Direct naar artikelinhoud
AnalyseSuper-EK

Super-EK in sportief opzicht geslaagd, maar komst tweede editie zal sterk afhangen van de kijkcijfers

Elf dagen lang mocht Nederland vrijwel elke 24 uur een nieuwe Europees kampioen verwelkomen: in de turnzaal, het zwembad, de wielerbaan en het atletiekstadion. 15 gouden medailles werden er vergaard. Het totaal aantal plakken bedroeg 43 plakken.  

Sanne Wevers tijdens haar winnende oefening op de balk in Glasgow.Beeld EPA

In sportief opzicht was het eerste Super-EK in Glasgow en Berlijn, waarbij zeven sportbonden hun titeltoernooien aan elkaar koppelden, voor Nederland geslaagd: in het medailleklassement werd de ploeg vierde, achter Rusland, Groot-Brittannië en Italië. Maar het is onduidelijk of die stortvloed aan medailles over vier jaar een vervolg krijgt.

De eerste geluiden over het Super-EK, ook wel de mini-Zomerspelen genoemd, zijn redelijk positief. Berlijn, dat nu alleen het atletiektoernooi organiseerde, overweegt zich al voor 2022 kandidaat te stellen voor de organisatie van het gehele sporttoernooi met circa 4.500 deelnemers. Ook andere steden zouden interesse hebben getoond voor het evenement dat precies tussen twee Zomerspelen valt.

Kijkcijfers

Of er een tweede editie komt, zal sterk afhangen van de kijkcijfers. De zeven EK’s hebben de handen vooral ineen geslagen in de hoop meer televisiegelden binnen te halen. De bundeling van de toernooien is bedacht door de Zwitserse marketeer Marc Jörg, een van de geestelijke vaders van de Champions League. In deze voetballuwe periode, na het WK-voetbal en voor aanvang van de nationale competities, zou geld uit de markt te halen zijn.

Het is te vroeg om te weten of de kijkcijfers, en dus de waarde van het evenement, naar wens zijn van de organisatoren. Aan de medewerking van de omroepen heeft het niet gelegen. Het toernooi werd uitgezonden door grootmachten als de BBC, ARD en Eurosport. Het was het streven van de bedenkers om van ochtend tot avond (‘tien tot tien uur’) sport aan te bieden. In Nederland keken zelden meer dan een half miljoen mensen. Vooral het atletiektoernooi trok in de avonduren liefhebbers.

Het Super-EK is niet het enige initiatief om meer belangstelling te wekken voor olympische sporten in niet-olympische jaren. De Europese bonden hebben een directe concurrent in het Europees Olympisch Comité, dat drie jaar geleden tamelijk onverwacht de ‘Europese Spelen’ organiseerde. De eerste editie werd gehouden in Bakoe, in Azerbeidzjan. Volgend jaar is de tweede editie in Minsk, Wit-Rusland.

Goud voor Marieke Keijser en Ilse Paulis in de lichte dubbel-twee op het water in Glasgow.Beeld AP

Zwemmen

De Europese Spelen hebben bij de prominente sportbonden weinig enthousiasme losgemaakt. Zwemmen doet niet mee. Atletiek gebruikt het evenement om te experimenteren met nieuwe formules. In Minsk zijn in slechts vier van de vijftien deelnemende sporten Europese titels te verdienen. De andere winnaars mogen zich ‘Europees olympisch kampioen’ noemen, een ongemakkelijke titel die niet erg is aangeslagen.

Het gebrek aan enthousiasme van de grotere sportbonden heeft een financiële achtergrond: zij verdienen geld aan de televisierechten van hun eigen EK’s. Ze willen hun bron van inkomsten niet kwijtraken aan het Europees Olympisch Comité. Sporten die wel iets zien in dat toernooi zijn: schermen, badminton, judo, tafeltennis, worstelen. Er doen circa vierduizend sporters mee, iets minder dan aan het Super-EK.

Jeffrey Hoogland voor de tweede keer Europees kampioen op de sprint.

Voor de terloopse sportliefhebber zijn de diverse Europese toernooien verwarrend. De kijker is gebaat bij eenvoud en duidelijkheid. Die lijkt het Super-EK meer te bieden dan de Europese Spelen, getuige ook het enthousiasme van West-Europese democratieën om als gastheer op te treden. De Europese Spelen zijn veroordeeld tot autocratische regimes. Amsterdam, dat de Europese Spelen van 2019 aanvankelijk kreeg toegewezen, moest de organisatie teruggeven. De regering vond het weggegooid geld.

Of de organisatie van het Super-EK iets voor Nederland is, valt te betwijfelen. Ook al benadrukken de initiatiefnemers dat er alleen bestaande faciliteiten moeten worden gebruikt, duur is het nog altijd. De Britten betalen circa 100 miljoen euro voor het toernooi dat Glasgow als toeristische trekpleister zou moeten etaleren.  In Nederland heeft de overheid het budget voor grote sporttoernooien onlangs verdubbeld van vijf tot tien miljoen euro per jaar.

Mathieu van der Poel komt net na Matteo Trentin over de streep.Beeld Reuters