Kelly Keasberry: Kom maar sinterklaas vieren in België
Het zou weer een ouderwets sinterklaasfeest worden in Eindhoven. Althans, dat is wat de website This is Eindhoven beloofde. Bovendien konden de kinderen en hun ouders op een ‘fantastisch programma’ rekenen. Daartoe behoorde onder meer een show met Party Piet Pablo.
Dat fantastische programma kwam er. Alleen hoefde Party Piet Pablo tijdens zijn optreden niet enkel te rekenen op kleine fans. Er was namelijk ook een meute betogers van de groep Kick Out Zwarte Piet (KOZP) op de been gekomen. Op hun beurt konden die weer rekenen op tegenstand in de vorm van voetbalhooligans.
Zo kon het gebeuren dat het centrum van Eindhoven zich zaterdag vulde met een ziedende menigte. In plaats van pepernoten vlogen er rotte eieren in de rondte. En in plaats van sinterklaasliederen klonken er woedende slogans, zoals ‘Hoer van de zwarten!’ Een vrouw werd ingesloten en geïntimideerd. De bordjes met ‘Veilig feest voor ieder kind’ mochten niet baten. De weinige kinderen die er die dag te zien waren, werden op de schouders van hun vaders ingezet voor eigen propaganda.
Sinterklaas is van oudsher een kinderfeest, maar waar waren de kinderen? Kranten en media repten van incidenten, relschoppers en geweld. Nee, dan de jaren tachtig. Je zult mij niet snel horen zeggen dat het vroeger beter was, maar als het om de Sint gaat, waren de jaren tachtig prachtig. Met bonzend hart stonden we langs de kade in Zaandam. Op de boot stond de Sint, zijn gezicht even stralend als zijn baard, een en al goedheid. Rondom hem dansten zijn pieten, zoals altijd zwart van de schoorsteen en het roet.
Had niemand mij verteld dat Zwarte Piet een kleurling was geweest, dan had ik het vermoedelijk nooit geweten. Voor alle duidelijkheid hebben Belgische pieten sinds kort roetvegen op het gezicht. Een kwestie van even wat minder schmink gebruiken. Rond 5 december kijken veel Belgen dan ook hoofdschuddend naar hun noorderburen. ‘Die Hollanders zijn goed zot geworden’, klinkt het dan, ‘maar bij ons gaat dat niet gebeuren.’ In België geen calvinistische waarheidsijver, maar veeleer een katholiek onderscheid tussen leer en leven.
Dat neemt niet weg dat de Nederlandse deining doordreunt tot aan de Franse taalgrens. Ook in Vlaanderen groeit het besef dat de jaren tachtig definitief voorbij zijn. Het sinterklaasfeest in Eindhoven werd gekaapt door boze witte mannen. Wat moet je met een kinderfeest dat de kleur heeft aangenomen van een politieke betoging? Wat als kinderen wegblijven van de intocht, omdat er niet langer pepernoten, maar rotte eieren rondvliegen?
Misschien is afschaffen de enige optie. Wie daar nog niet aan toe is, kan nog altijd naar Antwerpen komen. Daar vieren we samen feest, voor zolang als het duurt.
