Paroollezers over de Lang Leve Thuisflats: ‘Hoe gaan we ouderen verleiden daarin te wonen?’

‘Er moeten wel voldoende logeerplekken in de zorgflats zijn’

Het is een uitstekende stap in de goede richting om dit soort flats te ontwikkelen. Voorwaarde is wel dat er voldoende logeerunits zijn, opdat kinderen en andere familie die ver weg wonen, maar die bij uitstek ook voor wat langere tijd zorg kunnen verlenen, comfortabele voorzieningen tot hun beschikking hebben.

Onze grote woning willen wij graag verkopen, zodat wij kunnen gaan huren. Maar twee van onze kinderen wonen in het buitenland, dus wij hebben de extra slaapkamer nog nodig.

Ook prima om jongere gepensioneerden en medische studenten een woonplek te geven en als tegenprestatie een zorgtaak te laten vervullen.

Veel ouderen zijn bereid en in staat een eigen bijdrage te betalen voor dit soort dienstverlening.

Ook zou je binnen een flatgebouw een puntensysteem kunnen ontwikkelen waarbij diensten en producten via het puntensysteem geruild kunnen worden, waarin ook de oudere zorgvrager mogelijk nog iets kan betekenen (breisels en haaksels zijn tenslotte in tegenwoordig).

Hopelijk komen er veel positieve reacties op dit plan.
Marijke van Dalen, Amsterdam

Kamer of appartement?

Was het nou echt nodig om te vermelden dat zorgmedewerkers ‘van kamer naar kamer gaan’? Het roept volgens mij een beeld op van oudjes die in hun kamertje zitten te wachten op de zorgmedewerker. De tekst ‘van appartement naar appartement gaan’ zou meer recht hebben gedaan aan de strekking van het artikel.
Ton Sol, Badhoevedorp

‘Hoe gaan we ouderen hiertoe verleiden?’

De Lang Leven Thuisflat is een prima idee, alleen lijkt het erop dat de doelgroep dat (nog) niet vindt. Het prachtige project De Nieuwe Sint Jacob van Amstelring aan de Plantage Middenlaan was precies voor deze groep ouderen bedoeld, maar kreeg daarmee de appartementen helaas niet gevuld. Er wonen nu veel meer jonge mensen dan de bedoeling was.

Het probleem is dat de meeste ouderen niet op tijd de keuze te maken om te verhuizen naar een geschikte seniorenwoning. Ik begrijp dat ergens wel, als je prettig woont en alles gaat nog goed heb je geen zin om te verhuizen, al helemaal niet naar een woonvorm met het stigmatiserende ‘voor senioren’. Maar als het dan ineens niet meer gaat, door ziekte of achteruitgang, is een crisisopname in ziekenhuis of verpleeghuis vaak noodzakelijk en ben je dus te laat.

Intussen worden daardoor veel ruime sociale huurwoningen, waar gezinnen om staan te springen, bewoond door één oudere.

We zullen moeten bouwen, maar vooral ook heel goed moeten nadenken over hoe we ouderen kunnen verleiden om ook daadwerkelijk in de Lang Leven Thuisflats te gaan wonen. Het mes snijdt aan twee kanten: de ouderen wonen levensloopbestendig, en er komt ruimte voor gezinnen en anderen op de sociale huurmarkt.
Nico Groot, Amsterdam