16 juli 2018 om 03:00
Luister naar

Column: Jehovah's Getuigen aan de deur

Het Europees Hof van Justitie oordeelt dat de Jehova’s Getuigen niet ongevraagd informatie mogen vergaren over hun huis-aan-huisevangelisatie.

Om maar met de deur in huis te vallen: wat ik het meest tegen de Jehova’s Getuigen heb, naast hun dubieuze omgang met de Bijbel en geïsoleerd-sektarische bestaan in de wereld, is dat de mensen die bij je aan de deur komen, niet luisteren. Althans, niet echt.

Nu zijn de duo’s die af en toe voor onze voordeur opduiken, beslist vriendelijk. En ze weten, als was het een commerciële partij, heel goed wat ze aan de man willen brengen. Maar tot echte interactie, tot een goed gesprek, leidt dat nooit, is mijn ervaring.

Die ervaring beslaat inmiddels een periode van veertig jaar: ik zie en hoor nog de discussies die m’n eigen vader met hen had, vaak op de zaterdag. Een kind heeft dat snel door: hier is geen doorkomen aan. Welk gezichtspunt je ook inbrengt, op welk spoor je het gesprek ook wilt brengen, ze leiden het soepel en bijna onopgemerkt terug naar het spoor waarop ze zelf vertoeven: het uitreiken van enige lectuur en nagaan of je interesse hebt voor meer.

Zelfs het aanzwengelen van een discussie over de persoon van Christus, zoals mijn vader steevast deed en waar ook voor mij de kern ligt, haalt tegenwoordig weinig meer uit. ‘Fijn dat u gelooft mijnheer ...’ Het is tweemaal eenrichtingsverkeer, in tegengestelde richtingen.

Dit voorjaar ontwaarde ik nota bene in D66 geduchte concurrenten: kort voor de gemeenteraadsverkiezingen verscheen er op zondagmiddag een delegatie aan de deur. Het leek me een te verdedigen strategie ze zolang als mogelijk aan de praat te houden, om te voorkomen dat ze die middag de halve wijk zouden bereiken. Dus stak ik de loftrompet over de onverwachte samenwerking op landelijk niveau inzake D66 én twee christelijke partijen. En, o ja, ik vond D66 naïef op dossiers als het referendum en ‘voltooid leven’, alsof iedere Nederlander in staat is rationeel tot overwogen keuzes te komen ... Ook zij vertrokken spoorslags.

Natuurlijk, een goed gesprek brengt verder, maar dat aan de voordeur voeren is bijna onmogelijk. Misschien moet ik richting de Jehova’s Getuigen een emotioneler register opentrekken: in huilen uitbarsten, de dood van het konijn ter sprake brengen of hardop Johannes 3 voorlezen en op schreeuwerige toon vragen of ze daar van terug hebben. Wellicht noteren ze dan voor zichzelf: ‘Onmogelijke man. Valt niet mee te praten.’

Mail de redactie
Mail de redactie
Heeft u een tip over dit onderwerp, ziet u een spelfout of feitelijke onjuistheid? We stellen het zeer op prijs als u ons daarover een bericht stuurt.
Hilbrand Rozema

In Enschede kun je een houten ezel op wieltjes zien, die Koning Jezus draagt. Normaal gesproken dan

‘Het is het eindpunt van de trein, bijna geen mens hoeft er te zijn, bijna geen hond gaat zover mee: Enschede.’ ... zo dichtte Willem Wilmink. Ik ging in zijn stad op zoek naar een houten ezel met Koning Jezus.

.

Ik had nooit eerder een man horen zeggen dat hij feminist is

'Ik was zélf in het stereotype getrapt van de brutale meid die haar neus ophaalt voor alles wat mannen in machtsposities zeggen', schrijft Lysanne van de Kamp. En dat terwijl ze zich altijd zo ergerde aan dat stereotype.

Feniks de la Fosse

'Zijn ex regeert ons huishouden, ik kan er niet meer tegen.' Hoe kan dit worden opgelost?

‘Ik heb het nodig dat je me geruststelt’, zegt een vrouw tegen haar partner in de praktijk van relatiecoach Feniks de la Fosse tegen. ‘Ik ben gewoon onzeker en heb het nodig om te horen dat ik nummer één ben.’

Wim Dekker is lector informele netwerken en laatmoderniteit aan de Christelijke Hogeschool Ede.

Het gepest van Wilders mag niet gewoon zijn. Timmermans heeft hulp van andere Kamerleden nodig

Wim Dekker hoopt dat het fatsoenlijke deel van de Kamer niet in debat gaat over wat fatsoen is, maar soeverein afstand neemt van onfatsoen. En hij vraagt om gebed voor Frans Timmermans.

Zo sensationeel is dat boek van David de Vos niet, al suggereert hij het graag

Evangelisch prediker David de Vos prijst zijn verhaal aan als ‘het meest gedurfde en ongefilterde boek over de christelijke wereld dat je gaat lezen’. Verkooppraat, volgens Reina Wiskerke.

Kelly Keasberry is theoloog en pastoraal medewerker bij ziekenhuis AZ Monica in Deurne en Antwerpen.

Ambtenaren, managers, artsen of docenten: grijp eens wat vaker naar de gieter

Voor mij als ziekenhuispastor was het uitsterfbeleid niet om aan te zien, schrijft Kelly Keasberry. Na werktijd besloot ik tot een reddingsoperatie. Gewapend met een gietertje, een schaar en een emmer van de schoonmaker.

Anita Zeldenrust is ouder van een gezinshuis voor kinderen die (soms tijdelijk) niet thuis kunnen wonen.

Stilte kan confronterend zijn. Als de geluiden van buiten verstommen, gaat je binnenwereld aan de gang

Stilte kan confronterend zijn. Als de geluiden van buiten zijn verstomd, gaat je binnenwereld aan de gang. Het is mij lang gelukt dat uit de weg te gaan, schrijft Anita Zeldenrust. Drukte is een statussymbool.

nd

In Amsterdam zit een witte duif klem. Hoe kan ik de vogel nog redden? Klimmend, via de regenpijp?

Wat doe je als je ziet dat er een vogel verstrikt is geraakt in een net? Op één-hoog? Tussen droom en daad staan wetten in de weg en praktische bezwaren. Maar er is toch hoop.

George Harinck is rector magnificus aan de Theologische Universiteit Utrecht.

Laat kinderen weer sleutelteksten uit de Bijbel, de geschiedenis en de literatuur uit het hoofd leren

Het is ronduit zonde dat we tegenwoordig bijna niets meer uit ons hoofd leren. Want wat je niet bezit, kun je jezelf niet herinneren. Zorg daarom voor een goed gevulde binnenkamer, stelt George Harinck.