Hockeyers walsen over Ierland in laatste wedstrijd voor WK in India
Honderden kinderen staan met hun smoelenboek in de hand opgelijnd over het veld van hockeyclub Hurley in het Amsterdamse Bos. De meesten hebben felgekleurde winterjassen aan – de gevoelstemperatuur heeft maandagavond het vriespunt bereikt. Het deert ze niet. Ze wachten op hun helden: Jeroen Hertzberger, Billy Bakker en Mink van der Weerden, die net met 7-1 van Ierland hebben gewonnen. De laatste test voor het WK, dat volgende week begint.
De Nederlandse hockeyers zijn vooral het tweede deel van de wedstrijd een klasse beter dan de Ieren. Het was te verwachten: de twee landen vertrekken met verschillende ambities naar het WK. Voor Nederland is het doel helder: het behalen van de eerste wereldtitel sinds 1998. Toen was het WK in Utrecht een aaneenschakeling van thuiswedstrijden. Het contrast tussen Bhubaneswar, de Indiase stad waar het WK hockey wordt gehouden en Amstelveen kan haast niet groter. In Bhubaneswar is het overdag ruim warmer dan 30 graden geweest, de luchtvochtigheid ging richting de 90 procent.
Keeper Pirmin Blaak, volledig ingepakt in keeperskostuum met legguards en andere beschermende kleding, is vrij snel klaar met handtekeningen uitdelen, sommige teamgenoten zijn meer dan een kwartier bezig. Of Blaak opziet tegen de hitte in India? ‘Nee, joh. Ik ben gemaakt voor de hitte. Ga ook ieder jaar met mijn vriendin naar Egypte. Die veertig graden daar kan ik prima hebben. Komt wel goed uit als keeper. Ook in India zal ik er niet veel last van hebben. Ik ben er al een paar keer geweest, ik weet wat ik kan verwachten.’
Ook de andere spelers zullen in India niet voor grote verrassingen komen te staan, denkt teamarts Conny van Bentum. ‘Ze zijn er echt allemaal al eens geweest – als speler van het nationale team of van jong oranje. Dat betekent niet dat we geen aandacht aan de extreme weersomstandigheden besteden. Integendeel. We hebben per speler onderzocht hoeveel vocht ze verliezen bij een intensieve wedstrijd. Sommige jongens verloren maar vier ons, sommigen bijna twee liter per uur.’
Alle spelers krijgen de opdracht om voor de wedstrijd de kleur van de urine te controleren. Die moet niet te geel en geconcentreerd zijn. Verder moeten per wedstrijd zeker twee bidons van 75 centiliter leeggedronken worden. Na de wedstrijd wacht er nog een fles met een eiwit-shake waar nog een halve liter water in zit.
Om de lichamen te koelen werd voorheen gebruikgemaakt van koelvesten, zegt Van Bentum. ‘We hebben geëxperimenteerd met allerlei modellen, maar uiteindelijk vonden de spelers een simpele handdoek gedrenkt in ijswater het fijnst. En het voordeel is dat ze tegenwoordig doorwisselen en vier kwarten spelen: iedereen krijgt de tijd om te drinken en af te koelen.’
Keeper Blaak zorgt ook vooral dat hij niet te veel drink voor een wedstrijd: ‘Want dat is het grote nadeel van zo’n keeperspak. Je kunt niet zomaar even snel een toiletbezoekje plegen.’