Ooit was hij de snelste man ter wereld, plots strompelde Michael Johnson door gang in ziekenhuis: “Beangstigend”

Hier staat ingevoegde content uit een social media netwerk dat cookies wil schrijven of uitlezen. U heeft hiervoor geen toestemming gegeven.

Michael Johnson was in de jaren 90 de snelste atleet ter wereld op de 200 en 400 meter. Maar de nu 51-jarige Amerikaan kreeg deze zomer een beroerte en moest plots vrezen nooit meer te kunnen lopen. In de Telegraph blikt de sprintlegende terug op een emotioneel zwaar herstel: “Ooit was ik de snelste man ter wereld maar plots duurde een wandeling door de gang van het ziekenhuis vijftien minuten.”

vml

“De eerste vraag die je hebt is: kan ik herstellen?”, blikt Michael Johnson in de Telegraph terug op zijn hartaanval. “Kan ik weer lopen, kan ik weer opstaan? Het is beangstigend wanneer de artsen dan zeggen dat er geen antwoord is, dat alleen de tijd het zal uitwijzen. Ik was in goede lichamelijke conditie, dus zeiden ze dat mijn kansen groot waren, maar ze konden me geen antwoord geven. Dat is heel eng...”

“Dan begin je na te denken over je geliefden: moet mijn vrouw de rest van mijn leven voor me zorgen? Zal ik weer kunnen lopen? Ga ik in een rolstoel zitten? Kan ik onder de douche gaan staan ​​of alleen naar het toilet gaan? Je wordt gedwongen om na te denken over hoe je leven eruit zou kunnen zien als dat ergste scenario realiteit is.”

Strompelend door ziekenhuis

Zijn herstel in het ziekenhuis in Los Angeles begon vanaf nul. “Ik was de snelste persoon ter wereld op die afstand, maar nu deed ik vijftien minuten over een wandeling door de gang van het ziekenhuis. Maar ik was niet ontmoedigd, ik ging terug naar mijn kamer en zei tegen mijn vrouw: ‘Ik zal volledig herstellen en ik zal sneller herstellen dan iemand ooit eerder heeft gedaan’.”

Maar mentaal had hij het zwaar. “Ik heb geen geschiedenis van hartziekten, ik rook niet, ik was aan het trainen toen dit gebeurde en ik eet geen junkfood. Dus in eerste instantie was ik heel boos omdat ik dacht dat ik alles juist had gedaan en alle offers had gebracht, dus waarom gebeurde dit met mij?”

In trainingsmodus

Volgens Johnson heeft zijn leven als Olympiër hem geholpen te herstellen. “Ik was een tijdje erg overstuur maar van zodra ik in de fysiotherapie kwam en kon werken aan het beter worden, wist ik dat dat beter was voor mijn gemoedstoestand. Het werd me toen duidelijk dat het enige dat tussen mij en een volledig herstel stond, mijn vermogen was om me te concentreren en door de pijn heen te werken. Ik moest gewoon in de trainingsmodus van vroeger komen en me daar aan wijden. Ik werd letterlijk elke dag wakker met één doel: ik moest gewoon teruggaan naar de tijd toen ik meedeed en trainde voor de Olympische Spelen.”

Na amper twee weken postte Michael Johnson op Twitter al foto’s van zijn revalidatie en nog twee weken later volgde het verlossende nieuws: “Een maand geleden kreeg ik een beroerte. Ik kon niet lopen. Artsen zeiden dat alleen de tijd zou uitwijzen of ik kon herstellen of in welke mate. Het was slopend maar na al het werk ben ik volledig hersteld, heb ik opnieuw geleerd te lopen en vandaag doe ik behendigheidsoefeningen! Bedankt voor de berichten van bemoediging!”

Hier staat ingevoegde content uit een social media netwerk dat cookies wil schrijven of uitlezen. U heeft hiervoor geen toestemming gegeven.

Hier staat ingevoegde content uit een social media netwerk dat cookies wil schrijven of uitlezen. U heeft hiervoor geen toestemming gegeven.

Bekijk hier nog eens één van zijn hoogtepunten, de Olympische Spelen van 1996:

Hier staat ingevoegde content uit een social media netwerk dat cookies wil schrijven of uitlezen. U heeft hiervoor geen toestemming gegeven.

Aangeboden door onze partners

HOOFDPUNTEN

Aangeboden door onze partners

Beste van Plus

Lees meer

Meest Gelezen