Evangelist Wim Hoddenbagh werpt zich op als profeet voor Nederland: ‘Hij ziet een geestelijke strijd’

Achtergrond
Wat staat er deze week in de bladen over kerk en geloof? De aanbiddingsbijeenkomsten van stichting Presence trekken mensen om allerlei redenen. Miranda Klaver, kenner van de charismatische wereld, weet waarom.
Hilbert Meijer Hilbert Meijer
dinsdag 7 mei 2024 om 02:00 aangepast 08:56
Sinds enkele jaren organiseert Hoddenbagh met zijn stichting Presence aanbiddingsbijeenkomsten op bekende plekken in Nederland, zoals het Malieveld in Den Haag.
Sinds enkele jaren organiseert Hoddenbagh met zijn stichting Presence aanbiddingsbijeenkomsten op bekende plekken in Nederland, zoals het Malieveld in Den Haag. beeld Dirk Hol

Met zijn witte kleren, hartelijke uitstraling en nadruk op de ‘geestelijke strijd’, presenteert evangelist Wim Hoddenbagh zich als ‘profeet voor Nederland’. ‘Met een van God ontvangen missie staat hij op de bres voor Nederland, doet hij voorbede en zet hij zich actief in voor een geestelijk herstel van ons land’, schrijft Miranda Klaver, kenner van de charismatische en pinksterbeweging in Inspirare, een tijdschrift voor charismatische en evangelische theologie.

Sinds enkele jaren organiseert Hoddenbagh met zijn stichting Presence aanbiddingsbijeenkomsten op bekende plekken in Nederland, zoals het Malieveld in Den Haag. De evangelist heeft daarbij als missie de aanwezigheid van God zichtbaar te maken door lofprijzing en gebed. 

Mail de redactie
Mail de redactie
Heeft u een tip over dit onderwerp, ziet u een spelfout of feitelijke onjuistheid? We stellen het zeer op prijs als u ons daarover een bericht stuurt.
De moeder van John Ghanim denkt dat hij gehersenspoeld is. 'Ze zei: ik had liever dat je iemand vermoordde, dan dat je christen was geworden.’

John moest kiezen: terug naar zijn vrouw en kinderen of Jezus volgen. 'Ik geloof niet meer in Allah'

Hij groeit als moslim op in het door oorlog verscheurde Jemen. John Ghanim vlucht als agnost, en wanneer hij christen wordt, verbant de dorpsimam hem. Zijn vrouw en twee dochters ziet hij waarschijnlijk nooit meer terug.

De bijeenkomsten van de pelgrimage hebben een vast stramien.

In West-Friesland kijken protestanten en katholieken samen uit naar Pinksteren. 'De Geest helpt en troost'

In de aanloop naar Pinksteren zoeken katholieken en protestanten in West-Friesland elkaar avond na avond op voor een korte viering. ‘Laat de stilte toe. Leer te luisteren naar de stem van de Geest in ons hart.’

Jakob van Wielink: ‘Ik vind het ontroerend hoe mijn moeder zich omringde met haar eigen kunst.'

Jakobs moeder was klaar voor 'volgende reis': 'Tot in elke vezel hebben we iets moois van onze tijd gemaakt'

De moeder van Jakob van Wielink is 'koninklijk' gestorven. Marijke stond voor een laatste keer op, kleedde zich aan, deed haar sieraden om en ging op bed zitten om uit te rusten. Toen stopte haar hart met kloppen.

'Dit is wat bijbelse profetieën ons openbaren over de eindtijd: die zal zich richten op gebeurtenissen in Europa', schreef een theoloog. Het is lastig te geloven dat andere christenen God juist danken voor de Europese Unie.

Teken van het beest of vrucht van de Geest? Vier nogal verschillende visies van christenen op Europa

Christelijk stemmen is Europa afremmen, lees je op de verkiezingsposters van de SGP. Wie de geschiedenis kent, weet dat je dat onmogelijk zo kunt zeggen. Is Europa teken van de eindtijd of juist 'Gods experiment'?

Esther Veerman bij haar kerstkunstwerk over de Morgenster. 'Laten we maar niet oordelen', zei ze vaak.

Esther Veerman (1968-2024) overleefde extreem seksueel geweld, en hielp met kunst anderen hetzelfde te doen

Ze was, naast kunstenaar en theoloog, een onvermoeibare ambassadeur van mensen die zijn getraumatiseerd door huiselijk en seksueel geweld. Esther Veerman overleed op 13 mei, 55 jaar jong.

Pete Greig spreekt op Opwekking: 'Eerlijk gezegd had ik te weinig discipline om te bidden.'

Pete Greig over opwekking, gebed en wonderen: 'Mijn geheime zonde? Vluchtige gebeden'

Het leven van de Opwekking-spreker Pete Greig is doordrenkt met gebed. Nooit hield hij op te bidden. Zelfs niet toen zijn vrouw chronisch ziek werd en het leek alsof God zweeg. Ook niet toen hij als tiener atheïst werd.