23 februari 2018 om 03:00
Luister naar

Het is smoezelig, maar het moet wel

vierde vrijdag van de maand een column over economische of Europese zaken.

Cees Veerman gaat ons redden. De voormalige landbouwminister gaat de Europeanen vertellen over de voordelen van de pulsvisserij. Minister Carola Schouten stuurt hem weg om ‘te verkennen wat de mogelijkheden zijn om weer het gesprek te voeren’, aldus de huidige visminister. In maart starten de onderhandelingen over de vraag hoe het Europarlement, dat het pulsvissen wil verbieden, tegemoet kan worden gekomen.

Mogelijkheden verkennen – dat is een dure omschrijving van wat dutchnews.nl doeltreffend boven een artikel over Veermans missie zette: ‘Dutch appoint former minister to lobby EU over pulse fishing’. De oud-minister gaat lobbyen.

Nou ja, formeel niet, want lobbyen heeft iets smoezeligs. Van origine is het niets anders dan een ander informeren en proberen naar jouw kant te trekken. In Brussel – waar regels voor 28 EU-lidstaten worden bepaald – is het een industrie geworden, waar het recht van de sterkste geldt. Daarom zijn auto’s vervuilender dan nodig en sigaretten dodelijker dan ooit. Als multinationals iets mompelen over werkgelegenheid, wil Brussel wel buigen.

schaamteloos

Diverse Europarlementariërs doen hier graag aan mee. In Brussel kan het zomaar gebeuren dat zij het algemeen belang over het hoofd zien. Zo was de Brit Malcolm Harbour als voormalig auto-ontwerper min of meer door de auto-industrie in het Europarlement geparachuteerd. Oud-Europarlementariër Ria Oomen (CDA) bleek door Mars, van de repen, te worden betaald.

Annie Schreijer-Pierik – ook een mooi voorbeeld. Thuis in Twente is ze varkensboerin, over de grens in Brussel en Straatsburg behartigt ze fris en fruitig de belangen van de agrarische sector. Politiek zit Annie in het bloed, meldt de CDA-website, en daar zitten kennelijk veel witte en rode lobbylichaampjes in.

Nu mag Cees Veerman, ook CDA, op tournee in de lobbyhoofdstad. Hij is er het vangnet van de Nederlandse Europarlementariërs die vorige maand woedend toekeken, toen Franse lobbyisten het parlement opjutten tegen de pulsvisserij. De Nederlanders vinden die techniek, waarbij de vis met stroomschokjes uit de bodem wordt gelokt, in de haak, maar daar denken ze elders heel anders over.

emotie

U kent ze wel, de foto’s van kinderen die met protestborden meelopen in een anti-abortusmars. Dit maakt duidelijk dat het bij lobbyen vaak niet gaat om argumenten, maar om emotie. De Franse vissers hadden dit uitstekend begrepen. Zij overtuigden het Europarlement met plaatjes van idyllische Franse haventjes vol kleurrijke vissersbootjes, die ruw door dobberende pulsfabieken uit Holland kopje-onder worden geduwd. Het verhaal over vissen die lijden onder de stroomstotenterreur, sloeg ook aan.

De Nederlanders presenteerden daarentegen wetenschappelijke rapporten over de voordelen van het pulsen. Saai. Verloren zaak.

Misschien moet Cees Veerman tijdens zijn Europese tournee een tekenfilm vertonen, waarin vissen vertellen waarom ze graag door Nederlandse pulsvissers worden gevangen. Of moet hij een optreden van een shantykoor in Brussel regelen. En laat hem vertellen dat de Urkers de eskimo’s van Europa zijn; bedreigd in hun voortbestaan. Bizar? Dan past het prima in de werkwijze van veel lobbyisten: vaak is wat ze betogen niet onwaar, maar ook niet de hele waarheid.

Politiek is emotie; vooral in Brussel, waar de wegen complex en technisch zijn. Daar kan een krachtige, sentimentele lobby wonderen verrichten. Zolang je maar weet hoe de procedures werken en bij wie je moet zijn. Dat laatste is Cees Veerman wel toevertrouwd. Nu de emotie nog.

Mail de redactie
Mail de redactie
Heeft u een tip over dit onderwerp, ziet u een spelfout of feitelijke onjuistheid? We stellen het zeer op prijs als u ons daarover een bericht stuurt.
Hilbrand Rozema

In Enschede kun je een houten ezel op wieltjes zien, die Koning Jezus draagt. Normaal gesproken dan

‘Het is het eindpunt van de trein, bijna geen mens hoeft er te zijn, bijna geen hond gaat zover mee: Enschede.’ ... zo dichtte Willem Wilmink. Ik ging in zijn stad op zoek naar een houten ezel met Koning Jezus.

.

Ik had nooit eerder een man horen zeggen dat hij feminist is

'Ik was zélf in het stereotype getrapt van de brutale meid die haar neus ophaalt voor alles wat mannen in machtsposities zeggen', schrijft Lysanne van de Kamp. En dat terwijl ze zich altijd zo ergerde aan dat stereotype.

Feniks de la Fosse

'Zijn ex regeert ons huishouden, ik kan er niet meer tegen.' Hoe kan dit worden opgelost?

‘Ik heb het nodig dat je me geruststelt’, zegt een vrouw tegen haar partner in de praktijk van relatiecoach Feniks de la Fosse tegen. ‘Ik ben gewoon onzeker en heb het nodig om te horen dat ik nummer één ben.’

Wim Dekker is lector informele netwerken en laatmoderniteit aan de Christelijke Hogeschool Ede.

Het gepest van Wilders mag niet gewoon zijn. Timmermans heeft hulp van andere Kamerleden nodig

Wim Dekker hoopt dat het fatsoenlijke deel van de Kamer niet in debat gaat over wat fatsoen is, maar soeverein afstand neemt van onfatsoen. En hij vraagt om gebed voor Frans Timmermans.

Zo sensationeel is dat boek van David de Vos niet, al suggereert hij het graag

Evangelisch prediker David de Vos prijst zijn verhaal aan als ‘het meest gedurfde en ongefilterde boek over de christelijke wereld dat je gaat lezen’. Verkooppraat, volgens Reina Wiskerke.

Kelly Keasberry is theoloog en pastoraal medewerker bij ziekenhuis AZ Monica in Deurne en Antwerpen.

Ambtenaren, managers, artsen of docenten: grijp eens wat vaker naar de gieter

Voor mij als ziekenhuispastor was het uitsterfbeleid niet om aan te zien, schrijft Kelly Keasberry. Na werktijd besloot ik tot een reddingsoperatie. Gewapend met een gietertje, een schaar en een emmer van de schoonmaker.

Anita Zeldenrust is ouder van een gezinshuis voor kinderen die (soms tijdelijk) niet thuis kunnen wonen.

Stilte kan confronterend zijn. Als de geluiden van buiten verstommen, gaat je binnenwereld aan de gang

Stilte kan confronterend zijn. Als de geluiden van buiten zijn verstomd, gaat je binnenwereld aan de gang. Het is mij lang gelukt dat uit de weg te gaan, schrijft Anita Zeldenrust. Drukte is een statussymbool.

nd

In Amsterdam zit een witte duif klem. Hoe kan ik de vogel nog redden? Klimmend, via de regenpijp?

Wat doe je als je ziet dat er een vogel verstrikt is geraakt in een net? Op één-hoog? Tussen droom en daad staan wetten in de weg en praktische bezwaren. Maar er is toch hoop.

George Harinck is rector magnificus aan de Theologische Universiteit Utrecht.

Laat kinderen weer sleutelteksten uit de Bijbel, de geschiedenis en de literatuur uit het hoofd leren

Het is ronduit zonde dat we tegenwoordig bijna niets meer uit ons hoofd leren. Want wat je niet bezit, kun je jezelf niet herinneren. Zorg daarom voor een goed gevulde binnenkamer, stelt George Harinck.