Direct naar artikelinhoud
ReportageStoring 112

‘De lijkwagen kwam maar niet. Die was niet bereikbaar door de storing’

De wijk Lombok in Utrecht.Beeld Nederlandse Freelancers

Wat doet het met een stad als het alarmnummer niet functioneert? En als de hulpdiensten zeggen dat ze de straat op gaan, zodat mensen in nood ze makkelijk kunnen aanschieten?

Voor het antwoord op die vragen is een fiets nodig, en een beetje goede zin om door de hitte te trappen. Eerst maar dicht bij huis, in de Utrechtse wijk Lombok. Daar lopen een man en een vrouw in een veel te warm fluorescerend steekvest door het buurtwinkelcentrum op het Haroekoeplein. Er staat ‘Handhaving’ op hun tenue.

Nooit eerder gezien hier, maar het is geen extra dienst die ze draaien, bezweren ze voordat een leidinggevende ze door de telefoon zegt dat ze niet met de pers mogen praten. Ze hebben dan al verteld dat ze de pauzes nu wat korter houden, zodat ze die extra minuten op straat kunnen doorbrengen. Tot nu toe zonder dat dat echt nodig was, trouwens. Ze zijn – tot dit moment – nog door niemand aangesproken.

Door naar de sluis verderop, waar honderden lichamen verkoeling zoeken in het Merwedekanaal. Geen hesjes, geen politie. Verder dan maar, door de Kanaalstraat, waar onlangs nog iemand werd neergeschoten. Twee handhavers op fietsen slaan af bij een verkeerslicht.

Onder het spoor door het centrum in. Op het Vredenburg staat een politieauto. Twee agenten van surveillance-eenheid Utrecht Centrum – ‘Schrijf onze namen maar niet op’ – willen best even vertellen dat hun gevraagd is wat langer door te werken. En dat alle Utrechtse politiebureaus vanavond open blijven tot het alarmnummer weer naar behoren functioneert.

Het werk is ook anders vandaag, zegt een van de agenten. Meldingen van onwelwordingen, reanimaties en verkeersongevallen kwamen binnen via Facebook en Instagram. ‘En we rijden met de ramen open, en stapvoets waar het kan. Zo kunnen mensen ons makkelijker aanspreken.’

Het leven gaat door

‘Dit toont wel’, zegt zijn collega vlak voordat ze weer wegrijden, ‘hoe afhankelijk we zijn van al die digitale technologie.’

Verderop, het Ledig Erf. Vrolijk gekwek van mensen op terrasjes. Ook hier geen politie, geen handhavers. Het enige dat fluoresceert is de wielrenner met het knalgele shirt. Mensen drinken speciaalbier. Likken aan ijsjes. Eten nacho’s met gesmolten kaas. Want ja, het leven gaat gewoon door als het alarmnummer niet werkt. Niemand lijkt zich er druk om te maken. Totdat oma stikt. Je handrem het begeeft. Of je hart.

Het zal je maar gebeuren, precies nu.

Even verderop ziet Brandweerpost De Helling er verlaten uit. Mensen in nood moesten maar naar de hulpverleners toe komen om alarm te slaan, zo luidde de oproep. Maar hoe doe je dat? Na enig speurwerk blijkt er een anoniem belletje naast de glazen garagedeuren te hangen.

Eén druk op de knop. En jawel, daar verschijnt ploegleider Michel Vocking uit een van de openrollende deuren – T-shirt, korte broek, sokken in badslippers. Ideaal is het allemaal niet, zegt hij. Ze waren net naar station Utrecht Centraal geweest, waar een persoon voor de trein was gesprongen. De brandweer komt vaak de rails schoonspuiten, zegt hij. Maar ja, nu ging dat niet door. ‘De lijkwagen kwam maar niet. Die was niet bereikbaar door de storing.’

Verder gaat het hier niet heel anders dan anders, maar dit is dan ook een beroepspost. Bij de vrijwillige posten elders in de regio is het alle hens aan dek. Mannen en vrouwen die normaal thuis zitten te wachten tot ze worden opgeroepen, zitten nu op de post. ‘Alle posten zijn bemand zo lang de storing duurt’, zegt Vocking. ‘Overal zit zeven man. Zes om uit te rukken, een die eventuele volgende meldingen afhandelt.’

Deze toestand zet hem wel aan het denken. Want waarom is er geen back-upsysteem? ‘Dat vind ik wel bijzonder’, zegt hij, om er haastig aan toe te voegen dat hij dat niet namens de Brandweer beweert. ‘Het kan ook vertraging opleveren. De branden die we krijgen, zijn verder ontwikkeld.’

Maar goed, sinds het alarmnummer uitviel hebben ze nog geen brand gehad, zegt hij. Gelukkig maar. En dan rolt de glazen deur weer dicht.

En toen bleek 112 urenlang niet bereikbaar...

Politieagenten op straat, bussen van het Rode Kruis die in buitengebieden ‘kwetsbare mensen’ helpen, noodmeldingen via Twitter en Facebook. De storing bij telecomprovider KPN had maandag grote gevolgen. Noodnummers 112 en 0900-8844 waren uren onbereikbaar. De storing toonde de afhankelijkheid van communicatienetwerken: als die wegvallen, is het vooral improviseren.

En toen bleek 112 urenlang niet bereikbaar...

Waar interessante en spraakmakende verhalen online en in de krant ophouden, gaat het Volkskrantgeluid verder. Wat is een zwart gat precies? En hoe gaat het eraan toe in tbs-klinieken? Onze verhalenmakers leggen het uit.