Stille nacht

Stille nacht, heilige nacht,
soldaten lopen eindeloos wacht,
achtervolgd door boze dromen.
Ik zou nog maar niet komen.

Stille nacht, heilige nacht,
de mensheid vreest, waarop zij wacht,
hunkerend naar vredige dromen.
Ik zou nog maar niet komen.

Vernietigd, door de laars geknecht,
Jezus, vele volkeren gaat het slecht,
zure regen doodt de bomen.
Ik zou nog maar niet komen

Velen zwelgen in overvloed,
hen gaat het veel te goed,
hebben daardoor angstige dromen
Ik zou nog maar niet komen.

Maar we hunkeren naar vrede, heer,
naar een sprankje liefde, keer op keer.
De hoop werd ons ontnomen.
Ik zou nu maar snel komen..
       
        *************

    
Dit gedicht heb ik gemaakt toen ik woedend en gefrustreerd was door de handelswijze van het regime in Argentinië.
Wij zijn immers allemaal bekend met de wreedheden van dat regime. Er is nog steeds geen recht gedaan !

Dwaze Moeders

Oh, dwaze moeder, wat doet het pijn
jou daar te zien lijden op dat grote plein.
Daar, waar het leven niet stil blijft staan,
steeds kom je weer, ik ben met jouw lot begaan.

Je wanhoop,je stille verdriet, 't knaagt aan mij,
of ik wil of niet.
Mijn tanden knarsen, het lijf vol agressie, mijn God
komt er dan nooit een eind aan de pressie,
de tirannie, niemand ontziend, vernietigend
je kinderen, man, of vriend.

Hoe bewonder ik jou en je lotgenoten,
het waren niet jóúw kinderen, die bloed vergoten.
Zíj namen het leven, van machtswellust dronken,
namen het leven dat jij, dwaze moeder, je kind had
geschonken.

Hou vol je stille strijd en protest,
verwijder het gezwel uit Artgentinië 's nest !
Laat in jouw land de zon weer stralen en vernietig
de laarzen, die het lot bepalen.
Geef Argentinië's kinderen weer nieuwe moed.
Mijn God, dwaze moeder hou vol, het komt weer goed !


Herman Blanto   (Verba volant, scripta manent)