17 oktober 2017 om 03:00
Luister naar

Mona Keijzer: De lange dagen van het formatieteam

Voor dag en dauw opstaan om al vroeg in de Tweede Kamer te zijn, gebeurde mij de afgelopen jaren niet zo vaak. Laat thuiskomen van een debat hoort bij politiek, maar om half negen ‘s ochtends aankomen op station Den Haag Hollands Spoor was gelukkig een zeldzaamheid. Tot de formatieperiode aanbrak althans. Elke dag om tien uur gingen Sybrand Buma en Pieter Heerma namens het CDA naar de onderhandelingstafel met de andere partijen, om vrijwel de gehele dag daar te overleggen. U hebt de beelden elke dag op tv kunnen zien. Maar voordat de onderhandelaars naar dit overleg toe liepen, hadden ze hun eerste vergadering er al op zitten. In ons geval met het formatieteam, dat uit enkele leden van de fractie bestond, onder wie ik.

In dit vooroverleg, dat stipt om negen uur begon, kwam alles langs. Wat was onze inzet en waarom? Waarop wilden we wel politiek bewegen en waar lag onze grens? En wie kon nog even in een onderwerp duiken voor de volgende dag?

Dit werd een ritueel. Soms vermoeiend, gezien de lange dagen, maar altijd waardevol, omdat we wisten waar we het voor deden: een regering vormen die antwoord kon geven op de echte zorgen van mensen.

tevreden terugkijken

Voordeel van vroeg van huis vertrekken was dat de gevulde koeken op het station nog warm waren. Dat maakte in die dagen het eerste kopje koffie extra lekker en draagt bij aan de tevredenheid waarmee ik nu terugkijk op die dagen. Lang moest de inhoud vertrouwelijk blijven, maar uiteindelijk kregen alle fracties op maandag 9 oktober het volledige, definitieve regeerakkoord. Ondergeschikt detail: het was ook mijn verjaardag. Niet eerder in mijn leven kreeg ik een dergelijk cadeau. Ik vond het wel bijzonder om samen met mijn collega’s na vijf jaar hard werken in de fractie het tussenresultaat daarvan te zien. Tussenresultaat? Ja, zeker, zo zie ik het. Het akkoord heet niet zomaar Vertrouwen in de toekomst. De Nederlander maakt zich zorgen. Over migratie, integratie, terrorisme, bereikbaarheid van de zorg, de toekomst van zijn kinderen, werkgelegenheid. Wij voelen het als onze dure opdracht om aan mensen te laten zien dat wij hun zorgen zien, begrijpen en zaken willen veranderen. We willen mensen weer vertrouwen in de toekomst geven.

Simpel is dat niet. Voorbeeld? Denk aan de zorg in Nederland.

Als de regering niets doet, stijgen de zorgkosten de komende jaren met tien miljard euro. En zoals bij geen van ons allen op de zolder een geldboompje staat, staat dat ook niet op het ministerie van Financiën. We moeten dit dus als samenleving dragen. Zorgkosten betalen we allemaal via de zorgpremie. Als die stijging van de zorgkosten doorgaat, betalen we over vier jaar allemaal tientallen euro’s meer premie per jaar. De afgelopen jaren is minister Schippers succesvol geweest in het beteugelen van de zorgkostenstijging, door bijvoorbeeld het afsluiten van zogenaamde Hoofdlijnenakkoorden. Ik heb dan ook ervoor gepleit deze voort te zetten.

zinnige zorg

De nieuwe minister moet dus een deel van die tien miljard euro stijging van de zorgkosten gaan voorkomen. Schande, roepen mensen op mijn Facebookpagina. Bezuinigingen!

Nee dus. Een deel van de verwachte kostenstijging moet ongedaan gemaakt worden. En dat kan. De ziekenhuizen hebben vorig jaar ruim 400 miljoen kunnen bijschrijven op hun spaarrekening, terwijl daar al voldoende geld op staat. Terecht zet bijvoorbeeld zorgverzekeraar VGZ in op het alleen vergoeden van zinnige zorg. Niet zonder reden vergoeden zorgverzekeraars niet meer alle medicijnen, maar gaan ze op zoek naar de goedkoopste merknaam voor een bepaalde werkzame stof. In de verpleeghuiszorg komt er een aanzienlijke hoeveelheid geld bij. En terecht. Maar het is in ons aller belang dat de totale zorgkosten in de hand gehouden worden. En als het even kan in overleg met de professionals zelf. Zij weten als de beste hoe het anders kan en anders moet in de zorg. Voor mij staat de slogan van het regeerakkoord dan ook daarvoor: vertrouwen teruggeven aan de samenleving.

Vertrouwen in de toekomst. En het definitieve oordeel is uiteindelijk aan u.

Mail de redactie
Mail de redactie
Heeft u een tip over dit onderwerp, ziet u een spelfout of feitelijke onjuistheid? We stellen het zeer op prijs als u ons daarover een bericht stuurt.
Jan-Willem Wits

De schuilkerken van toen zijn het hoofddoekjesverbod van nu. We zijn altijd al goed geweest in pesten

De weerzin van iemand als Geert Wilders tegen de islam is niet nieuw, maar sluit aan bij een lange traditie van het (weg)pesten van andersdenkenden, schrijft Jan-Willem Wits.

Doorgeslagen diversiteitsdenken belast herdenking van de oorlog met onnodig schuldgevoel

Het ongecompliceerde leven van De Bauers op tv, leid je weg bij gepolariseerde discussies. Zelfs de dodenherdenking in Nederland staat onder spanning. Reina Wiskerke ergert zich wat dat betreft aan Andrée van Es.

Nienke Hofsink

De Bijbel leert dat slaven geen slaven blijven. Wat kunnen wij daarmee?

Je bent dus zondig? Gebruik dat niet als excuus om niet te veranderen, schrijft Nienke Hofsink. 'Er is een ander leven mogelijk, van gerechtigheid, vrede en vreugde.'

nd

We mogen meer opkomen voor medeburgers die als trans- of non-binaire personen door het leven gaan

Columnist Sahar Noor bespeurde de afgelopen maanden op diverse plekken transfobie. Ze vraagt zich af waarom er zo veel weerstand is tegen transpersonen.

nd

Ineens ruikt Amsterdam CS naar kolendamp! De schitterende Oriënt-Express uit 1920 trekt volop bekijks

Op Amsterdam CS rijdt langzaam de mooiste trein van Europa binnen: de Oriënt-Express, uit 1920, een rijdend stuk spoorhistorie. Nog steeds kun je tegen royale betaling mee, van Londen naar Parijs, Venetië of Istanbul.

Cocky Drost

Is het egoïstisch als ik zeg dat ik geen zin heb in seks? Een vrouw hoeft niet altijd zin te maken

‘Soms moet je je man z’n gang maar even laten gaan, want als je getrouwd bent is jouw lichaam van hem.’ Misschien - hopelijk - voel jij acute verontwaardiging als je dit leest.

Zeg het gewoon: een christen zou niet met een vliegtuig op vakantie moeten gaan

In enkele decennia is het idee ontstaan dat iedereen ‘recht’ heeft op jaarlijkse vliegvakanties. En nog steeds groeit het aantal vluchten. Tijd voor concrete leefregels wat dit betreft, beargumenteert Mark de Jager.

Afbeelding

De oorzaak van veel ellende is dat brute macht over gerechtigheid heerst en velen daarover zwijgen

'In 1964 werd ik met een spandoek voor Paleis Soestdijk gearresteerd', schrijft Aad Kamsteeg. Zestig jaar later vraagt hij opnieuw aandacht voor de Molukkers.

Let goed op als er een beroep wordt gedaan op wetenschappelijk onderzoek

Het pleit voor minister Piet Adema dat hij het stempel 'veilig' op glyfosaat wantrouwde. Een beroep op wetenschappelijk onderzoek zegt helaas lang niet alles, stelt Reina Wiskerke.