18 juli 2019 om 03:00
Luister naar

Commentaar: Als politieagenten zich niet veilig voelen bij elkaar, zegt dat ook iets over ons als samenleving

De politie is je beste vriend. Mannen en vrouwen die overal op af worden gestuurd, geregeld de klappen opvangen, en vaak met verbale agressie worden geconfronteerd. Maar hoe zit dat in het korps zelf? De politie telt als grootste werkgever zo’n 62.000 medewerkers, en vormt een soort afspiegeling van de maatschappij. Wat er in de samenleving speelt, speelt ook binnen de politie. Dezelfde discussies, dezelfde verschillen, en soms dezelfde verharding in standpunten.

Als verbale agressie in de samenleving toeneemt, is het niet vreemd dat dit ook gebeurt binnen de politie. Daar sluipt wel een gevaar binnen, in een organisatie waarin samenwerken en voor elkaar opkomen van levensbelang zijn. Dus moet je het durven zeggen als iemand te ver gaat, en leidinggevenden moeten in de gaten houden dat iedere agent voluit zijn plek heeft.

Helaas gaat het op dat punt niet goed bij de politie. In een open brief stelt politiecoach Carel Boers – die ontslag neemt – dat de leiding niets doet tegen ‘strafbaar, niet-ethisch, (seksueel) intimiderend, bedreigend, discriminerend en grensoverschrijdend gedrag’ binnen de eigen organisatie. Sterker: slachtoffers van dat gedrag worden ‘omgelabeld’ tot daders, schrijft hij, en bestempeld als ‘activistisch’ of ‘gefrustreerd’.

Sinds de invoering van de Nationale Politie telt Nederland één politiekorps. Doordat de leiding op afstand zit – in Den Haag – is er binnen dat grote korps ruimte voor niet alleen informeel, maar zelfs ook fórmeel leiderschap dat volgens Boers ‘moreel en ethisch ontspoord is’. Vrouwen, homo’s en allochtonen hebben het, schrijft hij, extra zwaar in een organisatie waar ‘de meerderheid’ de toon zet, en ‘wijzere’ en ‘diversere’ mensen ‘systematisch worden beschadigd’.

Korpschef Erik Akerboom reageert nu dat de politie geen racistische organisatie is, maar hij ziet wel dat de ‘sterke cultuur van collegialiteit en loyaliteit’ maakt dat mensen zich schikken ‘naar de dominante norm’. Dat leidt er volgens de politiebaas toe dat niet overal sprake is van een ‘veilige en inclusieve werkcultuur’. Het is nogal wat dat Akerboom dit gewoon zwart-op-wit erkent, én eraan toevoegt dat hij dit niet van vandaag op morgen kan oplossen.

Akerbooms relatieve onmacht zegt niet alleen iets over de politie, maar ook over ons allemaal. De politie is je beste vriend, en die vriend houdt ons als samenleving een spiegel voor. Hoe gaat het eigenlijk met onze onderlinge communicatie? Niet zo best dus.

Akerboom mag beslist niet berusten in onmacht, maar heeft wel een pittige klus te doen. Want het onvruchtbare ‘wij tegen de afwijkenden’ wordt dezer dagen zelfs aangemoedigd door de Amerikaanse president.

In het commentaar verwoorden redacteuren
de mening van het Nederlands Dagblad
Mail de redactie
Mail de redactie
Heeft u een tip over dit onderwerp, ziet u een spelfout of feitelijke onjuistheid? We stellen het zeer op prijs als u ons daarover een bericht stuurt.
d

Het lijden van kinderen houdt ons een spiegel voor, waar we liever niet in kijken

De uitroep van Jezus 'Mijn God, mijn God, waarom heeft u mij verlaten' is ook van deze tijd. Het is een vraag die niet afgeserveerd moet worden, maar juist ons hart opent voor de pijn van mensen in nood.

nd

Als we nou eens stoppen met vliegschaamte en die vervangen door treintrots?

Het is belangrijk om stil te staan bij wat er allemaal wél bereikt wordt in de strijd tegen klimaatverandering. En dat is best een boel. Ons gedrag is al flink veranderd in de afgelopen jaren.

Afbeelding

Wilders zal Kaag wel dankbaar zijn: zijn gedroomde kabinet kan met een gezonde staatskas aan de slag

Geert Wilders zal Sigrid Kaag wel heel dankbaar zijn. Ze heeft de schatkist in blakende welstand nagelaten voor zijn gedroomde kabinet. Maar naast een gezonde staatskas, vergt regeren een eenheid van visie.

Afbeelding

Een terreurdaad is in Moskou net zo erg als in Parijs. We zijn niet met 'de Russen' in oorlog

De terreuraanslag in Moskou was bijna een kopie van die in het Bataclan-theater in Parijs (2015). Of vinden we deze terreurdaad toch wat minder erg, omdat ‘de Russen’ nu onze vijanden zijn?

Afbeelding

David de Vos is onderdeel van de brede beweging van de 'milde orthodoxie' geworden

De charismatische prediker David de Vos is kerkelijk mainstream geworden. Geen wonder: evangelische en traditionele gelovigen vinden elkaar steeds vaker. Dat is goed voor beide, want ze kunnen veel van elkaar leren.

nd

Kinderen wel/niet vaccineren is een grote verantwoordelijkheid, maar in de eerste plaats van ouders zelf

De vaccinatiegraad daalt; kinderziektes komen weer vaker voor. Maar met een ramkoers vanuit de overheid, die onder meer de VVD voor ogen staat, win je niet het vertrouwen van burgers met vaccinatietwijfel.

commentaar

Defensie is niet alleen een militaire taak, het gaat om de veerkracht van de hele samenleving

Defensie is niet alleen een militaire taak, de verdediging van de democratische samenleving moet door militairen en burgers samen worden gedragen. Maar dat betekent een omslag in het denken, waarmee Europa nu begint.

n

Help de boeren hun schapen te beschermen, maar over het afschieten van wolven moeten we het nu nog niet hebben

Natuurlijk lopen de emoties hoog op als er weer schapen zijn doodgebeten door een wolf. Maar het is echt nog te vroeg om nu al te gaan praten over het afschieten van wolven.

Afbeelding

Houd ruimte open voor water, lucht en horizon, boven het laatste reepje achtertuin van Amsterdam

Het is kortzichtig om de plannen voor enorme bedrijfshallen in de Lutkemeerpolder bij Amsterdam domweg door te zetten, nu we intussen weten wat 'klimaatadaptief bouwen' in dit lage, natte land zou moeten betekenen.