Het Keerpunt

Dag blonde duin, met je zilv' ren kruin,
de zon in de azuren lucht beschijnt het puin,
dat ik van het leven had gebrouwen; ik laat
het jou, ik wil een nieuwe woning bouwen

Jouw zalige rust ze deed me goed,ik
wil haar blijven koesteren, máár als het moet.
als het niet anders kan,ja, dán zal ik gaan om de
anderen te ontmoeten, die mij zullen helpen; hen
begroeten.

Het zal worden een huis van liefde, stilte en geluk,
één huis voor ons allen, het mag niet stuk.
De vrede, die er heersen zal, wil ons omarmen,
geheel en al.
Delen met elkaar het huis van het leven, het zal
ons uiteindelijk het eeuwige geven.