

Deze docent tovert kale schoolpleinen om tot groene beweegplekken. 'We denken: pubers zijn lui'

Schoolpleinen van middelbare scholen zijn vaak lege betonnen vlaktes. Antoin Hoovers wil er aantrekkelijke beweegplekken van maken. 'Op Deense scholen mogen jongeren een sprintje trekken in de gang.'

'Zelf houd ik van de wat luxere en exclusievere schoenen en sneakers.'

Daan is onderdeel van een community met adoptiekinderen: 'We geven elkaar advies over racisme'

Daan de Kleuver (22) uit Ede had veel meer schermtijd toen hij niet goed in zijn vel zat. Nu houdt hij zich onder meer bezig met zijn opleiding schoenen ontwerpen en community’s met mensen die ook geadopteerd zijn.

Joost: 'We werden verliefd op het huis vanwege z’n charmante bakkershuisje, het gezellige grindpaadje en de grote tuin.'

Joost kocht een jarendertigwoning: 'Ik geniet van wat nog onaf is, of het nu om mensen gaat of een tuin'

Joost Schutte (33) werkte jarenlang bij het Korps Mariniers en hechtte nooit veel waarde aan zijn woonplek. Tegenwoordig is hij een bevlogen jongerenwerker, en na een dag vol werk vindt hij rust in zijn tuin.