Na een informerend telefoongesprek met Gerda Knip van het hondendwergpincertjesclubje

had tante Truus uiteindelijk een afspraak gemaakt om eens langs te komen om Wodan te introduceren aan de club.

Eigenlijk leek het me van het begin af aan een twijfelachtig idee want iedereen weet wat een pestherrie zoiets kan worden. Een  nieuwe vreemde hond te introduceren in een groep honden die elkaar al kennen maar ik had mijn oordoppen bij me.

Wodan leek het wel een goed idee toen ik het hem vertelde.. hij blafte wel voor 5 minuten. 

Omdat ik zoveel mogelijk probeerde buitenshuis uit die doorzonwoning van Chantal te zijn om conflicten te vermijden.. was het wel een goed idee een doel te hebben om ergens met Wodan heen te lopen. Wodan scheen zich steeds meer aan mij te hechten of hij had een opdracht om mij voortdurend in de smiezen te houden om later rapport uit te brengen thuis, dat kan ook.

Een GSM tracker kon het niet beter doen dan Wodan.

Maar goed, Wodan wilde ook wel eens een verzetje en was in voor een fikse wandeling naar de club die in een achterafstraatje in een oude portiekwoning was gevestigd.

We gingen op stap en ik belde uiteindelijk aan. Er deed een wat verward manspersoon open die duidelijk doof was.. watzegt u.. watzegt u? En hij liet ons in het gangetje. Ik hoorde al een oorverdovend geblaf en geroep.. dat was dus de clubbijeenkomst..

Loopt u maar door zej de persoon die ons binnen had gelaten.. Gerda verwacht u al. 

Ik deed een ouderwetse deur open aan het einde van de donkere gang en er trad mij een dunne dame tegemoet, dat moest Gerda zijn..

Wodan had opeens geen zin meer en verzette zich maar ik gaf hem een klein zetje en daar stonden Wodan en ik in de kamer waar ongeveer 10 hondeneigenaren zich ophielden met hun hondjes aan de lijn, 

Mij viel het opeens op dat er heel verbaasd werd gekeken naar ons en ik dacht dat er nog ontbijtjam op mijn lip zat maar dat was was het niet. 

Ook Gerda was even stil.. uiteindelijk vond ze haar stem weer.

Maar dat is geen dwergpincertje.. dat is een sjiwawa!

Nu... daar keek Wodan wel van op!