Actrice Marisa Abela als Amy Winehouse in Back to Black: ‘Ze was vooral verslaafd aan de liefde’

Hoe belichaamt een acteur op authentieke wijze een legendarische artiest zonder dat het slechts een imitatie wordt? Amy Winehouse is even beroemd om haar meeslepende muziek en unieke stemgeluid als om haar veelvuldig door de camera vastgelegde strijd tegen demonen. Het gevaar om haar neer te zetten als een labiele circusartiest, ligt constant op de loer.

De nog vrij onervaren actrice Marisa Abela (27 jaar, dezelfde leeftijd waarop Winehouse in 2011 overleed aan de gevolgen van een alcoholvergiftiging) deed er naar eigen zeggen alles aan om er geen parodie van te maken. “Het is moeilijk iemand die transformeerde tot een icoon weer terug te brengen tot wie ze was. Ik moest er weer een mens van vlees en bloed van maken, maar dat verweven met de karakteristieke elementen die we allemaal kennen. Met als doel dat de kijker haar na afloop van de film iets beter begrijpt.”

De Britse, tot nu hooguit bekend van haar bescheiden bijrol in de bioscoopkraker Barbie, had vier maanden de tijd om zich Amy Winehouse fysiek en mentaal eigen te maken. Ze woonde tijdelijk, net als de singer-songwriter, in de hippe Londense wijk Camden, bekeek praktisch alle bestaande beelden van Winehouse en bestudeerde met een bewegingscoach de motoriek van haar personage.

Maanden oefenen

Daarnaast – en dat was geen vereiste van filmregisseur Sam Taylor-Johnson, vooral bekend van Fifty shades of grey – nam ze de gewaagde beslissing om níét te playbacken. “Ik zing alles zelf,” vertelt Abela. “Ik vond dat dat nodig was om iets van haar ziel te kunnen vangen. Haar muziek is zó persoonlijk. Het hielp mij in het communiceren van wat zij voelde. Ja, dat was best een gok. Na een maand oefenen was mijn zangdocent godzijdank overtuigd.”

De Oscarwinnende documentaire Amy uit 2015 concentreerde zich reeds op het destructieve karakter van de Rehab-zangeres. Winehouse ging ten onder aan een giftige cocktail van faam en opdringerige paparazzi, maar ook een eetstoornis, depressies, een alcohol- en drugsverslaving én de liefde van haar leven speelden mee. Veel fans blijven de beschuldigende vinger wijzen naar deze inmiddels ex-junk Blake Fielder-Civil, die ooit toegaf de zangeres aan verdovende middelen te hebben geholpen. Ook Amy’s vader Mitch is een omstreden figuur. Die zou meer oog hebben gehad voor het geld dan voor de kwelgeesten van zijn dochter.

Verslaafd aan de liefde

De speelfilm Back to Black, verwijzend naar het gelijknamige album van Winehouse uit 2006, weigert de wereld op te delen in goedzakken en slechteriken. Abela: “Amy wordt vaak neergezet als een slachtoffer van de mannen in haar leven. Wij wilden haar wat power teruggeven. De film vertelt het verhaal meer vanuit haar eigen perspectief. Ik vind dat het niet aan ons is om te oordelen. Amy’s vader en geliefde; dat waren mensen van wie ze hield. De film gaat meer over haar verslaving aan de liefde dan aan haar verslaving aan drugs. En we hebben haar geweldige muziek, omdát ze zo ontzettend veel liefde in zich had en daarover durfde te zingen.”

“Amy was sterk én kwetsbaar,” vervolgt de actrice. “Ze was eerlijk, rauw en kreeg nooit genoeg van alles waar ze van genoot. Die honger moest constant worden gestild. Ik kan me daar goed in herkennen.”

Maar de artiest ging ook gebukt onder alle roem. De negatieve kant van plotseling beroemd zijn, herkent Abela dat ook? “Ook ik weet nu een beetje hoe overweldigend faam kan zijn, ja. Ik zie het zo: de emotionele band met de kunst die je maakt, is een soort wederzijdse relatie. Het is prachtig dat een groot publiek daarvan geniet, maar sommige mensen krijgen helaas ook ineens het idee dat ze het recht hebben onderdeel van jouw leven te zijn. Dat heeft iets ongezonds. Ik hoop dat de film ons daar óók bewust van maakt.”

Back to Black draait vanaf donderdag in de Nederlandse bioscopen.