27 mei 2019 om 03:00
Luister naar

Henk Algra: Waarom droom ik een halve eeuw later nog dat ik zak voor m'n eindexamen?

Het is al een halve eeuw geleden dat ik eindexamen deed. Ik ben geslaagd. Toch droom ik nog altijd dat ik mijn diploma niet behaald heb. Het resultaat maakt dus voor de droom niets uit. Ergens in mijn onderbewuste zit kennelijk nog steeds de angst om te zakken. Ik droom steevast dat ik twee onderdelen van het examen niet gedaan heb. Dat klopt ook, want ze zaten niet in mijn pakket. Maar ik droom dat ik er nu alsnog examen in moet doen, anders ben ik gepensioneerd zonder ooit een diploma gehaald te hebben. De boeken voor die vakken zijn nergens meer verkrijgbaar. Ik word helemaal moe van de zoektocht. De droom is zó realistisch dat ik bij het wakker worden soms de neiging heb om alsnog in de dossierkast te kijken of het diploma er wel in ligt.

Uit de databank van een instituut dat dromen verzamelt, blijkt dat het eindexamen een van de meest voorkomende droomthema’s is bij volwassenen. Er zijn mensen die dromen dat ze het examen helemaal vergeten zijn. Ze worden met een schok wakker: ‘Ik had al lang op de fiets moeten zitten en nu ben ik mijn fietssleutel ook nog eens kwijt.’ Anderen komen wel op school, maar dan gaat er van alles mis. Ze moeten bijvoorbeeld over tien minuten examen doen en hebben nog geen boek ingekeken. Of ze kunnen de opgaven niet lezen of zijn hun stem kwijt. Weer een ander let even niet op en een klasgenoot verscheurt ondertussen de examenopgave. Of je kunt je pen niet vinden en als je hem eindelijk gevonden hebt, blijkt er geen inkt in te zitten. Het heeft allemaal met controle(verlies) te maken.

Waarom zou je je leven lang dromen dat je zakt voor een examen dat je in werkelijkheid wél gehaald hebt? Er zijn psychologen die denken dat dat komt doordat het eindexamen een overgangsritueel vormt naar een volgende levensfase. Een overgang roept altijd spanning op: kan ik het wel? Anderen denken dat het te maken heeft met een moeilijke opdracht die je te wachten staat. Zo vertelt een jurist dat hij droomt over het zakken voor zijn eindexamen in de nacht voor een ingewikkelde rechtszaak, waarbij hij nog geen idee heeft welke inbreng hij zal moeten leveren.

In deze weken leggen tienduizenden scholieren eindexamen af. De meesten zullen slagen. Maar in hun dromen zullen ze misschien nog vele malen examen moeten doen. Zelfs na een halve eeuw zijn ze in hun onbewuste nog niet verlost van de klus die eindexamen heet.

Mail de redactie
Mail de redactie
Heeft u een tip over dit onderwerp, ziet u een spelfout of feitelijke onjuistheid? We stellen het zeer op prijs als u ons daarover een bericht stuurt.
Annemarie van Heijningen-Steenbergen is schrijver en spreker.

Refomeisjes zijn niet per se bang omdat ze weten van de 'schrik des Heeren'

Ik groeide op 'wetende de schrik des Heeren', maar was banger voor een krokodil onder mijn bed dan voor de hel, schrijft Annemarie van Heijningen over haar jeugd in de gereformeerde gemeente.

Corjan Matsinger is jongerenwerker en religieus trendwatcher.

Een bezoek aan Taizé laat zien dat geloof lang niet altijd hoeft aan te sluiten bij je belevingswereld

Je hoeft je echt niet in duizend bochten te wringen zodat geloof altijd aansluit op de belevingswereld van jongeren. Vaak is het juist goed dat het in eerste instantie even vreemd is, merkte Corjan Matsinger in Taizé.

Hans Werkman

Hans Werkman googelde: 'verhuizen poëzie', want tijd om te schrijven had hij niet

‘Hoeken met huisgeheimen komen bloot’, schreef Gerrit Achterberg in zijn verhuisgedicht ‘Beumer & Co.’ Columnist Hans Werkman ervaart het momenteel tijdens zijn verhuizing aan zijn lijf en ziel.

Afbeelding

Kiezen kinderen hun eigen ouders? Waarom deze opvoedgedachte me rust en vertrouwen gaf

Het is maar goed dat de opvoeding niet eenrichtingsverkeer is, bedenkt columnist Gerard ter Horst zich. Zoals ouders energie in hun kinderen steken, zo is het ook andersom. Dat biedt hoop voor een duurzame relatie.

Henk den Uijl

De druk om een kant te kiezen was nog nooit zo groot en dat is niet zonder risico's

Veel bestuurders zijn groot geworden met het idee dat er door onderling gesprek vanzelf begrip voor de ander ontstaat. Dat is niet langer zo. Bestuurders moeten kleur bekennen, schrijft Henk den Uijl. Dat is niet zonder gevaar.

Lody van de Kamp is rabbijn

Joden, trotseer gevoelens van angst en onveiligheid - zoals de helden in de Tweede Wereldoorlog

Lody van de Kamp werd recent flink toegetakeld. Toch kiest de rabbijn ervoor zich niet te laten leiden door angst. Hij roept ook anderen, vanuit geloof, op tot meer veerkracht en weerstand.

Jan Willem Wits

Kerken die vasthouden aan de onwrikbare huwelijksbelofte, laten (pastorale) kansen en taken liggen

Nog maar ruim 1 procent van de Nederlandse katholieken trouwt in de kerk. Waar ligt dat aan, vraagt Jan-Willem Wits zich af. Kan het te maken hebben met de vraag: waar is de kerk wanneer je het huwelijk niet volhoudt?

Lambert Pasterkamp

Neem de tijd. Daar wordt duurzaam leven niet alleen makkelijker maar ook leuker van

Bij duurzame keuzes denken we vooral aan ruimte. Ruimte voor natuur, en voor zonnepanelen ... Maar steek eens tijd in duurzaamheid, stelt Lambert Pasterkamp. Daar wordt het echt leuker van.

De regulering van emoties rond adoptie is in de media totaal anders dan rond draagmoederschap

Allerlei gevoelens en overwegingen rondom een adoptie doen er totaal niet meer toe bij draagmoederschap. Terwijl er toch overeenkomsten zijn. Vreemd, vindt Reina Wiskerke, die naar een documentaire van Theroux keek .