"Poeh, dit was er wel een, dit was zo spannend", verzuchtte de 28-jarige Nuis een uurtje nadat hij de Noor Havard Lorentzen met vier honderdsten had verslagen in de Gangneung Oval (1.07,95 om 1.07,99). "Dit was mijn meest stressvolle rit van het jaar en misschien wel van mijn leven."
De sprinter van Lotto-Jumbo, die vorige week al olympisch kampioen op de 1500 meter werd, zat op de 1000 meter in de laatste rit en wist welke tijd Lorentzen had neergezet.
Nuis bouwde de spanning nog wat meer op door bij zijn eerste poging vals te starten, maar achteraf gaf hij toe dat het een geluk bij een ongeluk was dat de Noorse starter Ole Hermann Sorli hem terugfloot omdat hij met zijn schaats over de startlijn was gekomen.
"Toen ik mijn schaats bij de eerste start in het ijs schopte, voelde ik dat dit niet mijn race zou worden. Ik stond gewoon niet lekker. Ik voelde het 'breken' onder mijn voet, misschien gleed ik daardoor wat naar voren en over de lijn. Godzijdank zei de starter dat ik een valse start had gemaakt, dat was echt top."
Kruising
De tweede start van Nuis was wel goed en met 16,31 had hij ook een razendsnelle opening. Daarna maakte hij in zijn tweede binnenbocht wat foutjes en mede daardoor kwam hij bij zijn laatste kruising bijna in de clinch met zijn tegenstander Mika Poutala.
De ervaren Fin kwam bijna tegelijk met de Nederlander het rechte stuk op, maar besloot tot opluchting van Nuis niet om direct naar de buitenbaan uit te waaieren. "Mika kwam maar niet en opeens zat hij naast me op die kruising", aldus de pupil van Jac Orie. "Ik bleef bewust aan de buitenkant, had meer snelheid en uiteindelijk ging het goed."
"Mika heeft mij daar absoluut geholpen door niet gelijk naar de buitenbaan te gaan. Want als hij dat wel gedaan had, was ik de lul geweest. Ik ben hem daar zeker dankbaar voor."
Ondanks al deze hindernissen dook Nuis net onder de tijd van Lorentzen. De Noor reed twee ritten voor de Nederlander een knap baanrecord, maar daar schrok de latere kampioen niet van.
"Ik reed hier vorig jaar bij de WK afstanden al een winnende tijd van 1.08,2, dus ik vond de tijd nog wel meevallen. Voor mijn rit dacht ik: als ik doe wat ik moet doen, komt het goed. Dat deed ik niet, maar het was uiteindelijk genoeg. Dat is wat telt. Na de finish zocht ik naar de één achter mijn naam op het scorebord en toen ik die zag, was ik zó blij."
Mentale begeleiding
Dat Nuis, bezig aan zijn eerste Spelen, vrijdag rustig bleef onder alle spanning, kan niet los gezien worden van het feit dat hij vorig jaar hulp heeft gezocht bij een mental coach. "Dat heeft mij deze rit op de 1000 meter heel erg geholpen", zei hij.
"En ook eerder dit seizoen merkte ik al het effect van de mentale begeleiding, toen ik wat dipjes had. Om dan rustig te blijven, en vandaag ook, is heel moeilijk. Maar dat gaat nu heel goed en daar ben ik heel trots op."
Coach Orie was na afloop ook zeer onder de indruk dat zijn pupil de rust wist te bewaren in een van de meest spannende momenten van zijn carrière. "Jac heeft mijn schouder na de race helemaal blauw geslagen. 'Jongen, dit is zó knap', zei hij", lachte Nuis.
"Ook met een wat mindere race pak ik gewoon goud. Op de Spelen, in de laatste rit, na een valse start; dat is heel gaaf."