Na het drinken en hossen volgde voor PSV een vreemde wedstrijd in Kerkrade
Ze hadden gehost, op een platte kar rondgereden door Eindhoven, gezongen, zich eindeloos laten bejubelen, champagne en bier gedronken en sigaren gerookt. Maar zij, de kampioenen van PSV, moesten drie dagen na de landstitel weer voetballen, en dat tegen een ploeg die elk punt kan gebruiken.
Roda JC profiteerde slechts half van de ontspanning bij PSV (2-2), van de blijdschap in de kampioensharten, van de champagnebenen, van de pakweg vijftien procent minder die het geïmproviseerde elftal van trainer Phillip Cocu in de aanbieding had. Roda dacht met 2-1 te winnen, waarmee de directe degradatie vrijwel zeker was afgewend, totdat Jorrit Hendrix in de slotfase uithaalde voor een ziedend schot, dat insloeg in de kruising.
Vaste PSV-volger Willy van de Kerkhof had gezegd dat Hendrix nooit meer moest schieten, want dat kan hij niet. Nou, Hendrix is lerende, als een van de belangrijke spelers in het kampioenselftal van dit seizoen. ‘Mijn andere schoten waren vooral afvallende ballen, half in de lucht. Dan was het alles of niets. Deze was lekker vrij. Het is dan niet nadenken en uithalen.’ Hij vond het wel sneu dat de bal uitgerekend doelman Jurjus passeerde, met wie hij goed bevriend is. ‘Ik heb nog sorry tegen hem gezegd.’
Want ja, Roda had dolgraag gewonnen. ‘Mijn verstand zegt dat we blij moeten zijn met een punt’, vond trainer Robert Molenaar. ‘Mijn ziel zegt: waren het er maar drie geweest. Dat komt door de teleurstelling van de 2-2 in de 86ste minuut.’ De Limburgers staan met nog twee duels te spelen vier punten voor op nummer achttien FC Twente, dat een veel beter doelsaldo heeft. Alleen de nummer laatst degradeert rechtstreeks.
Het was een wat vreemde wedstrijd, met totaal verschillende belangen. Allereerst was daar PSV, zonder de basisspelers van afgelopen zondag Luuk de Jong, Zoet, Van Ginkel, Isimat-Mirin, Pereiro en Arias, van wie de eerste drie vanwege lichte blessures niet mee waren en de andere drie op de bank zaten. Tja, bij andere clubs die strijden tegen degradatie zullen ze de mond vol hebben over competitievervalsing, maar zo gaat dat na een kampioenschap.
Hendrix, pilsdrinker bij dit soort festiviteiten: ‘We hadden de laatste dagen veel energie verspeeld’, waarmee hij de viering van het kampioenschap bedoelde. ‘Het mooist is dan toch die hele rondrit door de stad op de platte kar. Waanzinnig. Springen, wild doen. En dan kom je op een kolkend Stadhuisplein. Het is niet te omschrijven wat zo’n kampioenschap teweegbrengt.’
Het feest was daarmee niet eens voorbij voor hem, want de 23-jarige Limburger Hendrix was voor het eerst aanvoerder van het elftal van Cocu. Zwoegend trok hij over het kunstgras op rode schoentjes, maar dat is ook het enige frivole aan de nummer 8, die zich een bijna onmisbare schakel toonde dit seizoen. Hij was trots op de band. In jeugdelftallen is hij vaker aanvoerder geweest, want ‘dat leidinggeven zit ook in me, en dat kan zonder of met band’. In het eerste elftal is hij vierde in de hiërarchie, maar Van Ginkel, Zoet en De Jong deden niet mee, en dus debuteerde Hendrix als aanvoerder.
Dan Roda, dat best goed voetbalde, maar dat zeker voor rust niet de indruk wekte dat hier een unieke kans gloorde op succes. Je zou zeggen: gooi de beuk erin, gun ze geen moment rust, de champagnemannen uit Eindhoven, die zo keurig waren ontvangen in hun bus met kampioensstickers. Die van Roda hadden gedaan wat Ajax zondag niet kon opbrengen, een erehaag vormen. Het publiek beloonde PSV met gul applaus. ‘Dat was mooi van Roda, die haag. We kregen ook nog een bosje bloemen’, aldus Hendrix.
Roda kwam met 1-0 voor door een diagonale schuiver van Vansteenkiste, maar een paar minuten later was het alweer gelijk. Lozano, op jacht naar de status van topschutter, kon zonder al te veel hinder inschieten. Pas na de rust maakte Roda serieus werk van de zege en kort nadat Rosheuvel de lat had geraakt, scoorde Gustafson met een schot dat houdbaar leek voor doelman Room.
Hendrix maakte dus 2-2, in een goede slotfase van PSV. De kampioen liet zich op ludieke wijze nog eens bejubelen voor het volle vak met meegereisde supporters, die een paar weken geleden misschien nog dachten dat de wedstrijd in Kerkrade van cruciaal belang zou zijn voor het kampioenschap. Maar nee: het werd een feestwedstrijd in zomerse temperaturen.