21 oktober 2017 om 20:16
Commentaar
Sjirk Kuijper
Luister naar

Commentaar: De zware verantwoordelijkheid die deze ministers nemen

Zelfs in de laatste fase van de kabinetsformatie laat Rutte niets aan het toeval over. Hij neemt de tijd om zijn nieuwe ploeg te monsteren. En omdat alle namen vrijdag al zijn bevestigd, hoeft hij het antecedentenonderzoek niet alleen te doen. Als er kandidaten bij zijn met een vlekje op hun cv, hebben de media nog even de tijd om dat vóór de beëdiging te onthullen.

Maar waarschijnlijk gebeurt dat niet, want roekeloze avonturiers zijn heden ten dage niet te porren voor een ministerschap of staatssecretariaat. Zelden was een zó relevante baan zó onaantrekkelijk. Voor het geld, de vastigheid, de eer, en zelfs voor het bereiken van je politieke idealen moet je niet in het kabinet-Rutte III gaan zitten. Niet voor niks houden de drie ­politieke leiders van CDA, D66 en ChristenUnie gepaste afstand tot de Trêveszaal. De zestien ministers die donderdag op het bordes staan, nemen een loodzwaar ambt op zich, dat alleen met een levenslang gestaald verantwoordelijkheidsbesef te dragen valt.

Verantwoordelijkheid nemen ze: voor een akkoord waarover niet één van de betrokken partijen oprecht victorie kraaien kan. Verantwoordelijkheid nemen ze: in een politiek landschap dat verdeelder is dan ooit, en waar vier zeer verschillende partijen maar nét de benodigde 76 Kamerzetels bijeen konden schrapen. Verantwoordelijkheid: voor een hondenbaan (reken op tenminste tachtig uur per week) zonder enige ontslagbescherming. Terwijl parvenu’s in de Kamer en in de media roepen dat je een carrière-politicus bent, een baantjesjager, product van een partijkartel.

Over partijen gesproken: het CDA, D66 en de ChristenUnie die met Rutte gaan regeren, verschillen wezenlijk van diezelfde clubs in het verleden. Het triomfalisme waarmee Van Mierlo in 1994 alle confessionelen in de oppositie dreef, is vandaag bij Pechtold ver te zoeken. Met de arrogantie van de macht, die het CDA ná de paarse ballingschap onder Balkenende hervond, is een nieuwe generatie CDA-bestuurders niet besmet. En de groene onbevangenheid waarmee de ChristenUnie in 2007 ‘op het pluche’ plaatsnam, is er nu wel af.

Verantwoordelijkheid neem je, als minister: niet ­alleen voor eigen beleid en voor de wensen van drie partners, maar ook voor alles wat lang voor jouw tijd gebeurd is. Hoe vaak vallen ­ministers niet over dossiers die onder in hun lade lagen te schimmelen en waarvoor ze niet op dag één werden gewaarschuwd.

Feilbare mensen zijn het, op wier schouders we zware lasten leggen. Gelukkig sprak de Koning onlangs een bemoediging uit, ook voor hen: ‘U mag zich gesteund weten door het besef dat velen u wijsheid toewensen en met mij om kracht en Gods zegen voor u bidden.’

In het commentaar verwoorden redacteuren
de mening van het Nederlands Dagblad
Mail de redactie
Mail de redactie
Heeft u een tip over dit onderwerp, ziet u een spelfout of feitelijke onjuistheid? We stellen het zeer op prijs als u ons daarover een bericht stuurt.
d

Het lijden van kinderen houdt ons een spiegel voor, waar we liever niet in kijken

De uitroep van Jezus 'Mijn God, mijn God, waarom heeft u mij verlaten' is ook van deze tijd. Het is een vraag die niet afgeserveerd moet worden, maar juist ons hart opent voor de pijn van mensen in nood.

nd

Als we nou eens stoppen met vliegschaamte en die vervangen door treintrots?

Het is belangrijk om stil te staan bij wat er allemaal wél bereikt wordt in de strijd tegen klimaatverandering. En dat is best een boel. Ons gedrag is al flink veranderd in de afgelopen jaren.

Afbeelding

Wilders zal Kaag wel dankbaar zijn: zijn gedroomde kabinet kan met een gezonde staatskas aan de slag

Geert Wilders zal Sigrid Kaag wel heel dankbaar zijn. Ze heeft de schatkist in blakende welstand nagelaten voor zijn gedroomde kabinet. Maar naast een gezonde staatskas, vergt regeren een eenheid van visie.

Afbeelding

Een terreurdaad is in Moskou net zo erg als in Parijs. We zijn niet met 'de Russen' in oorlog

De terreuraanslag in Moskou was bijna een kopie van die in het Bataclan-theater in Parijs (2015). Of vinden we deze terreurdaad toch wat minder erg, omdat ‘de Russen’ nu onze vijanden zijn?

Afbeelding

David de Vos is onderdeel van de brede beweging van de 'milde orthodoxie' geworden

De charismatische prediker David de Vos is kerkelijk mainstream geworden. Geen wonder: evangelische en traditionele gelovigen vinden elkaar steeds vaker. Dat is goed voor beide, want ze kunnen veel van elkaar leren.

nd

Kinderen wel/niet vaccineren is een grote verantwoordelijkheid, maar in de eerste plaats van ouders zelf

De vaccinatiegraad daalt; kinderziektes komen weer vaker voor. Maar met een ramkoers vanuit de overheid, die onder meer de VVD voor ogen staat, win je niet het vertrouwen van burgers met vaccinatietwijfel.

commentaar

Defensie is niet alleen een militaire taak, het gaat om de veerkracht van de hele samenleving

Defensie is niet alleen een militaire taak, de verdediging van de democratische samenleving moet door militairen en burgers samen worden gedragen. Maar dat betekent een omslag in het denken, waarmee Europa nu begint.

n

Help de boeren hun schapen te beschermen, maar over het afschieten van wolven moeten we het nu nog niet hebben

Natuurlijk lopen de emoties hoog op als er weer schapen zijn doodgebeten door een wolf. Maar het is echt nog te vroeg om nu al te gaan praten over het afschieten van wolven.

Afbeelding

Houd ruimte open voor water, lucht en horizon, boven het laatste reepje achtertuin van Amsterdam

Het is kortzichtig om de plannen voor enorme bedrijfshallen in de Lutkemeerpolder bij Amsterdam domweg door te zetten, nu we intussen weten wat 'klimaatadaptief bouwen' in dit lage, natte land zou moeten betekenen.