Bij dit restaurant doen vluchtelingen werkervaring op (en ze hebben een gloednieuwe locatie): ‘Ik droom van een eigen café’

‘Mijn droom is om mijn eigen café te openen’

“Ik woon al vier jaar in Nederland. Eerst woonde ik twee jaar in Friesland, maar in Sneek vond ik het maar saai. Na lang op een plekje te hebben gewacht, kon ik eindelijk naar een azc in Amsterdam. Het leuke aan deze stad vind ik de mensen en de drukte.”

“Ik vluchtte voor de politiek in Iran. Er zijn daar veel problemen met het regime en de regering. Ik deed mee aan demonstraties voor de vrijheid van de vrouwen in Iran; daarom heb ik mijn familie en vriendinnen moeten verlaten. In Amsterdam, nee in heel Nederland, is er democratie, gelijkheid en vrijheid. Al kon ik niet echt kiezen waar ik precies heen ging. Het vliegtuig vanuit Griekenland bracht me hiernaartoe. Het belangrijkste voor mij was een veilige plek. Dat is hier. Hier ben ik niet bang.”

“Bij A Beautiful Mess werk ik als assistent-kok. We maken hier veel Arabisch eten, dus ik heb eerst veel recepten geleerd uit deze keuken. Het liefst kook ik namelijk Iraans.”

“Wat ik wel lastig vind bij dit werk is de taal, ik begrijp niet altijd waar het over gaat. Ik ben wel Nederlands aan het leren. Er komt bij het restaurant elke week een docent Nederlands langs die medewerkers lesgeeft met behulp van muziek en spelletjes.”

“Het werk hier is goede ervaring voor me, ik hoop dat ik hierdoor in de toekomst makkelijk een goede baan kan krijgen. Ik wil namelijk nog lang in Nederland blijven. Mijn droom is zelfs om hier mijn eigen café te openen. Een klein café met koffie en wijn.”

‘Ik voelde me als lhbtq niet vrij in Rusland’

“Ik heb al acht jaar horeca-ervaring en dat kan ik hier bij A Beautiful Mess voortzetten. Drie of vier dagen in de week sta ik hier achter de bar, of ook weleens in de bediening. Ik houd ervan om cocktails te maken, vooral die je moet shaken zoals bij een espresso martini.”

“Ik ben geboren in Oekraïne maar heb nu een Russisch paspoort. Ik groeide op in Oost-Oekraïne, waar in 2014 de oorlog uitbrak met Rusland. Ik zag veel vreselijke dingen gebeuren: veel militairen op straat en vreselijk nieuws op tv. Mijn wereld stond op z’n kop. Een deel van mijn familie woonde al in Rusland, dus ik besloot daar ook naartoe te gaan. Ik woonde toen in het uiterste oosten van Rusland, in de buurt van China. Vanaf daar is het zeven uur vliegen naar hoofdstad Moskou. Het was lastig in het begin, de cultuur is daar namelijk heel anders dan in Oekraïne. ”

“Toen Rusland in 2022 Oekraïne binnendrong, voelde ik dezelfde angst als in 2014. Ik voelde me als lhbtq bovendien niet vrij in Rusland. Een vriend vertelde me hoe mooi Nederland is en specifiek Amsterdam; ik besloot daarheen te gaan. Zo stond mijn wereld voor de tweede keer op z’n kop.”

“Het gekke is dat ik niet wist dat mijn ex-vriendje ook in Amsterdam was. Op een avond stond ik in een club toen ik z’n stem ineens hoorde. In het donker van de club zag ik hem daar staan. Ik was in shock; zo hadden we elkaar weer gevonden.”

“Nu woon ik een asielzoekerscentrum in de stad en wacht ik totdat ik een sociale huurwoning krijg aangewezen. Toch zou ik liever niet in Amsterdam willen wonen, het is erg druk en er zijn te veel toeristen. Utrecht zou voor mij de perfecte plek zijn, rustiger en op een centrale plek in het land.”

‘In de bediening kan ik mijn Nederlands oefenen’

“Ik loop stage in A Beautiful Mess voor mijn studie aan het ROC. Ik heb twee maanden in de keuken gewerkt. Ook heb ik de bar weleens geprobeerd, maar dat is niks voor mij. In de bediening staan vind ik het allerleukst, omdat je dan contact kunt hebben met mensen en even met ze kunt praten. Zo oefen ik meteen mijn Nederlands.”

“Hier in Nederland is het veilig. Uit mijn thuisland Irak vluchtte ik twee jaar geleden, alleen. Eerst kwam ik in Turkije, toen in Griekenland en toen hier. In Irak wist ik al dat ik naar Nederland wilde.”

“Ik zat twintig dagen in Ter Apel tot ik in Amsterdam in een azc in Zuidoost werd geplaatst. Nu wacht ik op een huis. Mijn verblijfsvergunning is namelijk goedgekeurd, die mag ik volgende week ophalen. Tot 2027 mag ik hier sowieso blijven, daar ben ik erg blij mee.”

“De mensen hier in Nederland vind ik het fijnst aan dit land. Ze zijn behulpzaam, netjes en aardig. Het contact met mijn collega’s maakt dit werk ook leuk. Met sommigen spreek ik Nederlands en met sommigen Arabisch.”

‘Uiteindelijk wil ik een leuke baan als ondernemer vinden’

“Ik ben uit Syrië gevlucht omdat de politieke situatie daar instabiel is. De weg naar Nederland was moeilijk. Ik was namelijk alleen en had niemand bij me om me te beschermen. Een paar keer ben ik van Griekenland naar Turkije heen en weer gestuurd. Ik ben uiteindelijk zeven tot acht maanden onderweg geweest en was blij toen ik het einde van de reis haalde.”

“Voor mijn mbo-opleiding moet ik twee keer per week stage lopen, dat doe ik hier bij A Beautiful Mess. Het liefst sta ik achter de bar, maar voor mijn stage moet ik ook in de keuken werken. Het leukste vind ik dan om borden mooi op te maken. Alles netjes neerleggen, wat meer kruiden erop of wat brood erbij.”

“Het werk hier zie ik meer als een hobby. Ik vind het bijvoorbeeld leuk om te leren om goede koffie te zetten, maar ik wil geen barista worden. Na het entreejaar bij het ROC wil ik handel en ondernemen studeren en uiteindelijk daar een leuke baan in vinden.”

“Ik ben nu ongeveer veertien maanden in Nederland. Eerst verbleef ik in Ter Apel, toen Zwolle, toen Amsterdam-Noord, -West en nu woon ik in -Zuidoost. Nederland was mijn eerste keuze om naar toe te gaan, ik wist al snel: dit is het land waar ik wil zijn. Ik kende Nederland omdat een vriend van mijn vader er altijd al over vertelde. Fijn hier is dat bijna iedereen Engels spreekt, die taal heb ik mezelf aangeleerd. Op school in Syrië krijgen leerlingen wel Engelse les, maar we leren daar zo weinig. Een beetje zoals Spaanse les hier op Nederlandse scholen.”