A F S C H E I D
Wat zijn mij woorden nu nog waard, nu je met mij hebt gebroken ? Ze worden in mijn hart bewaard, zullen ze ooit nog worden uitgesproken ?
Mijn tranen zul je niet meer zien, ze zullen langzaam drogen; sporen nalatend, die ik niet verdien, heb je dat wel overwogen ?
Jouw gulle lach, het vibrato van ons leven, mij zal ze niet vergund meer zijn, je zult ze aan een ander geven, en mij, mij rest de pijn.
Maar kom je weer, bedenk ik zal er wezen Telkens en telkens, keer op keer, mij hoef je niet te vrezen.
|