Ze rende en rende toto ze niet meer kon en stond midden in het bos en huilde met schokkende schouders,er was een verdriet dat eindelijk naar buiten kwam en in die opwelling van verdrietheid gilde met uitgestrekte armen,WAAAAROOOOOM!!! Ze viel op de grond en wilde nooit meer opstaan en toen op dat moment hoorde ze een stem en keek op om te zien wie het was,maar zag niemand en begon nog heftiger te huilen. Elana meisje waarom huil je, waarvoor al die verdriet?  De stem klonk oprecht medelevend. Kom meisje geef me je hand en ik help je.. Ze schudde haar hoofd en dacht dat ze gek werd omdat ze niemand zag.