‘SGP is geen museumstuk’

Arnhem

Het is een beetje guur, maar droog, wanneer SGP-leider Kees van der Staaij zaterdag, stipt om 11.00 uur, de SGP-familiedag aftrapt. Ruim 1900 mensen uit zijn achterban zijn naar het Openluchtmuseum getogen om het eeuwfeest te vieren.

Van der Staaij staat bij het Amsterdams huis, met een aanplakzuil met affiches over kraken en neutronenbommen, dat voor deze gelegenheid is opgesierd met oude SGP-verkiezingsposters. Hij verwelkomt de SGP’ers op het plein en vertelt dat je in dit museum dingen ziet die kinderen niet snappen, bijvoorbeeld een typemachine. ‘Dat moet je dan uitleggen.’ Gelukkig heeft zijn partij daar geen last van, meent hij. ‘De SGP is geen museumstuk.’

Een tijdje later zit Van der Staaij in het piepkleine Haagse trammetje dat over het grote museumterrein zijn rondjes rijdt. Deze tram is omgebouwd tot SGP-tram. De Kamerleden houden hier vandaag hun jubileum-spreekuur. Het is de partijleider opgevallen dat veel mensen via filmpjes op de website of op YouTube kennis hebben genomen van de Algemene Beschouwingen in de Tweede Kamer. Een meisje van een jaar of tien meldt vol trots dat haar moeder fan van Kees van der Staaij is. Glimmend neemt hij het compliment in ontvangst en zegt: ‘Doe haar de groeten’.

In de Kasteelboerderij Oud Beijerland is een doorlopend programma voor de SGP-families opgezet, met een jubileumfilm, stands en een vragenhalfuurtje met de Kamerleden, die allemaal aanwezig zijn. Oud-onderwijsman Roelof Bisschop is speciaal ingezet om de kleine kinderen te vermaken. Hij heeft er serieus werk van gemaakt en is in het gemeentearchief van Goes geweest om zijn spookverhaal overtuigend te brengen. Met luide stem, dan weer fluisterend weet hij als een eigentijdse W.G. van de Hulst de kleintjes te boeien. Het loopt, met een stichtelijk slot, goed af.

Buiten de boerderij kunnen mensen een SGP-affiche uitzoeken en een familiefoto (laten) maken. Een vrouw pakt gedecideerd een poster met het enige vrouwelijk raadslid, Lilian Janse. Ze draagt haar man op zich met deze politica te laten vereeuwigen. Even later is er een jong gezin dat zich met de verkiezingsposter van ir. C.N. van Dis laat portretteren. Deze Van Dis was van 1929 tot 1973 Kamerlid. Waarom kiezen ze juist deze oud-gediende? De jonge vader begint te lachen en zegt dat hij Coert van Dis heet. Hij wil met zijn overgrootvader vastgelegd worden.

Tijdens het vragenuurtje zegt een vrouw dat ze geniet van de gevatte en bondige bijdragen van de SGP-leider. Hoe doet hij dat toch, wil ze weten. Van der Staaij geeft een kijk in de keuken en verklapt dat de Kamerleden onlangs nog weer een cursus speech-schrijven en speech-houden hebben gevolgd. Bovendien scherpen de Kamerleden elkaar op wanneer ze elke werkdag van de Tweede Kamer ’s morgens beginnen met het pr-overleg.

Voor wie er nog geen genoeg van heeft is er een speciaal boekje gemaakt met anekdotes, foto’s en affiches van de jubilerende partij. <