Vanavond is het..........oudejaarsavond.

En morgen..........is het nieuwjaarsdag.

Dat zei mijn zwager, die bij ons aan het logeren is.

Een minuut later: Morgen is het..........nieuwjaarsdag.

Vanavond oudejaarsavond.

Kijk jij dan ook naar het vuurwerk?

Hij kijkt ons aan.

Er volgt een voorzichtig knikje.

En dan: Ik ga toch maar naar bed.

We hadden de hele dag al vuurwerk gehoord en gezien.

Maar om twaalf uur keken we natuurlijk óók naar buiten.

Prachtig vuurwerk.

Je zag vooral de kleuren groen, rood en geel/wit.

Soms goudgeel en lila.

Dansende lichtjes al of niet met geluid.

Lichtjes, die te kort in de donkere lucht bleven hangen.

Samen vormden ze een bewegend, kleurrijk lint.

Lichtjes in Oosteind, Dongen, Tilburg, Rijen, Dorst, Den Hout, Geertruidenberg, Raamsdonksveer, 's Gravenmoer, Kaatsheuvel.

Het gebruik van vuurwerk met oud en nieuw is al oud.

De Germanen gebruikten dat al zo'n tweeduizend jaren geleden.

Het vuur (vuurwerk) werd gebruikt om de boze geesten te verjagen.

En de herrie hielp om ze nog meer schrik aan te jagen.

In onze tijd wordt het meer gezien als een traditie, maar vooral: het plezier, dat de mensen erin hebben.

Om twee uur in de nieuwjaarsnacht was er af en toe nog vuurwerk te zien en te horen.

Zelfs om vier uur was er nog een verdwaald geluid.

En toen zwager om acht uur uit zijn bed kwam, werd er natuurlijk verteld over het mooie vuurwerk.

Is het nu nieuwjaarsdag?

Ja, het is vandaag nieuwjaarsdag, de hele dag.

Dat ene woord was voor hem toch belangrijker dan de voorbije kleurige nacht.

Belangrijker dan de gillende keukenmeiden, cobrax, strijkers, fonteinen, grondbloemen, cakes, mortieren en festivals.

Belangrijker dan de afgeschoten 65 miljoen euro's .

En de morgen van 1 januari?

Op de straten lagen de resten van versleten vuurwerk.

De resten van het vergane plezier.

Morgen is het nieuwjaarsdag.