18 juli 2018 om 03:00
Luister naar

Als christen kun je nooit zo overtuigd zijn van je eigen gelijk

Harde koppen, koude harten? Je zou het haast wel denken na het lezen van het interview met rechter Bert de Hek, in april in De Wekker, het landelijke blad van de Christelijke Gereformeerde Kerken. ‘Als we twee partijen hebben uit de ­Biblebelt, is dat een contra-indicatie voor een schikking’, zo stelt De Hek. Dat is Niet zomaar een losse flodder, maar gebaseerd op zijn jarenlange ervaring als rechter. ‘Ook collega’s weten dat als je bijvoorbeeld Urkers of Staphorsters krijgt, de kans groot is dat er niet wordt geschikt.’

Dat is nogal wat! ‘Waarom lijdt gij niet liever ongelijk?’, zo vraagt Paulus in de eerste brief aan de Korintiërs, ‘waarom lijdt gij niet liever schade? Het is al treurig genoeg dat er rechtsgeschillen bij u voorkomen.’

gebroken wereld

Gaan orthodoxe christenen echt voor hun gelijk, tegen elke prijs? Die vérgaande stelling durf ik niet voor mijn rekening te nemen en dat doet overigens ook collega De Hek niet. Dat wil niet zeggen dat zijn observaties in de zaken die hij als rechter in hoger beroep voorbij ziet komen, zonder grond zijn. Ten dele herken ik heel goed wat hij schrijft. Harde koppen, koude harten, zeker wel, ook in deze kringen. Ieder verhelderend gesprek weigeren, met elkaar afgedaan hebben. En het verbaast. Christenen belijden immers dat we in een gebroken wereld leven en dat de breuklijnen ook door eigen hart en leven lopen. Dan zou je toch verwachten dat er ook eerder kritische vragen gesteld worden bij het eigen gelijk: een scherp oog voor het vertroebelende effect van meespelende eigen belangen. Het tegendeel lijkt soms het geval, ook in kerkelijke conflicten. De eigen integriteit wordt, zo lijkt het wel, voorondersteld.

Dat is opmerkelijk voor mensen die van jongsaf aan worden onderwezen in de feilbaarheid van de mens. Dat kan toch niet alleen maar theologische theorie blijven? Zelfs wanneer je oprecht denkt gelijk te hebben en integer te zijn, is dat toch niet altijd het geval. Duitsland was een gekerstende natie en toch bracht dit land het nazisme en Auschwitz voort. Dat blijft verbijsteren. Het waren zeker de kerken niet die vooropliepen bij het verzet tegen Adolf Hitler. Wat waren toch de belangen die maakten dat ze blind waren voor zijn demonie? En wat uitvergroot zo zichtbaar wordt, gaat het individuele leven natuurlijk niet voorbij.

Het stemt tot een grote mate van bescheidenheid, ook bij onderlinge onenigheid. Selectieve verontwaardiging, je ziet het direct bij een ander, maar je bent er zelf vaak blind voor, zeker in de hitte van de strijd. Nederigheid, niet het kwetsbare ego, moet de leidraad zijn bij de beslechting van conflicten. Alleen dan ontstaat er ruimte om echt naar de ander te luisteren en kun je je openstellen voor de beleving en de bedoelingen van de ander. Was ik zelf wel zo redelijk bezig, was mijn woordkeuze of handelwijze niet de wezenlijke aanleiding tot het conflict? Wat was mijn diepste drijfveer?

zelfverloochening

‘Handel niet uit geldingsdrang of eigenwaan’, zo zegt Paulus in dit verband, ‘maar acht in alle bescheidenheid de ander belangrijker dan jezelf. Heb niet alleen je eigen belangen voor ogen, maar die van de ander (Filippenzen 2).’ Gezind zijn als Jezus, die zegt: ‘Ik ben zachtmoedig en nederig van hart.’ Het vraagt zelfverloochening, soms ook als het onrecht echt van de andere kant is gekomen. Wat dat laatste betreft, eindig ik met een prachtige passage uit de trilogie Kristin Lavransdochter van Sigrid Undset: ‘Wat heb je wel gedacht die nacht toen wij in de schuur zaten, toen je in hetzelfde ogenblik te weten kwam, dat wij, die je het liefst waren, en waar je het trouwst van gehouden had, dat Kristin en ik je beiden ontrouw geworden waren, zoveel we maar konden? Ik heb toen heus niet veel gedacht, antwoordde haar man. En later dan, ging zijn vrouw voort, toen je er, zoals je zegt, steeds aan gedacht hebt? Lavrans wendde zich van haar af. Zij zag, dat er een bloedgolf door zijn door de zon verbrande hals ging. Toen dacht ik iedere keer, dat ik Christus ontrouw geworden was, zei hij heel zacht.’

Als je niet in Hem gelooft, laat je dan in ieder geval door Hem inspireren.

Mail de redactie
Mail de redactie
Heeft u een tip over dit onderwerp, ziet u een spelfout of feitelijke onjuistheid? We stellen het zeer op prijs als u ons daarover een bericht stuurt.
Hilbrand Rozema

In Enschede kun je een houten ezel op wieltjes zien, die Koning Jezus draagt. Normaal gesproken dan

‘Het is het eindpunt van de trein, bijna geen mens hoeft er te zijn, bijna geen hond gaat zover mee: Enschede.’ ... zo dichtte Willem Wilmink. Ik ging in zijn stad op zoek naar een houten ezel met Koning Jezus.

.

Ik had nooit eerder een man horen zeggen dat hij feminist is

'Ik was zélf in het stereotype getrapt van de brutale meid die haar neus ophaalt voor alles wat mannen in machtsposities zeggen', schrijft Lysanne van de Kamp. En dat terwijl ze zich altijd zo ergerde aan dat stereotype.

Feniks de la Fosse

'Zijn ex regeert ons huishouden, ik kan er niet meer tegen.' Hoe kan dit worden opgelost?

‘Ik heb het nodig dat je me geruststelt’, zegt een vrouw tegen haar partner in de praktijk van relatiecoach Feniks de la Fosse tegen. ‘Ik ben gewoon onzeker en heb het nodig om te horen dat ik nummer één ben.’

Wim Dekker is lector informele netwerken en laatmoderniteit aan de Christelijke Hogeschool Ede.

Het gepest van Wilders mag niet gewoon zijn. Timmermans heeft hulp van andere Kamerleden nodig

Wim Dekker hoopt dat het fatsoenlijke deel van de Kamer niet in debat gaat over wat fatsoen is, maar soeverein afstand neemt van onfatsoen. En hij vraagt om gebed voor Frans Timmermans.

Zo sensationeel is dat boek van David de Vos niet, al suggereert hij het graag

Evangelisch prediker David de Vos prijst zijn verhaal aan als ‘het meest gedurfde en ongefilterde boek over de christelijke wereld dat je gaat lezen’. Verkooppraat, volgens Reina Wiskerke.

Kelly Keasberry is theoloog en pastoraal medewerker bij ziekenhuis AZ Monica in Deurne en Antwerpen.

Ambtenaren, managers, artsen of docenten: grijp eens wat vaker naar de gieter

Voor mij als ziekenhuispastor was het uitsterfbeleid niet om aan te zien, schrijft Kelly Keasberry. Na werktijd besloot ik tot een reddingsoperatie. Gewapend met een gietertje, een schaar en een emmer van de schoonmaker.

Anita Zeldenrust is ouder van een gezinshuis voor kinderen die (soms tijdelijk) niet thuis kunnen wonen.

Stilte kan confronterend zijn. Als de geluiden van buiten verstommen, gaat je binnenwereld aan de gang

Stilte kan confronterend zijn. Als de geluiden van buiten zijn verstomd, gaat je binnenwereld aan de gang. Het is mij lang gelukt dat uit de weg te gaan, schrijft Anita Zeldenrust. Drukte is een statussymbool.

nd

In Amsterdam zit een witte duif klem. Hoe kan ik de vogel nog redden? Klimmend, via de regenpijp?

Wat doe je als je ziet dat er een vogel verstrikt is geraakt in een net? Op één-hoog? Tussen droom en daad staan wetten in de weg en praktische bezwaren. Maar er is toch hoop.

George Harinck is rector magnificus aan de Theologische Universiteit Utrecht.

Laat kinderen weer sleutelteksten uit de Bijbel, de geschiedenis en de literatuur uit het hoofd leren

Het is ronduit zonde dat we tegenwoordig bijna niets meer uit ons hoofd leren. Want wat je niet bezit, kun je jezelf niet herinneren. Zorg daarom voor een goed gevulde binnenkamer, stelt George Harinck.