Direct naar artikelinhoud
Klopt dit wel?Mount Everest

Willen beklimmers van Mount Everest bij overlijden op de berg achterblijven?

Berichten verspreiden zich vaak razendsnel, of ze nu kloppen of niet. Wij proberen de zin van de onzin te scheiden. Vandaag: de meeste beklimmers van ’s werelds hoogste berg willen in geval van overlijden op de Mount Everest achtergelaten worden.

Bergbeklimmers op de Mount Everest.Beeld AP

Van wie komt de claim?

De verlokking om bovenop de Mount Everest te staan heeft door de jaren heen naar schatting bijna 300 levens gekost. De meeste slachtoffers zijn niet geborgen. Door klimaatopwarming komen langs de route naar de top steeds meer lichamen van onder het ijs tevoorschijn, meldt de BBC. Aan Tibetaanse kant zou begonnen zijn met de berging. Een hachelijk karwei. Bovendien onethisch, meent de Amerikaanse bergbeklimmer en schrijver Alan Arnette. ‘De meeste klimmers willen op de berg achtergelaten worden als ze er komen te overlijden’, zegt hij tegen de BBC. ‘De lichamen bergen is oneerbiedig, tenzij de familie er om vraagt.’

Klopt het?

Baseert Arnette zich op een studie? ‘Nee, ik spreek uit ervaring’, laat de Amerikaan per mail weten. ‘Ik heb 25 jaar klimervaring in de Himalaya.’

René de Bos, die in 1990 bovenop de Mount Everest stond, verbaast zich over de stelling van Arnette. Volgens hem willen de meeste Nederlandse klimmers gerepatrieerd worden. De Bos is eigenaar van een Nepalese organisatie die jaarlijks expedities op touw zet naar toppen boven de 8.000 meter. ‘Bij ons moeten mensen op papier zetten waar hun voorkeur naar uitgaat, mochten ze de expeditie niet overleven. Ik schat dat 65 à 75 procent van de klimmers van de berg afgehaald wil worden. Men kiest daar vaak voor onder druk van familie. Was die druk er niet, dan zouden de meesten wellicht voor een berggraf opteren. Als de omstandigheden het toelaten wordt een lichaam dan naar een gletsjerspleet getrokken, uit het zicht.’

Alpinist Arnold Coster leidt jaarlijks expedities in de Himalaya. Er zijn geen organisaties die over dergelijke voorkeuren statistieken bijhouden, laat hij per mail vanuit Kathmandu weten.

De meeste klimmers hebben er volgens Coster relatief weinig moeite mee om op ‘hun droomberg’ te blijven. ‘Maar nabestaanden begrijpen die keus niet altijd. Zelf vind ik het bezwaarlijk om lichamen gewoon achter te laten en de elementen er op los te laten. Als expeditieleider vind ik dat je er alles aan moet doen om een lichaam te bergen of op zijn minst uit het zicht te plaatsen. Vaak liggen de lichamen open en bloot op de route. Dat is geen prettig gezicht. Om een lichaam naar beneden te halen heb je 8 à 12 getrainde klimmers nodig, doorgaans Sherpa’s, want deze mensen zijn een stuk sterker dan westerlingen. Het is hoogst uitzonderlijk dat lichamen worden geborgen.’

Conclusie:

Het is onduidelijk of een meerderheid van de alpinisten ingeval van overlijden achtergelaten wil worden. Harde cijfers ontbreken. Volgens René de Bos kiezen Nederlanders vaker voor repatriëring als de situatie dat toestaat.