Een halve eeuw muzikaal geheugen van Nederland. ‘Voor het voortbestaan hoeven we niet bang te zijn’
‘Ik moest eens een lied zingen over een matroos die ‘s nachts op wacht stond. Hij viel bijna in slaap. Ik heb het toen zo slaapverwekkend gezongen, dat bijna alle toehoorders begonnen te gapen.’
Nico van der Meel moet er nog om lachen als hij eraan terugdenkt. De tenor is een van de leden van het Utrechtse ensemble Camerata Trajectina. Dat bestaat nu vijftig jaar. Binnenkort start een jubileumtournee.
Dat matrozenliedje is typerend voor dit ensemble. Want in die halve eeuw heeft het zich ingezet voor de uitvoering van allerlei liederen uit vooral de 16e en 17e eeuw. Zowel geestelijke, als wereldlijke, ‘hoge’ kunst, maar ook straatliedjes. En met veel succes.