Al met al leverde de voorjaarsvakantie van 1999 niet op waarnaar ik zocht. Mogelijk was mijn idee kennis op te moeten doen over drummen wat onzinnig. Tenslotte weet ik er gewoon al veel van, niet voor niets kan ik het goed.

Borrelt dit laatste zinnetje van eigendunk? Zo is het niet bedoeld. Ik verwoord hier enkel mijnervaringen naar aanleiding van de cursus rond 'drummen', die door Roelien de Lange begeleid werd en waarvoor Aad en ik ons in het voorjaar van 1997 aanmeldden.

Het doel van deze cursus was om studenten uit het eerste studiejaar van de 'School voor Sjamanisme' te laten oefenen in het drummen. Wij - de deelnemers aan de cursus - fungeerden daarbij als proefpersonen; als reizigers!

Het reizen ging me goed af en eigenlijk was het drummen niet eens zo heel beroerd, maar na de eerste avond wist ik een ding zeker: 'Dit kan ik honderd keer beter.' Mogelijk klinkt dit opnieuw vol eigendunk, want het is vrij normaal dat drumgeluid een eerste keer drummen onzeker klinkt en mogelijk is 'honderd keer beter' wat overdreven, maar toch!

In 1998 krijg ik meer inzicht in het waarom van mijn zelfverzekerde denken op die avond. Reizen is namelijk een uitstekende manier om vaten vol kennis, indrukken en ervaringen uit vorige levens aan te boren, en in dat jaar ontdek ik tijdens een reis dat mijn Gids Petterwitsj uit de bovenwereld in een grijs verleden (in een eerder leven van mijn ziel) mijn Sjamaanvader was. Of hij mijn biologische vader was, daar twijfel ik over, in elk geval fungeerde hij als mijn sociale vader.

Gezamenlijk voerden wij in die tijd een mannenhuishouden. Er liep een jongere broer rond die mij adoreerde en op wie ik héél gek was. We woonden in een bar, bergachtig gebied in de buurt van een rivier en Vader Petterwitsj was redelijk hardvochtig. Hij joeg mij, destijds een prachtige, sterke jongeman van tegen de twintig, bijna dagelijks de berg op om te drummen. Niet even, nee... uren; hele dagen lang. Beneden in het dal luisterde hij of ik op de juiste wijze drumde voor de genezing van de Aarde. Ik-Jonge-Man moest daartoe zo mooi mogelijk drummen: het geluid van de drum diende schitterende achten te produceren.

Overigens, eerlijk gezegd, viel mij-Jonge-Man dat niet al te zwaar, want eenmaal in trance voelde ik-Jonge-Man het gewicht van de drum niet meer en kon ik-Jonge-Man uren drummen.

Warrior Iadied