Het is maandag en dat roept een bepaalde sfeer op
van alles wat hetzelfde is.
Als een mak schaap weer voor
de kantoordeur staan.
Of als een hen weer wachten op voer. Haar heb ik afgelopen
week in mijn bek gehad. Vandaar die ruige nek. Ze dacht de wijde wereld in te
kunnen trekken. Als ik had doorgehapt had ze beter aan een parachute de
Eifeltoren af kunnen zeilen. Ik heb haar, zij het met enige dwang van bovenaf,
weer laten gaan. Ze bekijkt me nu met andere blik. Moet ze niet doen. Ik heb met
haar voor mezelf een Nieuw Sociaal Contract
afgesloten. Zal wel hobbels kennen en
uiteindelijk weer ontbonden worden, maar de bedoeling is goed.
Met Costa heb ik al eindeloos veel contracten en bondjes
afgesloten, maar we kijken nog steeds een andere
kant op. Als ze teveel negatief mijn vibe
betreedt zeg ik gewoon, dat ik een verkoudheid
heb.
De afgelopen weken zaten we hier in een schapenvibe. De sfeer
van oude tijden was goed te horen. Men overweegt 250 kamerleden te benoemen.
Gewoon doen. Het blèren van de 255 schapen werkte als een wollen deken. Ik geef toe, het waren er 5 méér, maar in een
tweede kamer met zoveel gemekker hoor je echt geen verschil.
Volgens herder Anita blèren schapen
nauwelijks, als ze lekker gevreten hebben. En dat konden ze hier onder al die
bomen aan de overkant van de weg heel goed.
Op de Lemelerberg is de heide namelijk verdroogd.
Ik durf het woord nauwelijks meer uit te spreken. Klimaatverandering. Natura 2000 voorzag alleen de subsidies. Ik denk
niet, dat Franske Timmermans volgend jaar bij de uitblinkerslunch zit.
Ik krab wel achter mijn oren voor ik ga kappen.
Dat deed ik ook, toen ik weer een nieuw gezicht zag. Heel wat
anders dan een piemelknuffel. Vast een nieuw
BBB-lid, dat zich op het platteland oriënteert.
Overal wordt gestolen, zelfs broodkratten, maar hier komt altijd van alles
bij.
Elke ochtend kijk ik voorzichtig met een scheef oog wat er nu
weer zit, ligt, vliegt of staat. Ben er helemaal niet blij mee.
Oplossing is misschien om straks alles in één keer
via India naar de maan te laten vertrekken. De
ervaring met overvollebovendekstreinen hebben ze
daar al.
Een beetje Omtzigtig te werk gaan en je bent van veel rommel
af. Anders veroorzaakt het een aardbeving in de kinderasielopvang.
We hollen gewoon andere tijden
tegemoet. Op 5 december geen Sinterklaas meer, maar Sint Pieter, geen verschil meer in Dilan’s, Plasjes en Bontenballen.
Allemaal gehuld in Facekini’s. Dan houd je de huid wel heel.
Ik moet er even van poepen. Geeft ook een bepaald gevoel en
tijdelijke opluchting.
De sfeer, die opgeroepen wordt door
Kaytie in haar McLaren en Costa, die pootje overgaat om een kikker te besluipen,
is gelukkig gewoon goed.
Ik noem dat de tortelduivenvibe. Soms zit er één in een
tantra. Dan geven ze een beetje licht.
Als mijn tijd daar is ga ik, vermoed ik, geheel tevreden het hoekje om.
Ondanks alle eikels op mijn pad.
Soms is de weg versperd, maar er komt altijd weer een
opening.
