|
Een kerstbal aan een takje,
een takje van een dennenboom,
zocht gezelschap van een lampje,
dat leefde van de groene stroom.
Zij bekeken alle hangers,
alle lichtjes, boven, onder.
Het mooist vonden zij zichzelf.
En toen begon het gedonder.
Er kwam heibel tussen allen
op die vredevolle dag.
Verwijten klonken luider
tot alles op de grond lag.
Iedereen kreeg toen veel spijt
van dat geruzie in de den.
Beterschap beloofden zij
en ze werden weer elkaars fan.
|
