07-06-2010 om 22:00 geschreven door franzani

Reis naar Praag  Kerstmis 1995

Mijn reis naar Praag heb ik als super gezellig ervaren. Omdat ik niet gewend ben om per bus te reizen keek ik behoorlijk tegen de reis op. Het was niet nodig bleek achteraf. De mensen die ik leerde kennen waren hartverwarmend. Ik was nog maar kort gescheiden en begaf mij op een nieuwe weg. Alleen reizen was ik niet gewent. Een vriendin troostte mij en  haalde mij over om met haar deze reis te maken. Af en toe kon ik mijn verhaal kwijt wat heel fijn was.
Het was vreselijk koud.15 graden onder nul.  
In de bus zaten mensen van diverse leeftijden. Ik zat met mijn vriendin voorin de bus. Achter mij zat een mevrouw van 74 jaar. Een vlotte moderne vrouw die er heel goed uitzag voor haar leeftijd. Ze kwam uit Eindhoven en was erg aardig. Ze reisde altijd alleen. Dat vond ze prettig. Naast mij, aan de andere kant van het gang pad zaten een heer en mevrouw waarvan ik vermoede dat ze elkaar nog niet zolang kende. Ze waren van de zelfde leeftijd als mijn achter buurvrouw. Ik zag dat ze af en toe elkaars handen vastpakte. En elkaar heel bedeesd een kusje gaven . Zo schattig. Ik raakte in gesprek en mevrouw vertelde dat ze deze man nog niet zo lang geleden had leren kennen. Ze waren verliefd. En dat kon je zien. Een prachtig gezicht. Aan hen zag je dat je niet jong hoeft te zijn om verliefd te worden. Leeftijd heeft er niets mee te maken. Mijnheer was 50 jaar getrouwt met zijn vrouw die plotseling was overleden. Het was heel onwennig om een nieuwe vrouw toe te laten in zijn leven als weduwnaar. En toch was het gebeurd. Het leek of hij zich schaamde zo kort na de dood van zijn vrouw. Toen ik zei dat zoiets kon gebeuren was hij toch enigsinds gerust gesteld. De oudere generatie is nog altijd bang dat men over hen roddeld want dat kan toch zomaar niet. Ze genoten van elkaar. En ik kon het niet laten om er een gedicht over te schrijven.
Het klikte ook nog met twee vrouwen die alleen op reis waren. Hun mannen waren thuis gebleven. Met al deze mensen trokken mijn vriendin en ik op. 
Toen we bij het hotel aankwamen bleek dat 20 kilometer van de stad Praag te liggen. Niet zo'n, probleem want de bus stond tot onze beschikking. Wij bereide ons voor op een smakelijk diner en een mooie kerstviering. 
Toen kwamen wij erachter dat er niets was. Geen kerstdiner, geen versiering, helemaal niets. Dat was een grote teleurstelling. We wilden immers allemaal de kerst elders vieren. En nu bleek dat men in het hotel helemaal geen kerstmis vierden. Er werd gesproken met de minimale bezetting van het hotel. De directeur werd telefonisch opgeroepen.
Na een hele tijd wachten kwam hij dan aanzetten met allerlei verontschuldigingen. Geen stijl natuurlijk, maarja wat moesten we. We besloten met elkaar er toch iets moois van te maken. De tafels werden gedekt. Alle mensen droegen een steentje bij om er toch een gezellig samen zijn van te maken. We zongen kerst liedjes. En we genoten met elkaar van het diner wat twee uur later werd geserveerd.
De volgende dag gingen we naar Praag. We reden door een eenvoudig landschap waar af en toe een huis opdook. Toen we in Praag aankwamen genoten we van de prachtige gebouwen,pleinen, kerken, bruggen etc. Het was loeikoud en af en toe doken we een restaurant binnen om ons op te warmen. Om te genieten van de Praagse koffie. De mensen vond ik stug en niet aardig. Ik bedacht mij dat zij pas de dictatuur en de splitsing van hun land moesten aanvaarden. Geen makkelijke opdracht. Ze waren vrij, maar dat zou nog lang duren voor men dat besefte. We bezochten het huis van Kafka. En de Joodse wijk. Het grote plein met zijn prachtige Astronomische klokken die altijd zingen. De Joodse wijk, De prachtige Karelsbrug, Het gouden straatje en natuurlijk de mooie St. Vitruskathedraal. Allemaal even mooi.Ik adviseer iedereen om er naar toe te gaan, maar doe dit in de lente, zomer of najaar. Als alles in bloei staat is het echt de lente van Praag. ik ga er zeker nog eens heen. Het was een boeiende reis. Hieronder mijn gedicht,


Verliefd

In de bus twee oude mensen
Hij 75 en zij 74 jaar
Zij vormden een paar
Verliefd op hun oude dag

Hun liefde was geboren

Samen in de bus,

Zo nu en dan een kus.

 

Twee oude mensen keken elkaar in de ogen

Ondeugend, het was als een wonder

Samen zaten zij daar,
hand in hand.

 

Toen hij haar zag, een charmante vrouw

Niet dat hij iets wou

Hij treurde nog

Zijn vrouw had hem verlaten

En hij had niets in de gaten.

 

Vijftig jaren lang' samen met zijn vrouw

Het gebeurde heel plotseling

Ingeslapen, heel mooi en tevree

Zittend voor de T.V.

Hij zei, wil je nog wat

Zij zei, niets en dat was dat.

 

Wat ik zag was lief en teder

Liefde en geluk opnieuw geboren

Verloren in elkaar

Zij gaf hem, en hij gaf haar

Echte liefde,
als een sprookje, en waar.

04-06-2010 om 00:00 geschreven door franzani

Een vakantiedag naar Zeeland

Enkele jaren heb ik bij een revue theater gezongen. Ik deed dit met veel plezier. En heb bijzondere aardige mensen ontmoet, waar ik regelmatig mee omga.

Een van die mensen is een homo. Homo’s zijn aardige mensen die bijzonder vrouwvriendelijk zijn. Ze zijn attent, vriendelijk en zijn altijd bereid om een praatje te maken. Daarnaast zijn ze meestal perfect gekleed. Ze hebben een buitengewoon gevoel voor mode, en laten dit graag zien. Soms zie je ze met hun handjes zwaaien en laten zij een kenmerk achter zoals dieren die hun sporen achter laten, om zo de aandacht te krijgen die zij graag willen.

Soms doen ze het te opzichtelijk en creëren zij een beeld die niet bij iedereen in de smaak valt. Maar het drukt wel een stempel op hun zijn. Gelukkig zijn ze niet allemaal zo, zo ook niet mijn vriend Job. Van een homo heb je niets te vrezen, dus het gaf me goed gevoel om met hem mee te gaan. Om zijn woorden: meid ik kijk alleen naar leuke boy’s, het zijn voor mij gewoon leuke toy’s moest lachen. Die soort uitdrukkingen zou die dag vaker de revue passeren.

Job nodigde mij uit om een dagje naar zeeland te gaan. Ik vond het een leuk idee, omdat ik nog nooit in Zeeland geweest ben. Wij spraken de eerst volgende zondag af omdat men mooi weer had voorspeld. Job vond het leuk om met mijn auto te gaan, omdat je het dak van de auto af kon halen. Hij wilde gewoon lekker een keer blitsen waren zijn woorden. Ik zei oké en s’morgens   vroeg togen wij bepakt en bezakt met lekkers naar zeeland.

Het was nog rustig op de weg. Heerlijk genietend van de zon die al zijn heerlijke warmte uitstraalde reden wij met een snelheid van 120 kilometer naar Zeeland. Na anderhalf uur rijden parkeerde wij de auto bij het plaatsje Capelle. Vlakbij het strand gelegen. Er was nog voldoen parkeerruimte. We parkeerden onze auto en namen onze spullen mee en besloten om eerst een kopje koffie te nemen in het dicht bijzijnde restaurant.

Na het kopje koffie togen wij het strand op. Het was nog rustig en Job stelde voor om een stukje te lopen. Ik vond het prima. Hier is een mooi plekje, zei Job. Straks wordt het wat drukker en hier blijft het redelijk rustig. Ik vond het prima, en vlijde mij op de grond nadat ik mijn handdoek zorgvuldig neergelegd had in het zand. Mmmmmm wat een goed begin van het vakantieleven, zalig. Ja, ja zeker zei Job met een glimlach, al rondkijkend.

Na een korte tijd zei Job: he Car ik ga even een stukje wandelen. Oké zei ik en vleide me weer neer op mijn handdoek. Mijn tas gebruikte ik als hoofdkussen. Ik lag prinsheerlijk. Job bleef een hele poos weg. Toen ik op een gegeven moment ging zitten en rondkeek of ik Job kon ontdekken ontdekte ik iets heel anders. Ik schaterde het uit. Want wat ik zag had ik nog nooit gezien. Er liepen allerlei mensen in hun nakie rond, alsof het de gewoonste zaak van de wereld was. Diverse mensen speelde volleybal. De piemels zwaaide van rechts naar links of andersom. Ik wist niet wat ik zag. De vrouwen liepen achter hun kinderen aan met hun zwaaiende borsten. De oudere mensen met hun hangbuikjes en losse velletjes liepen op en neer zonder blikken en blozen. Er ging van alles door mijn hoofd. Daar lag ik in mijn badpak, terwijl iedereen genoot van hun naakt zijn.

Niet dat ik dit ook naakt zou gaan als ik het geweten had. Nee, het is niet mijn stijl, maar het was een grappig gezicht. Het was omgekeerde wereld. Job had mij tussen neus en lippen, op een zeer subtiele manier gevraagd wat ik van naturisten vond, maar ik heb geen moment stil gestaan bij het idee dat hij mij daar naar toe zou brengen. Ik zei hem dat ik daar geen enkele behoefte toe voelde. Bovendien hij is een knul van 32 jaar, ik was al 50 jaar. Er werd niet meer over gesproken. Maar nu begrijp ik waarom.

In de verte zag ik Job aankomen. Hij slenterde langs de mensen. Nu begreep ik ook waarom hij ging wandelen. Hij wilde natuurlijk een leuke man tegenkomen. Ik lachte in me zelf, en dacht: jou pak ik nog een keer manneke.

Hoi Car, groette hij,  hoi Job, lekker gewandeld zei ik tegen hem. Ja, ja antwoordde hij glimlachend. Zeg Job, heb je je broekje wel aangehouden? Vroeg ik. Hij keek me aan alsof hij een dondersteen hoorde vallen. Ja, ja stotterde hij. En lachte ontdeugend. Je bent me een mooie zeg, ga jij wandelen, zit ik hier tussen al die naaktlopers. Job lachte en zei heel ontnuchterend. Ja maar Car, ik heb je niet op het naaktstrand gezet hoor. Je zit hier op de helft van het gewone strand en verder op is het nudisten strand en daar is het veel drukker. Ja, ja, mompelde ik, een mooie smoes.

En ben je nog iets leuks tegengekomen vroeg ik. Nee, nee, hier en daar lagen wel van die lekkere dingen, maar nee, niet mijn types.

Al met al was het een leuke dag. ’s Avonds zijn we naar het centrum van het dorp gelopen en hebben daar heerlijk gedineerd. Een mooie afsluiting alvorens wij huiswaarts keerde met mijn auto, nu met gesloten dakje.

Ik heb al de schokken overleefd en kan terug kijken op een leuke warme dag, samen met mijn vriend Job.

Bijlagen:
image001 (8).png (289.6 KB)   

Leven

Leef je leven niet gisteren

niet morgen Maar nu.

Het is te kort om er lang bij stil te staan.

Geniet van de dag

van de bloemen, van de bijen, van de dieren
Van de regen en het ijs.
de grijze luchten
zuchten heeft geen zin
Pluk de dag 

Bijlagen:
image001 (7).png (2.3 MB)   

Voor de liefhebbers,

Het songfestival zit er weer op. Duitsland heeft gewonnen. Een terechte winnaar. Even dacht ik dat Denemarken zou winnen. De kracht en eenheid van alle landen bij elkaar zou een voorbeeld moeten zijn voor de hoge pieten met hun macht. Eenheid maakt macht en vrede met elkaar. Daar kan men een les uit leren. Tot volgend jaar: want wellicht is er wederom een songfestival en wie weet mogen we dan wel meedoen.
Op naar mijn volgende verhaal.
Hartelijke groet Franzani

Bijlagen:
pianist.jpg (9.9 KB)   

WAT IS CONCREET DE BEDOELING??
De bedoeling is dat u op regelmatige basis een bericht toevoegt op uw blog. U kan hierin zetten wat u zelf wenst.
- Bijvoorbeeld: u heeft een blog gemaakt voor gedichten. Dan kan u bvb. elke dag een gedicht toevoegen op uw blog. U geeft de titel in van het gedicht en daaronder in het bericht het gedicht zelf. Zo kunnen uw bezoekers dagelijks terugkomen om uw laatste nieuw gedicht te lezen. Indien u meerdere gedichten wenst toe te voegen op eenzelfde dag, voegt u deze toe als afzonderlijke berichten, dus niet in één bericht.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken over de actualiteit. Dan kan u bvb. dagelijks een bericht plaatsen met uw mening over iets uit de actualiteit. Bvb. over een bepaalde ramp, ongeval, uitspraak, voorval,... U geeft bvb. in de titel het onderwerp waarover u het gaat hebben en in het bericht plaatst u uw mening over dat onderwerp. Zo kan u bvb. meedelen dat de media voor de zoveelste keer het fout heeft, of waarom ze nu dat weer in de actualiteit brengen,... Of u kan ook meer diepgaande artikels plaatsen en meer informatie over een bepaald onderwerp opzoeken en dit op uw blog plaatsen. Indien u over meerdere zaken iets wil zeggen op die dag, plaatst u deze als afzonderlijke berichten, zo is dit het meest duidelijk voor uw bezoekers.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken als dagboek. Dagelijks maakt u een bericht aan met wat u er wenst in te plaatsen, zoals u anders in een dagboek zou plaatsen. Dit kan zijn over wat u vandaag hebt gedaan, wat u vandaag heeft gehoord, wat u van plan bent, enz. Maak een titel en typ het bericht. Zo kunnen bezoekers dagelijks naar uw blog komen om uw laatste nieuwe bericht te lezen en mee uw dagboek te lezen.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met plaatselijk nieuws. Met uw eigen blog kan u zo zelfs journalist zijn. U kan op uw blog het plaatselijk nieuws vertellen. Telkens u iets nieuw hebt, plaats u een bericht: u geeft een titel op en typt wat u weet over het nieuws. Dit kan zijn over een feest in de buurt, een verkeersongeval in de streek, een nieuwe baan die men gaat aanleggen, een nieuwe regeling, verkiezingen, een staking, een nieuwe winkel, enz. Afhankelijk van het nieuws plaatst u iedere keer een nieuw bericht. Indien u veel nieuws heeft, kan u zo dagelijks vele berichten plaatsen met wat u te weten bent gekomen over uw regio. Zorg ervoor dat u telkens een nieuw bericht ingeeft per onderwerp, en niet zaken samen plaatst. Indien u wat minder nieuws kan bijeen sprokkelen is uiteraard 1 bericht per dag of 2 berichten per week ook goed. Probeer op een regelmatige basis een berichtje te plaatsen, zo komen uw bezoekers telkens terug.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met een reisverslag. U kan een bericht aanmaken per dag van uw reis. Zo kan u in de titel opgeven over welke dag u het gaat hebben, en in het bericht plaatst u dan het verslag van die dag. Zo komen alle berichten onder elkaar te staan, netjes gescheiden per dag. U kan dus op éénzelfde dag meerdere berichten ingeven van uw reisverslag.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met tips op. Dan maakt u telkens u een tip heeft een nieuw bericht aan. In de titel zet u waarover uw tip zal gaan. In het bericht geeft u dan de hele tip in. Probeer zo op regelmatige basis nieuwe tips toe te voegen, zodat bezoekers telkens terug komen naar uw blog. Probeer bvb. 1 keer per dag, of 2 keer per week een nieuwe tip zo toe te voegen. Indien u heel enthousiast bent, kan u natuurlijk ook meerdere tips op een dag ingeven. Let er dan op dat het meest duidelijk is indien u pér tip een nieuw bericht aanmaakt. Zo kan u dus bvb. wel 20 berichten aanmaken op een dag indien u 20 tips heeft voor uw bezoekers.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken dat uw activiteiten weerspiegelt. U bent bvb. actief in een bedrijf, vereniging of organisatie en maakt elke dag wel eens iets mee. Dan kan je al deze belevenissen op uw blog plaatsen. Het komt dan neer op een soort van dagboek. Dan kan u dagelijks, of eventueel meerdere keren per dag, een bericht plaatsen op uw blog om uw belevenissen te vertellen. Geef een titel op dat zeer kort uw belevenis beschrijft en typ daarna alles in wat u maar wenst in het bericht. Zo kunnen bezoekers dagelijks of meermaals per dag terugkomen naar uw blog om uw laatste belevenissen te lezen.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken uw hobby. U kan dan op regelmatige basis, bvb. dagelijks, een bericht toevoegen op uw blog over uw hobby. Dit kan gaan dat u vandaag een nieuwe postzegel bij uw verzameling heeft, een nieuwe bierkaart, een grote vis heeft gevangen, enz. Vertel erover en misschien kan je er zelfs een foto bij plaatsen. Zo kunnen anderen die ook dezelfde hobby hebben dagelijks mee lezen. Als u bvb. zeer actief bent in uw hobby, kan u dagelijks uiteraard meerdere berichtjes plaatsen, met bvb. de laatste nieuwtjes. Zo trek je veel bezoekers aan.

WAT ZIJN DIE "REACTIES"?
Een bezoeker kan op een bericht van u een reactie plaatsen. Een bezoeker kan dus zelf géén bericht plaatsen op uw blog zelf, wel een reactie. Het verschil is dat de reactie niet komt op de beginpagina, maar enkel bij een bericht hoort. Het is dus zo dat een reactie enkel gaat over een reactie bij een bericht. Indien u bvb. een gedicht heeft geschreven, kan een reactie van een bezoeker zijn dat deze het heel mooi vond. Of bvb. indien u plaatselijk nieuws brengt, kan een reactie van een bezoeker zijn dat deze nog iets meer over de feiten weet (bvb. exacte uur van het ongeval, het juiste locatie van het evenement,...). Of bvb. indien uw blog een dagboek is, kan men reageren op het bericht van die dag, zo kan men meeleven met u, u een vraag stellen, enz. Deze functie kan u uitschakelen via "Instellingen" indien u dit niet graag heeft.

WAT IS DE "WAARDERING"?
Een bezoeker kan een bepaald bericht een waardering geven. Dit is om aan te geven of men dit bericht goed vindt of niet. Het kan bvb. gaan over een bericht, hoe goed men dat vond. Het kan ook gaan over een ander bericht, bvb. een tip, die men wel of niet bruikbaar vond. Deze functie kan u uitschakelen via "Instellingen" indien u dit niet graag heeft.


Het SeniorenNet-team wenst u veel succes met uw gloednieuwe blog!

Met vriendelijke groeten,
SeniorenNet-team

22-05-2010 om 22:20 geschreven door

Hallo lieve mensen,

Mijn hobby schrijven wil ik graag met jullie delen. Verhalen uit het leven gegrepen. ik zal mijn verhalen afwisselen met gedichten en tekeningen. Ook hoop ik via deze weg leuke vrienden te maken. 

Songfestival

12 Mei 2001 ik logeer een weekendje bij mijn dochter, eega en kleinkinderen op de camping.

Voor mij een beetje historische dag omdat juist die dag het jaarlijkse Eurosong festival plaats vindt. Dat ik niet voor de buis zit komt deels door het mooie weer en natuurlijk door mijn kleinkinderen. Een gevoel van moet ik wel gaan, of moet ik maar thuisblijven. Ontrouw aan het Song festival is als een verraad voor mij.

De kleinkinderen winnen de tweestrijd. De hele dag ben ik druk in de weer. Ik doe het graag. Inmiddels hebben we gegeten en de kinderen in bad gedaan. Met voldane snoetjes fris en schoon kunnen ze naar hun bedjes toe.

Inmiddels is het 20.00 uur. Ik loop naar mijn auto en aanschouw een smerige auto die nodig gewassen moet worden. Aangezien ik op een appartement woon moet ik naar een autowasserette toe. Kortgeleden is er ingebroken in mijn auto. Toen ik het ontdekte baalde ik als een stekker omdat ik de auto net drie maanden had. Ik was zo trots als een pauw. Iemand moest zonodig grof geweld gebruiken. Het portier is met een voorwerp geforceerd  en vreselijk toegetakelt. Vijf centimeter ruimte was er ontstaan. Als het regent, regende het binnen. Zodoende kon ik hem ook niet wassen. Gelukkig wordt de auto komende woensdag gemaakt. Nu ik op de camping ben besluit ik de auto een beetje te wassen zodat deze weer een beetje aanzien krijgt. Ondertussen zet ik de radio aan en geniet van de muziek uit voorafgaande jaren van het songfestival. Want het is weer songfestivaltijd. Ik ben een echte songfestival fan en geniet van de oude nummers. Het is negen uur en het festival begint. Onze Michelle moet de spits afbijten. Zo te horen doet zij dit op een waardige manier.

De eerste liedjes hoor ik via de radio in mijn auto. Er is in de caravan geen T.V. of radio. Dus dat betekent als ik iets van het festival wil horen en trouw wil zijn moet ik dit in de auto luisteren. Onderuit gezakt al luisterend en schrijvend hoor ik de liedjes aan. De kwaliteit vind ik niet echt goed. 
Het leuke van zo’n songfestival is dat de volgende dag alles weer zijn gangetje gaat en er niemand nog iets van het festival zegt. Zoals het elk jaar gaat. Grappig, als je bedenkt dat het een spektakel is waar je u tegen zegt. Elk jaar weer. Een ongelooflijke saamhorigheid die een voorbeeld zou moeten zijn in de wereld met al zijn geweld en onzekerheden. Geen geweld. Gewoon gezellig met elkaar zingen alsof je leven er van af hangt.    

Af en toe ga ik naar de caravan toe om te kijken hoe mijn dochter het maakt met de kleintjes. Zij slapen rustig en mijn dochter ligt wat te rusten op het bed. Het is inmiddels tien uur. Zij wil graag gaan slapen. Ik moet naast haar liggen die nacht maar ik wil nog niet naar bed. Als ik zo vroeg naar bed ga word ik s’nachts wakker en kom dan niet meer in slaap.

Ik slaap erg licht en hoor elk geluid en ben meteen wakker. Dus besluit ik maar weer naar de auto te gaan en weer te luisteren naar het verloop van het songfestival. De liedjes worden beter naar mate de avond vordert. Ik heb alles bij de hand wat ik nodig heb. Muziek, pen en papier om mijn ervaringen op te schrijven. De man van mijn dochter kijkt het songfestival bij vrienden, om daarna feest te gaan vieren. Op de overwinning. Wie het ook zal worden. Mijn dochter had natuurlijk mee kunnen gaan, maar zij was moe. En de wetenschap dat zij de volgende morgen weer vroeg uit de veren moet heeft zij besloten om thuis te blijven.

Als er mensen langs mijn auto wandelen en mij zien zitten zullen ongetwijfeld raar op kijken. Een vrouw die alleen in een verlichte auto zit is toch niet de gewoonste zaak van de wereld. Maar zij weten niet waarom ik in de auto zit. Ik ben songfestival fan mensen, daarom zit ik in de auto te luisteren. Zij waarschijnlijk niet, anders zouden ze wel voor de buis zitten, nietwaar? Twee vliegen in een klap. Luisteren en schrijven. Een hobby die ik graag uitoefen. Op de camping is het feest Alle soorten van pluimage passeren jou caravan.

Je ziet allerlei types rond lopen. Dikke, dunne mensen. Wat mij opvalt zijn de dikke jonge mensen. Vooral jonge vrouwen. Al waggelend lopen ze of wel met het afwas teiltje naar de wasgelegenheid om deze weer een beurtje te geven. Opgespaarde kopjes en borden, pannen enz. Naast elkaar staan de mannen en vrouwen hun boeltje al kwebbelend schoon te wassen. Volledig in een saamhorigheid die thuis in de keuken wel eens anders zal zijn. Als alles dan weer spik en span is waggelen zij huiswaarts ofwel caravan waarts. Vervolgens zetten ze alles op het kleine aanrechtje en ploffen neer op een uitgeklapte stoel met een sigaretje in de aanslag, een bak chips die klaargezet is door manlief. Koffie met koek staat klaar  om verorberd te worden. Weer is bijna een dag voorbij. Een mooie dag met veel zon. Het kroost speelt en kwekt volop. Iedereen is tevreden. Volop eten, volop drank, volop zon, volop alles. Een goed leven. Je kunt het zien.

Al schrijvend belanden we bij het laatste liedje. Denemarken heeft een gezellige meezinger. Het publiek is enthousiast en roept en swingt mee alsof zij deze wedstrijd weer gewonnen hebben, zo zegt de verslaggever.

Frankrijk heeft een mooi lief liedje wat zeker een kans zal maken. Als het liedje van Estland ten gehore wordt gebracht heeft dat voor mij gewonnen. Een lekker in het gehoor liggend swingend nummer gezongen notabene gezongen door een Hollander. Zweden heeft een soort copi gemaakt van bij elkaar geraapte nummers die doen denken aan de liedjes van ABBA. Het Spaanse liedje is een vrolijk vakantie liedje wat zeker hoog zal eindigen in het klassement. Het zit er op. De uitslag zal ik morgen wel horen. Het is inmiddels elf uur en ik besluit naar mijn bed te gaan. Voor mij heeft Estland gewonnen. Het verhaal is compleet. Het spektakel is afgelopen en volgend jaar begint het gewoon weer opnieuw. Ook dan zal ik er weer bij zijn. Hoe? Dat weet ik nog niet. Het was weer eens een andere ervaring via de radio. Welterusten allemaal. Tot mijn volgende verhaal. Alle goeds voor iedereen. 

22-05-2010 om 00:00 geschreven door franzani