Sepp is een jaar na Grinda overleden.
Hij is na haar heengaan nooit meer de oude Sepp geworden. Stierf aan
hartfalen.
De bazin was de vrij korte
levensduur van de Duitse herders zat. Ze ging voor een ras, dat oud zou worden
zonder gebreken. Leuk gedacht. Je kan geen mens geloven.
Het werd een wolfhond,
eenTamaskan. Getest op afwijkingen, zelfs tot in Zweden toe. Rara, na vijf jaar
en 22 toevallen kwam zijn leven tot een einde in de Coronatijd. Het was een
geweldige, stoere en lieve hond. Bij alle testen waren ze vergeten te melden,
dat één op de honderd Tamaskan’s epilepsie kreeg...
De bazin wist het ook niet meer. Ze trof een advertentie aan
op Marktplaats. Tegen een woekerprijs was er een Oudduitse herdershond te koop.
Aandoenlijke pup met gelijk een makke. Hij had pukkels en stierf van de jeuk.
Had eigenlijk terug gemoeten. Garantie op koopwaar. Maar ja, ze dacht hem te
kunnen redden. Lukte redelijk. Hij kwam als Binkie, maar werd
Riffer.
Hij kon geweldig opschieten met Costa.
Helaas overleed Costa een paar maanden geleden op de leeftijd van bijna 12
jaar.
Riffer miste haar. Stierf drie maanden later veel te jong aan
een tumor.
Een jaar
geleden ben ik hier gekomen. Toen waren ze er nog allebei. Nu mis ik ze ook.
Moet alleen de kar hier trekken en wordt ook voor het blog gezet.
Ik hoorde
gisteren van vrouwtjelief, dat ze gokt op een reutje uit een nestje, dat
volgende week nog geworpen moet worden.
Het bloed
kruipt, waar het niet gaan kan: het wordt weer een Duitse herder. Die heeft het
gewonnen in haar verkiezingsstrijd.
Teruggrijpen naar het oude is vaak zo slecht nog niet...
Ik ga nu
even TV kijken, want dat kan ik. Zullen wel allemaal peilingen zijn. Ik hoop op
een keuze naar reuze!
