Direct naar artikelinhoud

De Waalse Pijl houdt zijn Zwolse koningin na krachttoer van jarige Van der Breggen

Wielerblad Bahamontes kroonde Anna van der Breggen onlangs tot hogepriesteres van de Ardennen. Dertien jaar geleden kwam ze voor het eerst in Wallonië, toen ze meedeed aan de Rabobank Ardennen Proef. De sfeer was er eentje van ‘een jongerenkamp’, vertelde Van der Breggen in het blad, maar het was wel een kantelpunt in haar carrière: vanaf dat moment werd ze opgenomen in de Nederlandse selectie en lonkte een loopbaan als profrenner.

Anna van der Breggen wint de Waalse Pijl voor de vierde keer.Beeld BELGA

Woensdag won Anna van der Breggen, op haar 28ste verjaardag, voor de vierde keer op rij de Waalse Pijl. ‘Bizar, heel mooi’, noemde ze haar zegereeks na afloop op de persconferentie. Om van de podiumceremonie naar de perszaal te komen, had Van der Breggen een sluipweggetje genomen. Hoei kent geen geheimen meer voor haar.

In de carrière van Van der Breggen neemt de Waalse Pijl een bijzondere plek in. De klassieker is 118 kilometer lang, maar draait in feite om één helling: de Muur van Hoei, de finaleklim van 1.300 meter met een hellingspercentage oplopend tot 20 procent. ‘Deze wedstrijd is met geen enkele andere te vergelijken. Nergens heb je zo’n zware aankomst. Dat maakt hem zo speciaal’, aldus Van der Breggen. Toen ze aan de finaleklim begon, wist ze dan ook wat haar te wachten stond: ‘Dat wordt ontploffen.’

Specialist in Hoei

Geen renner in het vrouwenpeloton die de klim beter onder de knie heeft dan de Zwolse. ‘Ze heeft power en explosiviteit, dat maakt van haar een specialist op de Muur van Hoei’, weet teambaas Erwin Janssen van Boels-Dolmans. Nadat Van der Breggen de voorgaande drie edities winnend had afgesloten, waren bij de start vanzelfsprekend alle ogen op haar gericht. Janssen: ‘Maar ze maakt zich daarover totaal niet druk, ze laat alles van zich afglijden. Die koelbloedigheid is een wezenlijk onderdeel van haar succes.’

Lange tijd leek het er op dat Van der Breggen de benen stil moest houden voor haar ploeggenoot Megan Guarnier. Zij maakte onderdeel uit van een vluchtersgroepje van vier. Van der Breggen had haar Amerikaanse ploeggenoot de zege ook écht gegund, zei ze na afloop. ‘Ze heeft een lastig seizoen gehad. Ik hoopte dat ze zouden wegblijven.’

Wachten, wachten, wachten

Maar dat gebeurde niet. Aan het begin van de klim werd het viertal ingerekend en maakte Van der Breggen zich op voor de ultieme inspanning. ‘Op de Muur is het een kwestie van wachten, wachten en wachten, want je moet ook nog iets overhouden voor als het een sprint wordt.’ Het bleek niet nodig. Van der Breggen nestelde zich op 250 meter van de finish op kop en versnelde richting de streep. Ze had zelfs de tijd om beide handen in de lucht te steken.

Van der Breggen droeg haar zege op aan mecanicien Richard Steege van haar ploeg. Afgelopen maandag, terwijl de rensters van Boels-Dolmans onderweg waren voor een training, had hij een hartaanval gekregen. De afgelopen dagen werd hij kunstmatig in coma gehouden, maar gisteren, net voor de start, werd bekend dat hij weer bij kennis is. ‘Het was onwezenlijk om een koers zonder hem te rijden’, aldus Van der Breggen.

Na de Strade Bianche en de Ronde van Vlaanderen was het alweer haar derde belangrijke zege dit seizoen. Is het WK in Innsbruck, komend najaar, haar volgende doel? ‘Het is nog ver weg’, antwoordde ze op de persconferentie, om er lachend aan toe te voegen: ‘Maar misschien kunnen ze het WK een keer hier in Hoei organiseren. Dit parcours ligt me wel.’

Valverde onttroond

Het moest er natuurlijk een keer van komen, en tóch kwam het onverwachts: na vier overwinningen op rij (vijf in totaal), moest de Spanjaard Alejandro Valverde dit jaar in de Waalse Pijl de zege overlaten aan Julian Alaphilippe, de Fransman in dienst van het dit seizoen zo goed presterende Quick-Step.

 Valverde eindigde als tweede, maar kon daar mee leven. ‘Ik ben op waarde geklopt.’ De Belg Jelle Vanendert werd derde. Beste Nederlander in Hoei was Bauke Mollema met een zesde plaats.

In de voorgaande jaren verliep de wedstrijd volgens een vast patroon. Aanvalspogingen volop, maar in de finale sloeg Valverde steevast toe. Dit jaar was dat anders. Toen Alaphilippe wegsprong, moest Valverde passen. Opvallend genoeg juichte Alaphilippe niet toen hij over de streep kwam, hij dacht dat Vincenzo Nibali nog steeds vooruit reed en had gewonnen. Hij hoopt zijn goede vorm vast te houden tot zondag, als Luik-Bastenaken-Luik op het programma staat.

Julian Alaphilippe (R) viert zijn overwinning op het podium met Anna van der Breggen tijdens de wielerklassieker de Waalse Pijl.Beeld ANP