Misschien is er wel een ambtenarencursus over hoe
te leven op grauwe grond.
De bomen gedragen zich nogal
grijs.
Tippel staat de laatste dagen door het raam te kijken of het
buiten de gewenste temperatuur is om verantwoord een drolletje neer te
leggen.
Na de cursus Hoe Bestudeer Ik De Kwaliteit Van Waar Iets Moet
Vallen, dirigeer ik hem naar de juiste plek. Zo’n cursus kost wel wat, maar dan
heb je ook iets. Dat vinden ze bij defensie ook. Voor een studie van de voorkant
moet ik nog het juiste lesmateriaal zien te vinden.
Tippel heeft anti-Weski ogen door die bruine boontjes. Met
zulke oren is het constant lopen met een Pretty Good Privacy telefoon nogal
onhandig, al bieden ze wel dekking. Gelukkig hoeft Tippel niet constant te
overleggen met Rasta, Holly en Pasta. Zijn connecties met de onderwereld zitten
in de grond.
Daarbij maakt hij gebruik van Wie Is De
Mol, maar daar is hij nog steeds niet achter. De onthulling vindt vast over een
aantal weken plaats, als de klem bij hem goed in de kaken zit.
Ook de bladerhopen trekken volop de aandacht.
En de gaten in de aarde. We hebben er
hier Een Huis van Vol. Misschien noemen vader en moeder rat hun kinderen ook
Emma en Noah. Het zou toch voor Tippel niet leuk zijn om opeens Emma te
vermoorden. Met naam is moeilijker te verteren.
Het heeft geen zin om van bovenaf hulp in te roepen
van defensie-piloten. Die zitten liever bij de KLM.
Linksom of rechtsom,Tippel gaat altijd met mij in
overleg.
Dat is vaak niet prettig. Zojuist nog kreeg ik een uitglijer
bij de achtervolging. Het is soms een beetje moeilijk om een afspraak met Tippel
te maken over snelheid.
Bezos of Musk, als ze een raket nodig
hebben dan weet ik er één. Een cursus Verticaal Stijgen is vast beschikbaar.
Zeker voor Tippel. Die is ‘s morgens
bij volle blaas nog genderneutraal.
Soms hengelt hij naar een bestand. Probeer ik hem even te
heftig in de houtwal te drukken. Kan de bazin huisdierenverlof krijgen.
Als de vrede (tijdelijk) getekend is, daalt de rust weer
neer. De bestanden zijn erg broos. We ruilen wel eens brokjes uit. Dat helpt.
Wel 1 brokje van mij tegen 10 van hem.
Marli, de oude oerpony, bekijkt ons dan met een wijze blik.
Ze loopt net zo onzeker als Biden. Die gaat nu op stal.
Hij zal wel genoeg hooi krijgen.
Met zijn opvolger leven we straks allemaal op woeste
grond.
Mijn haren stonden vandaag overeind. Wat een storm
en dan ook nog in mijn kop.
Het is maar goed, dat ik prikkelrijk ben en alles
om mij heen goed kan verdragen.
Zelfs Tippel na 33 rondjes achtervolging.
Hij heeft gelukkig geen warmtepomp nodig om op temperatuur te
blijven.
Soms is er een koerswijziging. In de politiek is dat
heel gewoon.
Men mag daar zwart-wit denken. Ik krijg dat ook dagelijks
over mij heen.
Van tevoren hebben Tippel en ik wel afgesproken, dat ik hem
geen been afzaag. Ik wil niet in het Sinterklaasjournaal.
Soms heeft Tippel iets weg van een sprinkhaankapitalist. Als
hij crypto’s had gehad zou hij zeker een dierenartspraktijk hebben opgekocht.
Met een beetje hersenrot zet je dan geen benen meer af, maar wel
baasjes.
Het regenwater van vandaag was net zo lekker als een
jenevertje voor een bejaarde. Dat regenwater nemen ze ons alleen niet af.
Als ik Tippel bekijk dan is hij goed gezond. Verdomd jammer,
dat alles wat je erin stopt zo duur is geworden. Straks heb je wel crypto’s
nodig om heel te blijven.
Het is echt heel jammer, dat wat je
achter je laat zo anders wordt van voren. Vroeger had je een letterbak.
Tegenwoordig is dat een hele gemeenschap. Voorheen had je het in je hok warm. Nu
moet je aan een Snuggy. Ooit mocht je er alles uitstoten. Nu zijn alle
mondkapjes van Sywert nog niet genoeg om de hele bevolking in toom te
houden.
Het is het beste om je schuil te houden. Beter het hart op de
rug dan op de tong.
Het is hier echt Joepie, Joepie en dan ook nog Toppie: het is zwoel buiten.
Na een pitstop van Tippel kan de race beginnen.
Als Jake de Uitdager staat hij voor me.
Full speed en ik ben hem kwijt.
Ik zie hem soms alleen nog in mijn
achteruitkijkspiegel.
En passant ramt hij een kalfje. Hij lijkt op een ambtenaar van
de Toeslagen. Weer een poging om een kind van de moeder te
scheiden.
En dan, na de wederopstanding, doen alsof je neus bloedt.
Onschendbaar hondje.
Wegduiken in de heg, als ik hem achtervolg.
Joepie, hoor.
En zich groot maken achter een stuk gaas. Alsof de
parelhoenders in Gaza zitten en hij de premier van het Beloofde Land
is.
Inmiddels is-ie nogal gespierd geworden hier in Kamp
Koningsbruggen.
Ik leg het soms af. Ik zou wekenlang op
vaderschapsverlof willen. Ik lik nu al af en toe een piemeltje
schoon.
Toppie Tippel komt uit de Achterhoek. Misschien kan hij
als allochtoon mee in de zak van Sinterklaas naar Spanje.
Wordt-ie mogelijk aldaar gelegaliseerd.
Hij raadt vast af en toe mijn gedachten. Komt-ie heel lief
naar me toe. Toppie, hoor, dat ik dan smelt.
Totdat hij weer rottigheid loopt uit te denken..
Dan maar weer snel achter de deur.
Kan hij weer de prullenbak op kantoor gaan legen. Snel en
accuraat. Een echte dossiervreter. Ook in te huren door het Kabinet. Tip voor
Spanje: als papiervernietiger integreert-ie à la minuut. Wat de taal betreft:
hij heeft ook een gewillig oor.
Voorlopig, vermoed ik, blijft hij hier in de fractie.
Met zijn karakter zit-ie als een huis. Niet weg te
discrimineren.
De wereld is nogal chaotisch. Ik heb geen actieve
herinnering aan een rustige tijd, vooral ook sinds Tippel hier is.
Hij is net achter een ladder langs gelopen. Dat voorspelt niet
veel goeds. Die was ook nog van de Blokker.
Het ontbreekt Tippel beslist niet aan de moderne keuzestress
en beslissingsangst. In één beweging heeft hij een handschoen gekaapt. Hij mag
ook alles.
‘t Lijkt soms net alsof hij Marokkaans wordt opgevoed. ‘t Is
een bevoorrecht jongetje.
Ik doe mijn best om hem in het gareel te houden. Ik wil niet,
dat hij als een wilde de leiding neemt. Als ik een drone had zou ik hem beter in
de gaten kunnen houden, maar ik wacht nog op een woest aantrekkelijk aanbod van
Musk.
Af en toe doet Tippel net, alsof-ie naar mij luistert. Het is
wel verstandig van hem om Trumpiaans op tijd het oor opzij te doen. Kamelen
Harry, om even genderneutraal te zijn, had misschien ook beter een gaatje in
haar oor kunnen laten schieten. Waren die States misschien haar kant uit
geswingd. Slachtoffers oogsten namelijk sympathie.
Ik voel me af en toe ook een slachtoffer, als ik weer gevloerd
word.
Net als in de wereld gaat het er hier ook ruig aan
toe.
Ik word vaak uitgedaagd door een zwart-witte
hooligan.
Die ik dan probeer te pakken.
Een spelletje Hit en Run. Alleen wordt er zo hard gerund, dat
ik een fat-bike voor Sinterklaas ga vragen. Die zijn toch in prijs
gedaald.
Krijg ik namelijk die boerenopfok bijna te
pakken,
staat-ie me opeens een eindje verderop weer uit te dagen. Ik
snap, dat ze het in Amsterdam moeilijk hebben.
Teveel en te groot is eigenlijk nooit goed.
Gewoon niet behapbaar.
Met een hark kom je misschien wel in de Quote 500, maar hier
gaat dat niet lukken.
Tippel is echt niet verkeerd,
maar ik verstop me even voor hem. Liever voorlopig geen Hit.
Vanochtend vroeg zag ik allemaal schoven op het
land. In Den Haag hebben ze waarschijnlijk het hele weekend doorgewerkt. Dick
heeft vast aan gezinshereniging gedaan, nu het nog kan.
De boel was nog gespreid. Gek is wel,
dat het in het zwart zit. Straks wordt alles afgevoerd. De
olieprijzen zijn aan het dalen. Dat komt dus goed uit.
Tippel is alvast bezig met grenscontroles. Die stipkippen zitten nu nog in een veilig
gebied. Misschien moeten ze straks terug naar Afrika. Wel zielig, want ze zijn
hier geboren. Maar je moet het gevoel gewoon niet toelaten. Dat is
politiek.
Je ziet gewoon, dat Tippel er
over aan het nadenken is. Misschien moet hij ook
wel terug naar de Achterhoek. Als symboolpolitiek.
Ben ik mijn vriendje kwijt. Vanochtend hebben we nog een
octopus gedeeld.
Hij heeft me ook ompoot. Toen heb ik hem nog mijn keel laten zien. Je weet maar nooit met al die Covid.
Ik denk, dat Tippel, als hij terug moet naar de Achterhoek,
wel een asielvergunning krijgt binnen drie jaar.
Zo’n sportief type laat je niet gauw gaan.
Sifan Hassan is ook gebleven en Tippel kan zeer goed
hardlopen.
Hij sjeesde vanochtend nog over de
bladerhopen.
Al die kleuren zakken namelijk gewoon naar beneden.
Een frisbee ook. Ik heb nog
even gedacht, dat er een band van de race-auto van Verstappen was
afgeknald.
Ik voel me soms Norris, als mij de weg wordt versperd met
agressie.
Ik hebTippel liever zo. Keurig
zittend, alsof hij moet wachten tot de Media Markt open gaat.
Hij is echt dragend gemotiveerd om een crisis op te
lossen.
Gelukkig heb ik niet altijd de last van de zorg om mij heen.
Het is fijn om even alleen te zijn. Op vier stevige poten en oog voor
details.
Tippel is meer van het grovere werk. Een echte tuinjongen.
Verplaatst graag aarde. Het zou fijn zijn, als hij de hele aarde zou kunnen
verplaatsen.
Naar waar je heerlijk naar
behoefte zou kunnen vertoeven.
Zonder elkaar voortdurend in de weg te zitten.
Waar de zon altijd schijnt, geen
ambtenaren zijn, geen explosies en waar de bladeren naar boven
vallen.
Dat zou wallen kunnen voorkomen, waar Tippel in
verdwijnt.
De week is weer begonnen en ik wist niet, dat ik zo zorglijk kon worden.
Mijn jeugd lijkt voorbij te zijn door de komst van
dat hap-en-soms-snapniet wezen.
Ik heb hem eens goed bekeken.
En grondig geïnspecteerd. Blijkt het toch een hond te zijn.
Ruikt ook al naar reu.
Doet schijnheilig achterbaks en hapt vervolgens (weer) in mijn
staart.
Het heeft een hart, dat kun je zien. Maar met mijn postuur is
het moeilijk om daar niet op te trappen.
Ben dus heel blij, als Tippel achter tralies zit. Ik ben
namelijk nogal uitgeput door zijn gedoe. Heb vast geen Ruttegenen in
me.
Hij wel. Altijd aan, altijd
nieuwsgierig. Zou een talkshow op NPO 1 kunnen vullen. Een paar keer wef zeggen
binnen een ronde tafel, de poot optillen tegen degenen, die geen wef zeggen,
maar miauw en het programma is zo vol.
Met een mooi koppie kun je ver komen. Het Gooise
matras is naar de kringloop gebracht. Tippel hoeft dus niets te
vrezen.
Gewoon rondkijken en vooral wroeten.
En leven van de denkfouten in het kabinet. Kan-ie op sokken
aan.
Ik zal aan hem moeten wennen. Zielig alleen aan de poort is
ook maar niks.
Heb ik tenminste nog een vriendje, als Costa geen bal meer in
haar bek kan houden. Tenslotte is zij ook al 10.
Ik zal mijn huidige ongemak moeten ondergaan. Ik was
gewaarschuwd.
Een medestander heb ik niet in de pony. Zolang ze gras kan
vreten valt er geen woord mee te wisselen. Die bekommert zich echt niet om het
wereldvoedselprobleem, zolang de brandnetels en de bramen haar menu niet
overwoekeren.
Ik keer me gewoon van alles af. De wereld is toch niet meer
wat het geweest is met een sjamaan in een koninklijk huis, fractieleider op
bezoek bij een komiek, prinses die kauwgom laat ontploffen in eigen gezicht,
wolf die in alvleesklier bijt en een prinses die toeslagen mist.
Laat Tippel zich maar lekker in alles en nog wat vastbijten om
zelf te ontdekken, dat niet alles echt is. Wordt het hem teveel, kan-ie altijd
nog aan de ketamine.
